|

گزارش یک سهل‌انگاری

شرق: علي معماری پدر كودكي است كه در پي ورود يك جسم خارجي داخل گوشش به يك مركز درماني مراجعه مي‌كند كه به دليل سهل‌‌انگاري پزشك دچار مشكلاتي مي‌شود. او دراين‌باره مي‌گويد: «غروب روز شنبه (22 تیر) فرزند خردسال در منزل به مادر خود اعلام می‌کند که دچار گوش‌درد شده، همسرم بلافاصله با نور گوشی موبایل گوش پسرم را نگاه کرده و متوجه وجود یک مهره آبی‌رنگ در ابتدای گوش فرزندم می‌شود و بدون هیچ‌گونه دست‌کاری بلافاصله با من تماس گرفته و اعلام می‌کند که باید محمدامین را نزد پزشک برسانیم. ما بلافاصله فرزندم را به درمانگاه درنیان که در نزدیکی محل زندگی‌مان است، بردیم. منشی ما را به داخل اتاق پزشک راهنمایی کرد. ایشان گوش محمدامین را دیدند که در همان زمان هم مهره همچنان قابل رؤیت بود و گفتند که «این کار من نیست». ما نیز بلافاصله بچه را برداشتیم تا از اتاق خارج شویم، اما پزشک گفتند که دوباره گوش کودک را به او نشان دهیم و در کمتر از چندثانیه محمدامین را روی تخت گذاشتند و گفتند: «صبر کنید ببینم میتونم درش بیارم!» و با یک وسیله مثل پنس به سوی فرزندم آمدند و آن را خیلی سریع داخل گوش بچه فرو بردند، به صورتی که نفس بچه در سینه حبس شد و دست‌وپا می‌زد».
پدر کودک ادامه می‌دهد: این جریان آن‌قدر سریع اتفاق افتاد که ما هیچ کاری نتوانستیم انجام دهیم و مات و متحیر پزشک را نگاه می‌کردیم. محمدامین با گریه شدید و نفس حبس‌شده در آغوش من بود. پزشک گفت که من نتوانستم مهره را خارج کنم و باید او را به بیمارستان سورنا ببرید. ما تا بیمارستان سورنا با عجله رفتیم. خانم دکتر حسینی، پزشک اورژانس این بیمارستان به محض اینکه گوش محمدامین را دید، پرسید: «چه کسی گوش را دست‌کاری کرده؟» که ما توضیح دادیم و ایشان گفتند گوش دچار خون‌ریزی شده و تأکید کردند که بچه غیر از بیمارستان امیراعلم به هیچ مرکز درمانی دیگری برده نشود. ما نیز بلافاصله او را به بیمارستان امیراعلم بردیم و پس از معاینه دو پزشک، هر دو اعلام کردند که احتمال آسیب‌دیدگی پرده گوش وجود دارد و مهره نیز دیگر قابل رؤیت عادی نبود. پزشکان بیمارستان امیراعلم برای صبح یکشنبه وقت عمل اعلام کردند و ما با یک دنیا اضطراب و پریشانی به خانه برگشتیم. همسرم بلافاصله به درمانگاه درنیان مراجعه کرده و با پریشانی و گریه به دکتر گفت که چرا وقتی تخصص و توانایی انجام کاری را نداشته به گوش بچه دست زده؟ ما که نه فیش گرفتیم، نه اصرار کردیم، فقط خواستیم او نظر خود را اعلام کند که می‌تواند یا خیر؟ و پزشک پاسخ داده بود: «من فقط می‌خواستم ببینم می‌توانم این کار را انجام بدهم یا نه و قصد بدی نداشتم !!!».
پدر کودک توضیح می‌دهد: محمدامین آن شب تا صبح را با گریه و ناله و درد گذراند. صبح یکشنبه مورخ (23 تیرماه) به بیمارستان امیراعلم رفتیم. پزشک اورژانس مجددا گوش را معاینه و اعلام کرد که حتما باید به اتاق عمل برود. محمدامین از غروب شنبه تا عصر یکشنبه ناشتا بود و درد می‌کشید و سرانجام پس از گرفتن نمونه خون به اتاق عمل رفت. جریان را برای کادر پزشکی اتاق عمل کاملا توضیح دادیم و آنها نیز اعلام کردند در صورتی که پزشک، گوش بچه را دست‌کاری نمی‌کرد، این مهره در عرض نهایتا 15 دقیقه از گوش خارج می‌شد. محمدامین پس از بیهوشی به اتاق عمل رفت. مدتی بعد یکی از پزشکان کادر اتاق عمل بیرون آمد و گفت که مهره به گوش میانی رفته و باید پشت گوش بچه شکافته شود، پرده گوش پاره شده و استخوانچه‌ها آسیب دیده‌اند. بنابر اعلام پزشک، قسمتی از پوست سر به‌عنوان پرده گوش جایگزین شده، پرده گوش پاره شده بود و استخوانچه‌ها آسیب دیده بودند. پس از چندساعت بیهوشی محمدامین و انتظار ما، سرانجام عمل به پایان رسید و محمدامین از ریکاوری خارج شد و به اتاق آمد. کودکی که روز قبل در کمال صحت و سلامت جلوی چشمانمان بازی می‌کرد و شاداب بود، به‌خاطر سهل‌انگاری و ندانم‌کاری و تخلف یک دکتر، حالا باید درد عمل و جراحی و بیهوشی و پاره‌شدن پرده گوش و هزار چیز دیگر را تحمل می‌کرد».
به گفته پدر اين كودك، پزشک جراح اعلام کرد که شنوایی محمدامین به‌خاطر آسیب پرده و استخوانچه‌ها افت می‌کند و شاید به چند عمل جراحی دیگر نیز نیاز داشته باشد. به ما اعلام شد که باید حدود شش ماه صبر کنیم تا شاید استخوانچه‌ها جوش بخورند و میزان افت شنوایی سنجیده شود و در صورتی که استخوانچه‌ها ترمیم نشده باشند باید مجددا تحت عمل جراحی قرار بگیرد تا از پروتز استفاده شود.
او مي‌گويد: «من و همسرم به‌عنوان پدر و مادر محمدامین که اصلی‌ترین آسیب را متحمل شده و خود نیز شرایط بسیار دردناکی را سپری می‌کنیم، از وزیر بهداشت، قوه قضائیه، دادسرای جرائم پزشکی و رسانه‌ها و مطبوعات می‌خواهیم تا به این موضوع رسیدگی کنند. ما همه این ماه‌های پیش‌رو را باید با اضطراب و دلهره برای شنیدن نتیجه عمل بگذرانیم. پرداخت دیه، هزینه بیمارستان و روند ادامه‌دار درمان، جبران آسیب‌های روحی همسر و فرزندم، جبران آسیب جسمی، برخورد با پزشک خاطی و هرآنچه لازم است، خواسته قانونی ماست».

شرق: علي معماری پدر كودكي است كه در پي ورود يك جسم خارجي داخل گوشش به يك مركز درماني مراجعه مي‌كند كه به دليل سهل‌‌انگاري پزشك دچار مشكلاتي مي‌شود. او دراين‌باره مي‌گويد: «غروب روز شنبه (22 تیر) فرزند خردسال در منزل به مادر خود اعلام می‌کند که دچار گوش‌درد شده، همسرم بلافاصله با نور گوشی موبایل گوش پسرم را نگاه کرده و متوجه وجود یک مهره آبی‌رنگ در ابتدای گوش فرزندم می‌شود و بدون هیچ‌گونه دست‌کاری بلافاصله با من تماس گرفته و اعلام می‌کند که باید محمدامین را نزد پزشک برسانیم. ما بلافاصله فرزندم را به درمانگاه درنیان که در نزدیکی محل زندگی‌مان است، بردیم. منشی ما را به داخل اتاق پزشک راهنمایی کرد. ایشان گوش محمدامین را دیدند که در همان زمان هم مهره همچنان قابل رؤیت بود و گفتند که «این کار من نیست». ما نیز بلافاصله بچه را برداشتیم تا از اتاق خارج شویم، اما پزشک گفتند که دوباره گوش کودک را به او نشان دهیم و در کمتر از چندثانیه محمدامین را روی تخت گذاشتند و گفتند: «صبر کنید ببینم میتونم درش بیارم!» و با یک وسیله مثل پنس به سوی فرزندم آمدند و آن را خیلی سریع داخل گوش بچه فرو بردند، به صورتی که نفس بچه در سینه حبس شد و دست‌وپا می‌زد».
پدر کودک ادامه می‌دهد: این جریان آن‌قدر سریع اتفاق افتاد که ما هیچ کاری نتوانستیم انجام دهیم و مات و متحیر پزشک را نگاه می‌کردیم. محمدامین با گریه شدید و نفس حبس‌شده در آغوش من بود. پزشک گفت که من نتوانستم مهره را خارج کنم و باید او را به بیمارستان سورنا ببرید. ما تا بیمارستان سورنا با عجله رفتیم. خانم دکتر حسینی، پزشک اورژانس این بیمارستان به محض اینکه گوش محمدامین را دید، پرسید: «چه کسی گوش را دست‌کاری کرده؟» که ما توضیح دادیم و ایشان گفتند گوش دچار خون‌ریزی شده و تأکید کردند که بچه غیر از بیمارستان امیراعلم به هیچ مرکز درمانی دیگری برده نشود. ما نیز بلافاصله او را به بیمارستان امیراعلم بردیم و پس از معاینه دو پزشک، هر دو اعلام کردند که احتمال آسیب‌دیدگی پرده گوش وجود دارد و مهره نیز دیگر قابل رؤیت عادی نبود. پزشکان بیمارستان امیراعلم برای صبح یکشنبه وقت عمل اعلام کردند و ما با یک دنیا اضطراب و پریشانی به خانه برگشتیم. همسرم بلافاصله به درمانگاه درنیان مراجعه کرده و با پریشانی و گریه به دکتر گفت که چرا وقتی تخصص و توانایی انجام کاری را نداشته به گوش بچه دست زده؟ ما که نه فیش گرفتیم، نه اصرار کردیم، فقط خواستیم او نظر خود را اعلام کند که می‌تواند یا خیر؟ و پزشک پاسخ داده بود: «من فقط می‌خواستم ببینم می‌توانم این کار را انجام بدهم یا نه و قصد بدی نداشتم !!!».
پدر کودک توضیح می‌دهد: محمدامین آن شب تا صبح را با گریه و ناله و درد گذراند. صبح یکشنبه مورخ (23 تیرماه) به بیمارستان امیراعلم رفتیم. پزشک اورژانس مجددا گوش را معاینه و اعلام کرد که حتما باید به اتاق عمل برود. محمدامین از غروب شنبه تا عصر یکشنبه ناشتا بود و درد می‌کشید و سرانجام پس از گرفتن نمونه خون به اتاق عمل رفت. جریان را برای کادر پزشکی اتاق عمل کاملا توضیح دادیم و آنها نیز اعلام کردند در صورتی که پزشک، گوش بچه را دست‌کاری نمی‌کرد، این مهره در عرض نهایتا 15 دقیقه از گوش خارج می‌شد. محمدامین پس از بیهوشی به اتاق عمل رفت. مدتی بعد یکی از پزشکان کادر اتاق عمل بیرون آمد و گفت که مهره به گوش میانی رفته و باید پشت گوش بچه شکافته شود، پرده گوش پاره شده و استخوانچه‌ها آسیب دیده‌اند. بنابر اعلام پزشک، قسمتی از پوست سر به‌عنوان پرده گوش جایگزین شده، پرده گوش پاره شده بود و استخوانچه‌ها آسیب دیده بودند. پس از چندساعت بیهوشی محمدامین و انتظار ما، سرانجام عمل به پایان رسید و محمدامین از ریکاوری خارج شد و به اتاق آمد. کودکی که روز قبل در کمال صحت و سلامت جلوی چشمانمان بازی می‌کرد و شاداب بود، به‌خاطر سهل‌انگاری و ندانم‌کاری و تخلف یک دکتر، حالا باید درد عمل و جراحی و بیهوشی و پاره‌شدن پرده گوش و هزار چیز دیگر را تحمل می‌کرد».
به گفته پدر اين كودك، پزشک جراح اعلام کرد که شنوایی محمدامین به‌خاطر آسیب پرده و استخوانچه‌ها افت می‌کند و شاید به چند عمل جراحی دیگر نیز نیاز داشته باشد. به ما اعلام شد که باید حدود شش ماه صبر کنیم تا شاید استخوانچه‌ها جوش بخورند و میزان افت شنوایی سنجیده شود و در صورتی که استخوانچه‌ها ترمیم نشده باشند باید مجددا تحت عمل جراحی قرار بگیرد تا از پروتز استفاده شود.
او مي‌گويد: «من و همسرم به‌عنوان پدر و مادر محمدامین که اصلی‌ترین آسیب را متحمل شده و خود نیز شرایط بسیار دردناکی را سپری می‌کنیم، از وزیر بهداشت، قوه قضائیه، دادسرای جرائم پزشکی و رسانه‌ها و مطبوعات می‌خواهیم تا به این موضوع رسیدگی کنند. ما همه این ماه‌های پیش‌رو را باید با اضطراب و دلهره برای شنیدن نتیجه عمل بگذرانیم. پرداخت دیه، هزینه بیمارستان و روند ادامه‌دار درمان، جبران آسیب‌های روحی همسر و فرزندم، جبران آسیب جسمی، برخورد با پزشک خاطی و هرآنچه لازم است، خواسته قانونی ماست».

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها