آینه
جمهوری اسلامی
این حلقه را بشکنید آقای رئیس‌جمهور
مسیح مهاجری: مشکل اصلی در حلقه تنگ و محدودی است که رئیس‌جمهور روحانی در آن محصور است. این حلقه که چهار، پنج عضو دارد و رئیس سازمان برنامه‌وبودجه نیز یکی از آنهاست، شاید دلسوز و خواهان خدمت باشند، ولی کارنامه آنها نشان می‌دهد به همان اندازه که در محصورنمودن رئیس‌جمهور موفق بوده‌اند، در پیشبرد امور کشور ناموفق هستند. نیازی به نام‌بردن از این افراد نیست، زیرا اهل فن آنها را می‌شناسند و از فوت‌وفن‌های ویژه آنها باخبرند. سؤال اساسی این است که رئیس‌جمهور روحانی بعد از آنکه به تجربه دریافته اعضای این حلقه کارآمدی لازم را ندارند، چرا به‌جای آنکه خود را از آنها خلاص کند به محروم‌شدن از وزیری که او را دارای «تلاش‌های صادقانه» می‌داند راضی شده است؟ اکنون سخن در این نیست که وزیری نرود و در هیئت دولت جابه‌جایی صورت نگیرد. سخن بر سر این است که اگر رئیس‌جمهور خواهان تحول است چرا این تحول را در نزدیک‌ترین اطرافیان خود پدید نمی‌آورد؟
کیهان
بوی توطئه بازیگران احمق
سعدالله زارعی: مطلوب آمریکا بعد از شکست در پیش‌بردن برنامه اسقاط دولت سوریه و حفظ امنیت رژیم اسرائیل، به‌شکست‌کشاندن برنامه تثبیت و عادی‌سازی سوریه است. در واقع واشنگتن با درک اینکه در روند سیاسی و امنیتی کنونی سوریه و عراق جایگاهی ندارد و مخالفان آن در حال پیش‌بردن برنامه‌های خود هستند، درصدد به‌هم‌زدن بازی از طریق شکل‌دهی به یک مربع امنیتی با هدف سیاسی است، این مربع امنیتی در مقابل مربع امنیتی قبلی است که ایران و روسیه در کانون آن بودند. آمریکایی‌ها به‌مرور درصدد جداسازی ترکیه از مربع آستانه برآمده و قرائن فعلی می‌گویند تا حدی هم موفق شده‌اند. آمریکا هم‌اینک در حال شکل‌دادن به مربعی است که در آن هزینه و خطر شکست متوجه دیگران و فایده احتمالی آن متوجه واشنگتن باشد. ترامپ در سفر پنجم دی به عراق به‌طور سربسته به این نکته اشاره کرد که از عراق خارج نمی‌شویم و از آن برای عملیات ضدسوریه استفاده می‌کنیم.
اعتماد
سیاست‌های متناقض
هرمیداس‌باوند: سیاست شخصی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، بازگشت به سیاست انزواطلبی است. به این معنا که تعهدات آمریکا در مناطق مختلف جهان را تعدیل یا کاهش دهد و بیشتر دیدگاه تجاری به این مسائل دارد، زیرا معتقد است مالیات‌دهندگان آمریکایی نباید هزینه‌های نظامی آمریکا در اروپا یا خاورمیانه و دیگر مناطق جهان را بپردازند و از آن برای مصالح و منافع دیگران هزینه کند. اما به‌دلیل اینکه تجربه سیاسی و آشنایی با موازین بین‌المللی ندارد، تصمیم‌های قاطعی را رسما اعلام می‌کند و سپس وقتی که با نظرات متفاوتی از طرف مشاوران یا نمایندگان کنگره مواجه می‌شود، مجبور می‌شود برخی سیاست‌ها را تعدیل کند یا تغییر دهد؛ از جمله آن می‌توان به اعلام سیاست خروج نیروهای آمریکایی از سوریه اشاره کرد. وقتی که این سیاست را رسما اعلام کرد، هرچند آمریکا قصد عقب‌نشینی از سوریه را دارد و به‌دنبال بازگشت به انزواطلبی است، اما فعلا تعهداتی دارد که دیگران را نگران می‌کند. در سوریه، گروه‌های میانه‌رویی که در داخل به‌دنبال ائتلاف با دولت آینده سوریه هستند، حضور آمریکا را برای آینده نظام سوریه لازم می‌دانند. یا حتی کردهایی که در مقابل تهدید
ترکیه قرار دارند همین نگرانی را دارند. در داخل کنگره معتقدند با حضور مسلط روسیه و ایران در منطقه به یک‌باره خروج از سوریه همسو با منافع آمریکا نیست. بنابراین مجبور به تعدیل تصمیم اولیه می‌شوند و اعلام می‌کنند که این خروج تدریجی خواهد بود و ممکن است در یک مدت طولانی این اقدام صورت گیرد.
