|

پاي روحاني بايستيم

كامبيز مهدي‌زاده

حسن روحاني دولتي را تحويل گرفت كه مانند خانه‌اي روي آب بود. دولت گذشته نه‌تنها در عرصه سياست داخلي با مشکل بي‌تدبيري مواجه بود؛ بلكه با سخنان خارج از عرف سياسي در عرصه بين‌الملل به گونه‌اي عمل كرده بود كه غربي‌ها بتوانند با اعتمادبه‌نفس هر روز عليه ايران قطع‌نامه صادر كنند و ايران را منزوي‌‌تر از روز قبل جلوه دهند. به‌راستي چه كسي به اخلاق در جامعه لطمه زد؟ پاك‌دست‌ترين دولت تاريخ امروز تعدادي از چهره‌هاي اصلي خود را در زندان مي‌بيند. عزت ايران، ارزشمندترين هدفي بود که حسن روحاني در اين سال‌ها دنبال كرد. به ياد آوريم زماني را كه كسي به استقبال رئيس‌ دولت وقت در فرودگاه برزيل نرفت و او با محافظان عكس يادگاري مي‌گرفت. با‌اين‌حال امروز ما از چاه درآمده‌ايم؛ اما همچنان در چاله‌ايم. دولت حسن روحاني توأمان توفيق‌ها و ناكامي‌هاي مهمي داشت كه بايد به طور جامع به آنها نگاه كرد؛ اما نبايد فراموش كرد رئيس‌جمهور هيچ وقت اجازه نداد عزت مردم زير سؤال برود و نگذاشت وقتي نماينده ملت ايران در سازمان ملل صحبت مي‌كند، بيشتر حاضران سالن را ترك كنند. وقتي روحاني به صحن مجمع عمومي رفت، همه به احترام ايران و ايراني ايستادند و تشويق كردند. همه از فرهنگ بزرگ ايران ياد كردند. كجا در تاريخ سراغ داريم كشوري از فصل هفتم منشور ملل متحد به سلامت بيرون آيد؟ او اين كار را با همه مصائب و مشكلاتش به جان خريد تا عزت و اقتدار ايراني خدشه‌دار نشود. او سنگ صبور شد و همه سختي‌ها، تهمت‌ها‌ و ناسزاها را به جان خريد تا ايران سربلند بماند.

حسن روحاني با بداقبالي‌هاي مهمي نيز در سطح بين‌المللي و منطقه‌اي روبه‌رو شد. وقتي دولتی افراطي و تندرو در آمريكا روي كار آمد، مشكلات فراواني را براي ايران به وجود آورد که يکي از آنها خروج از برجام بود. برخي مي‌گويند دولت روحاني پيش‌بيني روي‌كارآمدن دولت ترامپ را نكرده بود و براي شرايط پس از رياست‌جمهوري او تدابير ويژه‌اي نداشت. به ياد داشته باشيم روزي كه ترامپ از برجام خارج شد، نقشه و دام بزرگي براي ايران پهن كرده بود و متأسفانه تندروهاي داخل نيز با آن هم‌صدا بودند كه ايران هم بلافاصله بايد از برجام خارج شود. به اين فكر كنيم که اگر از برجام خارج مي‌شديم، آمريكا به هدف خود مي‌رسيد و فرداي آن روز پرونده ايران را به شوراي امنيت ارجاع مي‌داد و همه تحريم‌ها يك‌شبه برمي‌گشت؛ اما با رهنمود مقام معظم رهبري و تدبير رئيس‌جمهور اين نيرنگ نيز خنثي شد.
امروز ديگر صداي آمريكا، کمتر گوش شنوايي در جهان دارد. بين آمريكا و اروپا اختلافات و شكاف اساسي وجود دارد. نگاه نژادپرستانه، ضدمسلمان و نگاه از بالا به پايين اختلاف جدي اروپايي‌ها با آمريكاست. درست است اروپايي‌ها يكي به نعل مي‌زنند و يكي به ميخ؛ ولي به ياد داشته باشيم آنها به خاطر حفظ وجهه بين‌المللي و جايگاه خود ميان مردم كشورشان نمي‌توانند به آنچه امضا كردند، پشت كنند و به‌اصطلاح در رودربايستي قرار گرفته‌اند.
فرصت دوماهه‌اي كه حسن روحاني به آنها داد، تلنگري بود كه به خود بیایند و به وعده‌هاي خود عمل كنند. در اين چند روز از بزرگان اروپايي مي‌شنويم كه اروپا بايد به قول‌هاي خود در قبال ايران عمل كند و اين همان نتيجه‌اي بود كه حسن روحاني دنبال مي‌كرد؛ يعني فشار به اروپا و حفظ عزت مردم ايران.
ياد جمله‌اي از ستارخان افتادم كه مي‌گفت خاك مي‌خوريم؛ ولي خاك به دشمن نمي‌دهيم. امروز بعد از گذشت اين سال‌ها هنوز اولويت برخي پايين‌كشيدن و تخريب وجهه روحاني است. امروز زمان اتحاد است؛ نه كينه‌ورزي و گرفتن انتقام. او پاي عزت مردم ايران ايستاد و به همه نشان داده هم مرد مذاكره‌ايم و هم مرد دفاعيم. پاي او بايستيم، او را تنهاتر نگذاريم.

حسن روحاني دولتي را تحويل گرفت كه مانند خانه‌اي روي آب بود. دولت گذشته نه‌تنها در عرصه سياست داخلي با مشکل بي‌تدبيري مواجه بود؛ بلكه با سخنان خارج از عرف سياسي در عرصه بين‌الملل به گونه‌اي عمل كرده بود كه غربي‌ها بتوانند با اعتمادبه‌نفس هر روز عليه ايران قطع‌نامه صادر كنند و ايران را منزوي‌‌تر از روز قبل جلوه دهند. به‌راستي چه كسي به اخلاق در جامعه لطمه زد؟ پاك‌دست‌ترين دولت تاريخ امروز تعدادي از چهره‌هاي اصلي خود را در زندان مي‌بيند. عزت ايران، ارزشمندترين هدفي بود که حسن روحاني در اين سال‌ها دنبال كرد. به ياد آوريم زماني را كه كسي به استقبال رئيس‌ دولت وقت در فرودگاه برزيل نرفت و او با محافظان عكس يادگاري مي‌گرفت. با‌اين‌حال امروز ما از چاه درآمده‌ايم؛ اما همچنان در چاله‌ايم. دولت حسن روحاني توأمان توفيق‌ها و ناكامي‌هاي مهمي داشت كه بايد به طور جامع به آنها نگاه كرد؛ اما نبايد فراموش كرد رئيس‌جمهور هيچ وقت اجازه نداد عزت مردم زير سؤال برود و نگذاشت وقتي نماينده ملت ايران در سازمان ملل صحبت مي‌كند، بيشتر حاضران سالن را ترك كنند. وقتي روحاني به صحن مجمع عمومي رفت، همه به احترام ايران و ايراني ايستادند و تشويق كردند. همه از فرهنگ بزرگ ايران ياد كردند. كجا در تاريخ سراغ داريم كشوري از فصل هفتم منشور ملل متحد به سلامت بيرون آيد؟ او اين كار را با همه مصائب و مشكلاتش به جان خريد تا عزت و اقتدار ايراني خدشه‌دار نشود. او سنگ صبور شد و همه سختي‌ها، تهمت‌ها‌ و ناسزاها را به جان خريد تا ايران سربلند بماند.

حسن روحاني با بداقبالي‌هاي مهمي نيز در سطح بين‌المللي و منطقه‌اي روبه‌رو شد. وقتي دولتی افراطي و تندرو در آمريكا روي كار آمد، مشكلات فراواني را براي ايران به وجود آورد که يکي از آنها خروج از برجام بود. برخي مي‌گويند دولت روحاني پيش‌بيني روي‌كارآمدن دولت ترامپ را نكرده بود و براي شرايط پس از رياست‌جمهوري او تدابير ويژه‌اي نداشت. به ياد داشته باشيم روزي كه ترامپ از برجام خارج شد، نقشه و دام بزرگي براي ايران پهن كرده بود و متأسفانه تندروهاي داخل نيز با آن هم‌صدا بودند كه ايران هم بلافاصله بايد از برجام خارج شود. به اين فكر كنيم که اگر از برجام خارج مي‌شديم، آمريكا به هدف خود مي‌رسيد و فرداي آن روز پرونده ايران را به شوراي امنيت ارجاع مي‌داد و همه تحريم‌ها يك‌شبه برمي‌گشت؛ اما با رهنمود مقام معظم رهبري و تدبير رئيس‌جمهور اين نيرنگ نيز خنثي شد.
امروز ديگر صداي آمريكا، کمتر گوش شنوايي در جهان دارد. بين آمريكا و اروپا اختلافات و شكاف اساسي وجود دارد. نگاه نژادپرستانه، ضدمسلمان و نگاه از بالا به پايين اختلاف جدي اروپايي‌ها با آمريكاست. درست است اروپايي‌ها يكي به نعل مي‌زنند و يكي به ميخ؛ ولي به ياد داشته باشيم آنها به خاطر حفظ وجهه بين‌المللي و جايگاه خود ميان مردم كشورشان نمي‌توانند به آنچه امضا كردند، پشت كنند و به‌اصطلاح در رودربايستي قرار گرفته‌اند.
فرصت دوماهه‌اي كه حسن روحاني به آنها داد، تلنگري بود كه به خود بیایند و به وعده‌هاي خود عمل كنند. در اين چند روز از بزرگان اروپايي مي‌شنويم كه اروپا بايد به قول‌هاي خود در قبال ايران عمل كند و اين همان نتيجه‌اي بود كه حسن روحاني دنبال مي‌كرد؛ يعني فشار به اروپا و حفظ عزت مردم ايران.
ياد جمله‌اي از ستارخان افتادم كه مي‌گفت خاك مي‌خوريم؛ ولي خاك به دشمن نمي‌دهيم. امروز بعد از گذشت اين سال‌ها هنوز اولويت برخي پايين‌كشيدن و تخريب وجهه روحاني است. امروز زمان اتحاد است؛ نه كينه‌ورزي و گرفتن انتقام. او پاي عزت مردم ايران ايستاد و به همه نشان داده هم مرد مذاكره‌ايم و هم مرد دفاعيم. پاي او بايستيم، او را تنهاتر نگذاريم.

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها