|

هیس! آقای ساکت مشغول کار هستند

پانزدهم آذرماه 1397؛ فدراسیون فوتبال بالاخره نشان داد که کمی به قوانین پارلمانی وضع‌شده معتقد است؛ آنها با انتشار بیانیه‌ای که روی خروجی سایت قرار گرفت خبر دادند که محمدرضا ساکت، دبیرکل این فدراسیون، از سمتش استعفا داده و هادی شکوری، معاون او، موقتا به‌عنوان سرپرست انتخاب شده است. آن روزها مهدی تاج و «دوستانش» حسابی در منگنه قرار گرفته بودند که به قوانین وضع‌شده کشوری پایبند باشند؛ آنها مقاومت می‌کردند و می‌گفتند نهادشان غیردولتی است و دلیلی ندارد به این قوانین وضع‌شده پایبند باشند. بر اثر اعمال فشارهای مختلف، بالاخره فدراسیون فوتبال و در رأس آن مهدی تاج پذیرفت یکی، دو نفر از نزدیکانش که مشمول قانون بازنشستگی می‌شدند استعفا دهند؛ یکی نایب‌رئیسش، یعنی علی کفاشیان و دیگری هم محمدرضا ساکت، دبیرکل.
البته برای فدراسیون فوتبال «استعفا» به معنای رفتن، جدایی یا دست‌کشیدن از کار نیست! چون محمدرضا ساکت نه‌تنها از فدراسیون نرفت، بلکه علاوه‌بر پست دبیرکلی، چندین پست رنگارنگ دیگر هم گرفت تا تاج و فدراسیونش به آنهایی که قوانین را وضع کرده بودند نشان دهند قدرتشان بیشتر از این حرف‌هاست؛ قدرت آنها البته بر اساس سازوکار فیفاست که می‌گوید دخالت دولت در امور فدراسیون‌ها منجر به تعلیق آن می‌شود. این‌طور شد که هربار خبر می‌رسید مسئولان فدراسیون فوتبال موظف به اعمال قانون بازنشستگی هستند. آنها از گوشه‌وکنار یادآوری می‌کردند اگر این قانون در فدراسیون فوتبال اعمال شود، فیفا، فوتبال ایران را تعلیق می‌کند. با استفاده از همین بند، تاج به دنبال یافتن راه‌حلی برای بقا در پستش گشت؛ مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش و رضا صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک، به کمکش شتافتند و برایش تبصره‌ای پیدا کردند که خودش بماند. تاج وقتی از ابقای بی‌دردسر خودش خیالش راحت شد، سعی کرد مسیری متفاوت برای ماندگاری محمدرضا ساکت، رفیق دیرینه‌اش در فدراسیون پیدا کند. این‌طور شد که ساکت برای چندهفته‌ای از انظار دور ماند تا اینکه دوباره سروکله‌اش اطراف تیم ملی بزرگسالان دیده شد. او که پیش‌تر به‌عنوان سرپرست در کنار تیم بزرگسالان حاضر شده بود، با وجود نوشتن استعفا و پذیرش آن توسط رئیس فدراسیون فوتبال، دوباره حوالی تیم ملی آفتابی شد. اگرچه سعی می‌کرد در عکس‌هایی که از اردوی تیم ملی مخابره می‌شود زیاد دیده نشود، ولی رفته‌رفته نقشش پررنگ‌تر شد و دیگر هراسی از حضور در مکان‌های عمومی به همراه تیم ملی نداشت. سؤال‌ها درباره حضور او با این بهانه که «او مشاور رئیس فدراسیون فوتبال است» توجیه شد، ولی طبق قانون کسی که استعفا می‌دهد، آن‌ هم به دلیل مشمول‌بودن قانون بازنشستگی تا یک ماه می‌تواند نقش مشاور را داشته باشد و بعد باید برای همیشه پستش را ترک کند. بااین‌حال وقتی پای «ساکت» در میان باشد، رفتن بی‌معنی است؛ فدراسیون فوتبال الان قریب به 9 ماه است که هادی شکوری را به‌عنوان سرپرست دبیرکلی نگه داشته است؛ طبق قانون، او فقط شش ماه می‌تواند این حکم را داشته باشد و بعد باید دبیرکل جدید انتخاب شود؛ خود شکوری که صلاحیتش را ندارد برای این پست کاندیدا شود و فدراسیون هم مثل همیشه خودش را «برتر» از قانون می‌داند و دلیلی نمی‌بیند برای این قانون‌شکنی به کسی توضیحی بدهد، البته که دغدغه‌ای هم برای انجام این کار ندارد؛ افراد نزدیک به فدراسیون فوتبال خیلی محکم شهادت می‌دهند شکوری فقط یک پست صوری دارد و همه کارهای مرتبط با پست دبیرکلی را خود ساکت انجام می‌دهد! البته محمدرضا ساکت فقط یک پست ندارد؛ او رئیس سازمان تیم‌های ملی است و ریاست مرکز ملی فوتبال را هم برعهده دارد؛ مدیریت و سرپرستی تیم ملی فوتبال هم دیگر شغل جذابی است که در اختیار مردی قرار گرفته که آذرماه سال گذشته از کارش در فدراسیون فوتبال استعفا داده است؛ او البته مرد مورد اعتماد تاج برای مذاکره و همراهی با مربیان خارجی تیم ملی هم هست؛ تصاویرش در کنار کی‌روش و البته تصاویر متعددش در کنار مارک ویلموتس، سرمربی جدید تیم ملی، نشان می‌دهد ریشه‌ای که ساکت در فوتبال ایران دوانیده با یک استعفا خشک‌شدنی نیست!
فوتبال به تنهایی کم است
ساکتِ استعفاداده البته فقط به سمت‌هایی که در فوتبال به او سپرده شده اکتفا نمی‌کند؛ او در تازه‌ترین اقدامش به‌عنوان عضو کمیته فنی فوتسال معرفی شده که حسابی این اقدام جنجال‌برانگیز شده است؛ درواقع مهدی تاج با اصرار عجیبی به مسئولان کمیته فوتسال درخواست داده حتما از محمدرضا ساکت در کمیته فنی فوتسال استفاده شود؛ اصراری که در نهایت منجر به استعفای تعداد زیادی از فوتسالی‌ها شده؛ از رئیس کمیته گرفته تا اعضای کمیته فنی. وحید شمسایی، فوق‌ستاره سال‌های نه‌چندان دور فوتسال ایران و عضو کمیته فنی فوتسال، یکی از افرادی است که بعد از معرفی ساکت به‌عنوان یکی از اعضای کمیته فوتسال از سمتش استعفا داده؛ او می‌گوید: «زور ساکت» در فدراسیون فوتبال ایران زیاد است. «ساکت زمانی مدیرعامل سپاهان و هیئت فوتبال اصفهان و فولاد ماهان بوده و سپس در فدراسیون فوتبال هم پست‌های مهمی گرفته است. ایشان با این‌همه پست و مقام، مدل آمدنشان به کمیته فنی فوتسال عجیب بود. آمدنشان مبارک باشد؛ به‌هرحال زورشان در فدراسیون زیاد است و امیدوارم با این زور زیادشان، فوتسال پیشرفت کند». اینکه ساکت، زور زیادش را از کجا آورده موردی است که هنوز پاسخی برای آن پیدا نشده؛ زور ساکت البته آن‌قدر زیاد است که مقابل قوانین پارلمانی مقاومت کرده و آن‌قدر زیاد است که کسی «ظاهرا» نمی‌تواند به حضور غیرقانونی او در فوتبال ایران خرده‌ای بگیرد. البته «زور» ساکت را باید در کنار «اصرار» مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، گذاشت تا مشخص شود چرا همه‌چیز فدراسیون محل سؤال است؛ اینکه چرا مهدی تاج هم اصرار زیادی دارد محمدرضا ساکت امور اصلی فدراسیون را بچرخاند هنوز برای خیلی‌ها علامت‌سؤال است؛ خیلی‌ها به غیر از محمدحسن انصاری‌فرد، رئیس مستعفی کمیته فوتسال که می‌گوید: «اصرار آقای تاج به حضور ساکت دلایل خاصی دارد که نمی‌خواهم آن را بشکافم، چون ضرورتی ندارد».

پانزدهم آذرماه 1397؛ فدراسیون فوتبال بالاخره نشان داد که کمی به قوانین پارلمانی وضع‌شده معتقد است؛ آنها با انتشار بیانیه‌ای که روی خروجی سایت قرار گرفت خبر دادند که محمدرضا ساکت، دبیرکل این فدراسیون، از سمتش استعفا داده و هادی شکوری، معاون او، موقتا به‌عنوان سرپرست انتخاب شده است. آن روزها مهدی تاج و «دوستانش» حسابی در منگنه قرار گرفته بودند که به قوانین وضع‌شده کشوری پایبند باشند؛ آنها مقاومت می‌کردند و می‌گفتند نهادشان غیردولتی است و دلیلی ندارد به این قوانین وضع‌شده پایبند باشند. بر اثر اعمال فشارهای مختلف، بالاخره فدراسیون فوتبال و در رأس آن مهدی تاج پذیرفت یکی، دو نفر از نزدیکانش که مشمول قانون بازنشستگی می‌شدند استعفا دهند؛ یکی نایب‌رئیسش، یعنی علی کفاشیان و دیگری هم محمدرضا ساکت، دبیرکل.
البته برای فدراسیون فوتبال «استعفا» به معنای رفتن، جدایی یا دست‌کشیدن از کار نیست! چون محمدرضا ساکت نه‌تنها از فدراسیون نرفت، بلکه علاوه‌بر پست دبیرکلی، چندین پست رنگارنگ دیگر هم گرفت تا تاج و فدراسیونش به آنهایی که قوانین را وضع کرده بودند نشان دهند قدرتشان بیشتر از این حرف‌هاست؛ قدرت آنها البته بر اساس سازوکار فیفاست که می‌گوید دخالت دولت در امور فدراسیون‌ها منجر به تعلیق آن می‌شود. این‌طور شد که هربار خبر می‌رسید مسئولان فدراسیون فوتبال موظف به اعمال قانون بازنشستگی هستند. آنها از گوشه‌وکنار یادآوری می‌کردند اگر این قانون در فدراسیون فوتبال اعمال شود، فیفا، فوتبال ایران را تعلیق می‌کند. با استفاده از همین بند، تاج به دنبال یافتن راه‌حلی برای بقا در پستش گشت؛ مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش و رضا صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک، به کمکش شتافتند و برایش تبصره‌ای پیدا کردند که خودش بماند. تاج وقتی از ابقای بی‌دردسر خودش خیالش راحت شد، سعی کرد مسیری متفاوت برای ماندگاری محمدرضا ساکت، رفیق دیرینه‌اش در فدراسیون پیدا کند. این‌طور شد که ساکت برای چندهفته‌ای از انظار دور ماند تا اینکه دوباره سروکله‌اش اطراف تیم ملی بزرگسالان دیده شد. او که پیش‌تر به‌عنوان سرپرست در کنار تیم بزرگسالان حاضر شده بود، با وجود نوشتن استعفا و پذیرش آن توسط رئیس فدراسیون فوتبال، دوباره حوالی تیم ملی آفتابی شد. اگرچه سعی می‌کرد در عکس‌هایی که از اردوی تیم ملی مخابره می‌شود زیاد دیده نشود، ولی رفته‌رفته نقشش پررنگ‌تر شد و دیگر هراسی از حضور در مکان‌های عمومی به همراه تیم ملی نداشت. سؤال‌ها درباره حضور او با این بهانه که «او مشاور رئیس فدراسیون فوتبال است» توجیه شد، ولی طبق قانون کسی که استعفا می‌دهد، آن‌ هم به دلیل مشمول‌بودن قانون بازنشستگی تا یک ماه می‌تواند نقش مشاور را داشته باشد و بعد باید برای همیشه پستش را ترک کند. بااین‌حال وقتی پای «ساکت» در میان باشد، رفتن بی‌معنی است؛ فدراسیون فوتبال الان قریب به 9 ماه است که هادی شکوری را به‌عنوان سرپرست دبیرکلی نگه داشته است؛ طبق قانون، او فقط شش ماه می‌تواند این حکم را داشته باشد و بعد باید دبیرکل جدید انتخاب شود؛ خود شکوری که صلاحیتش را ندارد برای این پست کاندیدا شود و فدراسیون هم مثل همیشه خودش را «برتر» از قانون می‌داند و دلیلی نمی‌بیند برای این قانون‌شکنی به کسی توضیحی بدهد، البته که دغدغه‌ای هم برای انجام این کار ندارد؛ افراد نزدیک به فدراسیون فوتبال خیلی محکم شهادت می‌دهند شکوری فقط یک پست صوری دارد و همه کارهای مرتبط با پست دبیرکلی را خود ساکت انجام می‌دهد! البته محمدرضا ساکت فقط یک پست ندارد؛ او رئیس سازمان تیم‌های ملی است و ریاست مرکز ملی فوتبال را هم برعهده دارد؛ مدیریت و سرپرستی تیم ملی فوتبال هم دیگر شغل جذابی است که در اختیار مردی قرار گرفته که آذرماه سال گذشته از کارش در فدراسیون فوتبال استعفا داده است؛ او البته مرد مورد اعتماد تاج برای مذاکره و همراهی با مربیان خارجی تیم ملی هم هست؛ تصاویرش در کنار کی‌روش و البته تصاویر متعددش در کنار مارک ویلموتس، سرمربی جدید تیم ملی، نشان می‌دهد ریشه‌ای که ساکت در فوتبال ایران دوانیده با یک استعفا خشک‌شدنی نیست!
فوتبال به تنهایی کم است
ساکتِ استعفاداده البته فقط به سمت‌هایی که در فوتبال به او سپرده شده اکتفا نمی‌کند؛ او در تازه‌ترین اقدامش به‌عنوان عضو کمیته فنی فوتسال معرفی شده که حسابی این اقدام جنجال‌برانگیز شده است؛ درواقع مهدی تاج با اصرار عجیبی به مسئولان کمیته فوتسال درخواست داده حتما از محمدرضا ساکت در کمیته فنی فوتسال استفاده شود؛ اصراری که در نهایت منجر به استعفای تعداد زیادی از فوتسالی‌ها شده؛ از رئیس کمیته گرفته تا اعضای کمیته فنی. وحید شمسایی، فوق‌ستاره سال‌های نه‌چندان دور فوتسال ایران و عضو کمیته فنی فوتسال، یکی از افرادی است که بعد از معرفی ساکت به‌عنوان یکی از اعضای کمیته فوتسال از سمتش استعفا داده؛ او می‌گوید: «زور ساکت» در فدراسیون فوتبال ایران زیاد است. «ساکت زمانی مدیرعامل سپاهان و هیئت فوتبال اصفهان و فولاد ماهان بوده و سپس در فدراسیون فوتبال هم پست‌های مهمی گرفته است. ایشان با این‌همه پست و مقام، مدل آمدنشان به کمیته فنی فوتسال عجیب بود. آمدنشان مبارک باشد؛ به‌هرحال زورشان در فدراسیون زیاد است و امیدوارم با این زور زیادشان، فوتسال پیشرفت کند». اینکه ساکت، زور زیادش را از کجا آورده موردی است که هنوز پاسخی برای آن پیدا نشده؛ زور ساکت البته آن‌قدر زیاد است که مقابل قوانین پارلمانی مقاومت کرده و آن‌قدر زیاد است که کسی «ظاهرا» نمی‌تواند به حضور غیرقانونی او در فوتبال ایران خرده‌ای بگیرد. البته «زور» ساکت را باید در کنار «اصرار» مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، گذاشت تا مشخص شود چرا همه‌چیز فدراسیون محل سؤال است؛ اینکه چرا مهدی تاج هم اصرار زیادی دارد محمدرضا ساکت امور اصلی فدراسیون را بچرخاند هنوز برای خیلی‌ها علامت‌سؤال است؛ خیلی‌ها به غیر از محمدحسن انصاری‌فرد، رئیس مستعفی کمیته فوتسال که می‌گوید: «اصرار آقای تاج به حضور ساکت دلایل خاصی دارد که نمی‌خواهم آن را بشکافم، چون ضرورتی ندارد».

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها