مرتضی عقیلی، بازیگری که نقش منفی نمی‌پذیرد
مرتضی عقیلی، بازیگر و کارگردان پیشکسوت سینما، به‌تازگی در فیلم سینمایی «های‌کپی» ایفای نقش کرده است که به‌زودی اکران می‌شود.
به گزارش شرق ؛ مرتضی عقیلی، بازیگر و کارگردان پیشکسوت سینما، به‌تازگی در فیلم سینمایی «های‌کپی» ایفای نقش کرده است که به‌زودی اکران می‌شود. این بازگشت او به سینما، خبر خوشی برای طرفدارانش است که مدت‌هاست او را در پرده نقره‌ای ندیده‌اند.
بهانه‌ای برای گفتگو با او، همین حضور مجدد در سینما بود. او دعوت ما را پذیرفت و با دل و جان به گفت‌وگو نشست. در این گفت‌وگو، به سینما، تفاوت‌های دوره‌های مختلف آن در ایران و روزهایی که در غربت گذرانده بود، پرداخته شد. برای این هنرمند دور از وطن، زمان به‌سادگی نگذشته است، اما او توانسته با شیوه خودش ناملایمات را پشت سر بگذارد.
عقیلی در گفت‌وگو با شرق او درباره فیلم «های‌کپی» توضیح داد که ابتدا برای بازی در یک نمایش به نام «فلزات چکش‌خوار» دعوت شده بود و برنامه‌ای برای بازی در فیلم نداشت. اما این نمایش توجه‌ها را جلب کرد و پس از آن پیشنهادهای زیادی برای بازی در فیلم‌ها به او شد.
عقیلی اشاره کرد که پس از 45 سال دوری از سینمای ایران، نیاز داشت تا به مردم نزدیک‌تر شود و بفهمد که سلیقه‌ها و تفکراتشان چیست. زمانی که آقای علی‌اکبر ثقفی از او برای بازی در فیلم دعوت کرد، شرایط تغییر کرد. او تأکید کرد که حضور در چنین پروژه‌ای برای او بسیار مهم بود، چرا که فیلم «های‌کپی» توسط امیرحسین ثقفی کارگردانی می‌شود که به نظر او فیلم‌ساز بسیار خوبی است.
مرتضی عقیلی درباره فیلم‌نامه‌هایی که در این سال‌ها به او پیشنهاد می‌شد، توضیح داد که بسیاری از این پیشنهادها نقش‌های منفی و بدمن داشتند. او با اشاره به فیزیک و صورتش گفت که برخی از کارگردانان او را به‌طور ناخودآگاه برای نقش‌های منفی انتخاب می‌کردند، در حالی که او در گذشته در سینما محبوبیت زیادی داشت. این مسئله باعث شد که بسیاری از پیشنهادها را نپذیرد تا زمانی که فیلم «های‌کپی» به او پیشنهاد شد.
مرتضی عقیلی به‌ویژه در مورد کمدی در سینمای ایران اظهار نظر کرد. او معتقد است که یکی از مشکلات سینمای ایران در سال‌های اخیر، شکل ابتذال‌گونه کمدی‌هاست که در بسیاری از فیلم‌ها مشاهده می‌شود. او اشاره کرد که سینمای ایران در دهه‌های گذشته، به‌ویژه در دوره‌هایی که کارگردانانی مانند کیارستمی، مجیدی و فرهادی فعالیت می‌کردند، بسیار معتبر و معتبرتر بود. این فیلم‌سازان باعث شدند که سینمای ایران در سطح جهانی شناخته شود
مرتضی عقیلی از سختی‌های زندگی در غربت و دوری از وطن صحبت کرد. او گفت که مانند کسی که در خانه‌ای زندگی می‌کند و صاحبخانه از او می‌خواهد که آنجا را ترک کند، تجربه مهاجرت برای او دردناک بوده است. با این حال، او به شیوه خودش توانسته با این شرایط کنار بیاید و در دوران مهاجرت به کارهایی مانند کار در رستوران و امداد خودرو مشغول شده است. این پیشکسوت سینما به دوران پرفروغ خود در دهه 50 سینمای ایران اشاره کرد و توضیح داد که آن دوران سینمای ایران مانند سینمای قدیم آمریکا بود که تأکید زیادی بر هیکل، ژست و زیبایی داشت. او یادآوری کرد که در آن دوران مشغول بازی در بیش از 80 فیلم بود و بسیاری از این فیلم‌ها کمدی نبودند. او همچنین اشاره کرد که در آن دوران مشاوره‌های ارزشمندی از بزرگان سینما مانند آقای ملک‌مطیعی دریافت کرده بود.
او تصریح کرد که هنوز نقشی را که به‌طور خاص دوست دارد بازی نکرده است و به دنبال فرصتی برای ساخت فیلم است. او از ایده‌ای که در دوران نوجوانی برای ساخت فیلم داشت، سخن گفت و افزود که در آینده قصد دارد فیلمی به نام «کویت پنجاه پنجاه» بسازد که داستان آن مربوط به دوران جوانی و تجربه‌های خاص او در آن زمان است.
در این گفتگو، به مسائل مختلفی از زندگی حرفه‌ای و شخصی آقای عقیلی پرداخته شده است. او اشاره می‌کند که با گذر زمان، جایگاه‌ها و نقش‌ها در ذهن مردم به‌گونه‌ای شکل می‌گیرد که برخی شخصیت‌ها بیشتر از بقیه در ذهن باقی می‌مانند. به نظر او، این پدیده به خاطر همذات‌پنداری تماشاگران با شخصیت‌های مختلف است. در بسیاری از مواقع، شخصیت‌ها و تیپ‌های خاص باعث می‌شوند که مردم بیشتر به یاد یک فرد خاص بیافتند، حتی اگر آن فرد در نقش‌های مختلفی بازی کرده باشد.
همچنین در مورد بازی در نقش‌های خاص، او به نقش‌های جاهل اشاره می‌کند و به یاد می‌آورد که از کودکی در محله‌های مختلف با این تیپ‌ها آشنا بوده و به نوعی این نقش‌ها را از تجربیات دوران کودکی خود به دست آورده است. این تجربیات و آشنایی با شخصیت‌های مختلف باعث می‌شود که بازیگری بتواند به‌طور طبیعی این تیپ‌ها را ایفا کند.
در ادامه، آقای عقیلی از اولین تجربه‌های بازیگری خود صحبت می‌کند. او می‌گوید که اولین بار که به‌طور جدی وارد دنیای بازیگری شد، زمانی بود که در سن پنج یا شش سالگی در یک تعزیه نقش ایفا کرد و از آن زمان علاقه‌اش به هنر بازیگری شروع شد. او همچنین اشاره می‌کند که در کنار استعدادهای ذاتی، تمرین و تجربه نیز نقش بسیار مهمی در پرورش یک بازیگر دارند.
در بخشی از گفتگو، آقای عقیلی به تغییرات صنعت سینما اشاره می‌کند و به‌ویژه به نحوه ارتباط همکاران قدیمی با یکدیگر اشاره دارد. او معتقد است که در دوران گذشته، احترام و رفاقت میان هنرمندان بسیار پررنگ‌تر از امروز بوده است و این احترام در تعاملات و همکاری‌ها به وضوح مشاهده می‌شده است.
در مورد آینده خود، عقیلی می‌گوید که این روزها پیشنهادهای زیادی برای بازیگری دارد و امیدوار است که پس از اکران فیلم «های‌کپی»، تصمیمات بعدی خود را بگیرد. او اشاره می‌کند که در این فیلم تلاش شده است تا نوستالژی‌هایی برای تماشاگران ایجاد شود و امیدوار است که مخاطب از دیدن فیلم و بازی‌های آن غافلگیر شود.
