گفت‌وگو با نیما خسروی مدیریت مجموعه فرهنگی- هنری آلترناتیو
نعیمی ذاتا هنرمند است
گروه هنر: «ریچارد»، نام تئاتری است به کارگردانی حمیدرضا نعیمی که تیر و مرداد در تالار وحدت روی صحنه می‌رود؛ پروژه‌ای با بیش از 70 هنرپیشه و گروه حرکت و ده‌ها نفر عوامل پشت صحنه. به این بهانه گفت‌وگویی با مدیر گروه حرکت این پروژه ترتیب داده‌ایم که خلاصه آن را در ادامه می‌خوانید.
می‌توان گفت تصمیم به همراهی با حمیدرضا نعیمی یکی از اتفاقات خوب آلترناتیو است.
بله، آن زمان که متوجه شدیم موسیقی پروژه را استاد مهرداد پازوکی به صورت اختصاصی خواهد ساخت، شوروشعفی مضاعف به گروه تزریق شد.
آیا ابتدا قطعات موسیقی ساخته و بر اساس آنها حرکات طراحی شد؟
خیر. این دو هم‌زمان پیش رفت. ما با شناخت موضوع و توضیحات کارگردان، کلیات حرکات و خط عمومی آن را طراحی کردیم و سپس آهنگ‌ساز با حس حرکات و ضرباهنگ آن، موسیقی موردنظر را تولید کرد. شاید در سال‌های اخیر کمتر پروژه‌ای را بتوان یافت که در آن تا این میزان همکاری بین گروه حرکت و آهنگ‌ساز اتفاق افتاده باشد.
تم و بن‌مایه موسیقی و حرکات را چگونه دیده‌اید؟
با توجه به فضای تاریخی ریچارد و اتفاقاتی که در آن به قلم حمیدرضا نعیمی دیده شده است، تلاش کردیم تا حرکات به‌اصطلاح «رویال» باشد. به‌هرحال جشن یا بالماسکه در کاخ برگزار شده است و گروه حرکت، نقش بانوان یا آقایان دربار را بازی می‌کنند. این حرکات غالبا بر اساس حرکات مرسوم چنین فضاهایی دیده شده است، اما در صحنه‌هایی که روند داستان اجازه می‌داده، از حرکات معاصر نیز بهره گرفته‌ایم و در قطعه دوئت، تلفیقی از کلاسیک خالص و همچنین حرکات مدرن را به تصویر کشیده‌ایم.
همکاری با حمیدرضا نعیمی چطور است؟
نعیمی ذاتا هنرمند است و خالق و همچنین مدیری توانمند و دوستی خوب است. او با طراحانی بزرگ در زمینه دکور، گریم، لباس، نور و ... همکاری می‌کند، در نتیجه نگرانی‌ای از هیچ بخش کار نداشتیم. تقریبا تنها دغدغه ما همان وظیفه خودمان؛ یعنی طراحی حرکت بوده است و سایر بخش‌ها با مدیریت او، به زیبایی برای ما فضایی را مهیا کرده که حاصلش را باید به نقد تماشاگران واگذار کرد.
از تماشاگران گفتید. فکر می‌کنید موسیقی و حرکات کلاسیک غربی چقدر می‌تواند مورد استقبال مخاطب ایرانی واقع شود؟
مخاطبان طبیعتا با ذهنیات متفاوتی وارد سالن می‌شوند. برخی بیشتر ارتباط می‌گیرند و برخی کمتر، اما تلاش گروه آلترناتیو به‌عنوان گروه حرکت این پروژه بر آن بوده است تا با ایجاد صحنه‌هایی زیبا، فضا را برای روند داستان آماده کند و تحمیلی بر آن نباشد. ما اضافه بر این تئاتر نیستیم. بخشی از آن هستیم. بنابراین، مخاطبی که قرار است با تئاتر شکسپیری البته با نگاه نعیمی و در سال 1397 ایران مواجه شود، انتظار ندارد مثال سماع را ببیند یا حرکات شرقی را مشاهده کند. بدیهی است که باید بن‌مایه غربی در موسیقی و حرکات باشد و این‌همه البته در خدمت کلیت این نمایش شکل گرفته است.
در طراحی حرکات چه کسانی همراه آلترناتیو بوده‌اند و با چه جمعیتی بر صحنه می‌روید؟
در این پروژه علاوه‌بر پردیس خسروی به‌عنوان سرپرست و طراح حرکت، حبیب شیبانی نیز به‌عنوان یکی از پیش‌کسوتان طراحی حرکات همراهمان بوده است که آثار توانمند کلاسیک او را به‌خوبی می‌توان در قطعات دید. از لحاظ جمعیت نیز، 43 نفر از هنرمندان مجموعه در حرکات حضور دارند و صحنه‌های بزرگی را خلق کرده‌اند.
گروه هنر: «ریچارد»، نام تئاتری است به کارگردانی حمیدرضا نعیمی که تیر و مرداد در تالار وحدت روی صحنه می‌رود؛ پروژه‌ای با بیش از 70 هنرپیشه و گروه حرکت و ده‌ها نفر عوامل پشت صحنه. به این بهانه گفت‌وگویی با مدیر گروه حرکت این پروژه ترتیب داده‌ایم که خلاصه آن را در ادامه می‌خوانید.
می‌توان گفت تصمیم به همراهی با حمیدرضا نعیمی یکی از اتفاقات خوب آلترناتیو است.
بله، آن زمان که متوجه شدیم موسیقی پروژه را استاد مهرداد پازوکی به صورت اختصاصی خواهد ساخت، شوروشعفی مضاعف به گروه تزریق شد.
آیا ابتدا قطعات موسیقی ساخته و بر اساس آنها حرکات طراحی شد؟
خیر. این دو هم‌زمان پیش رفت. ما با شناخت موضوع و توضیحات کارگردان، کلیات حرکات و خط عمومی آن را طراحی کردیم و سپس آهنگ‌ساز با حس حرکات و ضرباهنگ آن، موسیقی موردنظر را تولید کرد. شاید در سال‌های اخیر کمتر پروژه‌ای را بتوان یافت که در آن تا این میزان همکاری بین گروه حرکت و آهنگ‌ساز اتفاق افتاده باشد.
تم و بن‌مایه موسیقی و حرکات را چگونه دیده‌اید؟
با توجه به فضای تاریخی ریچارد و اتفاقاتی که در آن به قلم حمیدرضا نعیمی دیده شده است، تلاش کردیم تا حرکات به‌اصطلاح «رویال» باشد. به‌هرحال جشن یا بالماسکه در کاخ برگزار شده است و گروه حرکت، نقش بانوان یا آقایان دربار را بازی می‌کنند. این حرکات غالبا بر اساس حرکات مرسوم چنین فضاهایی دیده شده است، اما در صحنه‌هایی که روند داستان اجازه می‌داده، از حرکات معاصر نیز بهره گرفته‌ایم و در قطعه دوئت، تلفیقی از کلاسیک خالص و همچنین حرکات مدرن را به تصویر کشیده‌ایم.
همکاری با حمیدرضا نعیمی چطور است؟
نعیمی ذاتا هنرمند است و خالق و همچنین مدیری توانمند و دوستی خوب است. او با طراحانی بزرگ در زمینه دکور، گریم، لباس، نور و ... همکاری می‌کند، در نتیجه نگرانی‌ای از هیچ بخش کار نداشتیم. تقریبا تنها دغدغه ما همان وظیفه خودمان؛ یعنی طراحی حرکت بوده است و سایر بخش‌ها با مدیریت او، به زیبایی برای ما فضایی را مهیا کرده که حاصلش را باید به نقد تماشاگران واگذار کرد.
از تماشاگران گفتید. فکر می‌کنید موسیقی و حرکات کلاسیک غربی چقدر می‌تواند مورد استقبال مخاطب ایرانی واقع شود؟
مخاطبان طبیعتا با ذهنیات متفاوتی وارد سالن می‌شوند. برخی بیشتر ارتباط می‌گیرند و برخی کمتر، اما تلاش گروه آلترناتیو به‌عنوان گروه حرکت این پروژه بر آن بوده است تا با ایجاد صحنه‌هایی زیبا، فضا را برای روند داستان آماده کند و تحمیلی بر آن نباشد. ما اضافه بر این تئاتر نیستیم. بخشی از آن هستیم. بنابراین، مخاطبی که قرار است با تئاتر شکسپیری البته با نگاه نعیمی و در سال 1397 ایران مواجه شود، انتظار ندارد مثال سماع را ببیند یا حرکات شرقی را مشاهده کند. بدیهی است که باید بن‌مایه غربی در موسیقی و حرکات باشد و این‌همه البته در خدمت کلیت این نمایش شکل گرفته است.
در طراحی حرکات چه کسانی همراه آلترناتیو بوده‌اند و با چه جمعیتی بر صحنه می‌روید؟
در این پروژه علاوه‌بر پردیس خسروی به‌عنوان سرپرست و طراح حرکت، حبیب شیبانی نیز به‌عنوان یکی از پیش‌کسوتان طراحی حرکات همراهمان بوده است که آثار توانمند کلاسیک او را به‌خوبی می‌توان در قطعات دید. از لحاظ جمعیت نیز، 43 نفر از هنرمندان مجموعه در حرکات حضور دارند و صحنه‌های بزرگی را خلق کرده‌اند.