اعتماد متقابل «ناديدني» در تئاتر
بابک حجري، کارگردان تئاتر، با همکاري روشندلان انجمن نابينايان شهر تهران نمايشي را با عنوان «ناديدني» در ميان آثار کاربردي بخش خارج از صحنه جشنواره تئاتر فجر در تهران به نمايش درآورده است. نمايش «ناديدني» آن‌طور كه كارگردانش مي‌گويد: «همان چالشي را دربر مي‌گيرد كه وقتي دو نفر براي اولين بار با هم ملاقات مي‌کنند، با آن روبه‌رو مي‌شوند. اولين معيارشان براي شناخت از يکديگر چيست؟ اولين سؤال‌هايي که از هم مي‌پرسند، چيست؟ وقتي کسي مي‌خواهد خود را معرفي کند، چه مي‌گويد؟ نام، نام خانوادگي، سن، شغل، تحصيلات، محل اقامت و... اينها همان چيزهايي است که در فرم ثبت‌نام هم از شما پرسيده مي‌شود؛ پس تفاوت دوستي با ثبت‌نام چيست؟ آيا راه بهتري براي آشنايي وجود ندارد؟». اما اين بار فرق دارد. به گفته كارگردان: «افراد نابينا بر اساس ظاهر اشخاص قضاوت نمي‌کنند و اين تمثيلي است از «ناديدني». کار به اين شکل است که مخاطبان يک‌به‌يک وارد اتاق مي‌شوند و هرکس تجربه منحصر به فردي دارد. اجازه بدهيد بيشتر از اين توضيح ندهم تا هر کس تجربه خودش را داشته باشد».
حجري درباره پيداكردن بازيگران اين تئاتر مي‌گويد: «با اين افراد از طريق انجمن هنرمندان نابينا و کم‌بينا آشنا شدم. پيش از اين چند همکاري در زمينه نمايش راديويي با اين انجمن داشتم».
اما اصل اين است که چگونه براي اين بازيگران نكاتي همچون ميزانسن و برقراري ارتباط متقابل، مطرح شد. آن‌طور كه كارگردان مي‌گويد: «همکاري با اين عزيزان هم در نمايش‌هاي راديويي و هم در اين اثر بسيار شيرين و لذت‌بخش بود و در تلاش هستيم اين همکاري را ادامه دهيم». اين‌طور كه مشخص است: «لازمه تئاتر اعتماد متقابل است. اگر اعتماد وجود نداشته باشد يا کار شروع نمي‌شود يا به سرانجام نمي‌رسد. در شروع به هم اعتماد کرديم و در ادامه به هم مطمئن شديم». در اين نمايش افراد اصلي گروه شامل آقاي محمد مصطفوي، مدير انجمن و مدير اجرائي، اميرمحمد محدث، نويسنده و امير سلامي و طيبه سيادت‌زاده اجراگران هستند. سيادت‌زاده مدرک ليسانس دارد و از بچگي به بازيگري علاقه‌مند بوده است، ولي به دلیل معلوليت و اينکه سلامت کامل جزء شرايط رشته نمايش بوده، به‌ناچار در رشته ديگري تحصيل کرده است. با اين حال تلاش کرده است به طور آزاد تئاتر را ادامه دهد. امير سلامي نزديک به 40 سال دارد. ديپلمه و متأهل است برنامه‌هايي در راديو اجرا کرده است. اين گروه قبل‌تر هم در دو نمايش راديويي «يک دروغ زيبا» و «قرار ملاقات» با هم همکاري داشته‌اند. بايد اميدوار بود
انتظار اين گروه از اجرا در جشنواره بين‌المللي برآورده شود، چراكه «تئاتر يا هر هنر ديگري در زندگي خالقش تأثير دارد؛ همان‌طور که زندگي و تجربيات خالق اثر در محتواي آن تأثير دارد. لذت توليد اثر و لذت بودن در گروه اولين و ساده‌ترين دستاورد است که خود باعث ايجاد احساس اعتمادبه‌نفس و احساس مفيدبودن مي‌شود».
بابک حجري، کارگردان تئاتر، با همکاري روشندلان انجمن نابينايان شهر تهران نمايشي را با عنوان «ناديدني» در ميان آثار کاربردي بخش خارج از صحنه جشنواره تئاتر فجر در تهران به نمايش درآورده است. نمايش «ناديدني» آن‌طور كه كارگردانش مي‌گويد: «همان چالشي را دربر مي‌گيرد كه وقتي دو نفر براي اولين بار با هم ملاقات مي‌کنند، با آن روبه‌رو مي‌شوند. اولين معيارشان براي شناخت از يکديگر چيست؟ اولين سؤال‌هايي که از هم مي‌پرسند، چيست؟ وقتي کسي مي‌خواهد خود را معرفي کند، چه مي‌گويد؟ نام، نام خانوادگي، سن، شغل، تحصيلات، محل اقامت و... اينها همان چيزهايي است که در فرم ثبت‌نام هم از شما پرسيده مي‌شود؛ پس تفاوت دوستي با ثبت‌نام چيست؟ آيا راه بهتري براي آشنايي وجود ندارد؟». اما اين بار فرق دارد. به گفته كارگردان: «افراد نابينا بر اساس ظاهر اشخاص قضاوت نمي‌کنند و اين تمثيلي است از «ناديدني». کار به اين شکل است که مخاطبان يک‌به‌يک وارد اتاق مي‌شوند و هرکس تجربه منحصر به فردي دارد. اجازه بدهيد بيشتر از اين توضيح ندهم تا هر کس تجربه خودش را داشته باشد».
حجري درباره پيداكردن بازيگران اين تئاتر مي‌گويد: «با اين افراد از طريق انجمن هنرمندان نابينا و کم‌بينا آشنا شدم. پيش از اين چند همکاري در زمينه نمايش راديويي با اين انجمن داشتم».
اما اصل اين است که چگونه براي اين بازيگران نكاتي همچون ميزانسن و برقراري ارتباط متقابل، مطرح شد. آن‌طور كه كارگردان مي‌گويد: «همکاري با اين عزيزان هم در نمايش‌هاي راديويي و هم در اين اثر بسيار شيرين و لذت‌بخش بود و در تلاش هستيم اين همکاري را ادامه دهيم». اين‌طور كه مشخص است: «لازمه تئاتر اعتماد متقابل است. اگر اعتماد وجود نداشته باشد يا کار شروع نمي‌شود يا به سرانجام نمي‌رسد. در شروع به هم اعتماد کرديم و در ادامه به هم مطمئن شديم». در اين نمايش افراد اصلي گروه شامل آقاي محمد مصطفوي، مدير انجمن و مدير اجرائي، اميرمحمد محدث، نويسنده و امير سلامي و طيبه سيادت‌زاده اجراگران هستند. سيادت‌زاده مدرک ليسانس دارد و از بچگي به بازيگري علاقه‌مند بوده است، ولي به دلیل معلوليت و اينکه سلامت کامل جزء شرايط رشته نمايش بوده، به‌ناچار در رشته ديگري تحصيل کرده است. با اين حال تلاش کرده است به طور آزاد تئاتر را ادامه دهد. امير سلامي نزديک به 40 سال دارد. ديپلمه و متأهل است برنامه‌هايي در راديو اجرا کرده است. اين گروه قبل‌تر هم در دو نمايش راديويي «يک دروغ زيبا» و «قرار ملاقات» با هم همکاري داشته‌اند. بايد اميدوار بود
انتظار اين گروه از اجرا در جشنواره بين‌المللي برآورده شود، چراكه «تئاتر يا هر هنر ديگري در زندگي خالقش تأثير دارد؛ همان‌طور که زندگي و تجربيات خالق اثر در محتواي آن تأثير دارد. لذت توليد اثر و لذت بودن در گروه اولين و ساده‌ترين دستاورد است که خود باعث ايجاد احساس اعتمادبه‌نفس و احساس مفيدبودن مي‌شود».