آینه
ایران
از فوجی تا دماوند
مرتضی رحمانی‌موحد، سفیر ایران در ژاپن: اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با ژاپن در زمینه‌های مختلف به هم نزدیک است. دو کشور در بخش ایجاد توازن قدرت در میان بازیگران منطقه‌ای، برقراری صلح، ثبات و امنیت در خاورمیانه شرق آسیا، حاکمیت قانون، توجه و احترام به حقوق مردم و ارزش‌های انسانی و حفظ امنیت دریا‌ها و قوانین دریانوردی، عدم دخالت در امور داخلی دیگر کشورها و تلاش برای تولید و عدم اشاعه سلاح‌های کشتار جمعی و هسته‌ای اشتراک نظر دارند و این اشتراکات بستر مناسبی برای افزایش همکاری‌ها بین تهران و توکیو را در عرصه‌های مختلف جهانی فراهم آورده است و ژاپن می‌تواند شریک مهمی در سیاست خارجی ایران محسوب شود. حمایت ژاپن از توافق سازنده و صلح‌آمیز برجام و گفت‌وگو و مشورت‌های نزدیک در موضوعات بین‌المللی و منطقه‌ای یکی از شاخص‌های مهم در روابط کنونی دو کشور است. لازم می‌دانم در همین رابطه به هشت بار دیدار سران دو کشور طی پنج سال گذشته در حاشیه اجلاس بین‌المللی اشاره کنم و در همین راستا سفر جناب آقای دکتر لاریجانی، رئیس محترم مجلس شورای اسلامی، در بهمن 1397 و دیدارهای متعدد جناب آقای دکتر ظریف، وزیر محترم امور خارجه
که آخرین‌بار در خردادماه سال 1398 به ژاپن صورت پذیرفت، کارنامه درخشانی در بخش مناسبات سیاسی و پارلمانی دو کشور را نشان می‌دهد. این‌جانب رجاء واثق دارم دو ملت ایران و ژاپن و جامعه جهانی به‌زودی شاهد دستاورد‌های این سفر مهم و تاریخی خواهند بود و نتایج مذاکرات مقامات عالی‌رتبه دو کشور چراغ فروزانی در مسیر همکاری دو و چندجانبه در بخش‌های گوناگون روشن خواهد کرد.
اعتماد
اهميت سفر مهمان ويژه
عليرضا سلطاني: بايد اذعان كرد كه سفر نخست‌وزير ژاپن به تهران سفري عادي تلقي نمي‌شود، چه اينكه اين سفر، اولين سفر يك هيئت ژاپني در اين سطح به ايران پس از انقلاب است. نخست‌وزير ژاپن قطعا با هدف و برنامه مشخص و فوري به ايران سفر مي‌كند؛ بنابراين نبايد اين سفر را به سفري عادي تقليل داد. در تدارك اين سفر البته نبايد تحركات سياسي اخير وزارت خارجه را ناديده گرفت كه پس از ماه‌ها انفعال، ديپلماسي فعالي را در پيش گرفته است. با وجود اين برخي در ايران از زمان علني‌شدن سفر نخست‌وزير ژاپن به ايران، تلاش دارند اين سفر را عادي تلقي كند. به‌طور طبيعي اين گروه نمي‌خواهند نسبت به ايجاد گشايشي در بن‌بست سياسي ايران و آمريكا با واسطه ژاپن و ديگر كشورها حسابي باز كنند؛ بنابراين از ابتدا، مبنا را نداشتن برنامه‌اي براي بهره‌گيري از اين سفر جهت خروج از شرايط سخت سياسي كنوني گذاشته‌اند.
کیهان
مذاکره با آمریکا اگر حماقت نباشد، خیانت است
ما نه خواهان جنگیم و نه با مذاکره مخالفیم. می‌گوییم مذاکره‌کردن اصولی دارد و با هرکسی و تحت هر شرایطی نباید مذاکره کرد. یک عکس یادگاری با یکی از مقامات جمهوری اسلامی ایران در چنین شرایطی، یعنی هدیه یک پیروزی بزرگ به ترامپ، یعنی دادن یک برگ برنده برای موجود پلیدی مثل ترامپ برای پیروزی در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری. برای افراد خودشیفته‌ای مثل ترامپ، صرف یک دست‌دادن با یکی از مقامات جمهوری اسلامی ایران، یعنی پیروزی. راه‌حل اینها نیست. راه‌حل را بارها گفته‌ایم. تغییر نقشه راه و توجه به ظرفیت‌های عظیم داخلی و منطقه‌ای و اعتماد به توانایی جوانان کشور. مرکز پژوهش‌های مجلس می‌گوید، با تحقیقات مفصلی که صورت گرفته به این نتیجه رسیده که می‌توان کشور را بدون نفت اداره کرد. این یعنی یکی از آن ظرفیت‌های برزمین‌مانده و اختیاراتی که داریم، اما حوصله استفاده از آن را نداریم، چون معتقدیم باید یک نفر از خارج بیاید و اوضاع را در کشور درست کند. دولت به‌جای گیردادن به زمین و زمان و قانون اساسی و اختیارات و بهانه‌های الکی، از این کرختی حاصل از هواشدن برجام خارج و با یک یا علی شروع کند و نشان دهد حس رهاشدگی که در مدیریت کشور
لمس می‌شود، اشتباه است!
