سيامند؛ مردي براي شکستن رکوردها
شرق: فروردين سال 67 در شهر مرزي و کردنشين اشنويه، کودکي به دنيا آمد که نامش را سيامند گذاشتند؛ کودکي که چند سال بعد معلوم شد از ناحيه پا دچار معلوليت است و پاهاي نحيفش ياراي تحمل وزن سنگين بالا تنه‌اش را ندارند اما. معلوليت مانع از رسيدن او به آرزوهايي که در سر مي‌پروراند، نشد. آن قدر شور و عشق به ورزش در درونش بود که با همان وضعيت در رشته بدن‌سازي فعاليت مي‌کرد. 17 سالش بود که انگار دوباره از نو متولد شد. وقتي که تصميم گرفت به رشته وزنه‌برداري روي آورد. وقتي که فهميد خداوند دستان توانمندي را به او ارزاني داشته که محکم‌تر از پاهاي نحيفش براي او قدم برمي‌دارند؛ دستان توانمندي که وزنه‌هايي را بالاي سر مي‌برد که حتي وزنه‌برداران سالم هم موفق به مهار آن نشده‌اند. سيامند رحمان وزنه‌هايي بيشتر از 300 کيلو را ليفت مي‌کند که تا به حال هيچ وزنه‌برداري در اين کره خاکي نتوانسته به آن حمله کند. خودش مي‌گويد تا هستم، رکورد مي‌زنم. مي‌خواهم قوي‌ترين مرد جهان باقي بمانم. دستان توانمند سيامند باز هم پيام‌آور شادي براي مردم ايران شده است. اين بار صحبت از بازي‌هاي پاراآسيايي (معلولان و جانبازان) 2018 جاکارتا است؛ ميداني که
پيش‌تر قول رکوردشکني در آن را داده بود و مثل هميشه به وعده‌اش عمل کرد. اعجوبه وزنه‌برداري ايران ديروز در سومين تجربه پياپي حضورش در بازي‌هاي پاراآسيايي باز هم شگفتي‌ساز شد و ضمن هت‌تريک طلا، رکورد اين بازي‌ها را دو مرتبه جابه‌جا کرد.
وزنه‌بردار اشنويه‌اي در اولين حرکت خود در دسته 107+ کيلوگرم در حالي وزنه 273 کيلوگرمي را زد که مدال طلايش را قطعي کرد. او در دومين حرکت وزنه 293 کيلوگرمي را انتخاب کرد. رکورد پيشين بازي‌هاي پاراآسيايي 292 کيلوگرم بود که سيامند در بازي‌هاي 2014 خودش آن را زده بود. رحمان که اين وزنه را به‌راحتي نيز مهار کرد، در حرکت آخرش هم زير وزنه 295 کيلوگرمي قرار گرفت و به‌سادگي آن را مهار کرد تا براي دومين بار رکورد بازي‌ها را زده باشد. منصور پورميرزايي ديگر نماينده کشورمان در دسته 107+ کيلوگرم بازي‌هاي پاراآسيايي 2018 جاکارتا بود که به‌ترتيب موفق به مهار وزنه‌هاي ۲۳۸، ۲۴۱ و ۲۴۸ کيلوگرمي شد تا مدال نقره اين دسته هم به ايران برسد.
سیامند بعد از کسب سومین مدال طلایش در بازی‌های پاراآسیایی گفت: «خوشحالم علاوه‌بر کسب مدال طلا موفق به شکستن رکورد مسابقات هم شدم؛ البته توانایی جابه‌جایی رکورد جهان را هم داشتم اما با صلاحدید مربیان این کار را نکردم. به تصمیمات کادر فنی احترام می‌گذارم، شاید ضروری نبود وزنه بالاتری بزنم. شاید به دلیل این بود که آسیب نبینم. البته خیلی آماده‌تر از پاراالمپیک ریو بودم اما کادر فنی صلاح ندید وزنه بیشتری بزنم».
او درباره اینکه چه وزنه‌ای را می‌تواند بزند، عنوان کرد: «این محرمانه است (باخنده) اما توانایی ثبت رکورد بالاتری از پاراالمپیک ریو داشتم. تمام تمرکزم برای موفقیت در بازی‌های پاراالمپیک ۲۰۲۰ توکیو است. امیدوارم آنجا بتوانم یک رکورد تاریخی و ماندگار را ثبت کنم».
