|

انگلیس؛ چه زمانی به زندگی عادی برمی‌گردیم؟

طرح: ویک

سحر طلوعي : پرسش مهم شهروندان در سراسر جهان یا دست‌کم در کشورهای درگیر کووید-۱۹ این است که تا چه زمانی باید این شرایط را تحمل کنیم؟ کی به زندگی عادی بازمی‌گردیم؟ طرح جلد ویک به خوبی کاری را که کرونا با زندگی ما کرده،‌ نشان می‌دهد. این ویروس پیچیده و عجیب‌وغریب گویی دکمه «پخش» زندگی همه ما را فشرده و آن را متوقف کرده است. طرح، نمایی از خیابان‌های شلوغ و زنده لندن پیش از ظهور و بروز کروناست؛ کافه‌ها پر از مشتری،‌ خیابان‌ها سرگرم رفت‌وآمد، شهروندان گرم صحبت و خوش‌و‌بش با هم و البته همه اینها زیر دکمه بزرگ «پخش». تا پیش از پیداشدن سروکله کرونا همه این فعالیت‌ها بدون کمترین توجه رسانه‌ای در جریان بود. مردم طبق روال معمول هر روز به خیابان می‌آمدند، دوستانه با هم دست می‌دادند، سوار مترو و اتوبوس و تاکسی می‌شدند، در کافه‌ها و رستوران‌ها غذا می‌خوردند، از سوپرمارکت‌ها خرید می‌کردند، به استادیوم‌های ورزشی، سینما، سالن‌های تئاتر‌ و موسیقی، مکان‌های مذهبی و... می‌رفتند و... اما حالا دکمه توقف «روزمرگی»‌ها فشرده شده و انجام‌دادن هرکدام از آنها به آرزو تبدیل شده‌ است. بدتر از همه اینکه واقعا معلوم نیست بریتانیا یا هر کشور دیگر درگیر کووید- ۱۹ چه زمانی از این وضعیت رها می‌شود. چند روز دیگر؟ چند ماه دیگر؟ شاید یک سال دیگر؟ شاید هم کرونا میهمان همیشگی ما باشد، کسی چه می‌داند؟
سحر طلوعي : پرسش مهم شهروندان در سراسر جهان یا دست‌کم در کشورهای درگیر کووید-۱۹ این است که تا چه زمانی باید این شرایط را تحمل کنیم؟ کی به زندگی عادی بازمی‌گردیم؟ طرح جلد ویک به خوبی کاری را که کرونا با زندگی ما کرده،‌ نشان می‌دهد. این ویروس پیچیده و عجیب‌وغریب گویی دکمه «پخش» زندگی همه ما را فشرده و آن را متوقف کرده است. طرح، نمایی از خیابان‌های شلوغ و زنده لندن پیش از ظهور و بروز کروناست؛ کافه‌ها پر از مشتری،‌ خیابان‌ها سرگرم رفت‌وآمد، شهروندان گرم صحبت و خوش‌و‌بش با هم و البته همه اینها زیر دکمه بزرگ «پخش». تا پیش از پیداشدن سروکله کرونا همه این فعالیت‌ها بدون کمترین توجه رسانه‌ای در جریان بود. مردم طبق روال معمول هر روز به خیابان می‌آمدند، دوستانه با هم دست می‌دادند، سوار مترو و اتوبوس و تاکسی می‌شدند، در کافه‌ها و رستوران‌ها غذا می‌خوردند، از سوپرمارکت‌ها خرید می‌کردند، به استادیوم‌های ورزشی، سینما، سالن‌های تئاتر‌ و موسیقی، مکان‌های مذهبی و... می‌رفتند و... اما حالا دکمه توقف «روزمرگی»‌ها فشرده شده و انجام‌دادن هرکدام از آنها به آرزو تبدیل شده‌ است. بدتر از همه اینکه واقعا معلوم نیست بریتانیا یا هر کشور دیگر درگیر کووید- ۱۹ چه زمانی از این وضعیت رها می‌شود. چند روز دیگر؟ چند ماه دیگر؟ شاید یک سال دیگر؟ شاید هم کرونا میهمان همیشگی ما باشد، کسی چه می‌داند؟
 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها