رفتار ايراني
فحش به اخراج‌شدگان
نيويورك‌تايمز گزارشی دقيق درباره رفتار پليس آمريكا با 16 دانشجوي ايراني كه ويزاي ورود به آمريكا را داشته‌اند، تهيه و منتشر كرده است. اين گزارش مفصل و همراه با عكس و جزئيات است. اين دانش‌آموزان پس از ورود به فرودگاه‌های مختلف به‌ویژه بوستون و بعد از ساعت‌ها بازجویی، تحقیر و در مواردی گذراندن شبی در زندان به ایران بازگردانده شدند. يكي از آنها ناگزير شده است در ميان جمع لخت شود و ديگري ساعت‌ها براي نظرات مورد سؤال و جواب قرار گرفته است و در نهايت آنان نيز مانند يك دانشجوي ديگر پيش‌تر با وجود حكم قاضي به ايران بازگشته‌اند. اين مسئله كه در طول روزهاي گذشته شدت گرفته است، با واكنش‌هاي مختلفي بين ايرانيان حاضر در شبكه‌هاي اجتماعي روبه‌رو شده است و هر‌چند همان‌طور كه بارها گفته شده، پلتفرم تویيتر فقط دو درصد از مردم را دربر مي‌گيرد اما به دليل حضور افراد تأثيرگذار از وزیران تا روزنامه‌نگاران در اين مورد خاص كه به مسئله ايران و آمريکا ارتباط دارد، بين براندازان ايراني، سلطنت‌طلبان و همين‌طور افرادي كه سعي مي‌كنند در برابر اين هجمه نوشتاري معقولانه داشته باشند، دعوا و جدال و چالش برپا شده است. اما آن چيزي كه به نظر
تكان‌دهنده مي‌آيد، حجم زياد تنفر و فاصله‌اي است كه بين افراد و كاربران كامنت‌گذار در زير اين گزارش است. بيشتر کاربران ایرانی‌الاصل از اصطلاحاتي نظير «چشم‌شون کور»، «آقازاده بودند»، «چرا اونایی رو که وارد شدن نمیگی؟»، «دست ترامپ درد نکنه» و... استفاده كرده‌اند و اين دانشجويان را كه اكثرا شناختي نسبت به آنها ندارند «نوکیسه‌ها» ، «ناياكي‌هاي...» يا فرزندان كساني كه در ايران پرچم آتش مي‌زنند و... دانسته‌اند. برخي نيز سعي كردند با كلماتي مؤدبانه‌تر به برخي از رفتارهاي ايران نظير ستاره‌داركردن دانشجويان، اعلام‌نكردن تعداد كشته‌شدگان آبان و همچنين نبود شفافيت درباره پرواز اوكرايني و همچنين پولداربودن اين دانشجويان اشاره كنند. اين مقدار فاصله بين ايراني‌ها نشان از شكافي عميق دارد و اصلا به مسائل قانوني كه در اين ماجرا مطرح است و هر روز بر ابعاد آن اضافه مي‌شود، اشاره ندارند. در بين هجمه‌كنندگان كمتر كسي به اين نكته اشاره كرده است كه وزارت خارجه آمریکا به دانشجویان ویزا داده بود؛ آن هم بعد از كنكاش‌هاي فراوان و همچنين براي تحصيل در دانشگاه‌هاي آمريكا مي‌توان فقط دانشجوي برجسته‌اي بود و بورسيه دريافت كرد.
هر‌چند از نظر عده‌اي، اين رفتارها و اخراج دانشجويان، نمونه‌اي است از دوستي‌ای كه ترامپ در همه مدت ادعا مي‌كند.
فحش به اخراج‌شدگان
نيويورك‌تايمز گزارشی دقيق درباره رفتار پليس آمريكا با 16 دانشجوي ايراني كه ويزاي ورود به آمريكا را داشته‌اند، تهيه و منتشر كرده است. اين گزارش مفصل و همراه با عكس و جزئيات است. اين دانش‌آموزان پس از ورود به فرودگاه‌های مختلف به‌ویژه بوستون و بعد از ساعت‌ها بازجویی، تحقیر و در مواردی گذراندن شبی در زندان به ایران بازگردانده شدند. يكي از آنها ناگزير شده است در ميان جمع لخت شود و ديگري ساعت‌ها براي نظرات مورد سؤال و جواب قرار گرفته است و در نهايت آنان نيز مانند يك دانشجوي ديگر پيش‌تر با وجود حكم قاضي به ايران بازگشته‌اند. اين مسئله كه در طول روزهاي گذشته شدت گرفته است، با واكنش‌هاي مختلفي بين ايرانيان حاضر در شبكه‌هاي اجتماعي روبه‌رو شده است و هر‌چند همان‌طور كه بارها گفته شده، پلتفرم تویيتر فقط دو درصد از مردم را دربر مي‌گيرد اما به دليل حضور افراد تأثيرگذار از وزیران تا روزنامه‌نگاران در اين مورد خاص كه به مسئله ايران و آمريکا ارتباط دارد، بين براندازان ايراني، سلطنت‌طلبان و همين‌طور افرادي كه سعي مي‌كنند در برابر اين هجمه نوشتاري معقولانه داشته باشند، دعوا و جدال و چالش برپا شده است. اما آن چيزي كه به نظر
تكان‌دهنده مي‌آيد، حجم زياد تنفر و فاصله‌اي است كه بين افراد و كاربران كامنت‌گذار در زير اين گزارش است. بيشتر کاربران ایرانی‌الاصل از اصطلاحاتي نظير «چشم‌شون کور»، «آقازاده بودند»، «چرا اونایی رو که وارد شدن نمیگی؟»، «دست ترامپ درد نکنه» و... استفاده كرده‌اند و اين دانشجويان را كه اكثرا شناختي نسبت به آنها ندارند «نوکیسه‌ها» ، «ناياكي‌هاي...» يا فرزندان كساني كه در ايران پرچم آتش مي‌زنند و... دانسته‌اند. برخي نيز سعي كردند با كلماتي مؤدبانه‌تر به برخي از رفتارهاي ايران نظير ستاره‌داركردن دانشجويان، اعلام‌نكردن تعداد كشته‌شدگان آبان و همچنين نبود شفافيت درباره پرواز اوكرايني و همچنين پولداربودن اين دانشجويان اشاره كنند. اين مقدار فاصله بين ايراني‌ها نشان از شكافي عميق دارد و اصلا به مسائل قانوني كه در اين ماجرا مطرح است و هر روز بر ابعاد آن اضافه مي‌شود، اشاره ندارند. در بين هجمه‌كنندگان كمتر كسي به اين نكته اشاره كرده است كه وزارت خارجه آمریکا به دانشجویان ویزا داده بود؛ آن هم بعد از كنكاش‌هاي فراوان و همچنين براي تحصيل در دانشگاه‌هاي آمريكا مي‌توان فقط دانشجوي برجسته‌اي بود و بورسيه دريافت كرد.
هر‌چند از نظر عده‌اي، اين رفتارها و اخراج دانشجويان، نمونه‌اي است از دوستي‌ای كه ترامپ در همه مدت ادعا مي‌كند.