قوي‌ترين مرد دنيا در بازي‌هاي پاراآسيايي 2010 گوانگجو که اولين حضورش در اين رويداد بود، نيز دست به رکوردشکني زد. او هشت سال پيش در حالي که 22 سال داشت براي نخستين بار به رکورد دسته فوق‌سنگين وزنه‌برداري معلولان آسيا و جهان حمله کرد. رکورد جهاني اين دسته در سال 2010، 287.5 کيلوگرم بود که سيامند 290 کيلوگرم را ثبت کرد. البته او کمي پيش‌تر از بازي‌هاي آسيايي، در رقابت‌هاي جوانان جهان نيز شرکت کرد که در اين ميدان هم 20 کيلوگرم رکورد جهان را جابه‌جا کرد. رکورد جوانان جهان 265 کيلوگرم بود که رحمان آن را به 285 کيلوگرم ارتقا داد.
رحمان در بازي‌هاي پارالمپيک لندن ۲۰۱۲ با غلبه بر وزنه ۲۸۰ کيلوگرم توانست رکورد اين بازي‌ها را در دسته ۱۰۰+ به ميزان ۱۵ کيلوگرم ارتقا دهد و رکورددار اين بازي‌ها نيز لقب بگيرد. او در اقدامي باورنکردني در پارالمپيک 2016 ريو، با مهار وزنه ۳۱۰ کيلوگرم همه رکوردهاي جهاني را شکست تا قوي‌ترين مرد دنيا باشد.
رکوردشکني صلحي‌پور با مدال طلا
رقابت‌هاي وزنه‌برداري بازي‌هاي پاراآسيايي روز گذشته در حالي با درخشش وزنه‌برداران ايراني همراه بود که حامد صلحي‌پور در دسته 97 کيلوگرم هم موفق شد ضمن شکستن رکورد آسيا به مدال طلا دست يابد. او با مهار وزنه‌هاي ۲۲۲، ۲۲۵ کيلوگرم به عنوان قهرماني دست يافت و با ثبت ۲۳۴ کيلوگرم در حرکت سوم خود رکورد آسيا و بازي‌هاي پاراآسيايي را يک کيلوگرم ارتقا داد. صلحي‌پور بعد از قهرماني‌اش در اين بازي‌ها گفت: «من در تمرينات اين رکورد را زده بودم. در اينجا هدف اولم کسب مدال طلا بود و بعد رکوردشکني. در مسابقات آسيا-اقيانوسيه که يک ماه پيش برگزار شد، حريف اماراتي‌ام پا به پاي من آمد، اما در اين مسابقات رقابت شانه به شانه‌اي نداشتيم. چون فاصله وزنه‌ها زياد شد و پشت سر هم بود، از حالت آمادگي خارج شدم. متأسفانه وزنه آخر کمي برايم سنگيني کرد و نتوانستم رکورد جهان را ارتقا دهم».
شرق: فروردين سال 67 در شهر مرزي و کردنشين اشنويه، کودکي به دنيا آمد که نامش را سيامند گذاشتند؛ کودکي که چند سال بعد معلوم شد از ناحيه پا دچار معلوليت است و پاهاي نحيفش ياراي تحمل وزن سنگين بالا تنه‌اش را ندارند اما. معلوليت مانع از رسيدن او به آرزوهايي که در سر مي‌پروراند، نشد. آن قدر شور و عشق به ورزش در درونش بود که با همان وضعيت در رشته بدن‌سازي فعاليت مي‌کرد. 17 سالش بود که انگار دوباره از نو متولد شد. وقتي که تصميم گرفت به رشته وزنه‌برداري روي آورد. وقتي که فهميد خداوند دستان توانمندي را به او ارزاني داشته که محکم‌تر از پاهاي نحيفش براي او قدم برمي‌دارند؛ دستان توانمندي که وزنه‌هايي را بالاي سر مي‌برد که حتي وزنه‌برداران سالم هم موفق به مهار آن نشده‌اند. سيامند رحمان وزنه‌هايي بيشتر از 300 کيلو را ليفت مي‌کند که تا به حال هيچ وزنه‌برداري در اين کره خاکي نتوانسته به آن حمله کند. خودش مي‌گويد تا هستم، رکورد مي‌زنم. مي‌خواهم قوي‌ترين مرد جهان باقي بمانم. دستان توانمند سيامند باز هم پيام‌آور شادي براي مردم ايران شده است. اين بار صحبت از بازي‌هاي پاراآسيايي (معلولان و جانبازان) 2018 جاکارتا است؛ ميداني که
پيش‌تر قول رکوردشکني در آن را داده بود و مثل هميشه به وعده‌اش عمل کرد. اعجوبه وزنه‌برداري ايران ديروز در سومين تجربه پياپي حضورش در بازي‌هاي پاراآسيايي باز هم شگفتي‌ساز شد و ضمن هت‌تريک طلا، رکورد اين بازي‌ها را دو مرتبه جابه‌جا کرد.
