شکوریراد در تشریح هویت اصلاحطلبی:
تبار اصلاحطلبان به جریان چپ بازمیگردد
دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در گفتوگو با «جماران» درباره میزان آرای اصلاحطلبان گفت: «ریزش رأی اصلاحطلبان قبلا اتفاق افتاده است. یعنی در سال 96 با اعتراضاتی که شکل گرفت، به خاطر عملکرد نادرستی که دولت داشت، اصلاحطلبانی که در انتخابات از آقای روحانی حمایت کرده بودند بیشترین لطمه را از عملکرد ایشان در ششماهه نخست دولت دومش خوردند. به دلیل اینکه آقای روحانی فضا را یک مقدار رادیکال کرد. بعد دوباره آب سردی روی فضای ایجادشده ریخت و به وعده های خود عمل نکرد و در چینش کابینه خود از حامیان خود فاصله گرفت. طبیعتا این موارد باعث شد یک نارضایتی عمومی بروز کند». علی شکوریراد افزود: «قبل از حوادث سال 96، در مصاحبهای به خاطر موجی که در جامعه ایجاد شده بود گفتم «ما پشیمان نیستیم». ما پشیمان نیستیم، یعنی جا برای پشیمانی وجود دارد ولی ما هنوز پشیمان نیستیم؛ به این دلیل که فکر میکنیم حمایتمان عقلانی بود. من هنوز هم فکر میکنم که کار ما در آن برهه درست بوده ولی عملکرد اشتباه دولت ما را در چنین شرایطی قرار داده است. در حقیقت دولتی که «دولت امید» بود، رأیدهندگان خود را ناامید کرد. این همان موضوعی است که باعث کاهش
انگیزه مشارکت مردم و در نتیجه ریزش رأی اصلاحطلبان در سال 96 شد».
او در مورد اعتراضات نیز گفت: «در حوادث اخیر، به ویژه پس از برخوردی که رخ داد، بدنه ایدئولوژیک اصولگرایان به شدت متأثر شدند. بنابراین آنها به شدت دچار این چالش هستند و امکان اینکه بتوانند انسجام گذشته را حفظ کنند کاهش پیدا کرده است». شکوریراد افزود: «فسادی که در دوره احمدینژاد شکل گرفت، بیش از هرچیز بخشهایی از اصولگرایان را آلوده کرد. به دلیل حُسن اعتماد بیش از اندازه، چشم نهادهای ناظر اصلی که در اختیار اصولگرایان است، بسته شد و وقتی این اتفاق بیفتد، هرکسی که در موقعیت قدرت قرار داشته باشد، در معرض فساد هم هست. این مسئله باعث شده اصولگرایان عوامل وحدتبخش خود را از دست بدهند و امروز نیز بسیار بعید است آنها بتوانند دور هم جمع شده و یکپارچه شوند». او ادامه داد: «آرای خلّص اصلاحطلبان و اصولگرایان به هم نزدیک است، ولی بنابر تحلیلها قابلیت جذب آراي تعیینتکلیفنشده برای اصلاحطلبان به مراتب بیشتر از اصولگرایان است. بنابر نظرسنجیها جایگاه هر دو جریان اصولگرا و اصلاحطلب زیر 50 درصد جامعه است». این فعال سیاسی ادامه داد: «اساسا تبار اصلاحطلبان به جریان چپ بازمیگردد که وجه تمایزش با جریان راست همین حمایت از
طبقات محروم و مستضعف بود. در دوران مهندس موسوی، دولت برنامههایی داشت. پیش از تقسیمبندی چپ و راست وقتی مهندس موسوی سیاستهای حمایتی از طبقات محروم را در دولت خودش پیش میبرد، دو نفر در برابر این گرایشی که دولت خدمتگزار میرحسین موسوی داشت، موضع گرفتند؛ یکی مرحوم آقای حبیبالله عسگراولادی و دیگری آقای احمد توکلی». شکوریراد افزود: «اینکه جناح راست از عنوان اصولگرا استفاده میکند، هدیهای است که احمدینژاد به آن داده است. در حالی که اگر بخواهیم به لحاظ فکری بگوییم، اندیشه اصلاحطلبها، اصولیتر از اصولگرایان است ولی در عین حال همواره بهروز بوده و تفکرات تحولآفرین را دنبال کردهاند. بنابراین اصلاحطلبان اساسا پیشینه و پایگاهشان حمایت از طبقات محروم و مستضعف بوده و همچنان هم این بدنه را با خود به همراه دارند». او درباره براندازان نیز گفت: «اگر دنبال براندازها میگردید، آنهایی نیستند که آشکارا میگویند ما براندازیم. براندازان اصلی کسانی هستند که با اندیشه و عملکرد خود با رأی مردم مخالفت میکنند و به این ترتیب اصل نظام را که جمهوریت یک پایه اصلی آن است، به محاق میبرند».
شکوریراد عنوان کرد: «اینکه پلاکارد میآورند لیاخوف کجایی؟ یعنی میخواهند اصل مجلس را بزنند نه نمایندگانی که ممکن است موضعگیریهایی کرده باشند. هدف این افراد اصل مجلس است».
دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در گفتوگو با «جماران» درباره میزان آرای اصلاحطلبان گفت: «ریزش رأی اصلاحطلبان قبلا اتفاق افتاده است. یعنی در سال 96 با اعتراضاتی که شکل گرفت، به خاطر عملکرد نادرستی که دولت داشت، اصلاحطلبانی که در انتخابات از آقای روحانی حمایت کرده بودند بیشترین لطمه را از عملکرد ایشان در ششماهه نخست دولت دومش خوردند. به دلیل اینکه آقای روحانی فضا را یک مقدار رادیکال کرد. بعد دوباره آب سردی روی فضای ایجادشده ریخت و به وعده های خود عمل نکرد و در چینش کابینه خود از حامیان خود فاصله گرفت. طبیعتا این موارد باعث شد یک نارضایتی عمومی بروز کند». علی شکوریراد افزود: «قبل از حوادث سال 96، در مصاحبهای به خاطر موجی که در جامعه ایجاد شده بود گفتم «ما پشیمان نیستیم». ما پشیمان نیستیم، یعنی جا برای پشیمانی وجود دارد ولی ما هنوز پشیمان نیستیم؛ به این دلیل که فکر میکنیم حمایتمان عقلانی بود. من هنوز هم فکر میکنم که کار ما در آن برهه درست بوده ولی عملکرد اشتباه دولت ما را در چنین شرایطی قرار داده است. در حقیقت دولتی که «دولت امید» بود، رأیدهندگان خود را ناامید کرد. این همان موضوعی است که باعث کاهش
انگیزه مشارکت مردم و در نتیجه ریزش رأی اصلاحطلبان در سال 96 شد».
او در مورد اعتراضات نیز گفت: «در حوادث اخیر، به ویژه پس از برخوردی که رخ داد، بدنه ایدئولوژیک اصولگرایان به شدت متأثر شدند. بنابراین آنها به شدت دچار این چالش هستند و امکان اینکه بتوانند انسجام گذشته را حفظ کنند کاهش پیدا کرده است». شکوریراد افزود: «فسادی که در دوره احمدینژاد شکل گرفت، بیش از هرچیز بخشهایی از اصولگرایان را آلوده کرد. به دلیل حُسن اعتماد بیش از اندازه، چشم نهادهای ناظر اصلی که در اختیار اصولگرایان است، بسته شد و وقتی این اتفاق بیفتد، هرکسی که در موقعیت قدرت قرار داشته باشد، در معرض فساد هم هست. این مسئله باعث شده اصولگرایان عوامل وحدتبخش خود را از دست بدهند و امروز نیز بسیار بعید است آنها بتوانند دور هم جمع شده و یکپارچه شوند». او ادامه داد: «آرای خلّص اصلاحطلبان و اصولگرایان به هم نزدیک است، ولی بنابر تحلیلها قابلیت جذب آراي تعیینتکلیفنشده برای اصلاحطلبان به مراتب بیشتر از اصولگرایان است. بنابر نظرسنجیها جایگاه هر دو جریان اصولگرا و اصلاحطلب زیر 50 درصد جامعه است». این فعال سیاسی ادامه داد: «اساسا تبار اصلاحطلبان به جریان چپ بازمیگردد که وجه تمایزش با جریان راست همین حمایت از
طبقات محروم و مستضعف بود. در دوران مهندس موسوی، دولت برنامههایی داشت. پیش از تقسیمبندی چپ و راست وقتی مهندس موسوی سیاستهای حمایتی از طبقات محروم را در دولت خودش پیش میبرد، دو نفر در برابر این گرایشی که دولت خدمتگزار میرحسین موسوی داشت، موضع گرفتند؛ یکی مرحوم آقای حبیبالله عسگراولادی و دیگری آقای احمد توکلی». شکوریراد افزود: «اینکه جناح راست از عنوان اصولگرا استفاده میکند، هدیهای است که احمدینژاد به آن داده است. در حالی که اگر بخواهیم به لحاظ فکری بگوییم، اندیشه اصلاحطلبها، اصولیتر از اصولگرایان است ولی در عین حال همواره بهروز بوده و تفکرات تحولآفرین را دنبال کردهاند. بنابراین اصلاحطلبان اساسا پیشینه و پایگاهشان حمایت از طبقات محروم و مستضعف بوده و همچنان هم این بدنه را با خود به همراه دارند». او درباره براندازان نیز گفت: «اگر دنبال براندازها میگردید، آنهایی نیستند که آشکارا میگویند ما براندازیم. براندازان اصلی کسانی هستند که با اندیشه و عملکرد خود با رأی مردم مخالفت میکنند و به این ترتیب اصل نظام را که جمهوریت یک پایه اصلی آن است، به محاق میبرند».
شکوریراد عنوان کرد: «اینکه پلاکارد میآورند لیاخوف کجایی؟ یعنی میخواهند اصل مجلس را بزنند نه نمایندگانی که ممکن است موضعگیریهایی کرده باشند. هدف این افراد اصل مجلس است».