انتشار جزئيات جديد از نحوه زندگي رهبر طالبان
زندگي بيخگوش آمريكاييها
یک خبرنگار هلندی کتابی درباره زندگی مخفی ملاعمر، رهبر طالبان، منتشر کرده است. به گزارش دويچهوله، به نوشته بتی دم، ملاعمر مانند یک تارک دنیا زندگی میکرد، به برنامههای بیبیسی به زبان پشتو گوش میداد و بهندرت درباره اخبار اظهارنظر میکرد.بتی دم، خبرنگار هلندی، برای نوشتن کتاب «در جستوجوی دشمن» بیش از پنج سال تحقیق کرده است و با محافظ شخصی ملاعمر به نام جبار عمری که پس از برکناری طالبان از قدرت به او پناه داد و محافظ او شد، مصاحبه کرده است.طالبان پس از حمله ۱۱ سپتامبر در سال ۲۰۰۱ در عملیات نظامی به رهبری آمریکا در افغانستان، سقوط کردند و برای کشتن ملاعمر ۱۰ میلیون دلار جایزه تعیین شد. بر پایه نوشتههای خبرنگار هلندی، ملاعمر ابتدا چند سال در کلات زندگی میکرد و به خانوادهای که او را پنهان کرده بود، اطلاعاتی درباره هویت واقعی میهمان داده نشده بود. در این کتاب آمده است ملاعمر مخفیگاه خود را هنگامی تغییر داد که نیروهای آمریکایی در سال ۲۰۰۴ فقط چند صد متر آنسوتر شروع به برپایی پایگاهی نظامی کردند؛ اما پس از نقل مکان او در نزدیکی محل سکونتش پایگاه دیگری برپا شد. دم در این کتاب مینویسد با وجود ترس از لورفتن مخفیگاه، ملاعمر جرئت تغییر دوباره محل سکونت خود را نداشت و به همین دلیل بهندرت خانه را ترک میکرد و هنگام پرواز هواپیماهای آمریکایی، از تونلهای حفرشده در زیر خانه، به عنوان پناهگاه استفاده میکرد. این خبرنگار هلندی مینویسد ملاعمر مانند یک تارک دنیا زندگی میکرد و حتی دیدار با اعضای خانواده خود را هم نمیپذیرفت و روزانههای خود را در دفترچه یادداشتهایش به زبان رمز مینوشت. در این کتاب آمده است که ملاعمر اغلب با محافظ و با آشپز خود گپ میزد. بنا بر نوشتههای این کتاب، ملاعمر از یک گوشی همراه نوکیای قدیمی بدون سیمکارت برای ضبط آیههای قرآن استفاده میکرد، به برنامههای بیبیسی به زبان پشتو گوش میداد و بهندرت درباره خبرهایی که میشنید، اظهارنظر میکرد؛ حتی هنگامی که خبر مرگ اسامه بنلادن، بنیانگذار و رهبر القاعده را شنید. ملاعمر در سال ۲۰۱۳ درگذشت. طالبان خبر مرگ او را تا دو سال مخفی نگه داشت.
یک خبرنگار هلندی کتابی درباره زندگی مخفی ملاعمر، رهبر طالبان، منتشر کرده است. به گزارش دويچهوله، به نوشته بتی دم، ملاعمر مانند یک تارک دنیا زندگی میکرد، به برنامههای بیبیسی به زبان پشتو گوش میداد و بهندرت درباره اخبار اظهارنظر میکرد.بتی دم، خبرنگار هلندی، برای نوشتن کتاب «در جستوجوی دشمن» بیش از پنج سال تحقیق کرده است و با محافظ شخصی ملاعمر به نام جبار عمری که پس از برکناری طالبان از قدرت به او پناه داد و محافظ او شد، مصاحبه کرده است.طالبان پس از حمله ۱۱ سپتامبر در سال ۲۰۰۱ در عملیات نظامی به رهبری آمریکا در افغانستان، سقوط کردند و برای کشتن ملاعمر ۱۰ میلیون دلار جایزه تعیین شد. بر پایه نوشتههای خبرنگار هلندی، ملاعمر ابتدا چند سال در کلات زندگی میکرد و به خانوادهای که او را پنهان کرده بود، اطلاعاتی درباره هویت واقعی میهمان داده نشده بود. در این کتاب آمده است ملاعمر مخفیگاه خود را هنگامی تغییر داد که نیروهای آمریکایی در سال ۲۰۰۴ فقط چند صد متر آنسوتر شروع به برپایی پایگاهی نظامی کردند؛ اما پس از نقل مکان او در نزدیکی محل سکونتش پایگاه دیگری برپا شد. دم در این کتاب مینویسد با وجود ترس از لورفتن مخفیگاه، ملاعمر جرئت تغییر دوباره محل سکونت خود را نداشت و به همین دلیل بهندرت خانه را ترک میکرد و هنگام پرواز هواپیماهای آمریکایی، از تونلهای حفرشده در زیر خانه، به عنوان پناهگاه استفاده میکرد. این خبرنگار هلندی مینویسد ملاعمر مانند یک تارک دنیا زندگی میکرد و حتی دیدار با اعضای خانواده خود را هم نمیپذیرفت و روزانههای خود را در دفترچه یادداشتهایش به زبان رمز مینوشت. در این کتاب آمده است که ملاعمر اغلب با محافظ و با آشپز خود گپ میزد. بنا بر نوشتههای این کتاب، ملاعمر از یک گوشی همراه نوکیای قدیمی بدون سیمکارت برای ضبط آیههای قرآن استفاده میکرد، به برنامههای بیبیسی به زبان پشتو گوش میداد و بهندرت درباره خبرهایی که میشنید، اظهارنظر میکرد؛ حتی هنگامی که خبر مرگ اسامه بنلادن، بنیانگذار و رهبر القاعده را شنید. ملاعمر در سال ۲۰۱۳ درگذشت. طالبان خبر مرگ او را تا دو سال مخفی نگه داشت.