وزنه‌بردار اشنويه‌اي در اولين حرکت خود در دسته 107+ کيلوگرم در حالي وزنه 273 کيلوگرمي را زد که مدال طلايش را قطعي کرد. او در دومين حرکت وزنه 293 کيلوگرمي را انتخاب کرد. رکورد پيشين بازي‌هاي پاراآسيايي 292 کيلوگرم بود که سيامند در بازي‌هاي 2014 خودش آن را زده بود. رحمان که اين وزنه را به‌راحتي نيز مهار کرد، در حرکت آخرش هم زير وزنه 295 کيلوگرمي قرار گرفت و به‌سادگي آن را مهار کرد تا براي دومين بار رکورد بازي‌ها را زده باشد. منصور پورميرزايي ديگر نماينده کشورمان در دسته 107+ کيلوگرم بازي‌هاي پاراآسيايي 2018 جاکارتا بود که به‌ترتيب موفق به مهار وزنه‌هاي ۲۳۸، ۲۴۱ و ۲۴۸ کيلوگرمي شد تا مدال نقره اين دسته هم به ايران برسد.
سیامند بعد از کسب سومین مدال طلایش در بازی‌های پاراآسیایی گفت: «خوشحالم علاوه‌بر کسب مدال طلا موفق به شکستن رکورد مسابقات هم شدم؛ البته توانایی جابه‌جایی رکورد جهان را هم داشتم اما با صلاحدید مربیان این کار را نکردم. به تصمیمات کادر فنی احترام می‌گذارم، شاید ضروری نبود وزنه بالاتری بزنم. شاید به دلیل این بود که آسیب نبینم. البته خیلی آماده‌تر از پاراالمپیک ریو بودم اما کادر فنی صلاح ندید وزنه بیشتری بزنم».
او درباره اینکه چه وزنه‌ای را می‌تواند بزند، عنوان کرد: «این محرمانه است (باخنده) اما توانایی ثبت رکورد بالاتری از پاراالمپیک ریو داشتم. تمام تمرکزم برای موفقیت در بازی‌های پاراالمپیک ۲۰۲۰ توکیو است. امیدوارم آنجا بتوانم یک رکورد تاریخی و ماندگار را ثبت کنم».
قوي‌ترين مرد دنيا در بازي‌هاي پاراآسيايي 2010 گوانگجو که اولين حضورش در اين رويداد بود، نيز دست به رکوردشکني زد. او هشت سال پيش در حالي که 22 سال داشت براي نخستين بار به رکورد دسته فوق‌سنگين وزنه‌برداري معلولان آسيا و جهان حمله کرد. رکورد جهاني اين دسته در سال 2010، 287.5 کيلوگرم بود که سيامند 290 کيلوگرم را ثبت کرد. البته او کمي پيش‌تر از بازي‌هاي آسيايي، در رقابت‌هاي جوانان جهان نيز شرکت کرد که در اين ميدان هم 20 کيلوگرم رکورد جهان را جابه‌جا کرد. رکورد جوانان جهان 265 کيلوگرم بود که رحمان آن را به 285 کيلوگرم ارتقا داد.
رحمان در بازي‌هاي پارالمپيک لندن ۲۰۱۲ با غلبه بر وزنه ۲۸۰ کيلوگرم توانست رکورد اين بازي‌ها را در دسته ۱۰۰+ به ميزان ۱۵ کيلوگرم ارتقا دهد و رکورددار اين بازي‌ها نيز لقب بگيرد. او در اقدامي باورنکردني در پارالمپيک 2016 ريو، با مهار وزنه ۳۱۰ کيلوگرم همه رکوردهاي جهاني را شکست تا قوي‌ترين مرد دنيا باشد.
رکوردشکني صلحي‌پور با مدال طلا
رقابت‌هاي وزنه‌برداري بازي‌هاي پاراآسيايي روز گذشته در حالي با درخشش وزنه‌برداران ايراني همراه بود که حامد صلحي‌پور در دسته 97 کيلوگرم هم موفق شد ضمن شکستن رکورد آسيا به مدال طلا دست يابد. او با مهار وزنه‌هاي ۲۲۲، ۲۲۵ کيلوگرم به عنوان قهرماني دست يافت و با ثبت ۲۳۴ کيلوگرم در حرکت سوم خود رکورد آسيا و بازي‌هاي پاراآسيايي را يک کيلوگرم ارتقا داد. صلحي‌پور بعد از قهرماني‌اش در اين بازي‌ها گفت: «من در تمرينات اين رکورد را زده بودم. در اينجا هدف اولم کسب مدال طلا بود و بعد رکوردشکني. در مسابقات آسيا-اقيانوسيه که يک ماه پيش برگزار شد، حريف اماراتي‌ام پا به پاي من آمد، اما در اين مسابقات رقابت شانه به شانه‌اي نداشتيم. چون فاصله وزنه‌ها زياد شد و پشت سر هم بود، از حالت آمادگي خارج شدم. متأسفانه وزنه آخر کمي برايم سنگيني کرد و نتوانستم رکورد جهان را ارتقا دهم».