ایران
از فوجی تا دماوند
مرتضی رحمانی‌موحد، سفیر ایران در ژاپن: اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با ژاپن در زمینه‌های مختلف به هم نزدیک است. دو کشور در بخش ایجاد توازن قدرت در میان بازیگران منطقه‌ای، برقراری صلح، ثبات و امنیت در خاورمیانه شرق آسیا، حاکمیت قانون، توجه و احترام به حقوق مردم و ارزش‌های انسانی و حفظ امنیت دریا‌ها و قوانین دریانوردی، عدم دخالت در امور داخلی دیگر کشورها و تلاش برای تولید و عدم اشاعه سلاح‌های کشتار جمعی و هسته‌ای اشتراک نظر دارند و این اشتراکات بستر مناسبی برای افزایش همکاری‌ها بین تهران و توکیو را در عرصه‌های مختلف جهانی فراهم آورده است و ژاپن می‌تواند شریک مهمی در سیاست خارجی ایران محسوب شود. حمایت ژاپن از توافق سازنده و صلح‌آمیز برجام و گفت‌وگو و مشورت‌های نزدیک در موضوعات بین‌المللی و منطقه‌ای یکی از شاخص‌های مهم در روابط کنونی دو کشور است. لازم می‌دانم در همین رابطه به هشت بار دیدار سران دو کشور طی پنج سال گذشته در حاشیه اجلاس بین‌المللی اشاره کنم و در همین راستا سفر جناب آقای دکتر لاریجانی، رئیس محترم مجلس شورای اسلامی، در بهمن 1397 و دیدارهای متعدد جناب آقای دکتر ظریف، وزیر محترم امور خارجه
که آخرین‌بار در خردادماه سال 1398 به ژاپن صورت پذیرفت، کارنامه درخشانی در بخش مناسبات سیاسی و پارلمانی دو کشور را نشان می‌دهد. این‌جانب رجاء واثق دارم دو ملت ایران و ژاپن و جامعه جهانی به‌زودی شاهد دستاورد‌های این سفر مهم و تاریخی خواهند بود و نتایج مذاکرات مقامات عالی‌رتبه دو کشور چراغ فروزانی در مسیر همکاری دو و چندجانبه در بخش‌های گوناگون روشن خواهد کرد.
اعتماد
اهميت سفر مهمان ويژه
عليرضا سلطاني: بايد اذعان كرد كه سفر نخست‌وزير ژاپن به تهران سفري عادي تلقي نمي‌شود، چه اينكه اين سفر، اولين سفر يك هيئت ژاپني در اين سطح به ايران پس از انقلاب است. نخست‌وزير ژاپن قطعا با هدف و برنامه مشخص و فوري به ايران سفر مي‌كند؛ بنابراين نبايد اين سفر را به سفري عادي تقليل داد. در تدارك اين سفر البته نبايد تحركات سياسي اخير وزارت خارجه را ناديده گرفت كه پس از ماه‌ها انفعال، ديپلماسي فعالي را در پيش گرفته است. با وجود اين برخي در ايران از زمان علني‌شدن سفر نخست‌وزير ژاپن به ايران، تلاش دارند اين سفر را عادي تلقي كند. به‌طور طبيعي اين گروه نمي‌خواهند نسبت به ايجاد گشايشي در بن‌بست سياسي ايران و آمريكا با واسطه ژاپن و ديگر كشورها حسابي باز كنند؛ بنابراين از ابتدا، مبنا را نداشتن برنامه‌اي براي بهره‌گيري از اين سفر جهت خروج از شرايط سخت سياسي كنوني گذاشته‌اند.
کیهان
مذاکره با آمریکا اگر حماقت نباشد، خیانت است
ما نه خواهان جنگیم و نه با مذاکره مخالفیم. می‌گوییم مذاکره‌کردن اصولی دارد و با هرکسی و تحت هر شرایطی نباید مذاکره کرد. یک عکس یادگاری با یکی از مقامات جمهوری اسلامی ایران در چنین شرایطی، یعنی هدیه یک پیروزی بزرگ به ترامپ، یعنی دادن یک برگ برنده برای موجود پلیدی مثل ترامپ برای پیروزی در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری. برای افراد خودشیفته‌ای مثل ترامپ، صرف یک دست‌دادن با یکی از مقامات جمهوری اسلامی ایران، یعنی پیروزی. راه‌حل اینها نیست. راه‌حل را بارها گفته‌ایم. تغییر نقشه راه و توجه به ظرفیت‌های عظیم داخلی و منطقه‌ای و اعتماد به توانایی جوانان کشور. مرکز پژوهش‌های مجلس می‌گوید، با تحقیقات مفصلی که صورت گرفته به این نتیجه رسیده که می‌توان کشور را بدون نفت اداره کرد. این یعنی یکی از آن ظرفیت‌های برزمین‌مانده و اختیاراتی که داریم، اما حوصله استفاده از آن را نداریم، چون معتقدیم باید یک نفر از خارج بیاید و اوضاع را در کشور درست کند. دولت به‌جای گیردادن به زمین و زمان و قانون اساسی و اختیارات و بهانه‌های الکی، از این کرختی حاصل از هواشدن برجام خارج و با یک یا علی شروع کند و نشان دهد حس رهاشدگی که در مدیریت کشور
لمس می‌شود، اشتباه است!