|

استقبال کم از نمایش انتخابات

پنجشنبه صبح شعب رأی‌گیری برای انتخابات ریاست‌جمهوری الجزایر باز شد، اما کمتر کسی در این کشور برای رأی‌دادن عجله داشت. این اولین انتخابات از زمان سرنگونی عبدالعزیز بوتفلیقه، رئیس‌جمهوری سالخورده این کشور بود که در ماه آوریل و پس از هفته‌ها اعتراض‌ گسترده در جای‌جای این کشور برکنار شد. پنج نامزد که همگی از وابستگان نظام پیشین الجزایر بودند در انتخابات شرکت کردند و در نهایت با مشارکت اندک الجزایری‌ها، قرعه به نام عبدالمجید تبون افتاد تا در پنج سال آتی هدایت این کشور پرتلاطم را بر عهده بگیرد. روز گذشته کمیسیون انتخاباتی الجزایر عبدالمجید تبون را به‌عنوان برنده انتخابات ریاست‌جمهوری اعلام کرد. به گفته این کمیسیون، تبون ۵۸ درصد آرا را به خود اختصاص داده است.مقامات کنونی الجزایر در حالی بر برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری اصرار داشتند که صدها هزار نفر از معترضان در سرتاسر این کشور به خیابان‌ها آمده و این انتخابات را «جعلی» خواندند. معترضانی که در طول 9 ماه گذشته اعتراضات مسالمت‌آمیزی را در خیابان‌های شهرهای مختلف الجزایر ترتیب داده‌اند، با محکوم‌کردن انتخابات روز پنجشنبه، آن را بازی نظامی‌ها برای ادامه حکومت نظامی پشت چهره رهبری غیرنظامی می‌خواندند. از زمان استقلال الجزایر از فرانسه در سال 1962، ارتش این کشور بیشترین سهم را در نظام سیاسی داشته و نه‌تنها رئیس‌جمهور را انتخاب می‌کرده، بلکه بر تصمیمات کلیدی الجزایر کنترل داشته است.
حالا الجزایری‌ها که با قیام خود توانسته‌اند از شر حکومت سالیان بوتفلیقه نجات پیدا کنند، نمی‌خواهند شاهد تکرار تجربه‌هایی مانند انقلاب مصر باشند؛ جایی که دیکتاتوری با قیام مردمی رفت، اما دیکتاتوری دیگر پا در جای او گذاشت. الجزایری‌ها می‌گویند دولت گذار باید تا آمادگی کشور برای تعیین رئیس‌جمهوری جدید ادامه داشته باشد.روز پنجشنبه بیشتر از آنکه حال‌وهوای انتخابات در الجزایر حس شود، درگیری‌ها و اعتراضات ملموس بود. معترضان بی‌شمار در خیابان‌ها علیه این انتخابات شعار می‌دادند و خودروهای پلیس و نیروهای امنیتی مسلح هم خیابان‌ها را قرق کرده بودند تا این انتخابات نمایشی، با هدف ادامه نظم سیاسی پیشین، در امنیت و آرامش برگزار شود. بااین‌همه مشارکت حدود 30 درصدی مردم الجزایر نشان‌دهنده اعتراض مردم به این روند است و بی‌شک مشروعیت دولت بعدی را هم زیر سؤال می‌برد. 24 میلیون نفر از الجزایری‌ها واجد شرایط رأی‌دادن بودند، اما به‌جای رفتن به پای صندوق‌های رأی ترجیح دادند بار دیگر مانند تمام هفته‌های گذشته به خیابان بیایند و این‌طور شعار دهند: «انتخابات، بی انتخابات»، «نه به انتخاب مافیاها».
مجید بلقوط، معمار 54 ساله الجزایری، انتخابات روز پنجشنبه را «مسخره‌بازی» خواند و گفت: «انتخابات آزاد در الجزایر فقط پس از روندی دموکراتیک اتفاق می‌افتد. ما اکنون فقط در ابتدای این روند قرار داریم». این درواقع حرف بسیاری از مردم الجزایر است که می‌گویند پیش از هرگونه انتخابات معناداری باید اصلاحاتی عمیق در این کشور صورت گیرد. آن‌طور که رسانه‌های محلی گزارش داده‌اند، در منطقه القبائل که تاریخ دور و درازی از مخالفت با دولت دارند، اعتراضات به خشونت کشیده شد و برخی از معترضان با ورود به یکی از شعب اخذ رأی، برگه‌های رأی‌گیری را به هوا پرتاب کردند. در شهر البویره هم که در صدکیلومتری شرق الجزیره واقع شده، معترضان دفتر مرکزی نظارت بر انتخابات الجزایر را به آتش کشیدند و در پی آن برخی از معترضان بازداشت شدند.
این در حالی است که پیش از برگزاری انتخابات، احمد قاید صالح، رئیس ستاد مشترک ارتش الجزایر که در پی سرنگونی بوتفلیقه عملا اداره کشور را برعهده گرفته بود، به کسانی که به دنبال برهم‌زدن انتخابات هستند، هشدار داده بود. گرچه اکثر مردم الجزایر در انتخابات روز پنجشنبه شرکت نکردند، اما برخی از اندک کسانی که برای رأی‌دادن به پای صندوق‌های رأی رفتند، انتخابات را وظیفه‌ای ملی خواندند. سعید عقیله، مغازه‌دار الجزایری، درباره علت رأی‌دادن خود گفت: «من خواستار برقراری ثبات در الجزایرم». فاطمه هم که معلمی بازنشسته است، در گفت‌و‌گو با فایننشال‌تایمز این‌طور استدلال می‌کند که رأی‌دادن مداخله خارجی در الجزایر را متوقف و از تکرار «دهه سیاه» در 1990 جلوگیری می‌کند؛ یعنی زمانی که ارتش، انتخاباتی را که حزبی اسلام‌گرا در آن پیروز شده بود لغو کرد. همان مداخله باعث قیام یکی از گروه‌های مسلح اسلام‌گرا شد و به خشونت‌هایی منجر شد که بیش از صد هزار کشته برجای گذاشت.با همه اینها نگاهی به نامزدهای انتخابات اخیر الجزایر، نگرانی‌های معترضان را توجیه می‌کند. همه پنج نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری الجزایر از نخبگان وابسته به رژیم سابق‌اند: علی بن‌فلیس و عبدالمجید تبون که هر دو در دوره بوتفلیقه نخست‌وزیر بودند؛ عبدالقادر بن‌قرینه، وزیر گردشگری سابق، عزالدین میهوبی، وزیر فرهنگ سابق و عبدالعزیز بلعید، رهبر حزب المستقبل. با چنین نامزدهایی، مردم می‌گویند واضح است که این انتخابات نه آزاد است و نه منصفانه. معترضان می‌گویند گوش دولت کنونی بدهکار خواسته‌های مردم نیست. بااین‌حال فارغ از نتیجه انتخابات، معترضان می‌گویند خیابان را ترک نمی‌کنند. یکی از این معترضان می‌گوید: «آنها باتوم دارند و ما ایده. ما وجود خشونت آنها، ما اعتراضات خود را صلح‌آمیز نگه می‌داریم، این مهم‌ترین قدرت این جنبش است».

پنجشنبه صبح شعب رأی‌گیری برای انتخابات ریاست‌جمهوری الجزایر باز شد، اما کمتر کسی در این کشور برای رأی‌دادن عجله داشت. این اولین انتخابات از زمان سرنگونی عبدالعزیز بوتفلیقه، رئیس‌جمهوری سالخورده این کشور بود که در ماه آوریل و پس از هفته‌ها اعتراض‌ گسترده در جای‌جای این کشور برکنار شد. پنج نامزد که همگی از وابستگان نظام پیشین الجزایر بودند در انتخابات شرکت کردند و در نهایت با مشارکت اندک الجزایری‌ها، قرعه به نام عبدالمجید تبون افتاد تا در پنج سال آتی هدایت این کشور پرتلاطم را بر عهده بگیرد. روز گذشته کمیسیون انتخاباتی الجزایر عبدالمجید تبون را به‌عنوان برنده انتخابات ریاست‌جمهوری اعلام کرد. به گفته این کمیسیون، تبون ۵۸ درصد آرا را به خود اختصاص داده است.مقامات کنونی الجزایر در حالی بر برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری اصرار داشتند که صدها هزار نفر از معترضان در سرتاسر این کشور به خیابان‌ها آمده و این انتخابات را «جعلی» خواندند. معترضانی که در طول 9 ماه گذشته اعتراضات مسالمت‌آمیزی را در خیابان‌های شهرهای مختلف الجزایر ترتیب داده‌اند، با محکوم‌کردن انتخابات روز پنجشنبه، آن را بازی نظامی‌ها برای ادامه حکومت نظامی پشت چهره رهبری غیرنظامی می‌خواندند. از زمان استقلال الجزایر از فرانسه در سال 1962، ارتش این کشور بیشترین سهم را در نظام سیاسی داشته و نه‌تنها رئیس‌جمهور را انتخاب می‌کرده، بلکه بر تصمیمات کلیدی الجزایر کنترل داشته است.
حالا الجزایری‌ها که با قیام خود توانسته‌اند از شر حکومت سالیان بوتفلیقه نجات پیدا کنند، نمی‌خواهند شاهد تکرار تجربه‌هایی مانند انقلاب مصر باشند؛ جایی که دیکتاتوری با قیام مردمی رفت، اما دیکتاتوری دیگر پا در جای او گذاشت. الجزایری‌ها می‌گویند دولت گذار باید تا آمادگی کشور برای تعیین رئیس‌جمهوری جدید ادامه داشته باشد.روز پنجشنبه بیشتر از آنکه حال‌وهوای انتخابات در الجزایر حس شود، درگیری‌ها و اعتراضات ملموس بود. معترضان بی‌شمار در خیابان‌ها علیه این انتخابات شعار می‌دادند و خودروهای پلیس و نیروهای امنیتی مسلح هم خیابان‌ها را قرق کرده بودند تا این انتخابات نمایشی، با هدف ادامه نظم سیاسی پیشین، در امنیت و آرامش برگزار شود. بااین‌همه مشارکت حدود 30 درصدی مردم الجزایر نشان‌دهنده اعتراض مردم به این روند است و بی‌شک مشروعیت دولت بعدی را هم زیر سؤال می‌برد. 24 میلیون نفر از الجزایری‌ها واجد شرایط رأی‌دادن بودند، اما به‌جای رفتن به پای صندوق‌های رأی ترجیح دادند بار دیگر مانند تمام هفته‌های گذشته به خیابان بیایند و این‌طور شعار دهند: «انتخابات، بی انتخابات»، «نه به انتخاب مافیاها».
مجید بلقوط، معمار 54 ساله الجزایری، انتخابات روز پنجشنبه را «مسخره‌بازی» خواند و گفت: «انتخابات آزاد در الجزایر فقط پس از روندی دموکراتیک اتفاق می‌افتد. ما اکنون فقط در ابتدای این روند قرار داریم». این درواقع حرف بسیاری از مردم الجزایر است که می‌گویند پیش از هرگونه انتخابات معناداری باید اصلاحاتی عمیق در این کشور صورت گیرد. آن‌طور که رسانه‌های محلی گزارش داده‌اند، در منطقه القبائل که تاریخ دور و درازی از مخالفت با دولت دارند، اعتراضات به خشونت کشیده شد و برخی از معترضان با ورود به یکی از شعب اخذ رأی، برگه‌های رأی‌گیری را به هوا پرتاب کردند. در شهر البویره هم که در صدکیلومتری شرق الجزیره واقع شده، معترضان دفتر مرکزی نظارت بر انتخابات الجزایر را به آتش کشیدند و در پی آن برخی از معترضان بازداشت شدند.
این در حالی است که پیش از برگزاری انتخابات، احمد قاید صالح، رئیس ستاد مشترک ارتش الجزایر که در پی سرنگونی بوتفلیقه عملا اداره کشور را برعهده گرفته بود، به کسانی که به دنبال برهم‌زدن انتخابات هستند، هشدار داده بود. گرچه اکثر مردم الجزایر در انتخابات روز پنجشنبه شرکت نکردند، اما برخی از اندک کسانی که برای رأی‌دادن به پای صندوق‌های رأی رفتند، انتخابات را وظیفه‌ای ملی خواندند. سعید عقیله، مغازه‌دار الجزایری، درباره علت رأی‌دادن خود گفت: «من خواستار برقراری ثبات در الجزایرم». فاطمه هم که معلمی بازنشسته است، در گفت‌و‌گو با فایننشال‌تایمز این‌طور استدلال می‌کند که رأی‌دادن مداخله خارجی در الجزایر را متوقف و از تکرار «دهه سیاه» در 1990 جلوگیری می‌کند؛ یعنی زمانی که ارتش، انتخاباتی را که حزبی اسلام‌گرا در آن پیروز شده بود لغو کرد. همان مداخله باعث قیام یکی از گروه‌های مسلح اسلام‌گرا شد و به خشونت‌هایی منجر شد که بیش از صد هزار کشته برجای گذاشت.با همه اینها نگاهی به نامزدهای انتخابات اخیر الجزایر، نگرانی‌های معترضان را توجیه می‌کند. همه پنج نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری الجزایر از نخبگان وابسته به رژیم سابق‌اند: علی بن‌فلیس و عبدالمجید تبون که هر دو در دوره بوتفلیقه نخست‌وزیر بودند؛ عبدالقادر بن‌قرینه، وزیر گردشگری سابق، عزالدین میهوبی، وزیر فرهنگ سابق و عبدالعزیز بلعید، رهبر حزب المستقبل. با چنین نامزدهایی، مردم می‌گویند واضح است که این انتخابات نه آزاد است و نه منصفانه. معترضان می‌گویند گوش دولت کنونی بدهکار خواسته‌های مردم نیست. بااین‌حال فارغ از نتیجه انتخابات، معترضان می‌گویند خیابان را ترک نمی‌کنند. یکی از این معترضان می‌گوید: «آنها باتوم دارند و ما ایده. ما وجود خشونت آنها، ما اعتراضات خود را صلح‌آمیز نگه می‌داریم، این مهم‌ترین قدرت این جنبش است».

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها