بشار اسد؛ پیروز واقعی خروج نیروهای آمریکایی از سوریه
تصمیم یکشنبهشب دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالات متحده، مبنی بر خروج نیروهای آمریکایی از مرز ترکیه و سوریه و اجازهدادن به نیروهای ترکیه برای ورود به سوریه، این احساس را به کردها داد که مورد خیانت قرار گرفتهاند؛ اما برنده واقعی، بشار اسد، رئیسجمهوری سوریه، است. اینبار داستان متفاوت است. او بدون مبارزه در حال پیروزی است. دشمنانش پیروزی را به او تقدیم خواهند کرد.
در سال 2011 مردم سوریه با الهام از بهار عربی به خیابانها آمدند. اعتراضات آنها یک سال طول کشید. بعد از یک سال، به نظامیگری منجر شد. خیلی زود سوریه به زمین جنگی با حضور بازیگران منطقهای و بینالمللی تبدیل شد که در نهایت منجر به ظهور داعش شد. بااینحال کردها یکی از اقلیتهای قومی سوریه در صلح و آرامش نسبی زندگی میکردند. کردستان عراق از سال 1991 به شکل حکومتی خودمختار و مستقل اداره میشود؛ ولی استقلال این منطقه هیچگاه از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشده است. آنها اولین گروهی بودند که در سال 2004 علیه دمشق شورش کردند و سرکوب شدند. با شدتگرفتن انقلاب سوریه، برخی از کردهای سوریه با شورشیان همدل بودند؛ ولی اکثر آنها موضعی بیطرفانه گرفتند.
مهمترین هواداران موضع بیطرفی کردهای سوری هوادار حزب كارگران کردستان (پکک) بودند. پکک سازمانی شبهنظامی در ترکیه است که از سوی ترکیه، اتحادیه اروپا و ایالات متحده بهعنوان گروهی تروریستی شناخته میشود. عبدالله اوجالان، رهبر دربند پکک، برای سالها در سوریه زندگی میکرد و عملیاتهایش را از آنجا علیه ترکیه پیش میبرد تا اینکه تهدید جنگ از سوی ترکیه، سوریه را مجبور به بیرونراندن اوجالان از این کشور کرد. پیش از انقلاب سوریه، سوریه برای نشاندادن رابطه رو به رشد اردوغان و اسد، بسیاری از هواداران پکک را به زندان انداخت؛ ولی از شانس خوب آنها، ترکیه به حامی نیروهای ضد اسد تبدیل شد. تصمیم ترکیه در حمایت از مخالفان اسد از این عقیده نشئت میگرفت که سقوط اسد ناگزیر است. این موضوع به آشتی اسد و کردهای سوری هوادار پکک منجر شد و آنها حزب اتحاد دموکراتیک را سازمان دادند. وقتی نیروهای اتحاد دموکراتیک سوریه اکثر مناطق کردنشین سوریه را در سال 2012 تحت کنترل درآوردند، اسد توجهی نکرد. این صبوری مشترک نانوشته میان نیروهای اتحاد دموکراتیک سوریه و اسد ادامه داشت و به جز چند درگیری کوچک، نیروهای حزب اتحاد دموکراتیک
تلاش کردند موضع بیطرفی را حفظ کنند و وارد زدوخوردی جدی با نیروهای دولتی و نیروهای مخالف نشدند. ترکیه هم که به طور معمول علیه هرگونه قدرت کردها در سوریه بود، به این موضوع توجهی نشان نداد. در واقع آن زمان، ترکیه مشغول فرایند صلح خود با پکک بود.
ولی تصویر امیدبخش بالا، دستکم برای حزب اتحاد دموکراتیک، به دلیل دو تغییر عمده در پویاییهای سیاسی بعد از 2014 پایان پذیرفت. در سوریه، گروه داعش ظهور کرد و با سازوکار خلافت در سرتاسر سوریه و عراق خود را گستراند. در ترکیه، آتشبس دوساله میان ترکیه و پکک به پایان رسید. حزب حاکم عدالت و توسعه در ترکیه با ازدستدادن آرای بسیاری از ملیگرایان ترک به خاطر فرایند صلح، در انتخابات شکست خورد و دراینحال حزب هوادار کردهای دموکراتیک خلق که از سوی ترکیه به حمایت از پکک متهم شده، به دستاوردهایی در انتخابات رسید. پسازآن با قتل مرموز دو افسر پلیس در جولای 2015، گفتوگوهای صلح به پایان رسید؛ آنهم درحالیکه چندین شهر عراق و سوریه به دست داعش افتاده بودند، مبارزان کرد سوری تحت پرچم یگانهای مدافع خلق که شاخه نظامی حزب اتحاد دموکراتیک به شمار میروند، گرد هم آمدند و کوشیدند از شهرهای خود دفاع کنند. مبارزه کوبانی، در سپتامبر 2014، به نخستين جنگ عمدهای بدل شد که در آن داعش از پیروزی بازماند.ائتلاف تحت رهبری آمریکا هم که برای مبارزه با داعش تشکیل شده بود، نمیخواست درگیر مبارزه زمینی با این گروه شود و در جستوجوی
شریکی منطقهای بود. کردهای سوریه و عراق مناسبترین گزینه برای این کار بودند. کردها با کمک هوایی آمریکا مبارزه میدانی را پیش بردند. شکست نهایی داعش بدون آنها غیرممکن بود. دستاوردهای میدانی در طول جنگ با داعش به کردهای سوریه و عراق این جسارت را داد که فکر کنند وقت مناسبی برای رسیدن به آرزوهای سیاسیشان است. در عراق آنها برای استقلال کامل کردستان عراق تلاش کردند و در سوریه هم مناطق کردی شمال برای خودمختاری بیشتر کوشیدند. کردهای عراق با مخالفت کامل غرب و آمریکا از تحقق آرزوی خود بازماندند.
اگرچه ترکیه روابط خوبی با احزاب کردستان عراق دارد؛ ولی حزب اتحاد دموکراتیک سوریه را شاخه سوری پکک میداند. وقتی حزب اتحاد دموکراتیک و متحدانش در نیروهای دموکراتیک سوریه، گروهی از مبارزان کرد و عرب تحت رهبری کردها، قویتر شدند، اولویت ترکیه از شکستدادن اسد به پایاندادن به خواست خودمختاری کردهای سوریه تغییر کرد. اسد و ترکیه رابطه خوبی ندارند؛ ولی هر دو طرف به این نتیجه رسیدهاند که هرگونه موجودیت طولانیمدت کردها در سوریه برای هر دو طرف بد خواهد بود. اسد تا زمانی که آمریکا بهعنوان بخشی از ائتلاف علیه داعش از کردها حمایت میکند، نمیتواند به آنها حمله کند؛ ولی ترکیه در موقعیت متفاوتی است. به نظر میرسد ترامپ چراغ سبز حمله به مناطق کردنشین سوریه را به ترکیه داده است. اسد اکنون کنترل بخش زیادی از سوریه را از نیروهای مخالف پس گرفته است؛ درحالیکه نیروهای دموکراتیک سوریه کار بازپسگیری مناطق تحت کنترل داعش را پیش بردند.
بحران سوریه رو به پایان است و اسد طبق همه سناریوها پیروز است. اگر حزب اتحاد دموکراتیک سوریه برای جلوگیری از عملیات ترکیه به تسلیم کامل در مقابل اسد موافقت کند، اسد پیروز میشود. اگر ترکیه طبق فرایندی خونین کنترل مناطق کردی را در دست بگیرد، اسد همچنان پیروز خواهد بود. ترکیه نفعی در طولانیکردن جنگ سوریه ندارد. میلیونها آواره سوری در ترکیه به مسئولیت اردوغان تبدیل شدهاند و او به فکر فرستادن آنها به مناطقی است که از کردها میگیرد. اگر چنین اسکانی محقق شود، میتواند به تغییر دائمی بافت جغرافیایی سوریه منجر شود.
منبع: newstateman
شوراي امنيت سازمان ملل متحد روز پنجشنبه براي محكومكردن عمليات تركيه عليه كردهاي سوريه تشكيل جلسه داد، اما مخالفت روسيه و آمريكا باعث شد كه آنان حتي نتوانند بيانيه مشتركی عليه اقدامات رجب طيب اردوغان، رئيسجمهوري تركيه صادر كنند؛ اين اتفاقي در حالي رقم خورد كه اين نشست به درخواست پنج عضو اروپايي اين شورا تشكيل شده بود و آنان فقط از آنکارا خواستند این عملیات را فورا متوقف کند. دولت آمريكا بر اين باور است كه تُرکها در این مرحله از حمله، از خطوط قرمز آنان عبور نكردند و مسكو نيز ميگويد صدها نیروی مسلح در شمال سوریه حضور دارند که تهدید واقعی برای آنان به شمار میروند.به گفته دونالد ترامپ، رئيسجمهوري آمريكا، میانجیگری آمریکایی میان آنکارا و کُردها یکی از سه گزینه فراروی ایالات متحده در برابر عملیات نظامی ترکیه در شمال سوریه است که واشنگتن بر آن تأكيد دارد. اما يكي از مشاوران رئيسجمهوري تركيه در گفتوگو با سيانان افشا كرد كه آنکارا و واشنگتن درباره ماهیت عملیات موسوم به «چشمه صلح» توافق کردند و رؤسايجمهوري دو كشور ۱۳ نوامبر برای بررسی جزئیات بیشتر این موضوع به بحث خواهند نشست و یکی از این جزئیات بررسی سرنوشت گروه تروریستی داعش و مسئولیتهای جامعه جهانی است.
ايالات متحده چند روز پیش با اشاره به اینکه آمریکا نظامیان خود را از شمال شرقی سوریه خارج خواهد کرد، به ترکیه هشدار داد که دست به اقدامی خارج از حد نزند وگرنه اقتصاد آن کشور را نابود خواهد کرد. به گفته يكي از مقامهاي آمريكايي، اقداماتی مانند پاکسازی قومی، آتش کور توپخانهای و حملات هوایی علیه مناطق مسکونی و پرجمعیت نقض چنین هشداری محسوب میشود. او كه نامش فاش نشده، افزود: «این همان چیزی است که هماکنون زیر نظر داریم. هنوز اقدام قابل توجهی در این زمینه ندیدهایم، هرچند هنوز زود است». در همین حال دونالد ترامپ در توییتی نوشت: «ما یکی از این سه راه را پیشرو داریم: هزاران نیروی نظامی را اعزام کنیم و از لحاظ نظامی پیروز شویم، بهشدت ترکیه را تحریم اقتصادی کرده یا بین ترکیه و کردها میانجیگری کنیم». حملات ترکیه به صورت هوایی و توپخانهای چهارشنبه گذشته آغاز شده و حدود شش ساعت پس از آن، نیروهای زمینی ترکیه وارد خاک سوریه شدند. وزارت دفاع ترکیه پنجشنبهشب اعلام کرد که ۱۸۱ هدف را در سوریه آماج حملات خود قرار داده و بهگفته برخی منابع این درگیریها تاکنون 30 کشته و چندين زخمي بر جای گذاشته است.
تصمیم یکشنبهشب دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالات متحده، مبنی بر خروج نیروهای آمریکایی از مرز ترکیه و سوریه و اجازهدادن به نیروهای ترکیه برای ورود به سوریه، این احساس را به کردها داد که مورد خیانت قرار گرفتهاند؛ اما برنده واقعی، بشار اسد، رئیسجمهوری سوریه، است. اینبار داستان متفاوت است. او بدون مبارزه در حال پیروزی است. دشمنانش پیروزی را به او تقدیم خواهند کرد.
در سال 2011 مردم سوریه با الهام از بهار عربی به خیابانها آمدند. اعتراضات آنها یک سال طول کشید. بعد از یک سال، به نظامیگری منجر شد. خیلی زود سوریه به زمین جنگی با حضور بازیگران منطقهای و بینالمللی تبدیل شد که در نهایت منجر به ظهور داعش شد. بااینحال کردها یکی از اقلیتهای قومی سوریه در صلح و آرامش نسبی زندگی میکردند. کردستان عراق از سال 1991 به شکل حکومتی خودمختار و مستقل اداره میشود؛ ولی استقلال این منطقه هیچگاه از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشده است. آنها اولین گروهی بودند که در سال 2004 علیه دمشق شورش کردند و سرکوب شدند. با شدتگرفتن انقلاب سوریه، برخی از کردهای سوریه با شورشیان همدل بودند؛ ولی اکثر آنها موضعی بیطرفانه گرفتند.
مهمترین هواداران موضع بیطرفی کردهای سوری هوادار حزب كارگران کردستان (پکک) بودند. پکک سازمانی شبهنظامی در ترکیه است که از سوی ترکیه، اتحادیه اروپا و ایالات متحده بهعنوان گروهی تروریستی شناخته میشود. عبدالله اوجالان، رهبر دربند پکک، برای سالها در سوریه زندگی میکرد و عملیاتهایش را از آنجا علیه ترکیه پیش میبرد تا اینکه تهدید جنگ از سوی ترکیه، سوریه را مجبور به بیرونراندن اوجالان از این کشور کرد. پیش از انقلاب سوریه، سوریه برای نشاندادن رابطه رو به رشد اردوغان و اسد، بسیاری از هواداران پکک را به زندان انداخت؛ ولی از شانس خوب آنها، ترکیه به حامی نیروهای ضد اسد تبدیل شد. تصمیم ترکیه در حمایت از مخالفان اسد از این عقیده نشئت میگرفت که سقوط اسد ناگزیر است. این موضوع به آشتی اسد و کردهای سوری هوادار پکک منجر شد و آنها حزب اتحاد دموکراتیک را سازمان دادند. وقتی نیروهای اتحاد دموکراتیک سوریه اکثر مناطق کردنشین سوریه را در سال 2012 تحت کنترل درآوردند، اسد توجهی نکرد. این صبوری مشترک نانوشته میان نیروهای اتحاد دموکراتیک سوریه و اسد ادامه داشت و به جز چند درگیری کوچک، نیروهای حزب اتحاد دموکراتیک
تلاش کردند موضع بیطرفی را حفظ کنند و وارد زدوخوردی جدی با نیروهای دولتی و نیروهای مخالف نشدند. ترکیه هم که به طور معمول علیه هرگونه قدرت کردها در سوریه بود، به این موضوع توجهی نشان نداد. در واقع آن زمان، ترکیه مشغول فرایند صلح خود با پکک بود.
ولی تصویر امیدبخش بالا، دستکم برای حزب اتحاد دموکراتیک، به دلیل دو تغییر عمده در پویاییهای سیاسی بعد از 2014 پایان پذیرفت. در سوریه، گروه داعش ظهور کرد و با سازوکار خلافت در سرتاسر سوریه و عراق خود را گستراند. در ترکیه، آتشبس دوساله میان ترکیه و پکک به پایان رسید. حزب حاکم عدالت و توسعه در ترکیه با ازدستدادن آرای بسیاری از ملیگرایان ترک به خاطر فرایند صلح، در انتخابات شکست خورد و دراینحال حزب هوادار کردهای دموکراتیک خلق که از سوی ترکیه به حمایت از پکک متهم شده، به دستاوردهایی در انتخابات رسید. پسازآن با قتل مرموز دو افسر پلیس در جولای 2015، گفتوگوهای صلح به پایان رسید؛ آنهم درحالیکه چندین شهر عراق و سوریه به دست داعش افتاده بودند، مبارزان کرد سوری تحت پرچم یگانهای مدافع خلق که شاخه نظامی حزب اتحاد دموکراتیک به شمار میروند، گرد هم آمدند و کوشیدند از شهرهای خود دفاع کنند. مبارزه کوبانی، در سپتامبر 2014، به نخستين جنگ عمدهای بدل شد که در آن داعش از پیروزی بازماند.ائتلاف تحت رهبری آمریکا هم که برای مبارزه با داعش تشکیل شده بود، نمیخواست درگیر مبارزه زمینی با این گروه شود و در جستوجوی
شریکی منطقهای بود. کردهای سوریه و عراق مناسبترین گزینه برای این کار بودند. کردها با کمک هوایی آمریکا مبارزه میدانی را پیش بردند. شکست نهایی داعش بدون آنها غیرممکن بود. دستاوردهای میدانی در طول جنگ با داعش به کردهای سوریه و عراق این جسارت را داد که فکر کنند وقت مناسبی برای رسیدن به آرزوهای سیاسیشان است. در عراق آنها برای استقلال کامل کردستان عراق تلاش کردند و در سوریه هم مناطق کردی شمال برای خودمختاری بیشتر کوشیدند. کردهای عراق با مخالفت کامل غرب و آمریکا از تحقق آرزوی خود بازماندند.
اگرچه ترکیه روابط خوبی با احزاب کردستان عراق دارد؛ ولی حزب اتحاد دموکراتیک سوریه را شاخه سوری پکک میداند. وقتی حزب اتحاد دموکراتیک و متحدانش در نیروهای دموکراتیک سوریه، گروهی از مبارزان کرد و عرب تحت رهبری کردها، قویتر شدند، اولویت ترکیه از شکستدادن اسد به پایاندادن به خواست خودمختاری کردهای سوریه تغییر کرد. اسد و ترکیه رابطه خوبی ندارند؛ ولی هر دو طرف به این نتیجه رسیدهاند که هرگونه موجودیت طولانیمدت کردها در سوریه برای هر دو طرف بد خواهد بود. اسد تا زمانی که آمریکا بهعنوان بخشی از ائتلاف علیه داعش از کردها حمایت میکند، نمیتواند به آنها حمله کند؛ ولی ترکیه در موقعیت متفاوتی است. به نظر میرسد ترامپ چراغ سبز حمله به مناطق کردنشین سوریه را به ترکیه داده است. اسد اکنون کنترل بخش زیادی از سوریه را از نیروهای مخالف پس گرفته است؛ درحالیکه نیروهای دموکراتیک سوریه کار بازپسگیری مناطق تحت کنترل داعش را پیش بردند.
بحران سوریه رو به پایان است و اسد طبق همه سناریوها پیروز است. اگر حزب اتحاد دموکراتیک سوریه برای جلوگیری از عملیات ترکیه به تسلیم کامل در مقابل اسد موافقت کند، اسد پیروز میشود. اگر ترکیه طبق فرایندی خونین کنترل مناطق کردی را در دست بگیرد، اسد همچنان پیروز خواهد بود. ترکیه نفعی در طولانیکردن جنگ سوریه ندارد. میلیونها آواره سوری در ترکیه به مسئولیت اردوغان تبدیل شدهاند و او به فکر فرستادن آنها به مناطقی است که از کردها میگیرد. اگر چنین اسکانی محقق شود، میتواند به تغییر دائمی بافت جغرافیایی سوریه منجر شود.
منبع: newstateman
شوراي امنيت سازمان ملل متحد روز پنجشنبه براي محكومكردن عمليات تركيه عليه كردهاي سوريه تشكيل جلسه داد، اما مخالفت روسيه و آمريكا باعث شد كه آنان حتي نتوانند بيانيه مشتركی عليه اقدامات رجب طيب اردوغان، رئيسجمهوري تركيه صادر كنند؛ اين اتفاقي در حالي رقم خورد كه اين نشست به درخواست پنج عضو اروپايي اين شورا تشكيل شده بود و آنان فقط از آنکارا خواستند این عملیات را فورا متوقف کند. دولت آمريكا بر اين باور است كه تُرکها در این مرحله از حمله، از خطوط قرمز آنان عبور نكردند و مسكو نيز ميگويد صدها نیروی مسلح در شمال سوریه حضور دارند که تهدید واقعی برای آنان به شمار میروند.به گفته دونالد ترامپ، رئيسجمهوري آمريكا، میانجیگری آمریکایی میان آنکارا و کُردها یکی از سه گزینه فراروی ایالات متحده در برابر عملیات نظامی ترکیه در شمال سوریه است که واشنگتن بر آن تأكيد دارد. اما يكي از مشاوران رئيسجمهوري تركيه در گفتوگو با سيانان افشا كرد كه آنکارا و واشنگتن درباره ماهیت عملیات موسوم به «چشمه صلح» توافق کردند و رؤسايجمهوري دو كشور ۱۳ نوامبر برای بررسی جزئیات بیشتر این موضوع به بحث خواهند نشست و یکی از این جزئیات بررسی سرنوشت گروه تروریستی داعش و مسئولیتهای جامعه جهانی است.
ايالات متحده چند روز پیش با اشاره به اینکه آمریکا نظامیان خود را از شمال شرقی سوریه خارج خواهد کرد، به ترکیه هشدار داد که دست به اقدامی خارج از حد نزند وگرنه اقتصاد آن کشور را نابود خواهد کرد. به گفته يكي از مقامهاي آمريكايي، اقداماتی مانند پاکسازی قومی، آتش کور توپخانهای و حملات هوایی علیه مناطق مسکونی و پرجمعیت نقض چنین هشداری محسوب میشود. او كه نامش فاش نشده، افزود: «این همان چیزی است که هماکنون زیر نظر داریم. هنوز اقدام قابل توجهی در این زمینه ندیدهایم، هرچند هنوز زود است». در همین حال دونالد ترامپ در توییتی نوشت: «ما یکی از این سه راه را پیشرو داریم: هزاران نیروی نظامی را اعزام کنیم و از لحاظ نظامی پیروز شویم، بهشدت ترکیه را تحریم اقتصادی کرده یا بین ترکیه و کردها میانجیگری کنیم». حملات ترکیه به صورت هوایی و توپخانهای چهارشنبه گذشته آغاز شده و حدود شش ساعت پس از آن، نیروهای زمینی ترکیه وارد خاک سوریه شدند. وزارت دفاع ترکیه پنجشنبهشب اعلام کرد که ۱۸۱ هدف را در سوریه آماج حملات خود قرار داده و بهگفته برخی منابع این درگیریها تاکنون 30 کشته و چندين زخمي بر جای گذاشته است.