|

پوستین وارونه رسانه‌ای

​در فرهنگ و ادبیات فارسی ضرب‌المثلی به نظم هست که می‌گوید: «جز راست نباید گفت/ هر راست نشاید گفت». این مثل ایرانی که مانند دیگر امثال و حکم در زبان نغز فارسی، ریشه در راست‌اندیشی و راست‌کرداری نهفته در فرهنگ ایران‌زمین دارد و درعین‌حال بر کیاست و سیاست در سخنوری تأکید دارد، ظاهرا در خبرگزاری انگلیسی‌زبان رویترز، به‌ طور وارونه ترجمه و فهم شده است! چرا‌که آنچه از این خبرگزاری ِبه ظاهر معتبر بین‌المللی، دست‌کم درباره ایران و ایرانی نشر می‌یابد، جز دروغ و جعلِ واقعیت نیست. شاید هم فرهنگ انگلیسی ِمبتنی‌بر شکاکیت و پنهان‌کاری و ابهام‌آفرینی، در میان مسئولان و سردبیران و دست‌اندرکاران این رسانه انگلیسی‌زبان به عاریت گرفته شده است که این‌چنین سعیِ بلیغ در تحریف و جعلِ واقعیت می‌کنند.

​با کمال تأسف، خبرگزاری رویترز دیر‌زمانی است که در جنگ نابرابر و موازنه نامتوازن رسانه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران، جانب اعتدال و صداقت را رها کرده و پوستین وارونه پوشیده و اعتبار رسانه‌ای خود را در پای مطامع سفارش‌دهندگانش قربانی کرده است. این رسانه بین‌المللی، هنوز در حال و هوای انحصار رسانه‌ای قرن نوزدهمی و دوران پرشکوه عظمت امپراتوری سیر می‌کند و فراموش کرده که امروز به مدد رسانه‌های تعاملی و فضای مجازی و رسانه‌های فراوان و انتقال یک ترا‌بایت اطلاعات و اخبار در دقیقه، به‌سادگی و در کسری از زمان می‌توان اخبار راست و دروغ را از هم تشخیص داد و صحت‌و‌سقم اخبار منتشرشده را بررسی کرد.
​خبرگزاری رویترز که به گفته وزیر امور خارجه کشورمان، روزانه به ده‌ها مورد جعل خبر ضد ایران مبادرت می‌کند، باید بداند که اعتبار رسانه‌ای خود را در میان مسئولان و افکار عمومی مردم ایران از دست داده است. به‌هر‌حال رویترز خود خوب می‌داند که در دنیای هزار‌رنگ رسانه و در عصر رسانه‌های اجتماعی و فضای مجازی، کسب و حفظ اعتبار رسانه‌ای به صداقت و اخلاق حرفه‌ای نیاز دارد؛ چیزی که در میان اخبار و تحلیل‌ها و تفسیرهای این رسانه، دست‌کم درباره موضوعات و اخبار مربوط و مرتبط با ایران، به چشم نمی‌خورد.
​اصحاب رسانه و سیاسیون نیک می‌دانند که در زمان جنگ جهانی دوم، مفهومی به نام جنگ تبلیغاتی رواج یافت و با نام گوبلز، وزیر تبلیغات آلمان نازی، گره خورد که هدفش تحریف اخبار جنگ با هدف شکل‌دهی و دست‌کاری در افکار عمومی کشورهای هدف بود. این شیوه مزورانه، اگر هم در آن زمان و در بحبوحه جنگ ‌توجیه‌پذیر باشد، حتما و حکما در قرن بیست‌و‌یکم و هنگامه صلح کارگشا نیست. امروزه صحبت از دیپلماسی عمومی و دیپلماسی رسانه‌ای و فرهنگی در میان است و بر تأثیر مثبت و ایجاد جذابیت و جاذبه به‌ جای دافعه تأکید می‌کند. خبرگزاری رویترز بهتر است خود را از افکار پوسیده و تاریخ‌گذشته گوبلزی رها کرده و به فکر تأثیر مثبت و سازنده بر افکار عمومی از طریق صداقت‌ورزی و ایجاد اعتماد باشد.

​در فرهنگ و ادبیات فارسی ضرب‌المثلی به نظم هست که می‌گوید: «جز راست نباید گفت/ هر راست نشاید گفت». این مثل ایرانی که مانند دیگر امثال و حکم در زبان نغز فارسی، ریشه در راست‌اندیشی و راست‌کرداری نهفته در فرهنگ ایران‌زمین دارد و درعین‌حال بر کیاست و سیاست در سخنوری تأکید دارد، ظاهرا در خبرگزاری انگلیسی‌زبان رویترز، به‌ طور وارونه ترجمه و فهم شده است! چرا‌که آنچه از این خبرگزاری ِبه ظاهر معتبر بین‌المللی، دست‌کم درباره ایران و ایرانی نشر می‌یابد، جز دروغ و جعلِ واقعیت نیست. شاید هم فرهنگ انگلیسی ِمبتنی‌بر شکاکیت و پنهان‌کاری و ابهام‌آفرینی، در میان مسئولان و سردبیران و دست‌اندرکاران این رسانه انگلیسی‌زبان به عاریت گرفته شده است که این‌چنین سعیِ بلیغ در تحریف و جعلِ واقعیت می‌کنند.

​با کمال تأسف، خبرگزاری رویترز دیر‌زمانی است که در جنگ نابرابر و موازنه نامتوازن رسانه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران، جانب اعتدال و صداقت را رها کرده و پوستین وارونه پوشیده و اعتبار رسانه‌ای خود را در پای مطامع سفارش‌دهندگانش قربانی کرده است. این رسانه بین‌المللی، هنوز در حال و هوای انحصار رسانه‌ای قرن نوزدهمی و دوران پرشکوه عظمت امپراتوری سیر می‌کند و فراموش کرده که امروز به مدد رسانه‌های تعاملی و فضای مجازی و رسانه‌های فراوان و انتقال یک ترا‌بایت اطلاعات و اخبار در دقیقه، به‌سادگی و در کسری از زمان می‌توان اخبار راست و دروغ را از هم تشخیص داد و صحت‌و‌سقم اخبار منتشرشده را بررسی کرد.
​خبرگزاری رویترز که به گفته وزیر امور خارجه کشورمان، روزانه به ده‌ها مورد جعل خبر ضد ایران مبادرت می‌کند، باید بداند که اعتبار رسانه‌ای خود را در میان مسئولان و افکار عمومی مردم ایران از دست داده است. به‌هر‌حال رویترز خود خوب می‌داند که در دنیای هزار‌رنگ رسانه و در عصر رسانه‌های اجتماعی و فضای مجازی، کسب و حفظ اعتبار رسانه‌ای به صداقت و اخلاق حرفه‌ای نیاز دارد؛ چیزی که در میان اخبار و تحلیل‌ها و تفسیرهای این رسانه، دست‌کم درباره موضوعات و اخبار مربوط و مرتبط با ایران، به چشم نمی‌خورد.
​اصحاب رسانه و سیاسیون نیک می‌دانند که در زمان جنگ جهانی دوم، مفهومی به نام جنگ تبلیغاتی رواج یافت و با نام گوبلز، وزیر تبلیغات آلمان نازی، گره خورد که هدفش تحریف اخبار جنگ با هدف شکل‌دهی و دست‌کاری در افکار عمومی کشورهای هدف بود. این شیوه مزورانه، اگر هم در آن زمان و در بحبوحه جنگ ‌توجیه‌پذیر باشد، حتما و حکما در قرن بیست‌و‌یکم و هنگامه صلح کارگشا نیست. امروزه صحبت از دیپلماسی عمومی و دیپلماسی رسانه‌ای و فرهنگی در میان است و بر تأثیر مثبت و ایجاد جذابیت و جاذبه به‌ جای دافعه تأکید می‌کند. خبرگزاری رویترز بهتر است خود را از افکار پوسیده و تاریخ‌گذشته گوبلزی رها کرده و به فکر تأثیر مثبت و سازنده بر افکار عمومی از طریق صداقت‌ورزی و ایجاد اعتماد باشد.

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها