آینه
جوان
محمد‌رضا کائینی: برخلاف تصور برخی که مبدأ زندگی سیاسی مهندس بازرگان را دوره حضور وی در هیئت خلع ید از شرکت نفت ایران و انگلیس می‌پندارند، باید گفت که نقش وی در آن دوره و البته با واسطه‌گری کاظم حسیبی، در حد یک مأموریت اداری و کاری است. نگاه او در آن دوره به سیاست‌ورزی متداول، از جزوه «بازی جوانان با سیاست» هویداست. مهدی بازرگان و یدالله سحابی، پس از بیست‌وهشت مرداد به اندیشه سیاست دینی افتادند. هرچند که نفس این رویکرد در آن دوره پر‌اختناق تحسین‌برانگیز می‌نمود و مخصوصا به دانشجویان مسلمان در برابر چپ‌ها - که مبارزه و سیاست را به خود نام زده بودند- اطمینان به نفس می‌داد؛ اما تلقی بازرگان از دین، واجد تأملات و نقد‌های جدی بود. بازرگان راه وصول به حقیقت و طبعا تفسیر دین را در «منطق حسی» منحصر می‌ساخت و برای فلسفه و قیاس، محلی از اعراب قائل نبود. این نکته‌ای بود که او را از طالقانی نیز -که گاه به فلسفه و عرفان نیز تمسک می‌کرد- متمایز می‌ساخت. هم از‌این‌روی کمیت دین‌پژوهی او در ساحت‌هایی که دست حس بدان نمی‌رسید، لنگ می‌زد! علاوه‌براین تئوری «راه انبیاء راه بشر» گاه وی را به نتایجی غریب رهنمون می‌ساخت!.. بعد‌ها
بسیاری از مجاهدین چپ‌شده با استناد به همین نظریه، نیاز به دین را منکر شده و عقلِ صِرف را برای راهبری زندگی خود کافی دانستند!...
دنیای اقتصاد
قواعد ایده حکمرانی
روح‌اله اسلامی: حکمرانی در جهان امروز بر‌اساس ایده‌ها شکل گرفته است و سیاست‌گذاری‌ها در درون آن معنا پیدا می‌کند. ایده‌های حکمرانی همان سطح معرفتی است که بازیگران در پاسخ به چرایی مشروعیت حضور خود در نبرد قدرت عنوان می‌کنند. ایده‌هایی که تاریخی، سنتی و اقبال عمومی داشته باشند، می‌توانند نهادها و مکانیزم‌های اثربخش تولید کنند. قدرت در ایده نهفته است و شیوه شبکه‌سازی و انسجام مفاهیم یاری‌گر حکمرانی است. حتی جماعت‌هایی که بر‌اساس تغلب حکمرانی می‌کنند، پس از چندی که عصبیت فروکش کند، برای همبستگی ملی و مشروعیت نهادی به سمت نخبگان و نهادهای ایده‌محور حرکت می‌کنند. ایده حکمرانی در دنیا قواعدی دارد و اگر برخی از کشورها توانسته‌اند امنیت و استقلال را در کنار آبادانی و شادی شهروندان داشته باشند، اصولی را رعایت کرده‌اند.
اعتماد
نام بلند نجفي
احمد پوري: به گمان من اگر بنا باشد يك اثر ماندگار در بين ترجمه‌هاي يك مترجم پيدا كنيم، مي‌توانيم از آن مترجم به‌عنوان يك مترجم خوب نام ببريم؛ اما كارهاي ماندگار ابوالحسن نجفي از مرز 5 يا 6 اثر عبور مي‌كند. ابوالحسن نجفي از آن جمله مترجماني است كه هم مسلط به زبان مبدأ بود و هم زبان مقصد. آقاي نجفي فقط يك مترجم نبود؛ بلكه يك آگاه به زبان و زبان‌شناسي بود كه مي‌توان صفت استاد را براي هميشه پيشوند نامش كرد. يكي از ويژگي‌هاي منحصر‌به‌فرد نجفي اين بود كه هرگز مقهور فضاهاي عجيب‌و‌غريب نمي‌شد و به قول معروف سرش را پايين انداخته بود و كارش را مي‌كرد. نجفي يكي از فعالان فرهنگي بود كه خوب آموخته بود و در دوراني از زندگي به خودش سخت گرفته بود. به بياني ساده‌تر مي‌توان از ابوالحسن نجفي به‌عنوان يك استاد ياد كرد؛ زيرا صلاحيت او در گزينش و ترجمه كارهايي كه انجام داده، نشان‌دهنده اين امر مهم است كه در درجه نخست به خودش و در درجه دوم به شعور مخاطب احترام مي‌گذاشته. در كار بسياري از مترجمان شاهد نوعي پراكندگي زباني، چه در زبان مقصد و چه در زبان مبدأ هستيم؛ نكته‌اي كه به‌هيچ‌عنوان شامل كارهاي استاد نجفي نمي‌شود.
کیهان
قهرمانانی که افسانه نیستند
عباس شمسعلی: این روزها قلب و ذهن نوجوانان و کودکان فراوانی در کشور ما قهرمانی چون شهید سلیمانی را در خود میزبانی می‌کند... . بعد از کنار‌رفتن پرده‌ها و جبران‌شدن کم‌کاری‌ها به برکت خون این شهید و شهدای دیگر، این نوجوانان و جوانان، قهرمان رؤیایی و مطلوب خود را با عینیتی ملموس و در قواره‌ای بسیار بزرگ‌تر، کامل‌تر و دلنشین‌تر از قهرمانان ساختگی غرب یافته‌اند. او را باور کرده و وارد زندگی خود می‌کنند؛ اما این موضوع کم‌کاری مدیران و متولیان عرصه فرهنگ و نظام آموزشی کشور را توجیه نمی‌کند. نگاهی به رها‌بودن فضای مجازی و یکه‌تازی فرهنگ غرب در این فضا، تلاش دشمن برای جدا‌کردن ارزش‌های انسان‌ساز و تربیت‌کننده فرزندان این سرزمین از نظام آموزشی و کتب درسی به بهانه‌های مختلف از‌جمله سند ناکام 2030 یا پررنگ‌شدن نقش آموزش و کنکور‌محوری در برابر پرورش و دامن‌زدن به آن حتی در رسانه ملی که قرار بود دانشگاه انسان‌سازی شود، نه بازار مکاره تجارت کنکور و آموزش راه‌یافتن به دانشگاه و فاصله تأسف‌انگیز بخش زیادی از سینما و تولیدات تصویری و فرهنگی از ارزش‌های مورد ادعا و تأکید نظام اسلامی و... مؤید این ضعف و کم‌کاری‌هاست.
جوان
محمد‌رضا کائینی: برخلاف تصور برخی که مبدأ زندگی سیاسی مهندس بازرگان را دوره حضور وی در هیئت خلع ید از شرکت نفت ایران و انگلیس می‌پندارند، باید گفت که نقش وی در آن دوره و البته با واسطه‌گری کاظم حسیبی، در حد یک مأموریت اداری و کاری است. نگاه او در آن دوره به سیاست‌ورزی متداول، از جزوه «بازی جوانان با سیاست» هویداست. مهدی بازرگان و یدالله سحابی، پس از بیست‌وهشت مرداد به اندیشه سیاست دینی افتادند. هرچند که نفس این رویکرد در آن دوره پر‌اختناق تحسین‌برانگیز می‌نمود و مخصوصا به دانشجویان مسلمان در برابر چپ‌ها - که مبارزه و سیاست را به خود نام زده بودند- اطمینان به نفس می‌داد؛ اما تلقی بازرگان از دین، واجد تأملات و نقد‌های جدی بود. بازرگان راه وصول به حقیقت و طبعا تفسیر دین را در «منطق حسی» منحصر می‌ساخت و برای فلسفه و قیاس، محلی از اعراب قائل نبود. این نکته‌ای بود که او را از طالقانی نیز -که گاه به فلسفه و عرفان نیز تمسک می‌کرد- متمایز می‌ساخت. هم از‌این‌روی کمیت دین‌پژوهی او در ساحت‌هایی که دست حس بدان نمی‌رسید، لنگ می‌زد! علاوه‌براین تئوری «راه انبیاء راه بشر» گاه وی را به نتایجی غریب رهنمون می‌ساخت!.. بعد‌ها
بسیاری از مجاهدین چپ‌شده با استناد به همین نظریه، نیاز به دین را منکر شده و عقلِ صِرف را برای راهبری زندگی خود کافی دانستند!...
دنیای اقتصاد
قواعد ایده حکمرانی
روح‌اله اسلامی: حکمرانی در جهان امروز بر‌اساس ایده‌ها شکل گرفته است و سیاست‌گذاری‌ها در درون آن معنا پیدا می‌کند. ایده‌های حکمرانی همان سطح معرفتی است که بازیگران در پاسخ به چرایی مشروعیت حضور خود در نبرد قدرت عنوان می‌کنند. ایده‌هایی که تاریخی، سنتی و اقبال عمومی داشته باشند، می‌توانند نهادها و مکانیزم‌های اثربخش تولید کنند. قدرت در ایده نهفته است و شیوه شبکه‌سازی و انسجام مفاهیم یاری‌گر حکمرانی است. حتی جماعت‌هایی که بر‌اساس تغلب حکمرانی می‌کنند، پس از چندی که عصبیت فروکش کند، برای همبستگی ملی و مشروعیت نهادی به سمت نخبگان و نهادهای ایده‌محور حرکت می‌کنند. ایده حکمرانی در دنیا قواعدی دارد و اگر برخی از کشورها توانسته‌اند امنیت و استقلال را در کنار آبادانی و شادی شهروندان داشته باشند، اصولی را رعایت کرده‌اند.
اعتماد
نام بلند نجفي
احمد پوري: به گمان من اگر بنا باشد يك اثر ماندگار در بين ترجمه‌هاي يك مترجم پيدا كنيم، مي‌توانيم از آن مترجم به‌عنوان يك مترجم خوب نام ببريم؛ اما كارهاي ماندگار ابوالحسن نجفي از مرز 5 يا 6 اثر عبور مي‌كند. ابوالحسن نجفي از آن جمله مترجماني است كه هم مسلط به زبان مبدأ بود و هم زبان مقصد. آقاي نجفي فقط يك مترجم نبود؛ بلكه يك آگاه به زبان و زبان‌شناسي بود كه مي‌توان صفت استاد را براي هميشه پيشوند نامش كرد. يكي از ويژگي‌هاي منحصر‌به‌فرد نجفي اين بود كه هرگز مقهور فضاهاي عجيب‌و‌غريب نمي‌شد و به قول معروف سرش را پايين انداخته بود و كارش را مي‌كرد. نجفي يكي از فعالان فرهنگي بود كه خوب آموخته بود و در دوراني از زندگي به خودش سخت گرفته بود. به بياني ساده‌تر مي‌توان از ابوالحسن نجفي به‌عنوان يك استاد ياد كرد؛ زيرا صلاحيت او در گزينش و ترجمه كارهايي كه انجام داده، نشان‌دهنده اين امر مهم است كه در درجه نخست به خودش و در درجه دوم به شعور مخاطب احترام مي‌گذاشته. در كار بسياري از مترجمان شاهد نوعي پراكندگي زباني، چه در زبان مقصد و چه در زبان مبدأ هستيم؛ نكته‌اي كه به‌هيچ‌عنوان شامل كارهاي استاد نجفي نمي‌شود.
کیهان
قهرمانانی که افسانه نیستند
عباس شمسعلی: این روزها قلب و ذهن نوجوانان و کودکان فراوانی در کشور ما قهرمانی چون شهید سلیمانی را در خود میزبانی می‌کند... . بعد از کنار‌رفتن پرده‌ها و جبران‌شدن کم‌کاری‌ها به برکت خون این شهید و شهدای دیگر، این نوجوانان و جوانان، قهرمان رؤیایی و مطلوب خود را با عینیتی ملموس و در قواره‌ای بسیار بزرگ‌تر، کامل‌تر و دلنشین‌تر از قهرمانان ساختگی غرب یافته‌اند. او را باور کرده و وارد زندگی خود می‌کنند؛ اما این موضوع کم‌کاری مدیران و متولیان عرصه فرهنگ و نظام آموزشی کشور را توجیه نمی‌کند. نگاهی به رها‌بودن فضای مجازی و یکه‌تازی فرهنگ غرب در این فضا، تلاش دشمن برای جدا‌کردن ارزش‌های انسان‌ساز و تربیت‌کننده فرزندان این سرزمین از نظام آموزشی و کتب درسی به بهانه‌های مختلف از‌جمله سند ناکام 2030 یا پررنگ‌شدن نقش آموزش و کنکور‌محوری در برابر پرورش و دامن‌زدن به آن حتی در رسانه ملی که قرار بود دانشگاه انسان‌سازی شود، نه بازار مکاره تجارت کنکور و آموزش راه‌یافتن به دانشگاه و فاصله تأسف‌انگیز بخش زیادی از سینما و تولیدات تصویری و فرهنگی از ارزش‌های مورد ادعا و تأکید نظام اسلامی و... مؤید این ضعف و کم‌کاری‌هاست.