خبرنگاران خارجی جاسوس نیستند
ایسنا در روز خبرنگار به سراغ اریک راندروف، خبرنگار خبرگزاری فرانسه، رفته است. او درباره عملکرد رسانههای ایران میگوید: من فکر میکنم خبرنگاران ایرانی در شرایط سختی کار میکنند و بااینحال زیر این فشار خیلی عالی کار میکنند. علاقهمندم گزارشهای زیادی از مردم کوچه و بازار ایران بنویسم اما به سختی مجوز میدهند. برایم این جای سؤال است که رسانههای ایران با این همه محدودیت چگونه کنار میآیند؟ این خبرنگار درباره آینده خبرگزاریها و رسانههای ایران با وجود شرایط فعلی میگوید: اگر دولت همچنان به این شرایط ادامه دهد و فشاری که به خبرگزاریها میآید ادامه یابد، مردم هر روز اعتمادشان را قطعا نسبت به این رسانهها از دست خواهند داد و رویکردشان به سمت شبکههای اجتماعی بیشتر خواهد شد. اولین چیزی که در وظیفه خبرگزاری تعریف شده، ارائه اخبار به مردم است نه حکومت. رسانهها باید اخبار صحیح را به مردم برسانند. اگر آن آزادیها به رسانهها داده نشود برای بیان اخبارشان، کارشان تمام میشود. این خبرنگار، مقایسهای بین خبرنگاران ایران، فرانسه و سایر کشورهای اروپایی دارد و میگوید: بزرگترین تفاوتی که بین خبرنگاران ما و ایران وجود دارد، این است که ما سعی میکنیم زندگی مردم را نشان دهیم و تمرکزمان روی دولت و مسئولان نیست اما رسانههای ایران بیشتر تمرکزشان روی دولت است. این خبرنگار از محدودیتهایی که در ایران برای انتشار خبر وجود دارد، میگوید و اظهار میکند: من در ۱۵سالی که کار خبر کردم، در هیچ جا ممنوع نشدم که خبری را کار نکنم. هیچ جایی نبوده است که روی موضوعات ساده آنها فکر کنم که خبر را کار کنم یا نه. اما ما در اینجا برای اینکه خبری را کار کنیم، شرایط خیلی سختی داریم و خیلی موانع داریم تا یکسری خبرها را منتشر کنیم. برای اینکه کاری انجام دهیم باید مجوز بگیریم، برای اینکه بیرون برویم باید مجوز بگیریم. مردم خیلی دوست دارند با ما صحبت کنند ولی شرایط بهگونهای است که ما نمیتوانیم با آنها گفتوگو کنیم؛ چراکه از طرف دولت برای ما مشکل ایجاد میشود. مشکل اصلی این است که حکومت فکر میکند ما جاسوس هستیم و اینطور تصور میکنند که کارکردن ما و ارتباطداشتن ما با مردم ممکن است برای یک سیستم بد باشد.
ایسنا در روز خبرنگار به سراغ اریک راندروف، خبرنگار خبرگزاری فرانسه، رفته است. او درباره عملکرد رسانههای ایران میگوید: من فکر میکنم خبرنگاران ایرانی در شرایط سختی کار میکنند و بااینحال زیر این فشار خیلی عالی کار میکنند. علاقهمندم گزارشهای زیادی از مردم کوچه و بازار ایران بنویسم اما به سختی مجوز میدهند. برایم این جای سؤال است که رسانههای ایران با این همه محدودیت چگونه کنار میآیند؟ این خبرنگار درباره آینده خبرگزاریها و رسانههای ایران با وجود شرایط فعلی میگوید: اگر دولت همچنان به این شرایط ادامه دهد و فشاری که به خبرگزاریها میآید ادامه یابد، مردم هر روز اعتمادشان را قطعا نسبت به این رسانهها از دست خواهند داد و رویکردشان به سمت شبکههای اجتماعی بیشتر خواهد شد. اولین چیزی که در وظیفه خبرگزاری تعریف شده، ارائه اخبار به مردم است نه حکومت. رسانهها باید اخبار صحیح را به مردم برسانند. اگر آن آزادیها به رسانهها داده نشود برای بیان اخبارشان، کارشان تمام میشود. این خبرنگار، مقایسهای بین خبرنگاران ایران، فرانسه و سایر کشورهای اروپایی دارد و میگوید: بزرگترین تفاوتی که بین خبرنگاران ما و ایران وجود دارد، این است که ما سعی میکنیم زندگی مردم را نشان دهیم و تمرکزمان روی دولت و مسئولان نیست اما رسانههای ایران بیشتر تمرکزشان روی دولت است. این خبرنگار از محدودیتهایی که در ایران برای انتشار خبر وجود دارد، میگوید و اظهار میکند: من در ۱۵سالی که کار خبر کردم، در هیچ جا ممنوع نشدم که خبری را کار نکنم. هیچ جایی نبوده است که روی موضوعات ساده آنها فکر کنم که خبر را کار کنم یا نه. اما ما در اینجا برای اینکه خبری را کار کنیم، شرایط خیلی سختی داریم و خیلی موانع داریم تا یکسری خبرها را منتشر کنیم. برای اینکه کاری انجام دهیم باید مجوز بگیریم، برای اینکه بیرون برویم باید مجوز بگیریم. مردم خیلی دوست دارند با ما صحبت کنند ولی شرایط بهگونهای است که ما نمیتوانیم با آنها گفتوگو کنیم؛ چراکه از طرف دولت برای ما مشکل ایجاد میشود. مشکل اصلی این است که حکومت فکر میکند ما جاسوس هستیم و اینطور تصور میکنند که کارکردن ما و ارتباطداشتن ما با مردم ممکن است برای یک سیستم بد باشد.