رسانه‌های کاغذی را منتشر کنید
مصطفی ایزدی . فعال فرهنگی
نمی‌دانم در این ستاد مقابله با کرونا چه می‌گذرد که نمی‌گذارند تمهیداتی اندیشیده شود که رسانه‌های مکتوب منتشر شوند! اگر فکر می‌کنند رسانه‌های مجازی جای رسانه‌های کاغذی را گرفته است و دیگر نیازی به این نوع رسانه نیست، باید از سال‌های قبل در کشور‌های پیشرفته همه نشریات اعم از روزنامه و مجله و تبلیغات کاغذی و حتی کتاب از صفحه روزگار محو می‌شد! اگر فکر می‌کنند اینترنت در ایران آن‌قدر پیشرفته و پرسرعت است که اینترنت در اروپا، آمریکا، روسیه، چین و ژاپن به گرد آن نمی‌رسد، باید آگاهی‌هایشان را اصلاح کنند. اگر فکر می‌کنند دفتر و دستک روزنامه‌ها و چاپخانه‌ها شلوغ‌تر از میدان‌های میوه و تره‌بار می‌شود، از وزیر ارشاد بپرسند که هر یک از روزنامه‌های غیردولتی چند نفر کارمند دارد و یک چاپخانه با چند نفر اداره می‌شود؟ اگر فکر می‌کنند کارمندان شهرداری‌ها، مخابرات، دیگر ادارات و ایضا اعضای هیئت دولت بلدند الزامات بهداشتی را در محل کار رعایت کنند، اما افراد شاغل در مطبوعات بلد نیستند که پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا چگونه است، لطفا واقع‌بین باشند. اگر فکر می‌کنند چون خودشان روزنامه نمی‌خوانند، ضرورت ندارد دیگران هم روزنامه یا مجله بخوانند، معلوم می‌شود بقیه تصمیمات را بر چه اساسی می‌گیرند! اگر فکر می‌کنند دیگر کسی روزنامه نمی‌خواند، لطفا قیاس‌به‌نفس نکنند. اگر فکر می‌کنند که درد امروز ما فقط کروناست و رسانه ملی هم از عهده اطلاع‌رسانی در این زمینه برمی‌آید، دیگر چه نیازی به رسانه‌های دیگر است؟ بهتر می‌بود اولیای امور از دهه‌های پیش تکلیفشان را با رسانه‌های مستقل روشن می‌کردند. البته شاید به گوششان نرسیده باشد یا برایشان مهم نباشد که تعدادی از مدیران مطبوعات غیروابسته از مقامات بلندپایه کشور، ازجمله رئیس‌جمهور، خواسته‌اند که تمهیداتی برای ادامه انتشار رسانه‌های مکتوب بیندیشند. نگارنده هرگز نمی‌خواهد کسانی را که شبانه‌روز برای دفع بلایی که سر ملت ایران و سایر ملل آمده تلاش می‌کنند، تضعیف جلوه دهد، اما مانند همه کسانی که دل در گرو ارتقای فرهنگ مردم ازطریق رسانه‌های مکتوب دارند، با این عبارات گزنده پیگیری می‌کند تا نگذارد مطبوعات و کتاب به مرگ تدریجی دچار شوند. از طرفی چون رسانه‌های متعلق به یک جناح خاص مانند صداو‌سیما و نیز رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی همچون بی‌بی‌سی، اسیر تک‌صدایی آزاردهنده شده‌اند و هر دو گروه بر یک طبل می‌کوبند، لازم است دولت محترم و آنانی که در ستاد یادشده زحمت می‌کشند، برای بیان آنچه واقعیت است به رسانه‌های مستقل بها دهند و به‌ویژه در حمایت از نیروهای فرهنگی خدوم که همیشه دغدغه شرف و بزرگواری ملت را از یک طرف و حفظ شغل آبرومندانه خود را از طرف دیگر دارند، گام‌های مؤثری بردارند. درحال‌حاضر و در شرایط موجود، روزنامه جزء نیازهای حتمی مردم و روزنامه‌نگاری مانند بسیاری از مشاغل دیگری که از تعطیلی معاف‌اند، شایسته فعالیت است. لطفا اجازه دهید نفس تازه کنند و به حیات خود ادامه دهند. فردا دیر است.
نمی‌دانم در این ستاد مقابله با کرونا چه می‌گذرد که نمی‌گذارند تمهیداتی اندیشیده شود که رسانه‌های مکتوب منتشر شوند! اگر فکر می‌کنند رسانه‌های مجازی جای رسانه‌های کاغذی را گرفته است و دیگر نیازی به این نوع رسانه نیست، باید از سال‌های قبل در کشور‌های پیشرفته همه نشریات اعم از روزنامه و مجله و تبلیغات کاغذی و حتی کتاب از صفحه روزگار محو می‌شد! اگر فکر می‌کنند اینترنت در ایران آن‌قدر پیشرفته و پرسرعت است که اینترنت در اروپا، آمریکا، روسیه، چین و ژاپن به گرد آن نمی‌رسد، باید آگاهی‌هایشان را اصلاح کنند. اگر فکر می‌کنند دفتر و دستک روزنامه‌ها و چاپخانه‌ها شلوغ‌تر از میدان‌های میوه و تره‌بار می‌شود، از وزیر ارشاد بپرسند که هر یک از روزنامه‌های غیردولتی چند نفر کارمند دارد و یک چاپخانه با چند نفر اداره می‌شود؟ اگر فکر می‌کنند کارمندان شهرداری‌ها، مخابرات، دیگر ادارات و ایضا اعضای هیئت دولت بلدند الزامات بهداشتی را در محل کار رعایت کنند، اما افراد شاغل در مطبوعات بلد نیستند که پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا چگونه است، لطفا واقع‌بین باشند. اگر فکر می‌کنند چون خودشان روزنامه نمی‌خوانند، ضرورت ندارد دیگران هم روزنامه یا مجله بخوانند، معلوم می‌شود بقیه تصمیمات را بر چه اساسی می‌گیرند! اگر فکر می‌کنند دیگر کسی روزنامه نمی‌خواند، لطفا قیاس‌به‌نفس نکنند. اگر فکر می‌کنند که درد امروز ما فقط کروناست و رسانه ملی هم از عهده اطلاع‌رسانی در این زمینه برمی‌آید، دیگر چه نیازی به رسانه‌های دیگر است؟ بهتر می‌بود اولیای امور از دهه‌های پیش تکلیفشان را با رسانه‌های مستقل روشن می‌کردند. البته شاید به گوششان نرسیده باشد یا برایشان مهم نباشد که تعدادی از مدیران مطبوعات غیروابسته از مقامات بلندپایه کشور، ازجمله رئیس‌جمهور، خواسته‌اند که تمهیداتی برای ادامه انتشار رسانه‌های مکتوب بیندیشند. نگارنده هرگز نمی‌خواهد کسانی را که شبانه‌روز برای دفع بلایی که سر ملت ایران و سایر ملل آمده تلاش می‌کنند، تضعیف جلوه دهد، اما مانند همه کسانی که دل در گرو ارتقای فرهنگ مردم ازطریق رسانه‌های مکتوب دارند، با این عبارات گزنده پیگیری می‌کند تا نگذارد مطبوعات و کتاب به مرگ تدریجی دچار شوند. از طرفی چون رسانه‌های متعلق به یک جناح خاص مانند صداو‌سیما و نیز رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی همچون بی‌بی‌سی، اسیر تک‌صدایی آزاردهنده شده‌اند و هر دو گروه بر یک طبل می‌کوبند، لازم است دولت محترم و آنانی که در ستاد یادشده زحمت می‌کشند، برای بیان آنچه واقعیت است به رسانه‌های مستقل بها دهند و به‌ویژه در حمایت از نیروهای فرهنگی خدوم که همیشه دغدغه شرف و بزرگواری ملت را از یک طرف و حفظ شغل آبرومندانه خود را از طرف دیگر دارند، گام‌های مؤثری بردارند. درحال‌حاضر و در شرایط موجود، روزنامه جزء نیازهای حتمی مردم و روزنامه‌نگاری مانند بسیاری از مشاغل دیگری که از تعطیلی معاف‌اند، شایسته فعالیت است. لطفا اجازه دهید نفس تازه کنند و به حیات خود ادامه دهند. فردا دیر است.