لزوم آمادگی در مقابل موج دوم کرونا
شرق: مرکز پژوهش‌های مجلس در سلسله‌‌گزارش‌های خود درباره کرونا، این‌بار به بررسی پیش‌بینی‌ها درباره موج دوم شیوع بیماری کرونا پرداخته است. در این گزارش همچنین اقدامات لازم برای آمادگی در مقابل این شرایط ارزیابی شده است. در گزارش مرکز پژوهش‌ها آمده: «براساس اعلام سازمان جهانی بهداشت، در حدود یک ماه قبل بیماری کرونا به سطح عالم‌گیر رسید. در ایران براساس گزارش‌های رسمی اعلام‌شده تا ۱۶ فروردین ابتلای ۵۵.۷۴۳ نفر و مرگ ۳.۴۵۲ نفر تأیید شده است و هنوز با کنترل موج اپیدمی فاصله داریم. سازمان جهانی بهداشت که یک سازمان بین‌المللی فعال در حوزه سلامت است و بیماری ناشی از کووید ۱۹ را یک اورژانس سلامت عمومی معرفی کرده، به دولت‌ها توصیه می‌کند زمان را برای اقدامات و مداخلات مؤثر در راستای حمله به ویروس و سرکوب آن از دست ندهند و موفقیت در این مسیر را مستلزم مشارکت همه بخش‌های حاکمیت و مردم می‌داند. همچنین تأمین منابع مالی لازم برای افزایش توان و ظرفیت نظام‌های سلامت را الزامی می‌شمارد. در میان تجربه‌های جهانی، دولت چین سرکوب بیماری با قرنطینه کامل را به‌عنوان رویکرد اصلی انتخاب کرد و با این راهبرد توانست چرخه انتقال ویروس
را در حدود ۸، ۹ هفته متوقف کند».در بخش دیگر این گزارش به راهبرد موفق کره جنوبی اشاره شده است: «راهبرد کره جنوبی در مهار بیماری با انجام تست غربالگری در حد گسترده و شناسایی افراد آلوده و ناقل سالم، رهگیری و ردیابی تماس‌های فرد آلوده در دو هفته گذشته، پیگیری و درمان بود و تاکنون توانسته است منحنی همه‌گیری را در سطح پایین خود به‌صورت مسطح نگه دارد. در ایران هیچ‌کدام از این دو سیاست به‌درستی و کامل اجرا نشده است؛ نه قرنطینه شهری (به‌طورکلی یا در مراکز شیوع) به‌صورت جدی دنبال شده است و نه سیاست انجام تست حداکثری و ایزولاسیون. در مجموع مدیریت بحران حاصل از اپیدمی کرونا با وجود شروعی ضعیف، درحال‌‌حاضر شکل قابل قبولی در حوزه ارائه خدمات سلامت به خود گرفته است و توانسته پاسخ به نیاز بیماران بستری را مدیریت کند. مدیریت قبل از بحران شامل پیشگیری سخت‌افزاری و آمادگی نرم‌افزاری اعم از «آمادگی بخش‌های بهداشتی، درمانی در سطح بالا، تهیه و ابلاغ دستورالعمل‌ها، اطلاع‌رسانی عمومی و ارائه آموزش‌های مؤثر به جامعه، مراقبت از ورود ویروس به کشور یا شناسایی در مراحل ابتدایی، تأمین ذخایر استراتژیک مورد نیاز...» نقاط ضعف عمده
داشت که بخشی از آن را می‌توان ناشی از نوپدیدبودن عامل بیماری دانست و بخشی مربوط به عدم تقویت کافی سیستم بهداشتی کشور در مقابل سیستم درمانی در سال‌های متمادی است. در مرحله پاسخ به بحران به‌مرور زمان اقدامات تا حد زیادی ساماندهی شدند». در ادامه این گزارش آمده: «یکی از اصول پذیرفته‌شده برای کنترل اپیدمی بیماری‌های مسری «تشخیص سریع، واکنش سریع» و قطع زنجیره انتقال عامل بیماری است. آنچه مسلم است؛ این بحران در نهایت در کشور ما و دنیا از بین خواهد رفت؛ اما مهم خروج از بحران با کمترین هزینه ممکن است. با توجه به نوپدیدبودن بیماری و ناشناخته‌های زیاد از ابعاد بیماری و ماهیت ویروس، به نظر می‌رسد در اتخاذ تصمیم‌ها، رصد سیر وقایع و تحلیل مرتب داده‌ها از سوی متخصصان می‌تواند به اتخاذ سیاست‌های آگاه از شواهد کمک کند. برخی از کارشناسان و اپیدمیولوژیست‌ها معتقد هستند موج دوم شیوع بیماری رخ خواهد داد، اما زمان و بزرگی آن به‌درستی قابل تعیین نیست، زیرا موضوع داینامیک و تحت تأثیر عوامل مختلف است. به نظر می‌رسد بیماری‌هایی مانند کووید 19 رفتار فصلی داشته باشد؛ بنابراین انتظار می‌رود در فصل بعدی سرما، این بیماری را مجدد تجربه
کنیم و به احتمال قوی در ایران موج اول و دوم تحت شرایط موجود (سیر طولانی کنترل اپیدمی اول) از هم قابل تفکیک نخواهند بود». در این گزارش تأکید شده تا به‌منظور آمادگی برای مواجهه با موج دوم شیوع ویروس کرونا در کشور مواردی مانند تقویت و ادامه استراتژی کاهش آسیب، توجه جدی‌تر به استراتژی کنترل فعال یا مهار، تقویت نظام مراقبت بیماری به‌منظور پیشگیری از بروز موج دوم گسترده و به‌تأخیر‌انداختن آن تا حد امکان، تقویت جلب مشارکت جامعه در رعایت مسائل بهداشتی و همکاری در اجرای مؤثر سیاست‌های ستاد اعم از طرح‌های ایزولاسیون و افزایش فاصله‌گذاری فیزیکی، تقویت و استمرار گفتمان و همکاری بین بخشی تا زمان سرکوب بیماری در دنیا، تدوین و پیگیری سیاست تولید واکسن، رزرو واکسن از کشورهای تولیدکننده و اولویت‌بندی برای دریافت واکسن، تعهد برای تأمین عادلانه و بهینه نیازهای درمانی و بهداشتی برای همه شهروندان، تقویت نقش ساختارهای قانونی موجود در ادامه مبارزه با بیماری کرونا، تدوین بسته سیاستی برای شرایط بعد از کنترل موج اول اپیدمی، تقویت نقش ساختارهای قانونی موجود در ادامه مبارزه با بیماری کرونا، تدوین و ابلاغ سطوح مختلف فاصله‌گذاری
فیزیکی، ماشه‌ای را متشکل از معیارهای اقتصادی و اپیدمیولوژیک کنترل بیماری به مسئولان پیشنهاد می‌کند.
شرق: مرکز پژوهش‌های مجلس در سلسله‌‌گزارش‌های خود درباره کرونا، این‌بار به بررسی پیش‌بینی‌ها درباره موج دوم شیوع بیماری کرونا پرداخته است. در این گزارش همچنین اقدامات لازم برای آمادگی در مقابل این شرایط ارزیابی شده است. در گزارش مرکز پژوهش‌ها آمده: «براساس اعلام سازمان جهانی بهداشت، در حدود یک ماه قبل بیماری کرونا به سطح عالم‌گیر رسید. در ایران براساس گزارش‌های رسمی اعلام‌شده تا ۱۶ فروردین ابتلای ۵۵.۷۴۳ نفر و مرگ ۳.۴۵۲ نفر تأیید شده است و هنوز با کنترل موج اپیدمی فاصله داریم. سازمان جهانی بهداشت که یک سازمان بین‌المللی فعال در حوزه سلامت است و بیماری ناشی از کووید ۱۹ را یک اورژانس سلامت عمومی معرفی کرده، به دولت‌ها توصیه می‌کند زمان را برای اقدامات و مداخلات مؤثر در راستای حمله به ویروس و سرکوب آن از دست ندهند و موفقیت در این مسیر را مستلزم مشارکت همه بخش‌های حاکمیت و مردم می‌داند. همچنین تأمین منابع مالی لازم برای افزایش توان و ظرفیت نظام‌های سلامت را الزامی می‌شمارد. در میان تجربه‌های جهانی، دولت چین سرکوب بیماری با قرنطینه کامل را به‌عنوان رویکرد اصلی انتخاب کرد و با این راهبرد توانست چرخه انتقال ویروس
را در حدود ۸، ۹ هفته متوقف کند».در بخش دیگر این گزارش به راهبرد موفق کره جنوبی اشاره شده است: «راهبرد کره جنوبی در مهار بیماری با انجام تست غربالگری در حد گسترده و شناسایی افراد آلوده و ناقل سالم، رهگیری و ردیابی تماس‌های فرد آلوده در دو هفته گذشته، پیگیری و درمان بود و تاکنون توانسته است منحنی همه‌گیری را در سطح پایین خود به‌صورت مسطح نگه دارد. در ایران هیچ‌کدام از این دو سیاست به‌درستی و کامل اجرا نشده است؛ نه قرنطینه شهری (به‌طورکلی یا در مراکز شیوع) به‌صورت جدی دنبال شده است و نه سیاست انجام تست حداکثری و ایزولاسیون. در مجموع مدیریت بحران حاصل از اپیدمی کرونا با وجود شروعی ضعیف، درحال‌‌حاضر شکل قابل قبولی در حوزه ارائه خدمات سلامت به خود گرفته است و توانسته پاسخ به نیاز بیماران بستری را مدیریت کند. مدیریت قبل از بحران شامل پیشگیری سخت‌افزاری و آمادگی نرم‌افزاری اعم از «آمادگی بخش‌های بهداشتی، درمانی در سطح بالا، تهیه و ابلاغ دستورالعمل‌ها، اطلاع‌رسانی عمومی و ارائه آموزش‌های مؤثر به جامعه، مراقبت از ورود ویروس به کشور یا شناسایی در مراحل ابتدایی، تأمین ذخایر استراتژیک مورد نیاز...» نقاط ضعف عمده
داشت که بخشی از آن را می‌توان ناشی از نوپدیدبودن عامل بیماری دانست و بخشی مربوط به عدم تقویت کافی سیستم بهداشتی کشور در مقابل سیستم درمانی در سال‌های متمادی است. در مرحله پاسخ به بحران به‌مرور زمان اقدامات تا حد زیادی ساماندهی شدند». در ادامه این گزارش آمده: «یکی از اصول پذیرفته‌شده برای کنترل اپیدمی بیماری‌های مسری «تشخیص سریع، واکنش سریع» و قطع زنجیره انتقال عامل بیماری است. آنچه مسلم است؛ این بحران در نهایت در کشور ما و دنیا از بین خواهد رفت؛ اما مهم خروج از بحران با کمترین هزینه ممکن است. با توجه به نوپدیدبودن بیماری و ناشناخته‌های زیاد از ابعاد بیماری و ماهیت ویروس، به نظر می‌رسد در اتخاذ تصمیم‌ها، رصد سیر وقایع و تحلیل مرتب داده‌ها از سوی متخصصان می‌تواند به اتخاذ سیاست‌های آگاه از شواهد کمک کند. برخی از کارشناسان و اپیدمیولوژیست‌ها معتقد هستند موج دوم شیوع بیماری رخ خواهد داد، اما زمان و بزرگی آن به‌درستی قابل تعیین نیست، زیرا موضوع داینامیک و تحت تأثیر عوامل مختلف است. به نظر می‌رسد بیماری‌هایی مانند کووید 19 رفتار فصلی داشته باشد؛ بنابراین انتظار می‌رود در فصل بعدی سرما، این بیماری را مجدد تجربه
کنیم و به احتمال قوی در ایران موج اول و دوم تحت شرایط موجود (سیر طولانی کنترل اپیدمی اول) از هم قابل تفکیک نخواهند بود». در این گزارش تأکید شده تا به‌منظور آمادگی برای مواجهه با موج دوم شیوع ویروس کرونا در کشور مواردی مانند تقویت و ادامه استراتژی کاهش آسیب، توجه جدی‌تر به استراتژی کنترل فعال یا مهار، تقویت نظام مراقبت بیماری به‌منظور پیشگیری از بروز موج دوم گسترده و به‌تأخیر‌انداختن آن تا حد امکان، تقویت جلب مشارکت جامعه در رعایت مسائل بهداشتی و همکاری در اجرای مؤثر سیاست‌های ستاد اعم از طرح‌های ایزولاسیون و افزایش فاصله‌گذاری فیزیکی، تقویت و استمرار گفتمان و همکاری بین بخشی تا زمان سرکوب بیماری در دنیا، تدوین و پیگیری سیاست تولید واکسن، رزرو واکسن از کشورهای تولیدکننده و اولویت‌بندی برای دریافت واکسن، تعهد برای تأمین عادلانه و بهینه نیازهای درمانی و بهداشتی برای همه شهروندان، تقویت نقش ساختارهای قانونی موجود در ادامه مبارزه با بیماری کرونا، تدوین بسته سیاستی برای شرایط بعد از کنترل موج اول اپیدمی، تقویت نقش ساختارهای قانونی موجود در ادامه مبارزه با بیماری کرونا، تدوین و ابلاغ سطوح مختلف فاصله‌گذاری
فیزیکی، ماشه‌ای را متشکل از معیارهای اقتصادی و اپیدمیولوژیک کنترل بیماری به مسئولان پیشنهاد می‌کند.