عید نوروز، کرونا و ديگران
نبی‌الله عشقی‌ثانی .عضو شبکه ملی خیریه‌های حامی ایتام
اگرچه نوروز امسال به‌خاطر حمله ویروس کرونا و انتشار سراسری آن و به دلیل هشدارهای متخصصان و تأکیدات مسئولان وزارت بهداشت و درمان برای حذف دیدارهای نوروزی و عیددیدنی‌ها، بعید است مانند سال‌های گذشته مراسمی برگزار شود، اما امیدواریم و تأکید می‌کنیم که مردم این توصیه‌ها را جدی بگیرند و از هر نوع رفت‌وآمد و دیدوبازدید نوروزی خودداری کنند، زیرا علاوه‌بر خودشان جان دیگران را هم به خطر می‌اندازند.
با وجود رعایت این ضرورت‌ها و هشدارها، عید نوروز به‌عنوان یک سنت هزاران‌ساله در روح و جان مردم رسوخ کرده است و همه ایرانیان و دیگر فارسی‌زبانان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و به وجد می‌آورد.
امسال یقینا به‌خاطر کرونا این آیین نیاکان ما به شکلی متفاوت برگزار خواهد شد. بازار خریدهای نوروزی و تهیه پوشاک نیز رونق سال‌های گذشته را ندارد، اگرچه به صورت کامل تعطیل نخواهد شد. حداقل هر خانواده‌ای در داخل منزل خود مراسم تحویل سال و عیدی‌دادن و عیدی‌گرفتن و تبریک سال جدید را خواهد داشت.
آنچه دلشوره و نگرانی همیشگی فعالان اجتماعی و اهل دل است، این موضوع است که فقرا، نیازمندان و ایتام عزیز در این شرایط چگونه عیدشان را به‌سر می‌برند؟ چه تعداد از این اقشار برایشان خرید پوشاک و شیرینی عید نوروز میسر است؟ چه تعداد حسرت آن را دارند؟ جای این سؤال باقی است که تکلیف مردم چیست؟ چگونه و از چه طریقی می‌توانند نیازمندان واقعی را شناسایی کنند و برای گذران ایام عیدشان به آنان یاری برسانند، زیرا بسیاری از افرادی که در خیابان‌ها به نوعی به تکدی‌گری مشغول‌اند معلوم نیست که نیازمند واقعی هستند یا کلاشی خیابان‌گرد، اما این عدم شناخت گروه‌های آسیب‌پذیر واقعی نباید مانعی تلقی شود برای ترویج مهربانی و دستگیری از فقرا و نیازمندان. هر انسانی باید سهم خود را برای کاهش آلام و دردهای فقرا ادا کند.
ضمن آنکه انسان‌هایی که کودکان خیابانی، ایتام و امثالهم را می‌بینند و کاری نمی‌کنند باید بدانند که اگر اقشار نیازمند به دلیل نداری، خلافی و بزهی مرتکب شوند و آسیبی به جامعه وارد کنند، آنها هم که تماشا کرده‌اند مسئول هستند.
کارشناسان مسائل اجتماعی با شناختی که دارند و بررسی‌های انجام‌شده بر این باورند که مردم عادی فرصت و امکان تشخیص و تعیین افراد فقیر را ندارند، بنابراین توصیه می‌کنند کمک‌های مردمی بهتر است به مؤسسات خیریه و تشکل‌های مردم‌نهاد تحویل داده شود تا آنها که دارای مددکاران اجتماعی و کارشناسان باتجربه برای این موضوع هستند این هدایا و کمک‌ها را با رعایت تکریم و احترام به نیازمندان واقعی برسانند.
عزیزان، بزرگواران و مهربانان بیاییم در این ایام عید نوروز با مشارکت در تأمین نیازهای نيازمندان در حد توان و امکاناتمان سهم خود را در آوردن لبخند شادی بر لبان کودکان نیازمند ادا کنیم. به تکلیف دینی خود عمل و دل‌هایمان را بهاری کنیم.
اگرچه نوروز امسال به‌خاطر حمله ویروس کرونا و انتشار سراسری آن و به دلیل هشدارهای متخصصان و تأکیدات مسئولان وزارت بهداشت و درمان برای حذف دیدارهای نوروزی و عیددیدنی‌ها، بعید است مانند سال‌های گذشته مراسمی برگزار شود، اما امیدواریم و تأکید می‌کنیم که مردم این توصیه‌ها را جدی بگیرند و از هر نوع رفت‌وآمد و دیدوبازدید نوروزی خودداری کنند، زیرا علاوه‌بر خودشان جان دیگران را هم به خطر می‌اندازند.
با وجود رعایت این ضرورت‌ها و هشدارها، عید نوروز به‌عنوان یک سنت هزاران‌ساله در روح و جان مردم رسوخ کرده است و همه ایرانیان و دیگر فارسی‌زبانان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و به وجد می‌آورد.
امسال یقینا به‌خاطر کرونا این آیین نیاکان ما به شکلی متفاوت برگزار خواهد شد. بازار خریدهای نوروزی و تهیه پوشاک نیز رونق سال‌های گذشته را ندارد، اگرچه به صورت کامل تعطیل نخواهد شد. حداقل هر خانواده‌ای در داخل منزل خود مراسم تحویل سال و عیدی‌دادن و عیدی‌گرفتن و تبریک سال جدید را خواهد داشت.
آنچه دلشوره و نگرانی همیشگی فعالان اجتماعی و اهل دل است، این موضوع است که فقرا، نیازمندان و ایتام عزیز در این شرایط چگونه عیدشان را به‌سر می‌برند؟ چه تعداد از این اقشار برایشان خرید پوشاک و شیرینی عید نوروز میسر است؟ چه تعداد حسرت آن را دارند؟ جای این سؤال باقی است که تکلیف مردم چیست؟ چگونه و از چه طریقی می‌توانند نیازمندان واقعی را شناسایی کنند و برای گذران ایام عیدشان به آنان یاری برسانند، زیرا بسیاری از افرادی که در خیابان‌ها به نوعی به تکدی‌گری مشغول‌اند معلوم نیست که نیازمند واقعی هستند یا کلاشی خیابان‌گرد، اما این عدم شناخت گروه‌های آسیب‌پذیر واقعی نباید مانعی تلقی شود برای ترویج مهربانی و دستگیری از فقرا و نیازمندان. هر انسانی باید سهم خود را برای کاهش آلام و دردهای فقرا ادا کند.
ضمن آنکه انسان‌هایی که کودکان خیابانی، ایتام و امثالهم را می‌بینند و کاری نمی‌کنند باید بدانند که اگر اقشار نیازمند به دلیل نداری، خلافی و بزهی مرتکب شوند و آسیبی به جامعه وارد کنند، آنها هم که تماشا کرده‌اند مسئول هستند.
کارشناسان مسائل اجتماعی با شناختی که دارند و بررسی‌های انجام‌شده بر این باورند که مردم عادی فرصت و امکان تشخیص و تعیین افراد فقیر را ندارند، بنابراین توصیه می‌کنند کمک‌های مردمی بهتر است به مؤسسات خیریه و تشکل‌های مردم‌نهاد تحویل داده شود تا آنها که دارای مددکاران اجتماعی و کارشناسان باتجربه برای این موضوع هستند این هدایا و کمک‌ها را با رعایت تکریم و احترام به نیازمندان واقعی برسانند.
عزیزان، بزرگواران و مهربانان بیاییم در این ایام عید نوروز با مشارکت در تأمین نیازهای نيازمندان در حد توان و امکاناتمان سهم خود را در آوردن لبخند شادی بر لبان کودکان نیازمند ادا کنیم. به تکلیف دینی خود عمل و دل‌هایمان را بهاری کنیم.