|

رأی نمایندگان بالاخره شفاف می‌شود؟

«وقتی نماینده شهرستانی رأی می‌دهد و تحت اذیت گروه‌های فشار قرار می‌گیرد، در نماز‌جمعه به او حمله می‌كنند و شیشه‌های دفتر كارش را می‌شكنند؛ در‌حالی‌كه باید حریت نماینده را حفظ كنیم. حریت نماینده بالاتر از شفافیت است». این پاسخ علی مطهری بود به طرح شفافیت آرا که در مجلس پیشین به سرانجام نرسید. او معتقد بود شفافیت آرا حریت نماینده را از بین می‌برد و باعث می‌شود که مبنای رأی‌دادنش ترس یا خوشامد دیگران باشد. حالا این دیگران می‌تواند نهادهای دیگر باشد یا افراد دیگر. یکی از نگرانی‌های طرح شفافیت آرا، شورای نگهبان بود که می‌توانست رأی و نظر نمایندگان را مبنای تأیید یا رد صلاحیت قرار دهد؛ آن‌هم درحالی‌که بسیاری معتقد بودند اگر قرار به شفافیت است، باید در دیگر نهادهای تصمیم‌ساز مبتنی بر رأی هم شفافیت اعمال شود؛ مانند شورای نگهبان، مجمع تشخیص و خبرگان به جز نهادهای امنیتی مانند شورای عالی امنیت ملی. آن زمان نمایندگان اصولگرا به‌شدت پیگیر شفافیت آرا بودند؛ برای همین این انتظار وجود داشت که در مجلس تماما اصولگرای یازدهم این طرح حتما به سرانجام برسد. وقتی ماجرای اعتبارنامه تاجگردون هم مطرح شد و کمیسیون تحقیق و شعبه 12 مجلس به اعتبارنامه رأی مثبت دادند، این مسئله شفافیت آرا دوباره مطرح شد. برای حامیان اصولگرایان مجلس این سؤال پیش آمده بود که کدام نمایندگان اصولگرا رأی به ماندن تاجگردون داده‌اند. حتی در ماجرای رأی‌دهی در صحن علنی هم وقتی نزدیک به 123 نماینده رأی به ماندن تاجگردون در مجلس داده بودند، این مطالبه شفافیت دوباره مطرح شد. آنها تعجب‌زده می‌خواستند بدانند چطور می‌شود که نیمی از مجلس اصولگرای انقلابی‌شان چنین رأیی داده‌اند. مثلا یک سایت متعلق به استان کهگیلویه‌و‌بویر‌احمد نوشته بود که مهدی روشنفکر، نماینده بویراحمد، در ایام ‌تبلیغات انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی حمایت از شفافیت آرای نمایندگان را از شعارهای اصلی خود خواند و بعد از آغاز به کار مجلس نیز بر این موضوع تأکید کرد و در یک مصاحبه مدعی شد: «نماینده مردم چیزی برای پنهان‌کردن از مردم‌ ندارد؛ اما حالا و در شروع کار مجلس و در‌حالی‌که بسیاری از نمایندگان مجلس به صورت خودجوش رأی خود درباره تأیید یا عدم‌ تأیید اعتبارنامه تاجگردون را به اشتراک گذاشته‌اند، موضع و رأی مدعی اصلی شفافیت آرا در مجلس یازدهم برای مردم استان کهگیلویه‌و‌بویراحمد مشخص نیست». حالا گویا دستور کار کمیسیون آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی برای هفته آینده بررسی طرح شفافیت آرای نمایندگان با حضور طراحان و کارشناسان مرکز پژوهش‌ها و مرکز تحقیقات اسلامی است. البته از همین حالا برخی نمایندگان مخالفت خود را با این طرح به شکلی زیرپوستی اعلام کرده‌اند. مثلا درحالی‌که از آن به‌ظاهر حمایت می‌کنند، در واقع با آن مخالف‌اند. مثلا نماینده مردم اصفهان گفته که در حقیقت شفافیت به این نیست که گفته شود فلان نماینده چگونه رأی داده؛ بلکه شفافیت به این است که همه ملت بدانند در برابر تورم، گرانی و... چه اقداماتی انجام داده‌ایم که در این راستا هم رسانه‌ها، نمایندگان و هیئت‌رئیسه باید به شکلی تخصصی و مداوم با افکار عمومی صحبت کنند. یا مثلا آصفری، نماینده مردم اراک و کمیجان در مجلس، تأکید کرده که شفافیت فقط منوط به مجلس نیست، قوه قضائیه و قوه مجریه هم باید شفاف باشد تا بتوان تأثیر شفافیت بر جامعه را لمس کرد. در قوه قضائیه باید رأی و اموال قضات شفاف شود و در قوه مجریه باید اموال و امکانات مختص وزرا و وزارتخانه‌ها زیر ذره‌بین قرار گیرد. درواقع شفافیت در قوه مجریه اهمیت ویژه‌ای دارد. این نماینده مجلس با تأکید بر اینکه حتی شوراهای شهر و روستا نیز باید عملکردی شفاف داشته باشند، اظهار کرد: شفافیت به نفع همه و کشور است و باید مسئولان کشور برای تحقق این هدف بزرگ اقدام کنند.

«وقتی نماینده شهرستانی رأی می‌دهد و تحت اذیت گروه‌های فشار قرار می‌گیرد، در نماز‌جمعه به او حمله می‌كنند و شیشه‌های دفتر كارش را می‌شكنند؛ در‌حالی‌كه باید حریت نماینده را حفظ كنیم. حریت نماینده بالاتر از شفافیت است». این پاسخ علی مطهری بود به طرح شفافیت آرا که در مجلس پیشین به سرانجام نرسید. او معتقد بود شفافیت آرا حریت نماینده را از بین می‌برد و باعث می‌شود که مبنای رأی‌دادنش ترس یا خوشامد دیگران باشد. حالا این دیگران می‌تواند نهادهای دیگر باشد یا افراد دیگر. یکی از نگرانی‌های طرح شفافیت آرا، شورای نگهبان بود که می‌توانست رأی و نظر نمایندگان را مبنای تأیید یا رد صلاحیت قرار دهد؛ آن‌هم درحالی‌که بسیاری معتقد بودند اگر قرار به شفافیت است، باید در دیگر نهادهای تصمیم‌ساز مبتنی بر رأی هم شفافیت اعمال شود؛ مانند شورای نگهبان، مجمع تشخیص و خبرگان به جز نهادهای امنیتی مانند شورای عالی امنیت ملی. آن زمان نمایندگان اصولگرا به‌شدت پیگیر شفافیت آرا بودند؛ برای همین این انتظار وجود داشت که در مجلس تماما اصولگرای یازدهم این طرح حتما به سرانجام برسد. وقتی ماجرای اعتبارنامه تاجگردون هم مطرح شد و کمیسیون تحقیق و شعبه 12 مجلس به اعتبارنامه رأی مثبت دادند، این مسئله شفافیت آرا دوباره مطرح شد. برای حامیان اصولگرایان مجلس این سؤال پیش آمده بود که کدام نمایندگان اصولگرا رأی به ماندن تاجگردون داده‌اند. حتی در ماجرای رأی‌دهی در صحن علنی هم وقتی نزدیک به 123 نماینده رأی به ماندن تاجگردون در مجلس داده بودند، این مطالبه شفافیت دوباره مطرح شد. آنها تعجب‌زده می‌خواستند بدانند چطور می‌شود که نیمی از مجلس اصولگرای انقلابی‌شان چنین رأیی داده‌اند. مثلا یک سایت متعلق به استان کهگیلویه‌و‌بویر‌احمد نوشته بود که مهدی روشنفکر، نماینده بویراحمد، در ایام ‌تبلیغات انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی حمایت از شفافیت آرای نمایندگان را از شعارهای اصلی خود خواند و بعد از آغاز به کار مجلس نیز بر این موضوع تأکید کرد و در یک مصاحبه مدعی شد: «نماینده مردم چیزی برای پنهان‌کردن از مردم‌ ندارد؛ اما حالا و در شروع کار مجلس و در‌حالی‌که بسیاری از نمایندگان مجلس به صورت خودجوش رأی خود درباره تأیید یا عدم‌ تأیید اعتبارنامه تاجگردون را به اشتراک گذاشته‌اند، موضع و رأی مدعی اصلی شفافیت آرا در مجلس یازدهم برای مردم استان کهگیلویه‌و‌بویراحمد مشخص نیست». حالا گویا دستور کار کمیسیون آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی برای هفته آینده بررسی طرح شفافیت آرای نمایندگان با حضور طراحان و کارشناسان مرکز پژوهش‌ها و مرکز تحقیقات اسلامی است. البته از همین حالا برخی نمایندگان مخالفت خود را با این طرح به شکلی زیرپوستی اعلام کرده‌اند. مثلا درحالی‌که از آن به‌ظاهر حمایت می‌کنند، در واقع با آن مخالف‌اند. مثلا نماینده مردم اصفهان گفته که در حقیقت شفافیت به این نیست که گفته شود فلان نماینده چگونه رأی داده؛ بلکه شفافیت به این است که همه ملت بدانند در برابر تورم، گرانی و... چه اقداماتی انجام داده‌ایم که در این راستا هم رسانه‌ها، نمایندگان و هیئت‌رئیسه باید به شکلی تخصصی و مداوم با افکار عمومی صحبت کنند. یا مثلا آصفری، نماینده مردم اراک و کمیجان در مجلس، تأکید کرده که شفافیت فقط منوط به مجلس نیست، قوه قضائیه و قوه مجریه هم باید شفاف باشد تا بتوان تأثیر شفافیت بر جامعه را لمس کرد. در قوه قضائیه باید رأی و اموال قضات شفاف شود و در قوه مجریه باید اموال و امکانات مختص وزرا و وزارتخانه‌ها زیر ذره‌بین قرار گیرد. درواقع شفافیت در قوه مجریه اهمیت ویژه‌ای دارد. این نماینده مجلس با تأکید بر اینکه حتی شوراهای شهر و روستا نیز باید عملکردی شفاف داشته باشند، اظهار کرد: شفافیت به نفع همه و کشور است و باید مسئولان کشور برای تحقق این هدف بزرگ اقدام کنند.

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها