محمد قریب ، پزشک و متخصص طب اطفال

محمد قریب در سال ۱۲۸۸ در تهران متولد شد  ، پدر و مادر وی متولد روستای گرگان در آشتیان بودند که به تهران مهاجرت کرده بودند

نام پدرش علی اصغر خان قریب بود. خانواده وی به تحصیلات او اهمیت بسیاری دادند و او  تحصیلات ابتدایی را در دبستان سیروس و متوسطه را در دارلفنون تهران  گذراند.

در آن زمان مدرسه تازه جای مکتب را گرفته بود و مردم عادی، مدرسه را جایی می‌دانستند که بچه‌ها در آن کفر می‌آموزند و بی دین می شوند. اما پدر دکتر قریب یک روشنفکر بود و او را به مدرسه فرستاد

دکتر قریب به علم پزشکی علاقه بسیاری نشان داد و در سال ۱۳۰۶ جزء اولین گروه دانشجویان ایرانی بود که برای ادامه تحصیل به کشور فرانسه مهاجرت کردند

در سال اول تحصیل توانست در شهر رنس فرانسه جایزه لابراتوار تشریح دانشکده پزشکی را دریافت کند و دریافت این جایزه برای او افتخاری بزرگ بود

حتی در سال دوم زمانی که یک دانشجو بود، در بیمارستان های شهر رنس کار می کرد، در سال چهارم تحصیل، توانست در مسابقات اکسترنای بیمارستان پاریس نیز پذیرفته شود

از افتخارات دیگر وی این است که در سال ۱۳۱۴ اولین دانشجوی ایرانی بود که توانست در کنکور انترنای بیمارستان پاریس به موفقیت دست پیدا کند.

دکتر قریب در سال ۱۳۱۵ تشکیل خانواده داد و با زهرا قریب گرگانی دختر عبدالعظیم قریب ازدواج کرد. ثمره ی ازدواجشان چهار فرزند بود به نامهای حسین و محسن و ناهید و مریم.

قریب در سال ۱۳۱۶ هجری شمسی از رساله دکترای خود دفاع کرد که نام رساله اش وقفه های تنفسی شیرخواران بود،  سپس توانست مدرک دکترای پزشکی را از پاریس اخذ کند

او در سال ۱۳۱۷ هجری شمسی دوباره  به وطن خود یعنی ایران برگشت تا علم خود را برای هم وطنانش به کار ببرد و هر آنچه را آموخته برای بهبود وضعیت سلامتی ایرانیان عرضه کند

دکتر قریب نیز همچون مردم عادی دوره سربازی خود را طی کرد، سپس در سال ۱۳۱۹ با سِمَت دانشیار طب اطفال در دانشگاه به فعالیت علمی مشغول به کار شد

محمد قریب در بیمارستان رازی بخش اطفال را اداره می کرد و سپس به بیمارستان هزار تختخوابی رفت و بخش اطفال را در این بیمارستان نیز دایر و اداره کرد.

در سال ۱۳۱۹ کتاب بیماریهای کودکان را به چاپ رساند

نکته جالب در زندگینامه دکتر قریب است که او در کنار فعالیت علمی، فعالیت سیاسی و اجتماعی هم انجام می داد.

بعد از واقعه ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ نیز پس از امضای یک بیانیه به همراه ۱۰ تن دیگر از اعضای هیئت علمی دانشگاه به دستور محمدرضا شاه از دانشگاه اخراج شد، این فعالیت سیاسی که ایشان انجام داد باعث افزایش محبوبیت وی در بین دانشجویان و جامعه دانشگاهی شد.

محمد قریب در مقابل ظلم حاکم وقت سکوت اختیار نکرد و فعالیت هایی را انجام  داد.

وی همراه با یازده تن دیگر از جمله مهندس مهدی بازرگان و دکتر کریم سنجابی بیان کردند که هیچگاه وضعیت کشورشان تا این اندازه دلخراش و تاسف آور نبوده است، تمام روزنامه‌های مخالف دولت توقیف شده بودند، چاپخانه‌ها تحت ‌کنترل شدید قرار گرفته بودند، انواع و اقسام فشار برای میلیون ها نفر از آزادی‌خواهان و برای مبارزان راهِ ‌حقیقت انجام میشد

از  دیگر افتخارات دکتر قریب می‌توان به :

دریافت بالاترین نشان افتخار کشور فرانسه که نشان عالی لژیون دونور بود، را در سال ۱۳۲۱

همچنین دکتر قریب از بنیان گذاران انتقال خون در ایران و از نخستین پزشکانی بود که عمل تعویض خون را در ایران انجام داد. و توانست نشان درجه یک فرهنگ را از وزارت آموزش و پرورش دریافت کند.

 او همواره  در همایش هایی با موضوع طب اطفال در کشورهایی  چون:

 شرکت میکرد. کانادا، ترکیه، ژاپن و اتریش،  آمریکا و فرانسه

دکتر محمد قریب در روز سه شنبه یکم بهمن ۱۳۵۳ در بیمارستان مرکز طبی کودکان، دار فانی را وداع گفت، علت مرگ بیماری هماچوری یا دفع خون از دستگاه ادراری تشخیص داده شد. که بعدها این بیماری را سرطان مثانه نامیدند

طبق وصیت محمد قریب وی را در قبرستان شیخان واقع در قم در نزدیکی آرامگاه پدرش به خاک سپردند، مراسم تدفین باشکوهی با حضور اغلب بزرگان در آن شکل گرفت ، محمدرضا شاه پهلوی با خودروهای دربار پیکر دکتر قریب را از تهران تا قم همراهی کردند،

اواز نخستین پزشکان متخصص طب اطفال و و بنیان‌گذار دانش نوین پزشکی کودکان در ایران بود.