تلاش برای تفاهم در متن اجلاس جی۷
رضا شریفی : این هفته اجلاس سران کشورهای صنعتی موسوم به جی۷ در شهر ساحلی «بیاریتز» فرانسه برگزار شد؛ اجلاسی که با نظر به بحران پیشآمده در مسئله برجام و تنشهای متعاقب آن بین ایران و آمریکا، بیش از پیش برای مردم کشورمان جلب توجه میکند. از سویی گفته میشود که فرانسه صحنهگردان موضوع ایران در این اجلاس بوده و توانسته در این زمینه توفیقاتی البته با حضور ناگهانی ظریف، وزیر امور خارجه ایران داشته باشد و از سوی دیگر صداهای مخالف برجام، هرگونه نرمشی از طرف ایالات متحده را نقد کرده و متوقع تغییر موضع اروپاییها هستند! یادداشتی که اخیرا در روزنامه «ایندیپندنت» به قلم تحلیلگری آمریکایی منتشر شده، در همین زمینه جلب نظر میکند. یادداشتنویس روزنامه اینگونه به تشریح وضعیت میپردازد که با وجود هر صدایی که از پایتختهای اروپایی تاکنون به گوش رسیده، حال باید به خوبی روشن شده باشد که توافق موسوم به برجام دیگر مرده است! وی اضافه میکند که اقدامات اخیر تهران (احتمالا توقیف نفتکش انگلیسی مورد نظر بوده) باید بالاخره ذهنیت اروپاییها را به طرز فکر و برداشت تیم ترامپ (دولت فعلی آمریکا) نزدیک کرده باشد. تحلیلگر
این روزنامه انگلیسی میافزاید: «این هفته در فرانسه، سران اروپایی حاضر در اجلاس جی۷ باید تصمیم مهمی اتخاذ کنند و آن اینکه آیا آنها همچنان به انکار واقعیت اصرار میورزند و تلاش میکنند معاهده هستهای با ایران را زنده نگه دارند، البته با ابزاری شاید صرفا در حد جملات دلگرمکننده؟! یا اینکه با ایالات متحده همراه شده و میپذیرند که در حقیقت معاهده هستهای با ایران (برجام) هیچگاه این کشور را از موضع تهدیدآمیز نظامی خود خارج نکرده است. انتخاب و مسیر صحیح آشکار است، پس بیایید امیدوار باشیم که برای سران (اروپایی) جی۷ نیز بالاخره واقعیت آشکار شود»!! از سوی دیگر لورا روزن، دبیر بخش سیاسی وبسایت «المانیتور» اینگونه به تحلیل وضعیت میپردازد که دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالات متحده از ابتدا ظاهرا طرفدار مذاکرات جدید با جمهوری اسلامی در مورد مسائل اختلافی بوده، اما وی حداقل به صورت علنی هیچ نقشه راهی را برای هرگونه دیالوگ ارائه نکرده است و به جز پروژه فشار حداکثری بر اقتصاد ایران، در سیاستهای واقعی آمریکا مفری برای جمهوری اسلامی (ولو در راستای ایجاد مقدمات مذاکرهای جدید) مشاهده نمیشود. روزن اضافه میکند که در این
وضعیت امانوئل مکرون، رئیسجمهوری فرانسه در واکنش به سیاستهای آمریکا، به فکر طرح مجموعه پیشنهادهايی بوده تا بستری کاربردی برای حصول توافقی جدید با ایران ایجاد شود. «در حقیقت این فرانسه است که روند دیپلماسی را در این بستر (بحران فعلی مربوط به برجام و روابط ایران و آمریکا) به جلو میراند»! اینها بخشی از تحلیل الی گرانمایه، متخصص امور ایران در «شورای اروپایی روابط خارجی» است. وی میافزاید که ایده مورد نظر مکرون در اجلاس جی۷ امسال، درواقع همراهکردن ترامپ با فعالیتها و بسترسازی دیپلماتیک فرانسه برای مذاکراتی جدید با هدف پرهیز از درگیریهای خشن و بعضا ناخواسته است، اقداماتی سیاسی که قرار است ادامه آن در اجلاس سران سازمان ملل، اواخر شهریورماه امسال پیگیری شود. به گفته این تحلیلگر اروپایی، بیانیه اخیر مکرون که چهارشنبه گذشته صادر شده، دقیقا بر پایه اهداف دیپلماتیک فرانسه در جهت آسانسازی تحریمها برای ایران و ایجاد زمینههای آغاز مذاکرات جدید است. گرانمایه اضافه میکند که احتمالا فرانسه یک بسته چندوجهی برای حل بحران اخیر ارائه کرده که بخشی از آن شامل تمدید معافیت برخی از کشورها جهت خرید نفت ایران است. البته
چنین معافیتهایی قطعا فروش نفت جمهوری اسلامی را به سطح قبل از خروج آمریکا از برجام بازنمیگرداند اما احتمالا به ایران، امکان فروش حداقل یک میلیون بشکه نفت خام را در روز خواهد داد. وی در ادامه اینگونه تحلیل میکند که انعطافپذیری قابل توجه از طرف آمریکایی ماجرا (در درازمدت) محل تردید جدی است، اگرچه شاید مکرون بتواند با تشبث به حس خودخواهی (انانیت) ترامپ، از او چراغ سبز لازم را دریافت کند، چراغ سبزی برای پیشبرد برنامه مبتنی بر دیپلماسی فرانسه! در اظهارنظری دیگر، جَرِت بلانک، یکی از دستاندرکاران مذاکرات هستهای با ایران در دولت گذشته ایالات متحده، اشاره میکند که واسطههای اروپایی و ژاپنی درگیر بحران اخیر مابین ایران و آمریکا، از دودستگی درونی دولت ایالات متحده در برخورد با مسئله ایران کاملا دچار سرخوردگی شدهاند! «من فکر میکنم مشکل فرانسه اکنون صداهای ناهمگونی است که از مدیریت (دولت آمریکا) شنیده میشود». اینها بخشی دیگر از گفتههای بلانک به المانیتور بوده، فردی که الان در بنیاد موسوم به «خیریه کارنگی برای صلح جهانی» فعال است. وی تحلیل میکند که در این وضعیت، فرانسویها عمیقا نگران گرفتارشدن به تبعات
اختلال تصمیمگیری در رویه سیاستگذاری ایالات متحده هستند! در پایان باید به این مسئله اشاره کرد که اجلاس جی۷ بنا بر وضعیت پرتنش موجود، به وجهی غیرعلنی به عرصهای برای مواجهه دنیای مدرن با یکهتازیهای دولت فعلی آمریکا تبدیل شده است، تقابلی با اختلالات و تعارضات درونی یک دولت ناهمگون و پیشبینیناپذیر.
رضا شریفی : این هفته اجلاس سران کشورهای صنعتی موسوم به جی۷ در شهر ساحلی «بیاریتز» فرانسه برگزار شد؛ اجلاسی که با نظر به بحران پیشآمده در مسئله برجام و تنشهای متعاقب آن بین ایران و آمریکا، بیش از پیش برای مردم کشورمان جلب توجه میکند. از سویی گفته میشود که فرانسه صحنهگردان موضوع ایران در این اجلاس بوده و توانسته در این زمینه توفیقاتی البته با حضور ناگهانی ظریف، وزیر امور خارجه ایران داشته باشد و از سوی دیگر صداهای مخالف برجام، هرگونه نرمشی از طرف ایالات متحده را نقد کرده و متوقع تغییر موضع اروپاییها هستند! یادداشتی که اخیرا در روزنامه «ایندیپندنت» به قلم تحلیلگری آمریکایی منتشر شده، در همین زمینه جلب نظر میکند. یادداشتنویس روزنامه اینگونه به تشریح وضعیت میپردازد که با وجود هر صدایی که از پایتختهای اروپایی تاکنون به گوش رسیده، حال باید به خوبی روشن شده باشد که توافق موسوم به برجام دیگر مرده است! وی اضافه میکند که اقدامات اخیر تهران (احتمالا توقیف نفتکش انگلیسی مورد نظر بوده) باید بالاخره ذهنیت اروپاییها را به طرز فکر و برداشت تیم ترامپ (دولت فعلی آمریکا) نزدیک کرده باشد. تحلیلگر
این روزنامه انگلیسی میافزاید: «این هفته در فرانسه، سران اروپایی حاضر در اجلاس جی۷ باید تصمیم مهمی اتخاذ کنند و آن اینکه آیا آنها همچنان به انکار واقعیت اصرار میورزند و تلاش میکنند معاهده هستهای با ایران را زنده نگه دارند، البته با ابزاری شاید صرفا در حد جملات دلگرمکننده؟! یا اینکه با ایالات متحده همراه شده و میپذیرند که در حقیقت معاهده هستهای با ایران (برجام) هیچگاه این کشور را از موضع تهدیدآمیز نظامی خود خارج نکرده است. انتخاب و مسیر صحیح آشکار است، پس بیایید امیدوار باشیم که برای سران (اروپایی) جی۷ نیز بالاخره واقعیت آشکار شود»!! از سوی دیگر لورا روزن، دبیر بخش سیاسی وبسایت «المانیتور» اینگونه به تحلیل وضعیت میپردازد که دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالات متحده از ابتدا ظاهرا طرفدار مذاکرات جدید با جمهوری اسلامی در مورد مسائل اختلافی بوده، اما وی حداقل به صورت علنی هیچ نقشه راهی را برای هرگونه دیالوگ ارائه نکرده است و به جز پروژه فشار حداکثری بر اقتصاد ایران، در سیاستهای واقعی آمریکا مفری برای جمهوری اسلامی (ولو در راستای ایجاد مقدمات مذاکرهای جدید) مشاهده نمیشود. روزن اضافه میکند که در این
وضعیت امانوئل مکرون، رئیسجمهوری فرانسه در واکنش به سیاستهای آمریکا، به فکر طرح مجموعه پیشنهادهايی بوده تا بستری کاربردی برای حصول توافقی جدید با ایران ایجاد شود. «در حقیقت این فرانسه است که روند دیپلماسی را در این بستر (بحران فعلی مربوط به برجام و روابط ایران و آمریکا) به جلو میراند»! اینها بخشی از تحلیل الی گرانمایه، متخصص امور ایران در «شورای اروپایی روابط خارجی» است. وی میافزاید که ایده مورد نظر مکرون در اجلاس جی۷ امسال، درواقع همراهکردن ترامپ با فعالیتها و بسترسازی دیپلماتیک فرانسه برای مذاکراتی جدید با هدف پرهیز از درگیریهای خشن و بعضا ناخواسته است، اقداماتی سیاسی که قرار است ادامه آن در اجلاس سران سازمان ملل، اواخر شهریورماه امسال پیگیری شود. به گفته این تحلیلگر اروپایی، بیانیه اخیر مکرون که چهارشنبه گذشته صادر شده، دقیقا بر پایه اهداف دیپلماتیک فرانسه در جهت آسانسازی تحریمها برای ایران و ایجاد زمینههای آغاز مذاکرات جدید است. گرانمایه اضافه میکند که احتمالا فرانسه یک بسته چندوجهی برای حل بحران اخیر ارائه کرده که بخشی از آن شامل تمدید معافیت برخی از کشورها جهت خرید نفت ایران است. البته
چنین معافیتهایی قطعا فروش نفت جمهوری اسلامی را به سطح قبل از خروج آمریکا از برجام بازنمیگرداند اما احتمالا به ایران، امکان فروش حداقل یک میلیون بشکه نفت خام را در روز خواهد داد. وی در ادامه اینگونه تحلیل میکند که انعطافپذیری قابل توجه از طرف آمریکایی ماجرا (در درازمدت) محل تردید جدی است، اگرچه شاید مکرون بتواند با تشبث به حس خودخواهی (انانیت) ترامپ، از او چراغ سبز لازم را دریافت کند، چراغ سبزی برای پیشبرد برنامه مبتنی بر دیپلماسی فرانسه! در اظهارنظری دیگر، جَرِت بلانک، یکی از دستاندرکاران مذاکرات هستهای با ایران در دولت گذشته ایالات متحده، اشاره میکند که واسطههای اروپایی و ژاپنی درگیر بحران اخیر مابین ایران و آمریکا، از دودستگی درونی دولت ایالات متحده در برخورد با مسئله ایران کاملا دچار سرخوردگی شدهاند! «من فکر میکنم مشکل فرانسه اکنون صداهای ناهمگونی است که از مدیریت (دولت آمریکا) شنیده میشود». اینها بخشی دیگر از گفتههای بلانک به المانیتور بوده، فردی که الان در بنیاد موسوم به «خیریه کارنگی برای صلح جهانی» فعال است. وی تحلیل میکند که در این وضعیت، فرانسویها عمیقا نگران گرفتارشدن به تبعات
اختلال تصمیمگیری در رویه سیاستگذاری ایالات متحده هستند! در پایان باید به این مسئله اشاره کرد که اجلاس جی۷ بنا بر وضعیت پرتنش موجود، به وجهی غیرعلنی به عرصهای برای مواجهه دنیای مدرن با یکهتازیهای دولت فعلی آمریکا تبدیل شده است، تقابلی با اختلالات و تعارضات درونی یک دولت ناهمگون و پیشبینیناپذیر.