اردشير پشنگ پاسخ داد
ريشه تعرض به اماکن ديپلماتيک ايران در عراق کجاست؟
ايسنا: يک کارشناس مسائل عراق با اشاره به تبليغات گسترده برخي جريانها و کشورهاي خاص عليه ايران در عراق، معتقد است که کجسليقگيهاي داخلي در نحوه تعامل با عراق و نيز حساسيتهاي درخورتوجه سياسي و امنيتي متأثر از مسائل و رقابتهاي بينالمللي، در جريانات اخير ازجمله حمله به کنسولگري کشورمان در نجف دخيل بوده است.اردشير پشنگ، در گفتوگو با ايسنا بر ضرورت بازنگري در سياستهاي تبليغي، رسانهاي و ديپلماسي عمومي ايران در تعامل با عراق تأکيد ميکند و ميگويد: متأسفانه در ميان اينهمه حساسيتها و رقابتها که به آن اشاره شد، ديده ميشود برخي از شخصيتها، تريبونها يا رسانهها در داخل بهاشتباه باعث غبارآلودترشدن فضاي موجود شده و با اظهارنظرهاي نسنجيده، تيترهايي که شائبه دخالت در امور داخلي عراق دارد، باعث افزايش حساسيت و واکنش بخشي از جامعه و گروههاي سياسي عراقي ميشوند؛ موضوعي که باعث ميشود در زمان بحرانيشدن و اعتراضات خياباني تبديل به مستمسکهاي قابل جستوجو و عيان از سوی برخي از معترضان عليه ايران شود. در نتيجه بايد در اين حوزهها بازبيني جدي کرد؛ چراکه در جهان رسانه و شبکههاي اجتماعي ديگر هيچ گفته يا نوشتاري محلي و ملي محسوب نميشود و با مانيتورينگ لحظهبهلحظه اين گفتهها بُعدي فرامحلي و فراملي به خود ميگيرند و زمينهساز بروز آسيبهاي جدي ميشوند.پشنگ افزود: مسئله ديگر به اولويتهاي سياست خارجي جمهوري اسلامي بازميگردد. همانطور که ميدانيم، ايران در يکي از امنيتيترين مناطق جهان قرار گرفته است و از ديرباز رقابتهاي امنيتي بسياري وجود داشته است؛ امري که بعد از پيروزي انقلاب اسلامي با توجه به شرايط منطقه و تعارضي که منافع ايران با منافع برخي از قدرتهاي منطقهاي و فرامنطقهاي پيدا کرد، تشديد شده است و در نتيجه رويه و اولويت در سياستگذاري ايران عمدتا نگاهي امنيتي و سياسي بوده است تا اقتصادي.او در همين راستا خاطرنشان کرد: يکي از خروجيهاي چنين ديدگاهي اولويتيافتن رابطه سياسي-امنيتي به جاي رابطه زيربنايي و اقتصادي ميان دو کشور ايران و عراق است. اگرچه درحالحاضر ميزان تبادلات ايران و عراق در سطح بالايي قرار دارد و در دو سال اخير ايران در صدر روابط بازرگاني و اقتصادي با عراق قرار داشته است؛ اما ظرفيت و کشش طرفين در اين حوزه بسيار بيشتر از رقم هشتميلياردو 900 ميليون دلاري در سال است.اين کارشناس مسائل غرب آسيا ادامه داد: اگر اهتمام جديتري در اين زمينه شود و تمرکز بيشتري در سياست خارجي بر سياستهاي غيرتبليغي و غيرنمادين شود و در حوزه زيربنايي روابط عمق بيابد، دراينصورت در زمانهاي اعتراضات اينچنين ايران مورد حمله و هجمه قرار نميگيرد.او با اشاره به تبليغات وسيع برخي کشورهاي منطقه در عراق عليه ايران اظهار کرد: با توجه به مشکلات معيشتي و زيرساختي در عراق، اين ذهنيت در بين بخشي از جامعه عراق رواج داده شده است که قدرت بالادستي در عراق، ايران است؛ اين موضوعي است که رقباي ايران بهشدت روی آن تبليغ ميکنند و برخي مقامات عراقي نيز با توجه به منافع خود بهنوعي به آن دامن ميزنند. برخي در کشور خودمان نيز در اين زمينه بدسليقگي به خرج ميدهند و بهاشتباه جايگاه ايران را به شکل نامناسبي بازتاب ميدهند که اين موضوع در کنار تبليغات رقبا که در کمين نشستهاند، باعث ميشود وقتي دولتي در عراق از نظر کارآمدي و پاسخگويی به مطالبات مردم در وضعيت مناسبي قرار نداشته باشد، انگشت اتهام به سمت حاميان دولت يعني ايران ميرود. در چنين موقعيتي رقباي ايران از اين نماد که از آن بهعنوان نماد نزديکي ايران و عراق ياد ميشود؛ بهعنوان بهانه حمله به ايران استفاده ميکنند.