ایران
قهر از انتخابات شعار انحرافی است
محمد عطریانفر: قهر از انتخابات اساسا یک شعار انحرافی است. اصلاح‌طلبی «همزاد با انتخابات» است. اگر شما روزی از انتخابات روی برگردانید، از کسوت اصلاح‌طلبی خارج می‌شوید و لاجرم در برابرتان سه راه وجود دارد؛ یا یک منفعل سیاسی می‌شوید و دیگر دغدغه‌ای برای سرنوشت ملی ندارید و در گوشه‌ای سر در لاک خودتان فرومی‌برید، یا از سیاست و سیاست‌ورزی دست می‌کشید و می‌گویید بروم به زندگی‌ام بپردازم، شاید در بزنگاه‌های انتخاباتی رأی بدهید یا نه، قسمت سوم این است که می‌روید به سمت مقاومت و مخالفت با نظام حاکمی که انتخابات را مبنای مدیریت خود در جامعه قرار داده است و آن وقت می‌شوید برانداز و مخالف. بنابراین کسانی که سخن از قهر انتخاباتی می‌زنند توجه نمی‌کنند به اینکه تبعات این اظهارنظر چیست. تبعات این اظهارنظر یا دلالت بر انفعال یا دلالت بر یک قهر انتخاباتی دارد که نظام آن را به رسمیت نمی‌شناسد یا رویکرد مخالفت و مقاومتى که روح براندازی نظام از آن استنباط می‌شود.
جمهوری اسلامی
این حلقه را بشکنید آقای رئیس‌جمهور
مسیح مهاجری: مشکل اصلی در حلقه تنگ و محدودی است که رئیس‌جمهور روحانی در آن محصور است. این حلقه که چهار، پنج عضو دارد و رئیس سازمان برنامه‌وبودجه نیز یکی از آنهاست، شاید دلسوز و خواهان خدمت باشند، ولی کارنامه آنها نشان می‌دهد به همان اندازه که در محصورنمودن رئیس‌جمهور موفق بوده‌اند، در پیشبرد امور کشور ناموفق هستند. نیازی به نام‌بردن از این افراد نیست، زیرا اهل فن آنها را می‌شناسند و از فوت‌وفن‌های ویژه آنها باخبرند. سؤال اساسی این است که رئیس‌جمهور روحانی بعد از آنکه به تجربه دریافته اعضای این حلقه کارآمدی لازم را ندارند، چرا به‌جای آنکه خود را از آنها خلاص کند به محروم‌شدن از وزیری که او را دارای «تلاش‌های صادقانه» می‌داند راضی شده است؟ اکنون سخن در این نیست که وزیری نرود و در هیئت دولت جابه‌جایی صورت نگیرد. سخن بر سر این است که اگر رئیس‌جمهور خواهان تحول است چرا این تحول را در نزدیک‌ترین اطرافیان خود پدید نمی‌آورد؟
کیهان
بوی توطئه بازیگران احمق
سعدالله زارعی: مطلوب آمریکا بعد از شکست در پیش‌بردن برنامه اسقاط دولت سوریه و حفظ امنیت رژیم اسرائیل، به‌شکست‌کشاندن برنامه تثبیت و عادی‌سازی سوریه است. در واقع واشنگتن با درک اینکه در روند سیاسی و امنیتی کنونی سوریه و عراق جایگاهی ندارد و مخالفان آن در حال پیش‌بردن برنامه‌های خود هستند، درصدد به‌هم‌زدن بازی از طریق شکل‌دهی به یک مربع امنیتی با هدف سیاسی است، این مربع امنیتی در مقابل مربع امنیتی قبلی است که ایران و روسیه در کانون آن بودند. آمریکایی‌ها به‌مرور درصدد جداسازی ترکیه از مربع آستانه برآمده و قرائن فعلی می‌گویند تا حدی هم موفق شده‌اند. آمریکا هم‌اینک در حال شکل‌دادن به مربعی است که در آن هزینه و خطر شکست متوجه دیگران و فایده احتمالی آن متوجه واشنگتن باشد. ترامپ در سفر پنجم دی به عراق به‌طور سربسته به این نکته اشاره کرد که از عراق خارج نمی‌شویم و از آن برای عملیات ضدسوریه استفاده می‌کنیم.
اعتماد
سیاست‌های متناقض
هرمیداس‌باوند: سیاست شخصی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، بازگشت به سیاست انزواطلبی است. به این معنا که تعهدات آمریکا در مناطق مختلف جهان را تعدیل یا کاهش دهد و بیشتر دیدگاه تجاری به این مسائل دارد، زیرا معتقد است مالیات‌دهندگان آمریکایی نباید هزینه‌های نظامی آمریکا در اروپا یا خاورمیانه و دیگر مناطق جهان را بپردازند و از آن برای مصالح و منافع دیگران هزینه کند. اما به‌دلیل اینکه تجربه سیاسی و آشنایی با موازین بین‌المللی ندارد، تصمیم‌های قاطعی را رسما اعلام می‌کند و سپس وقتی که با نظرات متفاوتی از طرف مشاوران یا نمایندگان کنگره مواجه می‌شود، مجبور می‌شود برخی سیاست‌ها را تعدیل کند یا تغییر دهد؛ از جمله آن می‌توان به اعلام سیاست خروج نیروهای آمریکایی از سوریه اشاره کرد. وقتی که این سیاست را رسما اعلام کرد، هرچند آمریکا قصد عقب‌نشینی از سوریه را دارد و به‌دنبال بازگشت به انزواطلبی است، اما فعلا تعهداتی دارد که دیگران را نگران می‌کند. در سوریه، گروه‌های میانه‌رویی که در داخل به‌دنبال ائتلاف با دولت آینده سوریه هستند، حضور آمریکا را برای آینده نظام سوریه لازم می‌دانند. یا حتی کردهایی که در مقابل تهدید
ترکیه قرار دارند همین نگرانی را دارند. در داخل کنگره معتقدند با حضور مسلط روسیه و ایران در منطقه به یک‌باره خروج از سوریه همسو با منافع آمریکا نیست. بنابراین مجبور به تعدیل تصمیم اولیه می‌شوند و اعلام می‌کنند که این خروج تدریجی خواهد بود و ممکن است در یک مدت طولانی این اقدام صورت گیرد.
ایران
قهر از انتخابات شعار انحرافی است
محمد عطریانفر: قهر از انتخابات اساسا یک شعار انحرافی است. اصلاح‌طلبی «همزاد با انتخابات» است. اگر شما روزی از انتخابات روی برگردانید، از کسوت اصلاح‌طلبی خارج می‌شوید و لاجرم در برابرتان سه راه وجود دارد؛ یا یک منفعل سیاسی می‌شوید و دیگر دغدغه‌ای برای سرنوشت ملی ندارید و در گوشه‌ای سر در لاک خودتان فرومی‌برید، یا از سیاست و سیاست‌ورزی دست می‌کشید و می‌گویید بروم به زندگی‌ام بپردازم، شاید در بزنگاه‌های انتخاباتی رأی بدهید یا نه، قسمت سوم این است که می‌روید به سمت مقاومت و مخالفت با نظام حاکمی که انتخابات را مبنای مدیریت خود در جامعه قرار داده است و آن وقت می‌شوید برانداز و مخالف. بنابراین کسانی که سخن از قهر انتخاباتی می‌زنند توجه نمی‌کنند به اینکه تبعات این اظهارنظر چیست. تبعات این اظهارنظر یا دلالت بر انفعال یا دلالت بر یک قهر انتخاباتی دارد که نظام آن را به رسمیت نمی‌شناسد یا رویکرد مخالفت و مقاومتى که روح براندازی نظام از آن استنباط می‌شود.