تجربه ديگران
راهپيمايي زنانه
ايسنا: اولین راهپیمایی فضایی در سال ۲۰۲۰ به دومین مورد در تاریخ فضانوردی تبدیل شد که از سوی زنان فضانورد انجام می‌شود. این راهپیمایی از سوی «جسیکا میر» و «کریستینا کوخ»، فضانوردان مقیم ایستگاه فضایی بین‌المللی، برای جایگزین‌کردن باتری‌های خورشیدی از ایستگاه (ISS) بیرون آمدند تا نخستین راهپیمایی فضایی سال ۲۰۲۰ میلادی کاملا زنانه برگزار شود و از ساعات ابتدايي چهارشنبه آغاز شد و به وسیله ناسا در سراسر جهان پخش زنده شد. به گزارش ناسا «میر» و «کوخ» پیش از این در اکتبر سال گذشته اولین راهپیمایی زنانه را انجام دادند و تاریخ‌سازی کردند. یک راهپیمایی فضایی کاملا زنانه برای قبل از اکتبر سال گذشته برنامه‌ریزی شده بود که به دلیل کمبود لباس فضایی مناسب لغو شد. طبق گزارش CNN، در این راهپیمایی فضایی فقط بخشی از این عملیات انجام شد و این باتری‌ها در راهپیمایی بعدی که برای روز دوشنبه برنامه‌ریزی شده است، به طور کامل نصب خواهند شد. راهپیمایی فضایی، فعالیت بیرون از سفینه، یا فعالیت برون‌ناوی (EVA) به عملیات خروج فضانورد از فضاپیما گفته می‌شود. این اصطلاح نه‌فقط برای فضانوردانی که در مدار زمین از فضاپیما خارج می‌شوند، بلکه
برای فضانوردانی که روی ماه راهپیمایی کردند، نیز به کار می‌رود. فضانوردانی که اقدام به راهپیمایی فضایی می‌کنند، باید لباس فضایی ویژه‌ای بپوشند که آنها را در خلأ فضا و در مقابل تشعشعات خطرناک کیهانی محافظت کند. فضانوردان هنگام راهپیمایی فضایی ممکن است با «کابل عایق اطمینان» به فضاپیمای خود متصل باقی بمانند. کابل عایق اطمینان باقی‌ماندن فضانورد در نزدیکی فضاپیما را تضمین و بازگشت او را به داخل سفینه تسهیل می‌کند. برخی از لباس‌های فضایی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که هوای مورد نیاز فضانورد را از طریق لوله‌ای که در کابل عایق اطمینان جاسازی شده است، دریافت می‌کنند. در این صورت به کابل عایق اطمینان «کابل بند نافی» گفته می‌شود. علاوه بر هوا، ممکن است اقلام دیگر مورد نیاز برای زندگی و کار فضانورد، مانند الکتریسیته و آب نیز از درون کابل بند نافی به لباس فضایی منتقل شود.
در برخی از راهپیمایی‌های فضایی، از کابل عایق اطمینان استفاده نمی‌شود و فضانورد از ابزارهای دیگری برای بازگشت به فضاپیما استفاده می‌کند. در این موارد شانس نجات فضانوردان در صورت بروز اتفاقات ناگهانی خیلی پایین است.
راهپيمايي زنانه
ايسنا: اولین راهپیمایی فضایی در سال ۲۰۲۰ به دومین مورد در تاریخ فضانوردی تبدیل شد که از سوی زنان فضانورد انجام می‌شود. این راهپیمایی از سوی «جسیکا میر» و «کریستینا کوخ»، فضانوردان مقیم ایستگاه فضایی بین‌المللی، برای جایگزین‌کردن باتری‌های خورشیدی از ایستگاه (ISS) بیرون آمدند تا نخستین راهپیمایی فضایی سال ۲۰۲۰ میلادی کاملا زنانه برگزار شود و از ساعات ابتدايي چهارشنبه آغاز شد و به وسیله ناسا در سراسر جهان پخش زنده شد. به گزارش ناسا «میر» و «کوخ» پیش از این در اکتبر سال گذشته اولین راهپیمایی زنانه را انجام دادند و تاریخ‌سازی کردند. یک راهپیمایی فضایی کاملا زنانه برای قبل از اکتبر سال گذشته برنامه‌ریزی شده بود که به دلیل کمبود لباس فضایی مناسب لغو شد. طبق گزارش CNN، در این راهپیمایی فضایی فقط بخشی از این عملیات انجام شد و این باتری‌ها در راهپیمایی بعدی که برای روز دوشنبه برنامه‌ریزی شده است، به طور کامل نصب خواهند شد. راهپیمایی فضایی، فعالیت بیرون از سفینه، یا فعالیت برون‌ناوی (EVA) به عملیات خروج فضانورد از فضاپیما گفته می‌شود. این اصطلاح نه‌فقط برای فضانوردانی که در مدار زمین از فضاپیما خارج می‌شوند، بلکه
برای فضانوردانی که روی ماه راهپیمایی کردند، نیز به کار می‌رود. فضانوردانی که اقدام به راهپیمایی فضایی می‌کنند، باید لباس فضایی ویژه‌ای بپوشند که آنها را در خلأ فضا و در مقابل تشعشعات خطرناک کیهانی محافظت کند. فضانوردان هنگام راهپیمایی فضایی ممکن است با «کابل عایق اطمینان» به فضاپیمای خود متصل باقی بمانند. کابل عایق اطمینان باقی‌ماندن فضانورد در نزدیکی فضاپیما را تضمین و بازگشت او را به داخل سفینه تسهیل می‌کند. برخی از لباس‌های فضایی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که هوای مورد نیاز فضانورد را از طریق لوله‌ای که در کابل عایق اطمینان جاسازی شده است، دریافت می‌کنند. در این صورت به کابل عایق اطمینان «کابل بند نافی» گفته می‌شود. علاوه بر هوا، ممکن است اقلام دیگر مورد نیاز برای زندگی و کار فضانورد، مانند الکتریسیته و آب نیز از درون کابل بند نافی به لباس فضایی منتقل شود.
در برخی از راهپیمایی‌های فضایی، از کابل عایق اطمینان استفاده نمی‌شود و فضانورد از ابزارهای دیگری برای بازگشت به فضاپیما استفاده می‌کند. در این موارد شانس نجات فضانوردان در صورت بروز اتفاقات ناگهانی خیلی پایین است.