|

کرونا، دانش‌آموزان و لزوم آموزش خانواده‌ها

ساناز کاظمی.کارشناس ارشد مشاوره مدرسه

تا پیش از بروز و ظهور بیماری کرونا در این سطح بین‌المللی و همه‌گیری مراقبت‌های شدید بهداشتی، مدرسه محل تحصیل بود و خانه محلی برای تربیت. هرچند نمی‌توان به‌صورت دقیق، مرزی میان این دو، قرار داد، زیرا در مدرسه به مقوله تربیت دانش‌آموزان و در خانه به موضوع تحصیل دانش‌آموزان همواره توجه می‌شود.

با وجود این با آمدن کووید 19 یا همان بیماری کرونا، دانش‌آموزان به‌اجبار در خانه ماندند و قرار شد که به هر نحو ممکن چه از طریق برنامه‌های آموزشی صداوسیما و چه از طریق فضای مجازی و اینترنت به فراگیری موارد تحصیلی در خانه بپردازند.
بسیاری از معلمان و کادر آموزشی در این ایام زحمات بسیاری را متحمل شدند تا همین موضوع محقق شود که شایسته است در این رسانه از زحمات همگی آنها تشکر و قدردانی شود.
همگی ما دوران تحصیل را پشت سر گذاشته‌ایم و می‌دانیم با شور و شعف و انرژی دوران کودکی و نوجوانی، درس‌خواندن نیازمند یک جور درخواست و در نهایت بازخواست از سوی معلمان و دبیرانمان بوده و در مقاطع بالاتر و پس از کشف اهمیت و پیداشدن چیزی به نام انگیزه، خودمان یعنی همان دانش‌آموزان قدیم به‌صورت اتوماتیک تکالیف تحصیلی خود را برای رسیدن به اهدافمان انجام می‌دادیم.
بسیاری از دانش‌آموزان به‌ویژه در سنین پایین به‌دلیل نداشتن درک دقیق از هدف آموزش و اهمیت درس‌خواندن، پس از فاصله‌گرفتن از مدرسه و به تبع آن اجبار و درخواست معلمان، در انجام تکالیف خود مانند گذشته عمل نمی‌کنند؛ چرا؟ زیرا خانواده، اقتدار مدرسه را برای دانش‌آموز ندارند و آن حرف‌شنوی که دانش‌آموز از مدرسه دارد، از خانواده ندارد. اقتداری را که دانش‌آموز در معلم می‌بیند، در والدینش نمی‌بیند، چون رابطه‌اش با والدین بیشتر عاطفی است.
با توجه به بازشدن مدارس به‌صورت محدود در خردادماه و عدم امکان حضور همگی دانش‌آموزان مانند سابق در مدارس و آغاز برگزاری امتحانات خردادماه، پیشنهاد می‌شود مسئولان تصمیم‌گیرنده علاوه بر توجه به مقوله تولید محتوای آموزشی برای دانش‌آموزان در این فرصت کوتاه و با کمک متخصصان مربوطه، به تولید محتوای آموزشی برای خانواده‌ها بپردازند تا والدین در منزل درباره نحوه برخورد با دانش‌آموز خود و پیگیری امور تحصیلی ایشان در دوران مهم امتحانات، آموزش صحیحی فرابگیرند.
بدیهی است که اثرات مثبت این اقدام سازنده برای خانواده‌ها، در آغاز سال تحصیلی آینده و در رفتارهای تحصیلی دانش‌آموزان برای کادر آموزشی کشور، ملموس خواهد بود.

تا پیش از بروز و ظهور بیماری کرونا در این سطح بین‌المللی و همه‌گیری مراقبت‌های شدید بهداشتی، مدرسه محل تحصیل بود و خانه محلی برای تربیت. هرچند نمی‌توان به‌صورت دقیق، مرزی میان این دو، قرار داد، زیرا در مدرسه به مقوله تربیت دانش‌آموزان و در خانه به موضوع تحصیل دانش‌آموزان همواره توجه می‌شود.

با وجود این با آمدن کووید 19 یا همان بیماری کرونا، دانش‌آموزان به‌اجبار در خانه ماندند و قرار شد که به هر نحو ممکن چه از طریق برنامه‌های آموزشی صداوسیما و چه از طریق فضای مجازی و اینترنت به فراگیری موارد تحصیلی در خانه بپردازند.
بسیاری از معلمان و کادر آموزشی در این ایام زحمات بسیاری را متحمل شدند تا همین موضوع محقق شود که شایسته است در این رسانه از زحمات همگی آنها تشکر و قدردانی شود.
همگی ما دوران تحصیل را پشت سر گذاشته‌ایم و می‌دانیم با شور و شعف و انرژی دوران کودکی و نوجوانی، درس‌خواندن نیازمند یک جور درخواست و در نهایت بازخواست از سوی معلمان و دبیرانمان بوده و در مقاطع بالاتر و پس از کشف اهمیت و پیداشدن چیزی به نام انگیزه، خودمان یعنی همان دانش‌آموزان قدیم به‌صورت اتوماتیک تکالیف تحصیلی خود را برای رسیدن به اهدافمان انجام می‌دادیم.
بسیاری از دانش‌آموزان به‌ویژه در سنین پایین به‌دلیل نداشتن درک دقیق از هدف آموزش و اهمیت درس‌خواندن، پس از فاصله‌گرفتن از مدرسه و به تبع آن اجبار و درخواست معلمان، در انجام تکالیف خود مانند گذشته عمل نمی‌کنند؛ چرا؟ زیرا خانواده، اقتدار مدرسه را برای دانش‌آموز ندارند و آن حرف‌شنوی که دانش‌آموز از مدرسه دارد، از خانواده ندارد. اقتداری را که دانش‌آموز در معلم می‌بیند، در والدینش نمی‌بیند، چون رابطه‌اش با والدین بیشتر عاطفی است.
با توجه به بازشدن مدارس به‌صورت محدود در خردادماه و عدم امکان حضور همگی دانش‌آموزان مانند سابق در مدارس و آغاز برگزاری امتحانات خردادماه، پیشنهاد می‌شود مسئولان تصمیم‌گیرنده علاوه بر توجه به مقوله تولید محتوای آموزشی برای دانش‌آموزان در این فرصت کوتاه و با کمک متخصصان مربوطه، به تولید محتوای آموزشی برای خانواده‌ها بپردازند تا والدین در منزل درباره نحوه برخورد با دانش‌آموز خود و پیگیری امور تحصیلی ایشان در دوران مهم امتحانات، آموزش صحیحی فرابگیرند.
بدیهی است که اثرات مثبت این اقدام سازنده برای خانواده‌ها، در آغاز سال تحصیلی آینده و در رفتارهای تحصیلی دانش‌آموزان برای کادر آموزشی کشور، ملموس خواهد بود.

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها