راهحل کجاست؟
اسفندیار عبداللهی . کارشناس علوم سیاسی
رئیسجمهور محترم دکتر حسن روحانی پس از یک صحبت جدی با مردم و مسئولان و با پشتگرمی و حمایت نظام راهی یک سفر مهم اروپایی شد. آقای دکتر روحانی بیش از هرکسی مسلط و مشرف به مشکلات جاری اقتصادی و سیاسی کشور هستند و ضمن اینکه همه باید به برنامهها و نسخههای کنونی دولت اعتماد کنیم و منتظر ابتکار جمهوری اسلامی برای برونرفت کشور از پیچ مهم و تاریخی حال حاضر باشیم، لازم است به عقلانیتی که گويی در حد کلان کشور درخصوص اعتقاد و اعتماد به دیپلماسی به وجود آمده، پرداخته شود. چند روز پس از اعلام خروج آمریکا از برنامه جامع اقدام مشترک، کشورهای اروپايی خیلی جدی و محکم در مقابل تصمیم خودخواهانه و غیرقانونی ایالات متحده قد علم کردند و بهواقع ایستادند. واكنش اروپا به این خروج، دلگرمکننده بود و آدم حس میکرد شاید دنیا در حال گذر و گذار از یک مرحله تاریخی است و به نقطهای رسیدهایم که دیگر آمریکا یکتنه به دنیا امرونهی نمیکند. اما بعد از گذشت هیجانات و ظاهرا پس از اجلاس جی 7 باد اروپا خوابید و بهنظر میرسید دیپلماسی پایان یافته است. در این رهگذر البته نوسانات ارزی و اقتصادی در ایران این پیام غلط را به آمریکايیها داد که خروج از برجام و تحریمها اثر خود را بر ایران گذاشته است. بیتردید ناامیدی ناشی از اعلام دستهجمعی شرکتهای بزرگ دنیا براي اعلام قطع همکاری با ایران، تأثیر خود را بر سرمایه و سرمایهگذار گذاشت، ولی نباید فراموش کرد ایران، کرهشمالی نیست. ایران دارای ظرفیتهایی است که میتواند موانع بزرگی را از سر راه بردارد. البته اگر یک اراده و همت ملی، ساختارمند و شفاف در کلان و رئوس کشور وجود داشته باشد. همزمان با سفر رئیسجمهور محترم، وزیر خارجه جناب آقای ظریف نیز سفر کوتاهی به پادشاهی عمان داشت. بدیهی است سفر وزیر خارجه کشورمان در تکمیل سفر اروپايی هیئت بلندپایه ایرانی بود و نشانه خوبی است. در این گرماگرم دیپلماسی ایرانی- اروپايی، سفر دکتر ظریف به مسقط در نوع خود امیدوارکننده و البته همراه با پرسشهایی بود. سؤال اساسی و گرانقیمت اینجاست که آیا ما باید منتظر حل معما در مسقط باشیم؟ به هر کیفیت، مردم ایران گشایش در امور با حفظ عزت، شأن و اقتدار ملی را میخواهند. بنابراين مطلبی که به نظر میرسد مهم و راهگشا است، فاصلهگرفتن و درگیرنشدن از شعارزدگی، اتخاذ عقلانیت به جای قرارگرفتن در موج احساسات مقطعی و محورقراردادن منافع ملی است. اگر بیس کار ایران و آینده ایران باشد-همانگونه که دکتر روحانی از همه کمک خواست - مردم همراه و پشتیبان دولت خواهند بود. امیدواریم سربازان ایران در عرصه داخلی و بینالمللی به سمت اعتلا و توسعه پایدار ایران عزیز قدم بردارند.
رئیسجمهور محترم دکتر حسن روحانی پس از یک صحبت جدی با مردم و مسئولان و با پشتگرمی و حمایت نظام راهی یک سفر مهم اروپایی شد. آقای دکتر روحانی بیش از هرکسی مسلط و مشرف به مشکلات جاری اقتصادی و سیاسی کشور هستند و ضمن اینکه همه باید به برنامهها و نسخههای کنونی دولت اعتماد کنیم و منتظر ابتکار جمهوری اسلامی برای برونرفت کشور از پیچ مهم و تاریخی حال حاضر باشیم، لازم است به عقلانیتی که گويی در حد کلان کشور درخصوص اعتقاد و اعتماد به دیپلماسی به وجود آمده، پرداخته شود. چند روز پس از اعلام خروج آمریکا از برنامه جامع اقدام مشترک، کشورهای اروپايی خیلی جدی و محکم در مقابل تصمیم خودخواهانه و غیرقانونی ایالات متحده قد علم کردند و بهواقع ایستادند. واكنش اروپا به این خروج، دلگرمکننده بود و آدم حس میکرد شاید دنیا در حال گذر و گذار از یک مرحله تاریخی است و به نقطهای رسیدهایم که دیگر آمریکا یکتنه به دنیا امرونهی نمیکند. اما بعد از گذشت هیجانات و ظاهرا پس از اجلاس جی 7 باد اروپا خوابید و بهنظر میرسید دیپلماسی پایان یافته است. در این رهگذر البته نوسانات ارزی و اقتصادی در ایران این پیام غلط را به آمریکايیها داد که خروج از برجام و تحریمها اثر خود را بر ایران گذاشته است. بیتردید ناامیدی ناشی از اعلام دستهجمعی شرکتهای بزرگ دنیا براي اعلام قطع همکاری با ایران، تأثیر خود را بر سرمایه و سرمایهگذار گذاشت، ولی نباید فراموش کرد ایران، کرهشمالی نیست. ایران دارای ظرفیتهایی است که میتواند موانع بزرگی را از سر راه بردارد. البته اگر یک اراده و همت ملی، ساختارمند و شفاف در کلان و رئوس کشور وجود داشته باشد. همزمان با سفر رئیسجمهور محترم، وزیر خارجه جناب آقای ظریف نیز سفر کوتاهی به پادشاهی عمان داشت. بدیهی است سفر وزیر خارجه کشورمان در تکمیل سفر اروپايی هیئت بلندپایه ایرانی بود و نشانه خوبی است. در این گرماگرم دیپلماسی ایرانی- اروپايی، سفر دکتر ظریف به مسقط در نوع خود امیدوارکننده و البته همراه با پرسشهایی بود. سؤال اساسی و گرانقیمت اینجاست که آیا ما باید منتظر حل معما در مسقط باشیم؟ به هر کیفیت، مردم ایران گشایش در امور با حفظ عزت، شأن و اقتدار ملی را میخواهند. بنابراين مطلبی که به نظر میرسد مهم و راهگشا است، فاصلهگرفتن و درگیرنشدن از شعارزدگی، اتخاذ عقلانیت به جای قرارگرفتن در موج احساسات مقطعی و محورقراردادن منافع ملی است. اگر بیس کار ایران و آینده ایران باشد-همانگونه که دکتر روحانی از همه کمک خواست - مردم همراه و پشتیبان دولت خواهند بود. امیدواریم سربازان ایران در عرصه داخلی و بینالمللی به سمت اعتلا و توسعه پایدار ایران عزیز قدم بردارند.