اين کارشناس مسائل غرب آسيا با بيان اينکه جامعه عراق ميداند که در مسئله نجات اين کشور از دست داعش و عبور از مرحله گذار، ايران نقشي کليدي در رهايي عراق از تروريسم داشته است، گفت: ما هزينه گزافي را دراينباره در عراق پرداختيم؛ ولي متأسفانه از اين موضوع به نحوه مطلوب استفاده نشد و اين بيانکننده ضعف ما در ديپلماسي عمومي است.او با بيان اينکه ديپلماسي عمومي ايران در بُعد سياست خارجي همچنان براساس روشهاي کلاسيک است و توجه چنداني به تکنولوژي و استفاده از ابزارهايی مانند شبکههاي اجتماعي يا تلويزيونهاي اينترنتي و ماهوارهاي ندارد، تصريح کرد: ضعف موجود در ديپلماسي عمومي کشور باعث ميشود بهراحتي تلاشهاي ايران براي مبارزه با داعش فراموش شود و از آن سو با بهرهبرداري رقيب از اين ظرفيت، انگشت اتهام از سوي معترضان عراقي که در معرض تبليغات بسيار شديد قرار دارند، بهسرعت به سمت ايران روانه شود.پشنگ در پايان اين گفتوگو با بيان اينکه به نظر ميرسد ايران با توجه به ظرفيتها و اشتراکات فرهنگي و اجتماعي که در عراق دارد، در عرصه سياست خارجي بايد در استفاده از نمادهاي خود در روابط با عراق تجديدنظر کند و بر مسائل جديد و پتانسيلهاي مغفولمانده تمرکز کند، گفت: از ديگر سو ما بايد در بهکاربردن کلمات در توصيف روابط دو کشور دقت بيشتري بکنيم. در همين چارچوب ما بايد به اين موضوع توجه داشته باشيم که عراق يک جامعه متکثر است و بايد با تمام گروههاي عراق ارتباط داشت.
ايسنا: يک کارشناس مسائل عراق با اشاره به تبليغات گسترده برخي جريانها و کشورهاي خاص عليه ايران در عراق، معتقد است که کجسليقگيهاي داخلي در نحوه تعامل با عراق و نيز حساسيتهاي درخورتوجه سياسي و امنيتي متأثر از مسائل و رقابتهاي بينالمللي، در جريانات اخير ازجمله حمله به کنسولگري کشورمان در نجف دخيل بوده است.اردشير پشنگ، در گفتوگو با ايسنا بر ضرورت بازنگري در سياستهاي تبليغي، رسانهاي و ديپلماسي عمومي ايران در تعامل با عراق تأکيد ميکند و ميگويد: متأسفانه در ميان اينهمه حساسيتها و رقابتها که به آن اشاره شد، ديده ميشود برخي از شخصيتها، تريبونها يا رسانهها در داخل بهاشتباه باعث غبارآلودترشدن فضاي موجود شده و با اظهارنظرهاي نسنجيده، تيترهايي که شائبه دخالت در امور داخلي عراق دارد، باعث افزايش حساسيت و واکنش بخشي از جامعه و گروههاي سياسي عراقي ميشوند؛ موضوعي که باعث ميشود در زمان بحرانيشدن و اعتراضات خياباني تبديل به مستمسکهاي قابل جستوجو و عيان از سوی برخي از معترضان عليه ايران شود. در نتيجه بايد در اين حوزهها بازبيني جدي کرد؛ چراکه در جهان رسانه و شبکههاي اجتماعي ديگر هيچ گفته يا نوشتاري محلي و ملي محسوب نميشود و با مانيتورينگ لحظهبهلحظه اين گفتهها بُعدي فرامحلي و فراملي به خود ميگيرند و زمينهساز بروز آسيبهاي جدي ميشوند.پشنگ افزود: مسئله ديگر به اولويتهاي سياست خارجي جمهوري اسلامي بازميگردد. همانطور که ميدانيم، ايران در يکي از امنيتيترين مناطق جهان قرار گرفته است و از ديرباز رقابتهاي امنيتي بسياري وجود داشته است؛ امري که بعد از پيروزي انقلاب اسلامي با توجه به شرايط منطقه و تعارضي که منافع ايران با منافع برخي از قدرتهاي منطقهاي و فرامنطقهاي پيدا کرد، تشديد شده است و در نتيجه رويه و اولويت در سياستگذاري ايران عمدتا نگاهي امنيتي و سياسي بوده است تا اقتصادي.او در همين راستا خاطرنشان کرد: يکي از خروجيهاي چنين ديدگاهي اولويتيافتن رابطه سياسي-امنيتي به جاي رابطه زيربنايي و اقتصادي ميان دو کشور ايران و عراق است. اگرچه درحالحاضر ميزان تبادلات ايران و عراق در سطح بالايي قرار دارد و در دو سال اخير ايران در صدر روابط بازرگاني و اقتصادي با عراق قرار داشته است؛ اما ظرفيت و کشش طرفين در اين حوزه بسيار بيشتر از رقم هشتميلياردو 900 ميليون دلاري در سال است.اين کارشناس مسائل غرب آسيا ادامه داد: اگر اهتمام جديتري در اين زمينه شود و تمرکز بيشتري در سياست خارجي بر سياستهاي غيرتبليغي و غيرنمادين شود و در حوزه زيربنايي روابط عمق بيابد، دراينصورت در زمانهاي اعتراضات اينچنين ايران مورد حمله و هجمه قرار نميگيرد.او با اشاره به تبليغات وسيع برخي کشورهاي منطقه در عراق عليه ايران اظهار کرد: با توجه به مشکلات معيشتي و زيرساختي در عراق، اين ذهنيت در بين بخشي از جامعه عراق رواج داده شده است که قدرت بالادستي در عراق، ايران است؛ اين موضوعي است که رقباي ايران بهشدت روی آن تبليغ ميکنند و برخي مقامات عراقي نيز با توجه به منافع خود بهنوعي به آن دامن ميزنند. برخي در کشور خودمان نيز در اين زمينه بدسليقگي به خرج ميدهند و بهاشتباه جايگاه ايران را به شکل نامناسبي بازتاب ميدهند که اين موضوع در کنار تبليغات رقبا که در کمين نشستهاند، باعث ميشود وقتي دولتي در عراق از نظر کارآمدي و پاسخگويی به مطالبات مردم در وضعيت مناسبي قرار نداشته باشد، انگشت اتهام به سمت حاميان دولت يعني ايران ميرود. در چنين موقعيتي رقباي ايران از اين نماد که از آن بهعنوان نماد نزديکي ايران و عراق ياد ميشود؛ بهعنوان بهانه حمله به ايران استفاده ميکنند.اين کارشناس مسائل غرب آسيا با بيان اينکه جامعه عراق ميداند که در مسئله نجات اين کشور از دست داعش و عبور از مرحله گذار، ايران نقشي کليدي در رهايي عراق از تروريسم داشته است، گفت: ما هزينه گزافي را دراينباره در عراق پرداختيم؛ ولي متأسفانه از اين موضوع به نحوه مطلوب استفاده نشد و اين بيانکننده ضعف ما در ديپلماسي عمومي است.او با بيان اينکه ديپلماسي عمومي ايران در بُعد سياست خارجي همچنان براساس روشهاي کلاسيک است و توجه چنداني به تکنولوژي و استفاده از ابزارهايی مانند شبکههاي اجتماعي يا تلويزيونهاي اينترنتي و ماهوارهاي ندارد، تصريح کرد: ضعف موجود در ديپلماسي عمومي کشور باعث ميشود بهراحتي تلاشهاي ايران براي مبارزه با داعش فراموش شود و از آن سو با بهرهبرداري رقيب از اين ظرفيت، انگشت اتهام از سوي معترضان عراقي که در معرض تبليغات بسيار شديد قرار دارند، بهسرعت به سمت ايران روانه شود.پشنگ در پايان اين گفتوگو با بيان اينکه به نظر ميرسد ايران با توجه به ظرفيتها و اشتراکات فرهنگي و اجتماعي که در عراق دارد، در عرصه سياست خارجي بايد در استفاده از نمادهاي خود در روابط با عراق تجديدنظر کند و بر مسائل جديد و پتانسيلهاي مغفولمانده تمرکز کند، گفت: از ديگر سو ما بايد در بهکاربردن کلمات در توصيف روابط دو کشور دقت بيشتري بکنيم. در همين چارچوب ما بايد به اين موضوع توجه داشته باشيم که عراق يک جامعه متکثر است و بايد با تمام گروههاي عراق ارتباط داشت.