دلیل استعفاهای زنجیره‌ای در فدراسیون بوکس چیست؟
شرق: فدراسیون بوکس را بی‌شک باید یکی از فدراسیون‌های ضعیف و پرحاشیه ورزش کشور دانست؛ فدراسیونی که همواره از سوءمدیریت رنج برده است و تیم‌های ملی آن حداقل در یک دهه اخیر همیشه پای ثابت ناکامی‌های ورزش ایران در میادین مختلف بوده‌اند. اولین رئیس فدراسیون احمد ناطق‌نوری بود که نزدیک به سه دهه ریاست آن را برعهده گرفت؛ مردی که اگرچه به واسطه چهره بانفوذ سیاسی‌اش خدمات گسترده‌ای را برای این رشته انجام داد و موانع موجود را از میان برداشت اما به همان اندازه هم در عقب‌ماندگی‌اش نقش داشت. اعتراض‌های اهالی بوکس به فضای نامناسب در این فدراسیون یکباره به‌قدری بالا گرفت که این پیش‌کسوت ورزشی در نهایت مجبور شد بعد از 28 سال صندلی ریاست را رها کند. او حالا دوسالی می‌شود که از بوکس رفته است و جایش را به حسین ثوری، مدیر کل ورزش و جوانان سیستان و بلوچستان، داده است. این رئیس جوان در حالی کارش را از دی‌ماه 96 با فدراسیون بوکس شروع کرد که خیلی از اعتمادی که به او به عنوان یک مدیر جوان در بدنه ورزش کشور شده است، دم می‌زدند و نوید روزهای خوب را می‌دادند. ثوری نیز آن‌قدر با انگیزه از ورودش به این فدراسیون صحبت می‌کرد که حتی در
وعده‌های انتخاباتی‌اش قول راه‌اندازی بوکس را برای بانوان داد. حالا کار این مدیر سیستانی به جایی رسیده که حتی از اداره بوکس مردان هم عاجز شده است؛ چه برسد به بوکس زنان. فدراسیون ثوری در یکی، دو ماه گذشته دچار زلزله‌ای شده که کارکنانش یکی پس از دیگری استعفا می‌دهند و تمایلی برای ادامه همکاری با آقای رئیس ندارند. سرآغاز این دگرگونی شکست تمام‌عیار تیم ملی بزرگ‌سالان در رقابت‌های قهرمانی آسیایی 2019 اخیر تایلند است. یک برنز تنها حاصل تیم 9نفره‌ای بود که به مسابقات اعزام شد. البته بماند که پیش‌تر نیز این تیم در بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا، بزرگ‌ترین رویداد ورزشی قاره، دست خالی برگشت. استعفاهای زنجیره‌ای در بوکس در حالی ادامه دارد که آخرینش مربوط به علیرضا کلانتری، دبیر فدراسیون، است. او که از معاونان سابق اداره کل ورزش و جوانان سیستان و بلوچستان است، بعد از تشکیل فدراسیون به عنوان دبیر معرفی شد اما سرانجام با یار دیرینه خود دچار چالش شد و از قطع همکاری‌اش با فدراسیون بوکس خبر داد. زمزمه‌های مشکلات کلانتری و ثوری از ماه‌ها قبل شنیده می‌شد اما کسی تصورش را نمی‌کرد معاون آقای رئیس که بدون هیچ اطلاعات فنی از بوکس
از اداره کل ورزش و جوانان سیستان و بلوچستان راهی فدراسیون این رشته شده و تأکیدش روی اجرای سند راهبردی فدراسیون بود، حالا در میانه راه قید همکاری را بزند. جلال شاملو رئیس کمیته استعدادیابی، حمید باقری‌نیا رئیس کمیته انضباطی و برخی از اعضای هیئت‌رئیسه نفراتی هستند که در این مدت از فدراسیون بوکس کنار رفته‌اند. عیسی گل‌محمدی، سرپرست تیم‌های ملی، نیز اواخر سال گذشته استعفای خود را اعلام کرد و دیگر حاضر به همکاری با تیم ملی بوکس نشد. ناصر طالبی که هم‌زمان با ریاست ثوری به پیشنهاد وزارت ورزش و جوانان رسما به عنوان نایب‌رئیس فدراسیون بوکس معرفی و انتخاب شده بود، نیز در اواخر سال گذشته استعفا داد. حلقه دوستان ثوری هر روز کوچک و کوچک‌تر می‌شود و حتی یاران انتخاباتی او نیز به منتقدانش تبدیل شده‌اند. اینها همه در حالی است که کادر فنی تیم ملی هم بعد از ناکامی در تایلند کنار گذاشته شده است؛ آن هم در شرایطی که فرصت چندانی برای کسب سهمیه بازی‌های المپیک 2020 باقی نمانده است. با این شرایط بعید به نظر میرسد بوکس همان یک سهمیه قبلی را هم کسب کند.
یکی دیگر از کارهای ناتمام ثوری، جذب مربی خارجی بود. او که گفته بود فدراسیون با «بولت نیازیمبتوف»، مربی قزاقستانی، به توافق رسیده و قرار است 20 خرداد به تهران بیاید اما ناگهان اعلام شد او دچار حمله قلبی شده و حضورش در تیم ملی منتفی شد. انتشار این خبر نیز واکنش‌های زیادی را به دنبال داشت و برخی مدعی شده‌اند توجیه اعلام‌شده از سوی فدراسیون غیرقابل باور است. حسین ثوری، رئیس فدراسیون بوکس، روز گذشته در حالی در تماسی تلفنی گفت‌وگوی کوتاهی با «شرق» درباره حواشی اخیر این فدراسیون داشت که تمایلی برای شفاف‌سازی اتفاقات به‌وجودآمده نداشت. او این جابه‌جایی‌ها را خیلی عادی تلقی کرد و گفت: «این استعفاها اصلا به هم ربطی ندارد و زنجیره‌ای نیست. کمیته‌ها می‌آیند و می‌روند. دوستان خودشان به دلیل مسائل شخصی از فدراسیون جدا شدند و ما با خوشحالی با آنها قطع همکاری کردیم». اگرچه زمزمه‌هایی از برگزاری مجمع فوق‌العاده در این شرایط بحرانی بوکس به گوش میرسد اما ظاهر امر بیانگر این است که حتی اگر قرار باشد همه استعفا داده و بروند، ثوری ماندنی است چراکه وزارت ورزش به عنوان متولی اصلی این حوزه هیچ واکنشی به وقایع نشان نداده است.
شرق: فدراسیون بوکس را بی‌شک باید یکی از فدراسیون‌های ضعیف و پرحاشیه ورزش کشور دانست؛ فدراسیونی که همواره از سوءمدیریت رنج برده است و تیم‌های ملی آن حداقل در یک دهه اخیر همیشه پای ثابت ناکامی‌های ورزش ایران در میادین مختلف بوده‌اند. اولین رئیس فدراسیون احمد ناطق‌نوری بود که نزدیک به سه دهه ریاست آن را برعهده گرفت؛ مردی که اگرچه به واسطه چهره بانفوذ سیاسی‌اش خدمات گسترده‌ای را برای این رشته انجام داد و موانع موجود را از میان برداشت اما به همان اندازه هم در عقب‌ماندگی‌اش نقش داشت. اعتراض‌های اهالی بوکس به فضای نامناسب در این فدراسیون یکباره به‌قدری بالا گرفت که این پیش‌کسوت ورزشی در نهایت مجبور شد بعد از 28 سال صندلی ریاست را رها کند. او حالا دوسالی می‌شود که از بوکس رفته است و جایش را به حسین ثوری، مدیر کل ورزش و جوانان سیستان و بلوچستان، داده است. این رئیس جوان در حالی کارش را از دی‌ماه 96 با فدراسیون بوکس شروع کرد که خیلی از اعتمادی که به او به عنوان یک مدیر جوان در بدنه ورزش کشور شده است، دم می‌زدند و نوید روزهای خوب را می‌دادند. ثوری نیز آن‌قدر با انگیزه از ورودش به این فدراسیون صحبت می‌کرد که حتی در
وعده‌های انتخاباتی‌اش قول راه‌اندازی بوکس را برای بانوان داد. حالا کار این مدیر سیستانی به جایی رسیده که حتی از اداره بوکس مردان هم عاجز شده است؛ چه برسد به بوکس زنان. فدراسیون ثوری در یکی، دو ماه گذشته دچار زلزله‌ای شده که کارکنانش یکی پس از دیگری استعفا می‌دهند و تمایلی برای ادامه همکاری با آقای رئیس ندارند. سرآغاز این دگرگونی شکست تمام‌عیار تیم ملی بزرگ‌سالان در رقابت‌های قهرمانی آسیایی 2019 اخیر تایلند است. یک برنز تنها حاصل تیم 9نفره‌ای بود که به مسابقات اعزام شد. البته بماند که پیش‌تر نیز این تیم در بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا، بزرگ‌ترین رویداد ورزشی قاره، دست خالی برگشت. استعفاهای زنجیره‌ای در بوکس در حالی ادامه دارد که آخرینش مربوط به علیرضا کلانتری، دبیر فدراسیون، است. او که از معاونان سابق اداره کل ورزش و جوانان سیستان و بلوچستان است، بعد از تشکیل فدراسیون به عنوان دبیر معرفی شد اما سرانجام با یار دیرینه خود دچار چالش شد و از قطع همکاری‌اش با فدراسیون بوکس خبر داد. زمزمه‌های مشکلات کلانتری و ثوری از ماه‌ها قبل شنیده می‌شد اما کسی تصورش را نمی‌کرد معاون آقای رئیس که بدون هیچ اطلاعات فنی از بوکس
از اداره کل ورزش و جوانان سیستان و بلوچستان راهی فدراسیون این رشته شده و تأکیدش روی اجرای سند راهبردی فدراسیون بود، حالا در میانه راه قید همکاری را بزند. جلال شاملو رئیس کمیته استعدادیابی، حمید باقری‌نیا رئیس کمیته انضباطی و برخی از اعضای هیئت‌رئیسه نفراتی هستند که در این مدت از فدراسیون بوکس کنار رفته‌اند. عیسی گل‌محمدی، سرپرست تیم‌های ملی، نیز اواخر سال گذشته استعفای خود را اعلام کرد و دیگر حاضر به همکاری با تیم ملی بوکس نشد. ناصر طالبی که هم‌زمان با ریاست ثوری به پیشنهاد وزارت ورزش و جوانان رسما به عنوان نایب‌رئیس فدراسیون بوکس معرفی و انتخاب شده بود، نیز در اواخر سال گذشته استعفا داد. حلقه دوستان ثوری هر روز کوچک و کوچک‌تر می‌شود و حتی یاران انتخاباتی او نیز به منتقدانش تبدیل شده‌اند. اینها همه در حالی است که کادر فنی تیم ملی هم بعد از ناکامی در تایلند کنار گذاشته شده است؛ آن هم در شرایطی که فرصت چندانی برای کسب سهمیه بازی‌های المپیک 2020 باقی نمانده است. با این شرایط بعید به نظر میرسد بوکس همان یک سهمیه قبلی را هم کسب کند.
یکی دیگر از کارهای ناتمام ثوری، جذب مربی خارجی بود. او که گفته بود فدراسیون با «بولت نیازیمبتوف»، مربی قزاقستانی، به توافق رسیده و قرار است 20 خرداد به تهران بیاید اما ناگهان اعلام شد او دچار حمله قلبی شده و حضورش در تیم ملی منتفی شد. انتشار این خبر نیز واکنش‌های زیادی را به دنبال داشت و برخی مدعی شده‌اند توجیه اعلام‌شده از سوی فدراسیون غیرقابل باور است. حسین ثوری، رئیس فدراسیون بوکس، روز گذشته در حالی در تماسی تلفنی گفت‌وگوی کوتاهی با «شرق» درباره حواشی اخیر این فدراسیون داشت که تمایلی برای شفاف‌سازی اتفاقات به‌وجودآمده نداشت. او این جابه‌جایی‌ها را خیلی عادی تلقی کرد و گفت: «این استعفاها اصلا به هم ربطی ندارد و زنجیره‌ای نیست. کمیته‌ها می‌آیند و می‌روند. دوستان خودشان به دلیل مسائل شخصی از فدراسیون جدا شدند و ما با خوشحالی با آنها قطع همکاری کردیم». اگرچه زمزمه‌هایی از برگزاری مجمع فوق‌العاده در این شرایط بحرانی بوکس به گوش میرسد اما ظاهر امر بیانگر این است که حتی اگر قرار باشد همه استعفا داده و بروند، ثوری ماندنی است چراکه وزارت ورزش به عنوان متولی اصلی این حوزه هیچ واکنشی به وقایع نشان نداده است.