به بهانه وارونهسازي حقيقت با کليدواژه «پيروزي بزرگ»
برايشان اسپند دود کنيد!
ادبيات فوتبال در ايران رفتهرفته شباهت زيادي به ادبيات سياسي کشور پيدا ميکند؛ فوتبال ايران يک هفتهاي ميشود که با کنفدراسيون فوتبال آسيا چالش دارد؛ AFC به بهانه اينکه ايران امنيت لازم براي برگزاري ميزباني را ندارد، تيمهاي باشگاهي ايران را از حق طبيعيشان که پذيراييکردن از رقبا در خاک خودش است محروم کرد. البته اين محروميت هميشگي نبود و مسئولان کنفدراسيون فوتبال آسيا گفته بودند اگر به اين نتيجه برسند که فضا در ايران به حالت طبيعي برگشته، اين ميزباني را پس ميدهند. پس از اعلام اين خبر بود که مديران ورزشي در ايران به سردستگي وزير ورزش و مديران چهار باشگاه آسيايي به تکاپو افتادند که «عزت ملي» زير سؤال رفته و «هرگز» نبايد «تن به چنين ذلتي» دهند. در پنج روز گذشته مدام کليدواژههايي نظير «عزت ملي را زير پا نميگذاريم»، «بازي در زمين بيطرف يعني تن به ذلت دادن»، «روي تصميم خودمان ميمانيم» و «پذيرفتن بازي در زمين بيطرف يعني پذيرفتن ناامني در ايران» در ادبيات ورزشي مديران ايران بهکرات تکرار شد. اين موضوع حتي کار را به جايي رساند که عنوان شد مجلس هم پيگير اين داستان ميشود تا حق باشگاههاي ايراني ضايع نشود.
در نهايت کار به جايي رسيد که نمايندگان ايراني عنوان کردند اگر AFC حق ميزباني را به باشگاههاي ايراني ندهد، آنها همگي از اين تورنمنت انصراف ميدهند تا «کنفدراسيون فوتبال آسيا لطمه جبرانناپذيري بخورد». در ادبيات مديران مربوطه هم استثنائي ديده نميشد؛ آنها ميگفتند تصميمي که اتخاذ ميشود تصميم چهار باشگاه خواهد بود و هرگز حاضر نخواهند شد يکي از ميزبانيها را به کشور ثالث بدهند.کنفدراسيون فوتبال آسيا اما بياعتنا به چنين تهديدي، خبر داد که بازي دو تيم استقلال و شهر خودرو که بهترتيب بايد به مصاف نمايندگان کويت و بحرين بروند، در کشور ثالث (امارات) برگزار ميشود. با اعلام رسمي اين خبر که روي خروجي سايت AFC هم قرار گرفت، مسئولان ايراني خبر دادند که چنين تصميمي را نميپذيرند و قرار است به زودي با دبيرکل کنفدراسيون فوتبال آسيا رودررو حرف بزنند و «حق باشگاههاي ايراني» را بگيرند.با اين اعلام، عنوان شد که مديران چهار باشگاه آسيايي به همراه سرپرست دبيرکلي فدراسيون فوتبال و سرپرست معاونت قهرماني وزارت ورزش، راهي مالزي ميشوند تا ديداري با دبيرکل AFC داشته باشند. مقرر شده بود که اين ديدار روز پنجشنبه برگزار شود.
البته قبل از نهاييشدن اين سفر، کنفدراسيون فوتبال آسيا در پي اعتراضي که باشگاههاي ايراني به رأي صادره داشتند پيشنهادي به فدراسيون فوتبال ايران ارائه داد که در آن عنوان شده بود بازي دو تيم استقلال و شهر خودرو با رقبايشان در مرحله پليآف ليگ قهرمانان آسيا در کشور ثالث برگزار شود و بعد، از مرحله گروهي تيمهاي ايراني ميزبان باشند؛ بهاينترتيب که ابتدا سه بازي خارج از خانهشان را برگزار کنند و سپس در صورت برقراري امنيت، سه بازي برگشت را در خانه از رقباي آسيايي پذيرايي کنند.اين پيشنهاد هم با واکنش سريع مديران ورزشي مواجه و عنوان شد همه آنها يا در خانه ميزباني ميکنند يا از رقابتها کنار ميروند. درواقع دليل اصلي هم اين بود که با پيشنهاد مطرحشده از سوي AFC آنوقت دو تيم استقلال و شهر خودرو که بايد در تهران و مشهد از رقبايشان پذيرايي ميکردند متضرر ميشدند.اينطور شد که گروه چندنفرهاي که در بالا ذکر شد، راهي مالزي شدند تا «اعتراض شديدشان» نسبت به تصميمات سياسي AFC را اعلام کنند و حق باشگاهها را به صورت مطلوب بگيرند. اگرچه پيش از اين سفر عنوان شده بود AFC تصميم نهايياش را گرفته و بعيد است اين سفر گرهگشا
باشد، اما يکباره خبر از يک «پيروزي بزرگ» رسيد؛ هرچند اين خبر آهستهآهسته و هربار با متممي روي خروجي سايتهاي خبري قرار گرفت. حوالي ظهر روز پنجشنبه بود که خبر رسيد «AFC پيشنهاد ايران را پذيرفت و تيمهاي ايراني در خانه از رقيب ميزباني ميکنند». ابتدا محمدحسن انصاريفرد، مديرعامل باشگاه پرسپوليس، کليدواژه «پيروزي بزرگ» را به کار برد و گفت: «توافق در مالزي، يک پيروزي بزرگ براي فوتبال ايران بود». طولي نکشيد که سخنگوي وزارت ورزش هم به ترويج اين کلمه پرداخت و خبر از «ديپلماسي خردمندانه» داد. مازيار ناظمي گفت: «توافق بزرگ مالزي، هم حق باشگاهها را حفظ کرد و هم تيم ملي را نجات داد. کنفدراسيون فوتبال آسيا تضمين کتبي داد که ميزبانيهاي ايران در مرحله گروهي ليگ قهرمانان حفظ شود. با اين ديپلماسي دقيق و خردمندانه، تيم ملي فوتبال ايران هم نجات يافت و انشاءالله با حضور هزارانهزار تماشاگر علاقهمند کشور با شکست حريفان، ششمين جام جهاني را هم تجربه خواهيم کرد». فدراسيون فوتبال هم که نميخواست از قافله عقب بيفتد، با تأکيد بر واژه «پيروزي بزرگ» خبر از «اجماع ملي» داد و توسط سخنگويش بيانيهاي به قرار زير صادر کرد: «اين
موضوع با رايزنيهاي وسيع و ديپلماسي خردمندانه صورتگرفته در هفته اخير به تحقق پيوست و در نهايت کنفدراسيون فوتبال آسيا بر برگزاري مسابقات گروهي در کشورمان تضمين ارائه کرد. مهمترين مسئله در اين پيروزي بزرگ که يک وفاق همهجانبه را در کنار خود داشت، جلوگيري از تضييع حقوق تيم ملي بود».
کدام پيروزي؟ کدام ديپلماسي خردمندانه؟
هنوز چند ثانيهاي از اين «پيروزي بزرگ» و «ديپلماسي خردمندانه» نگذشته بود که «واقعيت» نه به آن شيوه که مديران ورزشي ايران مطرحش کرده بودند، بلکه به شکل «واقعي»اش رو شد؛ در واقع خيلي زود مشخص شد نمايندگان ايران نهتنها پيروزي بزرگي به دست نياوردهاند، بلکه همان پيشنهادي را که AFC ارائه کرده بود، پذيرفتهاند! اما آنها در اقدامي عجيب تلاش کردند با راهاندازي جوي رسانهاي خبر از يک پيروزي بزرگ و البته «خبر خوش» بدهند. اين داستان خبر خوش هم که ديگر در نوع خودش بينظير بود، چون از سوي اسماعيل خليلزاده، سرپرست مديرعاملي باشگاه استقلال، مطرح شد. او که رفته بود تا نگذارد حق ميزباني تيمش ضايع شود، در صحبتهايي رو به هواداران باشگاه استقلال گفت: «بايد خبر خوشي به هواداران بدهم.. استقلال امروز به دوبي ميرود!».
پس پيروزي بزرگ و ديپلماسي خردمندانهاي که از آن صحبت ميشد، کدام بود؟ در واقع هم استقلال و هم شهرخودرو مجبور شدهاند بازي پليآفشان در ليگ قهرمانان آسيا را خارج از خانه برگزار کنند و امروز برخلاف ميل باطنيشان که دوست داشتند در قطر به ميدان بروند، بايد در دوبي از رقبايشان ميزباني کنند! تازه بعد از روشدن واقعيت اصلي، نه واقعيت وارونه جلوهدادهشده، باز هم مسئولان ورزش ايران و در رأس آن، معاونت قهرماني وزارت ورزش، همچنان اصرار دارند از اين دستاورد که در واقع پذيرش پيشنهاد AFC بود از يک پيروزي اما نه يک «پيروزي خوب» نام ببرند؛ مهدي علينژاد ميگويد ما دو ميزباني را از دست دادهايم، ولي در عوض 12 ميزباني به دست آوردهايم؛ حالا سؤال اينجاست چيزي که حق طبيعي باشگاههاي ايراني بوده و با تأخير به آنها ميرسد، يک پيروزي بزرگ است! اصلا اگر استقلال و شهرخودرو همين امروز در بازيهاي خارج از خانهشان بازي را به رقبا واگذار کنند که ديگر اصلا در مرحله گروهي ليگ قهرمانان آسيا حاضر نخواهند بود. ضمن اينکه چه تضميني وجود دارد که اين تيمها در همان مرحله گروهي از سه بازي اول که بايد خارج از خانه برگزار شود، بتوانند نتيجه
اميدوارکنندهاي بگيرند و هنوز شانسي براي بقا در رقابتها داشته باشند؟ اين موضوع البته برخلاف اصرار مسئولان وزارت ورزش، از دیدگاه بسياري از کارشناسان ديگر، هيچ شباهتي به پيروزي نداشت، زیرا در اولين گام صداي فرهاد مجيدي، سرمربي استقلال را درآورد. او در بيانيهاي تند و تيز به مسئولان تاخت و نوشت: «اول هفته صد بار گفتم براي پليآف به زمين بيطرف برويم و در جريان مسابقات با رايزني حق ميزباني را پس بگيريم اما نخواستند به نظر ما اهميت بدهند. همه ايران درباره اين موضوع نظر دادند اما به نظر مربيان و بازيکنان تيمها اهميت ندادند! فضايي به وجود آوردند که کسي جرئت نکند نظر مخالف دهد. تا همين ديشب به من خيلي محکم ميگفتند محال است به دوبي برويم اما ناگهان الان ميگويند خبر خوش! خبر پيروزي، کدام پيروزي؟ پيروزي اين بود که بازي پليآف استقلال در تهران برگزار ميشد. چرا از کادر فني نپرسيديد که براي بازي در زمين بيطرف، قطر بهتر است يا امارات که حتما انتخاب من قطر بود، چون مشکل پروازي براي بازي احتمالي با الريان نداشت. پيروزي اين بود که يک هفته تمرکز تيم را به هم نميريختيد و ابتداي هفته اين موضوع را حل ميکرديد. خبر واقعي
اين است که گوشت قرباني، استقلال است. مدام از عزت استقلال حرف زدند اما نگفتند که آيا عزت استقلال اين است که در سه، چهار روز گذشته دربهدر يک تکه زمين سبز باشد؟ آيا اين خفت نيست که تيم من زمين ندارد تمرين کند؟!». بعد از فرهاد، نوبت به سعيد آذري، مديرعامل باشگاه فولاد خوزستان رسيد تا به اين اتفاق بتازد و مديران مربوطه را نقد کند. او در صحبتهايی با تسنيم دراينباره گفت: «در اين موضوع ما هم چوب خورديم و هم پياز، بعد دوستان ميگويند «يک خبر خوش براي هواداران داريم و قرار است بازي تيممان را در کشور ثالث برگزار کنيم!»؛ مگر قرار بوده بازي در کشور رابع يا خامس برگزار شود که الان برگزاري در کشور ثالث را خبر خوش ميدانيد؟! آيا اين موفقيت است؟ پيش از اين هم قرار بود بازيهاي پليآف در کشور ثالث برگزار شود». روز گذشته هم که محمد دادگان، رئيس سابق فدراسيون فوتبال، در صحبتهايي آتشين با راديو از اين عوامفريبي گله کرد و خبر داد که مسئولان AFC، براي مذاکرهکنندههاي ايراني، تره هم خرد نکردهاند! سایر پيشکسوتهاي فوتبالي هم برخلاف نظر افرادي که براي مذاکره راهي مقر AFC شدهاند، ميگويند دستاوردي در کار نبوده است و آنها
همان پيشنهاد مطرحشده را پذيرفتهاند. حال عجيب است آنهايي که راهي مالزي شدهاند و دم از مذاکره موفق، پيروزي بزرگ و ديپلماسي خردمندانه ميزنند، اصرار دارند که همچنان حرفشان درست است. به نظر ميرسد براي چنين مذاکرات قدرتمندي نياز است تا حتما اسپند دود شود، به اين اميد که مديران ورزشي که ديپلماسي خردمندانهاي در پيش گرفته و حق باشگاهها را گرفتهاند، چشم نخورند!
ادبيات فوتبال در ايران رفتهرفته شباهت زيادي به ادبيات سياسي کشور پيدا ميکند؛ فوتبال ايران يک هفتهاي ميشود که با کنفدراسيون فوتبال آسيا چالش دارد؛ AFC به بهانه اينکه ايران امنيت لازم براي برگزاري ميزباني را ندارد، تيمهاي باشگاهي ايران را از حق طبيعيشان که پذيراييکردن از رقبا در خاک خودش است محروم کرد. البته اين محروميت هميشگي نبود و مسئولان کنفدراسيون فوتبال آسيا گفته بودند اگر به اين نتيجه برسند که فضا در ايران به حالت طبيعي برگشته، اين ميزباني را پس ميدهند. پس از اعلام اين خبر بود که مديران ورزشي در ايران به سردستگي وزير ورزش و مديران چهار باشگاه آسيايي به تکاپو افتادند که «عزت ملي» زير سؤال رفته و «هرگز» نبايد «تن به چنين ذلتي» دهند. در پنج روز گذشته مدام کليدواژههايي نظير «عزت ملي را زير پا نميگذاريم»، «بازي در زمين بيطرف يعني تن به ذلت دادن»، «روي تصميم خودمان ميمانيم» و «پذيرفتن بازي در زمين بيطرف يعني پذيرفتن ناامني در ايران» در ادبيات ورزشي مديران ايران بهکرات تکرار شد. اين موضوع حتي کار را به جايي رساند که عنوان شد مجلس هم پيگير اين داستان ميشود تا حق باشگاههاي ايراني ضايع نشود.
در نهايت کار به جايي رسيد که نمايندگان ايراني عنوان کردند اگر AFC حق ميزباني را به باشگاههاي ايراني ندهد، آنها همگي از اين تورنمنت انصراف ميدهند تا «کنفدراسيون فوتبال آسيا لطمه جبرانناپذيري بخورد». در ادبيات مديران مربوطه هم استثنائي ديده نميشد؛ آنها ميگفتند تصميمي که اتخاذ ميشود تصميم چهار باشگاه خواهد بود و هرگز حاضر نخواهند شد يکي از ميزبانيها را به کشور ثالث بدهند.کنفدراسيون فوتبال آسيا اما بياعتنا به چنين تهديدي، خبر داد که بازي دو تيم استقلال و شهر خودرو که بهترتيب بايد به مصاف نمايندگان کويت و بحرين بروند، در کشور ثالث (امارات) برگزار ميشود. با اعلام رسمي اين خبر که روي خروجي سايت AFC هم قرار گرفت، مسئولان ايراني خبر دادند که چنين تصميمي را نميپذيرند و قرار است به زودي با دبيرکل کنفدراسيون فوتبال آسيا رودررو حرف بزنند و «حق باشگاههاي ايراني» را بگيرند.با اين اعلام، عنوان شد که مديران چهار باشگاه آسيايي به همراه سرپرست دبيرکلي فدراسيون فوتبال و سرپرست معاونت قهرماني وزارت ورزش، راهي مالزي ميشوند تا ديداري با دبيرکل AFC داشته باشند. مقرر شده بود که اين ديدار روز پنجشنبه برگزار شود.
البته قبل از نهاييشدن اين سفر، کنفدراسيون فوتبال آسيا در پي اعتراضي که باشگاههاي ايراني به رأي صادره داشتند پيشنهادي به فدراسيون فوتبال ايران ارائه داد که در آن عنوان شده بود بازي دو تيم استقلال و شهر خودرو با رقبايشان در مرحله پليآف ليگ قهرمانان آسيا در کشور ثالث برگزار شود و بعد، از مرحله گروهي تيمهاي ايراني ميزبان باشند؛ بهاينترتيب که ابتدا سه بازي خارج از خانهشان را برگزار کنند و سپس در صورت برقراري امنيت، سه بازي برگشت را در خانه از رقباي آسيايي پذيرايي کنند.اين پيشنهاد هم با واکنش سريع مديران ورزشي مواجه و عنوان شد همه آنها يا در خانه ميزباني ميکنند يا از رقابتها کنار ميروند. درواقع دليل اصلي هم اين بود که با پيشنهاد مطرحشده از سوي AFC آنوقت دو تيم استقلال و شهر خودرو که بايد در تهران و مشهد از رقبايشان پذيرايي ميکردند متضرر ميشدند.اينطور شد که گروه چندنفرهاي که در بالا ذکر شد، راهي مالزي شدند تا «اعتراض شديدشان» نسبت به تصميمات سياسي AFC را اعلام کنند و حق باشگاهها را به صورت مطلوب بگيرند. اگرچه پيش از اين سفر عنوان شده بود AFC تصميم نهايياش را گرفته و بعيد است اين سفر گرهگشا
باشد، اما يکباره خبر از يک «پيروزي بزرگ» رسيد؛ هرچند اين خبر آهستهآهسته و هربار با متممي روي خروجي سايتهاي خبري قرار گرفت. حوالي ظهر روز پنجشنبه بود که خبر رسيد «AFC پيشنهاد ايران را پذيرفت و تيمهاي ايراني در خانه از رقيب ميزباني ميکنند». ابتدا محمدحسن انصاريفرد، مديرعامل باشگاه پرسپوليس، کليدواژه «پيروزي بزرگ» را به کار برد و گفت: «توافق در مالزي، يک پيروزي بزرگ براي فوتبال ايران بود». طولي نکشيد که سخنگوي وزارت ورزش هم به ترويج اين کلمه پرداخت و خبر از «ديپلماسي خردمندانه» داد. مازيار ناظمي گفت: «توافق بزرگ مالزي، هم حق باشگاهها را حفظ کرد و هم تيم ملي را نجات داد. کنفدراسيون فوتبال آسيا تضمين کتبي داد که ميزبانيهاي ايران در مرحله گروهي ليگ قهرمانان حفظ شود. با اين ديپلماسي دقيق و خردمندانه، تيم ملي فوتبال ايران هم نجات يافت و انشاءالله با حضور هزارانهزار تماشاگر علاقهمند کشور با شکست حريفان، ششمين جام جهاني را هم تجربه خواهيم کرد». فدراسيون فوتبال هم که نميخواست از قافله عقب بيفتد، با تأکيد بر واژه «پيروزي بزرگ» خبر از «اجماع ملي» داد و توسط سخنگويش بيانيهاي به قرار زير صادر کرد: «اين
موضوع با رايزنيهاي وسيع و ديپلماسي خردمندانه صورتگرفته در هفته اخير به تحقق پيوست و در نهايت کنفدراسيون فوتبال آسيا بر برگزاري مسابقات گروهي در کشورمان تضمين ارائه کرد. مهمترين مسئله در اين پيروزي بزرگ که يک وفاق همهجانبه را در کنار خود داشت، جلوگيري از تضييع حقوق تيم ملي بود».
کدام پيروزي؟ کدام ديپلماسي خردمندانه؟
هنوز چند ثانيهاي از اين «پيروزي بزرگ» و «ديپلماسي خردمندانه» نگذشته بود که «واقعيت» نه به آن شيوه که مديران ورزشي ايران مطرحش کرده بودند، بلکه به شکل «واقعي»اش رو شد؛ در واقع خيلي زود مشخص شد نمايندگان ايران نهتنها پيروزي بزرگي به دست نياوردهاند، بلکه همان پيشنهادي را که AFC ارائه کرده بود، پذيرفتهاند! اما آنها در اقدامي عجيب تلاش کردند با راهاندازي جوي رسانهاي خبر از يک پيروزي بزرگ و البته «خبر خوش» بدهند. اين داستان خبر خوش هم که ديگر در نوع خودش بينظير بود، چون از سوي اسماعيل خليلزاده، سرپرست مديرعاملي باشگاه استقلال، مطرح شد. او که رفته بود تا نگذارد حق ميزباني تيمش ضايع شود، در صحبتهايي رو به هواداران باشگاه استقلال گفت: «بايد خبر خوشي به هواداران بدهم.. استقلال امروز به دوبي ميرود!».
پس پيروزي بزرگ و ديپلماسي خردمندانهاي که از آن صحبت ميشد، کدام بود؟ در واقع هم استقلال و هم شهرخودرو مجبور شدهاند بازي پليآفشان در ليگ قهرمانان آسيا را خارج از خانه برگزار کنند و امروز برخلاف ميل باطنيشان که دوست داشتند در قطر به ميدان بروند، بايد در دوبي از رقبايشان ميزباني کنند! تازه بعد از روشدن واقعيت اصلي، نه واقعيت وارونه جلوهدادهشده، باز هم مسئولان ورزش ايران و در رأس آن، معاونت قهرماني وزارت ورزش، همچنان اصرار دارند از اين دستاورد که در واقع پذيرش پيشنهاد AFC بود از يک پيروزي اما نه يک «پيروزي خوب» نام ببرند؛ مهدي علينژاد ميگويد ما دو ميزباني را از دست دادهايم، ولي در عوض 12 ميزباني به دست آوردهايم؛ حالا سؤال اينجاست چيزي که حق طبيعي باشگاههاي ايراني بوده و با تأخير به آنها ميرسد، يک پيروزي بزرگ است! اصلا اگر استقلال و شهرخودرو همين امروز در بازيهاي خارج از خانهشان بازي را به رقبا واگذار کنند که ديگر اصلا در مرحله گروهي ليگ قهرمانان آسيا حاضر نخواهند بود. ضمن اينکه چه تضميني وجود دارد که اين تيمها در همان مرحله گروهي از سه بازي اول که بايد خارج از خانه برگزار شود، بتوانند نتيجه
اميدوارکنندهاي بگيرند و هنوز شانسي براي بقا در رقابتها داشته باشند؟ اين موضوع البته برخلاف اصرار مسئولان وزارت ورزش، از دیدگاه بسياري از کارشناسان ديگر، هيچ شباهتي به پيروزي نداشت، زیرا در اولين گام صداي فرهاد مجيدي، سرمربي استقلال را درآورد. او در بيانيهاي تند و تيز به مسئولان تاخت و نوشت: «اول هفته صد بار گفتم براي پليآف به زمين بيطرف برويم و در جريان مسابقات با رايزني حق ميزباني را پس بگيريم اما نخواستند به نظر ما اهميت بدهند. همه ايران درباره اين موضوع نظر دادند اما به نظر مربيان و بازيکنان تيمها اهميت ندادند! فضايي به وجود آوردند که کسي جرئت نکند نظر مخالف دهد. تا همين ديشب به من خيلي محکم ميگفتند محال است به دوبي برويم اما ناگهان الان ميگويند خبر خوش! خبر پيروزي، کدام پيروزي؟ پيروزي اين بود که بازي پليآف استقلال در تهران برگزار ميشد. چرا از کادر فني نپرسيديد که براي بازي در زمين بيطرف، قطر بهتر است يا امارات که حتما انتخاب من قطر بود، چون مشکل پروازي براي بازي احتمالي با الريان نداشت. پيروزي اين بود که يک هفته تمرکز تيم را به هم نميريختيد و ابتداي هفته اين موضوع را حل ميکرديد. خبر واقعي
اين است که گوشت قرباني، استقلال است. مدام از عزت استقلال حرف زدند اما نگفتند که آيا عزت استقلال اين است که در سه، چهار روز گذشته دربهدر يک تکه زمين سبز باشد؟ آيا اين خفت نيست که تيم من زمين ندارد تمرين کند؟!». بعد از فرهاد، نوبت به سعيد آذري، مديرعامل باشگاه فولاد خوزستان رسيد تا به اين اتفاق بتازد و مديران مربوطه را نقد کند. او در صحبتهايی با تسنيم دراينباره گفت: «در اين موضوع ما هم چوب خورديم و هم پياز، بعد دوستان ميگويند «يک خبر خوش براي هواداران داريم و قرار است بازي تيممان را در کشور ثالث برگزار کنيم!»؛ مگر قرار بوده بازي در کشور رابع يا خامس برگزار شود که الان برگزاري در کشور ثالث را خبر خوش ميدانيد؟! آيا اين موفقيت است؟ پيش از اين هم قرار بود بازيهاي پليآف در کشور ثالث برگزار شود». روز گذشته هم که محمد دادگان، رئيس سابق فدراسيون فوتبال، در صحبتهايي آتشين با راديو از اين عوامفريبي گله کرد و خبر داد که مسئولان AFC، براي مذاکرهکنندههاي ايراني، تره هم خرد نکردهاند! سایر پيشکسوتهاي فوتبالي هم برخلاف نظر افرادي که براي مذاکره راهي مقر AFC شدهاند، ميگويند دستاوردي در کار نبوده است و آنها
همان پيشنهاد مطرحشده را پذيرفتهاند. حال عجيب است آنهايي که راهي مالزي شدهاند و دم از مذاکره موفق، پيروزي بزرگ و ديپلماسي خردمندانه ميزنند، اصرار دارند که همچنان حرفشان درست است. به نظر ميرسد براي چنين مذاکرات قدرتمندي نياز است تا حتما اسپند دود شود، به اين اميد که مديران ورزشي که ديپلماسي خردمندانهاي در پيش گرفته و حق باشگاهها را گرفتهاند، چشم نخورند!