دعوت دوباره دبیر جشنواره تئاتر فجر از گروهها
دبیر سیوهشتمین جشنواره تئاتر فجر با انتشار پیامی خطاب به اهالی تئاتر و گروههای انصرافدهنده از جشنواره گفت: «در خانه خویش بمانیم و یقین بدانید همه ما یک آرمان مشترک بزرگ داریم که آن هم اعتلای فرهنگ و هنر این مرزوبوم و خدمت به مردمان نجیب و رنجدیده کشور عزیزمان است». در متن یادداشت نادر برهانیمرند، دبیر سیوهشتمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر، خطاب به اهالی هنر تئاتر آمده است:
«به نام خداوند خورشید و ماه
که دل را به نامش خرد داد راه
آگاهی شادمانه و اندوهبار دو سویهی معنای بودن آدمیست در حضور تاریخیاش. هنر به ما آموخته «روشنبینی چیزی نیست جز مشارکت شورمندانه در اندوههای جهان» و در سویی دیگر نمایهی آگاهی شادمانهای است از اینکه علیرغم وجود تبوتاب و غم و رنج آدمی «انسان» و ارزشهایش تداوم داشته و خواهد داشت.
روزهای سختی است برای همه ما مردمی که در سوگ عزیزان نشستهایم و بهحق کیست که از عمق جان لمس نکرده باشد اندوه و التهابی را که بر قلب و جان همگی ما سایه انداخته است؟! اگر ما بیش از هموطنان غمخوار و هموندان هنرمندمان پریشان و غمگسار نبوده باشیم، کمتر از ایشان خون به دل و اشک بر دیدگانمان نیست و عجب است اگر زمانی که احساس نجیب همدردی انسانی در لحظات سخت بهجای گشودن آغوشی از مهر و نگاهی تسلیبخش به بغضی بدل شود که رشتههای پیوندمان را بگسلد و خط فرضی از جدایی و رویارویی را میان ما بکشد.
در تاریخ پرفرازونشیبمان، نهتنها در لحظات شادمانی پیوسته بودهایم بلکه فرود ناگزیر هر رنج و اندوهی نیز نه گسستگی که پیوستگی بیشترمان بخشیده و این حکایت امروز نیست که خاطره جمعی و حافظه تاریخی ما گواه این انسجام و همدلی است.
در میان فضائل پرشمار هنر، فضیلتی انکارناپذیر هم هست که ما را به پرهیز از عصبیت و خشونتهای فیزیکی و نمادین فرامیخواند و فرصت حضور گفتوشنود و مباحثه چندجانبه را فراهم میآورد. در میان بسیاری از کنشهای جمعی، هنر تئاتر و رویدادهایش از بهترین دستاوردهای تمدن بشری برای ازدستندادن فرصت گردهمایی علیرغم تمامی تفاوتها و تمایزهاست؛ جایی که هیجانات منجر به یورشهای ناروشن به امری حاد، به مواجههای روشنگرانه و زیباشناختی مبدل میشود. ضرورت تئاتر، آنچه که همه دل در گروی آن داریم، فراخوانی برای حضور در فضاهای گشوده و همچنین گشودن عرصههایی است که هنوز ناگشوده ماندهاند؛ دعوتی است به حضور برای پرکردن جایگاهی که غیاب در آن شرایط مشارکت شورمندانه در غمها و شادیها را سخت یا ناممکن میکند.
هر رویداد مرتبط با این هنر ارزشمند، چه اجرایی چندروزه برای همگان و چه گردهمایی هنرمندانه در فستیوال تئاتری، جهت کنش آگاهیبخش هنر را به سوی ارتباطی تعاملی با مردمی میبرد که در هنگام غم و شادی حوزه عمومی را میجویند تا همدلانه یکدیگر را برای بروز عواطف و آگاهی خود ملاقات کنند.
فستیوال تئاتر فجر در این دوره، چون هر سال هنرمندان و مخاطبان را برای شکلدادن به این عرصه عمومی مکالمه انسانی فراخواند تا در مجموعهای متنوع از حضور مؤثر هنرمندان و تبلور گونههای پرتوان هنر تئاتر «انسان»، بحرانها، رنجها، امیدها و حتی ناامیدیهایش را با مخاطبان و دیگر هنرمندان به اشتراک بگذارد، در ادامه سنتی کهن از تجربه بشری که صورتهای هنر را دور از تعصب و منازعه برای مفاهمهای خردمندانه در اختیار ما قرار داده و تداوم بخشیده است. در پی این دعوت هنرمندان بسیاری از سراسر کشور محصول توان و کوشش و حاصل عرقریزان روح و جسم خویش را عرضه کردند تا در اجتماعی از نسلهای چندگانه و سلایق و رویکردهای متنوع اندیشهای و هنری، شاکلهای رنگارنگ از تئاتر را پدید آورده و در تحویل سال تئاتر ایران، چون هر سال به گذشته نگاهی ارزیابانه بیندازیم بلکه تصویری از آینده هنر تئاتر نیز بر همگان آشکار شود. استعدادها به عرصه بیایند و تجربههای خلاقه حرفهای و مهارتهای هنری، مخاطبان را به شوق آورد. اکنون برای حرکت این قطار خوندلهایی یکساله خورده شده تا حرکت تاریخ خلاقیت را در فستیوال تئاتر فجر به نظاره بنشینیم. اگرچه برخی عزیزان
و همکیشان به هر دلیلی اراده پیادهشدن از آن را داشتهاند اما هنوز گروههایی مصمم در این مسیر در حرکتاند و ما نیز به احترام این عزیزان ایستاده و خواهیم ماند. نگاهداشت حرمت تئاتر و ارزشهایش ما را بر آن میدارد که همهی عزیزانی را که در مسیر مفاهمه همراه بودیم بار دیگر برای همگرایی فرابخوانیم. آنچه ساختهایم دستاورد همه هنرمندانی است که نشان درخشان خود را با سخاوت به امروز ما سپردهاند و آنچه که خواهیم ساخت آیندهای است که باید مطلوب ما باشد.
خانمها، آقایان
همکاران محترم
دیگربار صمیمانه و همدلانه از شما خواهش میکنم که افتراقهای ناچیزمان را کناری بگذاریم و در خانه خویش بمانیم، یقین بدانید همه ما یک آرمان مشترک بزرگ داریم: اعتلای فرهنگ و هنر این مرزوبوم و خدمت به مردمان نجیب و رنجدیده کشور عزیزمان.
برادر کوچک شما
ابتدا نویسنده و کارگردان تئاتر و سپس دبیر سیوهشتمین جشنواره تئاتر فجر، نادر برهانیمرند؛ کسی که هنوز هم حلاوت تبریکهای بیشمار شما عزیزان هنگام پذیرش این مسئولیت خطیر کامش را شیرین میکند».
دبیر سیوهشتمین جشنواره تئاتر فجر با انتشار پیامی خطاب به اهالی تئاتر و گروههای انصرافدهنده از جشنواره گفت: «در خانه خویش بمانیم و یقین بدانید همه ما یک آرمان مشترک بزرگ داریم که آن هم اعتلای فرهنگ و هنر این مرزوبوم و خدمت به مردمان نجیب و رنجدیده کشور عزیزمان است». در متن یادداشت نادر برهانیمرند، دبیر سیوهشتمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر، خطاب به اهالی هنر تئاتر آمده است:
«به نام خداوند خورشید و ماه
که دل را به نامش خرد داد راه
آگاهی شادمانه و اندوهبار دو سویهی معنای بودن آدمیست در حضور تاریخیاش. هنر به ما آموخته «روشنبینی چیزی نیست جز مشارکت شورمندانه در اندوههای جهان» و در سویی دیگر نمایهی آگاهی شادمانهای است از اینکه علیرغم وجود تبوتاب و غم و رنج آدمی «انسان» و ارزشهایش تداوم داشته و خواهد داشت.
روزهای سختی است برای همه ما مردمی که در سوگ عزیزان نشستهایم و بهحق کیست که از عمق جان لمس نکرده باشد اندوه و التهابی را که بر قلب و جان همگی ما سایه انداخته است؟! اگر ما بیش از هموطنان غمخوار و هموندان هنرمندمان پریشان و غمگسار نبوده باشیم، کمتر از ایشان خون به دل و اشک بر دیدگانمان نیست و عجب است اگر زمانی که احساس نجیب همدردی انسانی در لحظات سخت بهجای گشودن آغوشی از مهر و نگاهی تسلیبخش به بغضی بدل شود که رشتههای پیوندمان را بگسلد و خط فرضی از جدایی و رویارویی را میان ما بکشد.
در تاریخ پرفرازونشیبمان، نهتنها در لحظات شادمانی پیوسته بودهایم بلکه فرود ناگزیر هر رنج و اندوهی نیز نه گسستگی که پیوستگی بیشترمان بخشیده و این حکایت امروز نیست که خاطره جمعی و حافظه تاریخی ما گواه این انسجام و همدلی است.
در میان فضائل پرشمار هنر، فضیلتی انکارناپذیر هم هست که ما را به پرهیز از عصبیت و خشونتهای فیزیکی و نمادین فرامیخواند و فرصت حضور گفتوشنود و مباحثه چندجانبه را فراهم میآورد. در میان بسیاری از کنشهای جمعی، هنر تئاتر و رویدادهایش از بهترین دستاوردهای تمدن بشری برای ازدستندادن فرصت گردهمایی علیرغم تمامی تفاوتها و تمایزهاست؛ جایی که هیجانات منجر به یورشهای ناروشن به امری حاد، به مواجههای روشنگرانه و زیباشناختی مبدل میشود. ضرورت تئاتر، آنچه که همه دل در گروی آن داریم، فراخوانی برای حضور در فضاهای گشوده و همچنین گشودن عرصههایی است که هنوز ناگشوده ماندهاند؛ دعوتی است به حضور برای پرکردن جایگاهی که غیاب در آن شرایط مشارکت شورمندانه در غمها و شادیها را سخت یا ناممکن میکند.
هر رویداد مرتبط با این هنر ارزشمند، چه اجرایی چندروزه برای همگان و چه گردهمایی هنرمندانه در فستیوال تئاتری، جهت کنش آگاهیبخش هنر را به سوی ارتباطی تعاملی با مردمی میبرد که در هنگام غم و شادی حوزه عمومی را میجویند تا همدلانه یکدیگر را برای بروز عواطف و آگاهی خود ملاقات کنند.
فستیوال تئاتر فجر در این دوره، چون هر سال هنرمندان و مخاطبان را برای شکلدادن به این عرصه عمومی مکالمه انسانی فراخواند تا در مجموعهای متنوع از حضور مؤثر هنرمندان و تبلور گونههای پرتوان هنر تئاتر «انسان»، بحرانها، رنجها، امیدها و حتی ناامیدیهایش را با مخاطبان و دیگر هنرمندان به اشتراک بگذارد، در ادامه سنتی کهن از تجربه بشری که صورتهای هنر را دور از تعصب و منازعه برای مفاهمهای خردمندانه در اختیار ما قرار داده و تداوم بخشیده است. در پی این دعوت هنرمندان بسیاری از سراسر کشور محصول توان و کوشش و حاصل عرقریزان روح و جسم خویش را عرضه کردند تا در اجتماعی از نسلهای چندگانه و سلایق و رویکردهای متنوع اندیشهای و هنری، شاکلهای رنگارنگ از تئاتر را پدید آورده و در تحویل سال تئاتر ایران، چون هر سال به گذشته نگاهی ارزیابانه بیندازیم بلکه تصویری از آینده هنر تئاتر نیز بر همگان آشکار شود. استعدادها به عرصه بیایند و تجربههای خلاقه حرفهای و مهارتهای هنری، مخاطبان را به شوق آورد. اکنون برای حرکت این قطار خوندلهایی یکساله خورده شده تا حرکت تاریخ خلاقیت را در فستیوال تئاتر فجر به نظاره بنشینیم. اگرچه برخی عزیزان
و همکیشان به هر دلیلی اراده پیادهشدن از آن را داشتهاند اما هنوز گروههایی مصمم در این مسیر در حرکتاند و ما نیز به احترام این عزیزان ایستاده و خواهیم ماند. نگاهداشت حرمت تئاتر و ارزشهایش ما را بر آن میدارد که همهی عزیزانی را که در مسیر مفاهمه همراه بودیم بار دیگر برای همگرایی فرابخوانیم. آنچه ساختهایم دستاورد همه هنرمندانی است که نشان درخشان خود را با سخاوت به امروز ما سپردهاند و آنچه که خواهیم ساخت آیندهای است که باید مطلوب ما باشد.
خانمها، آقایان
همکاران محترم
دیگربار صمیمانه و همدلانه از شما خواهش میکنم که افتراقهای ناچیزمان را کناری بگذاریم و در خانه خویش بمانیم، یقین بدانید همه ما یک آرمان مشترک بزرگ داریم: اعتلای فرهنگ و هنر این مرزوبوم و خدمت به مردمان نجیب و رنجدیده کشور عزیزمان.
برادر کوچک شما
ابتدا نویسنده و کارگردان تئاتر و سپس دبیر سیوهشتمین جشنواره تئاتر فجر، نادر برهانیمرند؛ کسی که هنوز هم حلاوت تبریکهای بیشمار شما عزیزان هنگام پذیرش این مسئولیت خطیر کامش را شیرین میکند».