|

تلاش کنگره برای تغییر اختیارات جنگی رئیس‌جمهور آمریکا

به نام «صلح» به کام «جنگ»

بعد از واکنش‌های جهانی به حمله روز جمعه آمریکا به سوریه، به نظر پس‌لرزه‌های این اقدام حالا به خود آمریکا رسیده است. روز گذشته سناتورهای آمریکایی لایحه‌ای را تقدیم سنا کردند که به نظر هدف از آن، ایجاد یک سازوکار کنترلی بر اختیارات رئیس‌جمهور در استفاده از نیروی نظامی است. بنا بر گزارش سی‌ان‌ان، هرچند این لایحه اختیارات بیشتری به دونالد ترامپ در جنگ با داعش و دیگر گروه‌های تروریستی می‌دهد و در صورت تصویب به او اجازه می‌دهد که از «همه نیروهای مورد نیاز خود» علیه القاعده، طالبان و داعش استفاده کند؛ اما هم‌زمان به کنگره نیز این مکان را می‌دهد تا قدرت و اختیارات رئیس‌جمهور در جنگ با تروریسم را محدود کند. در صورت تصویب، این لایحه جایگزین قوانینی می‌شود که بعد از حملات 11 سپتامبر 2011 به تصویب رسید و به دولت اختیارات وسیعی برای مقابله با تروریسم داد. این لایحه از سوی باب کورکر، سناتور جمهوری‌خواه و تیم کین، سناتور دموکرات تقدیم سنا شده است که نشان می‌دهد هر دو حزب از این لایحه حمایت خواهند کرد.
توجیه جنگ به نام مبارزه با تروریسم
سناتور کین، از نگارندگان لایحه جدید، یکی از منتقدان سرسخت حمله به سوریه بود. عدم تأیید کنگره و همچنین فقدان یک استراتژی کلان‌تر باعث شد تا او این حملات را غیرقانونی و غیرمسئولانه بخواند. طبق گفته کین، تنها کنگره اختیار اعلام جنگ را دارد. کین معتقد است که قوانین قبلی حکم چک سفیدامضای کنگره به رؤسای‌جمهور برای جنگ‌افروزی را داشته است. از نظر او، از اختیاراتی که به کاخ سفید بعد از حملات تروریستی 11 سپتامبر و جنگ عراق داده شد، برای توجیه جنگ علیه گروه‌های تروریستی در کشورهای مختلف از نیجریه تا فیلیپین استفاده شده است. از نظر سناتور کوکر نیز این لایحه سرانجام می‌تواند توازنی مناسب میان انعطاف دولت در استفاده از نیروی نظامی و تقویت نقش ضروری و به‌حق کنگره برقرار کند. علاوه بر این، براساس لایحه جدید در صورتی که دامنه اقدامات نظامی آمریکا از افغانستان، عراق، سوریه، سومالی، یمن و لیبی فراتر رود، رئیس‌جمهور باید در 48 ساعت کنگره را در جریان علت و زمان اقدامات نظامی قرار دهد. بعد از آن قانون‌گذاران 60 روز فرصت دارند که به بررسی این موضوع پرداخته و در صورت نیاز می‌توانند مانع استفاده رئیس‌جمهور از نیروی نظامی شوند.
سد جمهوری‌خواهان
البته این لایحه با سد محکم جمهوری‌خواهانی روبه‌روست که اعتقادی به تغییر اختیارات جنگی و نظامی کاخ سفید ندارند. جمهوری‌خواهان در سال‌های گذشته مخالف تغییر اختیارات نظامی رئیس‌جمهور بوده‌اند چون از نظر آنها این مسئله می‌تواند قدرت قوه ‌مجریه در جنگ با تروریسم را محدود کند. البته این نگرانی جمهوری‌خواهان به‌نظر بی‌دلیل است زیرا در صورت تصویب، این لایحه اختیارات جنگی ترامپ علیه گروه‌های تروریستی را بدون محدودیت زمانی افزایش می‌دهد. این لایحه شامل همه گروه‌های تروریستی می‌شود که آمریکا درحال‌حاضر با آنها در جنگ به سر می‌برد. همچنین این لایحه دست رئیس‌جمهور آمریکا برای انجام اقدام نظامی عاجل علیه دشمنان این کشور در هر نقطه‌ای از جهان را باز می‌گذارد. یکی از تفاوت‌های این لایحه با قوانین قبلی در این است که در تاریخ مشخصی منقضی نمی‌شود، بلکه قانون‌گذاران می‌توانند نسبت به تغییر یا لغو آن اقدام کنند. درواقع تا زمانی که کنگره وارد عمل نشود، این قانون به قوت خود باقی خواهد ماند. البته تصویب این لایحه به معنای تأیید کنگره بر حملات آمریکا در سوریه نیست. درواقع واکنش کنگره به حملات سوریه چندان یکدست نبوده هرچند نمایندگانی از هر دو حزب از این اقدام حمایت کرده‌اند. از دیگر سو، سناتور جان مک کین، رئیس کمیته نیروهای مسلح سنا، از دولت ترامپ خواسته تا استراتژی خود برای این درگیری پیچیده را ارائه کند. از نظر موافقان این لایحه، حمله به سوریه بدون تأیید سنا باعث می‌شود حمایت از لایحه افزایش یابد.
ارتش عربی ترامپ
این روزها سوریه یک پای تمام خبرها در آمریکاست. دونالد ترامپ به‌درستی از هزینه‌های سرسام‌آور حضور نظامی آمریکا در سوریه انتقاد کرده است اما به‌خوبی نیز می‌داند که خروج از سوریه دست بالا را به رقیب سنتی‌‌اش یعنی روسیه خواهد داد. حال این تناقض او را به راه‌حل سومی رسانده که ایجاد یک ارتش جایگزین عربی در سوریه است. درواقع دونالد ترامپ برای حفظ نفوذ و دستاوردهای خود در مناطق شمال شرقی سوریه، قصد دارد از طریق ایجاد یک ارتش عربی در این کشور، به حضور نظامی آمریکا در این کشور خاتمه دهد. در این رابطه، دولت آمریکا از کشورهای عربی ازجمله امارات متحده عربی، عربستان سعودی و قطر خواسته برای حفظ ثبات در مناطق شمالی سوریه، علاوه بر هزینه‌های‌ میلیاردی، سربازانی را نیز برای این امر اختصاص دهند. ترامپ پیش‌تر دراین‌باره گفته بود: «ما از شرکای خود خواسته‌ایم که در قبال امنیت منطقه خود مسئولیت بیشتری را برعهده بگیرند». طبق گفته مقامات کاخ سفید و به نقل از «دیفنس نیور»، سه کشور عربستان، امارات و قطر در این زمینه به توافق‌هایی دست یافته‌اند. همچنین گفته می‌شود که جان بولتون، مشاور امنیت ملی ترامپ، با عباس کامل، رئیس سرویس اطلاعات مصر، تماس گرفته تا از همراهی این کشور در این زمینه کسب اطلاع کند.
با این‌حال، برخی از مقامات آمریکایی درخصوص موانع و مشکلات ایجاد یک نیروی ائتلافی عربی در سوریه هشدار داده‌اند. مایکل اُهانلون، مشاور ارشد در مؤسسه بروکینگز، خاطرنشان کرده که این نیروی جدید باید قدرت رویارویی با رژیم اسد و روسیه را داشته باشد. چالز لیستر، پژوهشگر ارشد مؤسسه «میدل ایست»، نیز بر این باور است که «هیچ نمونه قبلی یا بنیان قدرتمندی برای شکل‌دادن به یک استراتژی موفق وجود ندارد». از دیگر سو، بنا بر گفته لیستر، کشورهایی همچون امارات و عربستان سعودی به‌واسطه حضور نظامی در یمن، علاقه‌ای به ورود به یک جبهه جدید نظامی ندارند. بااین‌حال بنا بر نظر برخی کارشناسان، هراس از خلأ قدرتی که خروج آمریکا ایجاد می‌کند، می‌تواند به این کشورها انگیزه کافی برای گردن‌نهادن به این طرح آمریکا را بدهد.

بعد از واکنش‌های جهانی به حمله روز جمعه آمریکا به سوریه، به نظر پس‌لرزه‌های این اقدام حالا به خود آمریکا رسیده است. روز گذشته سناتورهای آمریکایی لایحه‌ای را تقدیم سنا کردند که به نظر هدف از آن، ایجاد یک سازوکار کنترلی بر اختیارات رئیس‌جمهور در استفاده از نیروی نظامی است. بنا بر گزارش سی‌ان‌ان، هرچند این لایحه اختیارات بیشتری به دونالد ترامپ در جنگ با داعش و دیگر گروه‌های تروریستی می‌دهد و در صورت تصویب به او اجازه می‌دهد که از «همه نیروهای مورد نیاز خود» علیه القاعده، طالبان و داعش استفاده کند؛ اما هم‌زمان به کنگره نیز این مکان را می‌دهد تا قدرت و اختیارات رئیس‌جمهور در جنگ با تروریسم را محدود کند. در صورت تصویب، این لایحه جایگزین قوانینی می‌شود که بعد از حملات 11 سپتامبر 2011 به تصویب رسید و به دولت اختیارات وسیعی برای مقابله با تروریسم داد. این لایحه از سوی باب کورکر، سناتور جمهوری‌خواه و تیم کین، سناتور دموکرات تقدیم سنا شده است که نشان می‌دهد هر دو حزب از این لایحه حمایت خواهند کرد.
توجیه جنگ به نام مبارزه با تروریسم
سناتور کین، از نگارندگان لایحه جدید، یکی از منتقدان سرسخت حمله به سوریه بود. عدم تأیید کنگره و همچنین فقدان یک استراتژی کلان‌تر باعث شد تا او این حملات را غیرقانونی و غیرمسئولانه بخواند. طبق گفته کین، تنها کنگره اختیار اعلام جنگ را دارد. کین معتقد است که قوانین قبلی حکم چک سفیدامضای کنگره به رؤسای‌جمهور برای جنگ‌افروزی را داشته است. از نظر او، از اختیاراتی که به کاخ سفید بعد از حملات تروریستی 11 سپتامبر و جنگ عراق داده شد، برای توجیه جنگ علیه گروه‌های تروریستی در کشورهای مختلف از نیجریه تا فیلیپین استفاده شده است. از نظر سناتور کوکر نیز این لایحه سرانجام می‌تواند توازنی مناسب میان انعطاف دولت در استفاده از نیروی نظامی و تقویت نقش ضروری و به‌حق کنگره برقرار کند. علاوه بر این، براساس لایحه جدید در صورتی که دامنه اقدامات نظامی آمریکا از افغانستان، عراق، سوریه، سومالی، یمن و لیبی فراتر رود، رئیس‌جمهور باید در 48 ساعت کنگره را در جریان علت و زمان اقدامات نظامی قرار دهد. بعد از آن قانون‌گذاران 60 روز فرصت دارند که به بررسی این موضوع پرداخته و در صورت نیاز می‌توانند مانع استفاده رئیس‌جمهور از نیروی نظامی شوند.
سد جمهوری‌خواهان
البته این لایحه با سد محکم جمهوری‌خواهانی روبه‌روست که اعتقادی به تغییر اختیارات جنگی و نظامی کاخ سفید ندارند. جمهوری‌خواهان در سال‌های گذشته مخالف تغییر اختیارات نظامی رئیس‌جمهور بوده‌اند چون از نظر آنها این مسئله می‌تواند قدرت قوه ‌مجریه در جنگ با تروریسم را محدود کند. البته این نگرانی جمهوری‌خواهان به‌نظر بی‌دلیل است زیرا در صورت تصویب، این لایحه اختیارات جنگی ترامپ علیه گروه‌های تروریستی را بدون محدودیت زمانی افزایش می‌دهد. این لایحه شامل همه گروه‌های تروریستی می‌شود که آمریکا درحال‌حاضر با آنها در جنگ به سر می‌برد. همچنین این لایحه دست رئیس‌جمهور آمریکا برای انجام اقدام نظامی عاجل علیه دشمنان این کشور در هر نقطه‌ای از جهان را باز می‌گذارد. یکی از تفاوت‌های این لایحه با قوانین قبلی در این است که در تاریخ مشخصی منقضی نمی‌شود، بلکه قانون‌گذاران می‌توانند نسبت به تغییر یا لغو آن اقدام کنند. درواقع تا زمانی که کنگره وارد عمل نشود، این قانون به قوت خود باقی خواهد ماند. البته تصویب این لایحه به معنای تأیید کنگره بر حملات آمریکا در سوریه نیست. درواقع واکنش کنگره به حملات سوریه چندان یکدست نبوده هرچند نمایندگانی از هر دو حزب از این اقدام حمایت کرده‌اند. از دیگر سو، سناتور جان مک کین، رئیس کمیته نیروهای مسلح سنا، از دولت ترامپ خواسته تا استراتژی خود برای این درگیری پیچیده را ارائه کند. از نظر موافقان این لایحه، حمله به سوریه بدون تأیید سنا باعث می‌شود حمایت از لایحه افزایش یابد.
ارتش عربی ترامپ
این روزها سوریه یک پای تمام خبرها در آمریکاست. دونالد ترامپ به‌درستی از هزینه‌های سرسام‌آور حضور نظامی آمریکا در سوریه انتقاد کرده است اما به‌خوبی نیز می‌داند که خروج از سوریه دست بالا را به رقیب سنتی‌‌اش یعنی روسیه خواهد داد. حال این تناقض او را به راه‌حل سومی رسانده که ایجاد یک ارتش جایگزین عربی در سوریه است. درواقع دونالد ترامپ برای حفظ نفوذ و دستاوردهای خود در مناطق شمال شرقی سوریه، قصد دارد از طریق ایجاد یک ارتش عربی در این کشور، به حضور نظامی آمریکا در این کشور خاتمه دهد. در این رابطه، دولت آمریکا از کشورهای عربی ازجمله امارات متحده عربی، عربستان سعودی و قطر خواسته برای حفظ ثبات در مناطق شمالی سوریه، علاوه بر هزینه‌های‌ میلیاردی، سربازانی را نیز برای این امر اختصاص دهند. ترامپ پیش‌تر دراین‌باره گفته بود: «ما از شرکای خود خواسته‌ایم که در قبال امنیت منطقه خود مسئولیت بیشتری را برعهده بگیرند». طبق گفته مقامات کاخ سفید و به نقل از «دیفنس نیور»، سه کشور عربستان، امارات و قطر در این زمینه به توافق‌هایی دست یافته‌اند. همچنین گفته می‌شود که جان بولتون، مشاور امنیت ملی ترامپ، با عباس کامل، رئیس سرویس اطلاعات مصر، تماس گرفته تا از همراهی این کشور در این زمینه کسب اطلاع کند.
با این‌حال، برخی از مقامات آمریکایی درخصوص موانع و مشکلات ایجاد یک نیروی ائتلافی عربی در سوریه هشدار داده‌اند. مایکل اُهانلون، مشاور ارشد در مؤسسه بروکینگز، خاطرنشان کرده که این نیروی جدید باید قدرت رویارویی با رژیم اسد و روسیه را داشته باشد. چالز لیستر، پژوهشگر ارشد مؤسسه «میدل ایست»، نیز بر این باور است که «هیچ نمونه قبلی یا بنیان قدرتمندی برای شکل‌دادن به یک استراتژی موفق وجود ندارد». از دیگر سو، بنا بر گفته لیستر، کشورهایی همچون امارات و عربستان سعودی به‌واسطه حضور نظامی در یمن، علاقه‌ای به ورود به یک جبهه جدید نظامی ندارند. بااین‌حال بنا بر نظر برخی کارشناسان، هراس از خلأ قدرتی که خروج آمریکا ایجاد می‌کند، می‌تواند به این کشورها انگیزه کافی برای گردن‌نهادن به این طرح آمریکا را بدهد.

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها