|

آینه

دنیای اقتصاد
فرصت یا تهدید؟

حسن درگاهی: ...حباب در بازار سهام وقتی وجود دارد که سرمایه‌گذاران تمایل دارند که برای سهام، قیمتی بیش از ارزش فعلی عایدی‌های بهره‌ای بپردازند. در این شرایط قیمت سهام از ارزش ذاتی خود فاصله می‌گیرد و تغییرات آن با تحولات متغیرهای بنیادی اقتصاد قابل توضیح نیست... بازار سهام به دلیل گسترش تقاضای سفته‌بازی به‌شدت حبابی است و بر اساس تحولات متغیرهای بنیادی قابل توضیح نیست... همیشه باید انتظار داشت که تهدید بالقوه نقدینگی بالا در شرایط رکودی و نااطمینانی اقتصاد به تهدید بالفعل تبدیل شود و بازاری را در‌نوردد. این‌بار قرعه به نام بازار سهام است که فعلا خیال دولت را از بازار ارز نسبتا راحت کرده است... یافته‌ها نشان می‌دهد که تحولات بازار سهام هم‌جهت با تحولات متغیرهای بنیادی کلان نبوده و شاخص سهام از روند بلندمدت خود منحرف شده است. وضعیت موجود بازار اگرچه برای تأمین مالی کسری بودجه دولت فرصت بوده و در سایر بازارهای دارایی نیز آرامش کوتاه‌مدتی را ایجاد کرده است ولی برای واردشوندگان حقیقی خرد و ناآشنا با بازار سهام تهدید جدی به‌شمار می‌آید. پیشنهاد می‌شود که نهادی با عنوان «نهاد سیاست‌های احتیاطی کلان» با هدف ایجاد ثبات و پایداری در بخش مالی کشور در هماهنگی با سیاست‌های پولی و مالی، تشکیل و با بررسی دقیق کارشناسی، سامان‌دهی شرایط کنونی بازار سهام و به‌ویژه مدیریت انتظارات فعالان بازار را به عهده گیرد. در غیر این ‌صورت در مقطعی از آینده شاهد ریزش قیمت خواهیم بود که در آن زمان، به‌رغم حمایت کنونی دولت از بازار، کسی پاسخ‌گوی بحران نخواهد بود. چنین مباد.

کیهان
لطفا قیاس به نفس نفرمایید!

حسین شریعتمداری: ...بعد از انتخابات اخیر مجلس که رویگردانی معنی‌دار مردم از مدعیان اصلاحات را در پی داشت، انتظار آن بود که این جماعت به خود آمده و از بلاهای فراوانی که بر سر ملت آوار کرده‌اند، توبه کنند! ولی انگار توبه از گناهانی که مرتکب شده‌اند و تلاش برای عبور از کارنامه سیاه خود، در قاموس آنها جایی ندارد! به جای عبرت، ساز مخالفت و تهمت‌پراکنی به منتخبان مردم برای مجلس یازدهم را کوک کردند و علیه مجلسی که هنوز تشکیل نشده است به بدگویی و دروغ‌پراکنی روی آوردند. در‌این‌باره اگرچه گفتنی‌های بسیاری هست ولی از آن میان چند نکته شنیدنی‌تر به نظر می‌رسد. بخوانید!
جماعت مورد اشاره درباره مجلسی که هنوز تشکیل نشده است به پیشگویی نشسته و ادعا می‌کنند که مثلا انقلابیون منتخب مردم در فلان جلسه گردهم آمده‌اند تا پُست‌های ریاستی را بین خود تقسیم کنند! و یا بر سر ریاست مجلس و کمیسیون‌ها با یکدیگر اختلاف پیدا کرده‌اند! و... چرا اینگونه تصور می‌کنند؟!... تهمت‌پراکنی این جماعت به نفع انقلابیون پیروز در مجلس یازدهم است. چراکه به مصداق «تعرف الاشیاء باضدادها» وقتی مردم مخالفت این عده را با نمایندگان منتخب خود می‌بینند و از سوی دیگر به کارنامه آنان می‌نگرند، به طور طبیعی و منطقی به این نتیجه می‌رسند که در انتخاب نمایندگان شایسته برای مجلس یازدهم اشتباه نکرده‌اند و اگر اینگونه نبود، مخالفت جماعت یادشده با آنها دلیلی نداشت.

اعتماد
نياز اصلاح‌طلبان

عباس عبدي: يكي از اشتباهات عجيب جناح حاكم و بخشي از تندروها اين است كه تمايزي ميان اصلاحات و اصلاح‌طلب‌ها نمي‌گذارند. آنان گمان مي‌كنند كه اگر اصلاح‌طلب‌ها نباشند؛ نيازي هم به اصلاحات نيست. اصلاحات را تخم لقي مي‌دانند كه اصلاح‌طلبان به دهان جامعه انداخته‌اند... تا هنگامي كه يك ساختار سياسي، اجتماعي و اقتصادي نيازمند اصلاحات است، هيچ‌گاه پرچم اصلاح‌طلبي بر زمين نخواهد ماند. به ميزاني كه اين نياز شديدتر باشد، حتما كساني پيدا خواهند شد كه اين پرچم را بردارند. بنابراين با وجود مديريت موجود از سوي اصولگرايان، خواه‌ناخواه تقاضا براي اصلاحات بيشتر و بيشتر مي‌شود.
آيا اصولگرايان موجود قادر به برداشتن اين پرچم هستند؟ اگر كساني از ميان آنان پيدا شوند و صادقانه چنين پرچمي را بردارند و به دوش بكشند حتما خيلي‌ از مردم از آنان حمايت خواهند كرد ولي تا رسيدن به نقطه‌اي كه مباني فكري آنان با اصلاحات تطبيق پيدا كند، راه طولاني در پيش است. تا آن زمان و رسيدن به چنين مرحله‌اي، بخشي از اصلاح‌طلبان همچنان توان و قدرت اين را دارند كه پرچمداري اصلاحات را عهده‌دار شوند، ظرفيت نفوذ اجتماعي آنان قابل مقايسه با اصولگرايان نيست. انتخابات اسفندماه به خوبي اين تفاوت ظرفيت را نشان داد. به‌ويژه در مناطق و شهرهاي اصلي كشور كه اهميت سياسي بيشتري دارند، اين تفاوت‌ها فاحش است. فراموش نكنيم كه حتي در رقابت معمول هم ابر و باد و مه و خورشيد و فلك به حمايت آنان مي‌آيند ولي بازهم قادر به پيروزي بر اصلاح‌طلبان نيستند، مگر زماني كه كل بازي را به هم بزنند يا اصلاح‌طلبان با عدول از اصول خود مرتكب اشتباهات مرگبار شوند.

دنیای اقتصاد
فرصت یا تهدید؟

حسن درگاهی: ...حباب در بازار سهام وقتی وجود دارد که سرمایه‌گذاران تمایل دارند که برای سهام، قیمتی بیش از ارزش فعلی عایدی‌های بهره‌ای بپردازند. در این شرایط قیمت سهام از ارزش ذاتی خود فاصله می‌گیرد و تغییرات آن با تحولات متغیرهای بنیادی اقتصاد قابل توضیح نیست... بازار سهام به دلیل گسترش تقاضای سفته‌بازی به‌شدت حبابی است و بر اساس تحولات متغیرهای بنیادی قابل توضیح نیست... همیشه باید انتظار داشت که تهدید بالقوه نقدینگی بالا در شرایط رکودی و نااطمینانی اقتصاد به تهدید بالفعل تبدیل شود و بازاری را در‌نوردد. این‌بار قرعه به نام بازار سهام است که فعلا خیال دولت را از بازار ارز نسبتا راحت کرده است... یافته‌ها نشان می‌دهد که تحولات بازار سهام هم‌جهت با تحولات متغیرهای بنیادی کلان نبوده و شاخص سهام از روند بلندمدت خود منحرف شده است. وضعیت موجود بازار اگرچه برای تأمین مالی کسری بودجه دولت فرصت بوده و در سایر بازارهای دارایی نیز آرامش کوتاه‌مدتی را ایجاد کرده است ولی برای واردشوندگان حقیقی خرد و ناآشنا با بازار سهام تهدید جدی به‌شمار می‌آید. پیشنهاد می‌شود که نهادی با عنوان «نهاد سیاست‌های احتیاطی کلان» با هدف ایجاد ثبات و پایداری در بخش مالی کشور در هماهنگی با سیاست‌های پولی و مالی، تشکیل و با بررسی دقیق کارشناسی، سامان‌دهی شرایط کنونی بازار سهام و به‌ویژه مدیریت انتظارات فعالان بازار را به عهده گیرد. در غیر این ‌صورت در مقطعی از آینده شاهد ریزش قیمت خواهیم بود که در آن زمان، به‌رغم حمایت کنونی دولت از بازار، کسی پاسخ‌گوی بحران نخواهد بود. چنین مباد.

کیهان
لطفا قیاس به نفس نفرمایید!

حسین شریعتمداری: ...بعد از انتخابات اخیر مجلس که رویگردانی معنی‌دار مردم از مدعیان اصلاحات را در پی داشت، انتظار آن بود که این جماعت به خود آمده و از بلاهای فراوانی که بر سر ملت آوار کرده‌اند، توبه کنند! ولی انگار توبه از گناهانی که مرتکب شده‌اند و تلاش برای عبور از کارنامه سیاه خود، در قاموس آنها جایی ندارد! به جای عبرت، ساز مخالفت و تهمت‌پراکنی به منتخبان مردم برای مجلس یازدهم را کوک کردند و علیه مجلسی که هنوز تشکیل نشده است به بدگویی و دروغ‌پراکنی روی آوردند. در‌این‌باره اگرچه گفتنی‌های بسیاری هست ولی از آن میان چند نکته شنیدنی‌تر به نظر می‌رسد. بخوانید!
جماعت مورد اشاره درباره مجلسی که هنوز تشکیل نشده است به پیشگویی نشسته و ادعا می‌کنند که مثلا انقلابیون منتخب مردم در فلان جلسه گردهم آمده‌اند تا پُست‌های ریاستی را بین خود تقسیم کنند! و یا بر سر ریاست مجلس و کمیسیون‌ها با یکدیگر اختلاف پیدا کرده‌اند! و... چرا اینگونه تصور می‌کنند؟!... تهمت‌پراکنی این جماعت به نفع انقلابیون پیروز در مجلس یازدهم است. چراکه به مصداق «تعرف الاشیاء باضدادها» وقتی مردم مخالفت این عده را با نمایندگان منتخب خود می‌بینند و از سوی دیگر به کارنامه آنان می‌نگرند، به طور طبیعی و منطقی به این نتیجه می‌رسند که در انتخاب نمایندگان شایسته برای مجلس یازدهم اشتباه نکرده‌اند و اگر اینگونه نبود، مخالفت جماعت یادشده با آنها دلیلی نداشت.

اعتماد
نياز اصلاح‌طلبان

عباس عبدي: يكي از اشتباهات عجيب جناح حاكم و بخشي از تندروها اين است كه تمايزي ميان اصلاحات و اصلاح‌طلب‌ها نمي‌گذارند. آنان گمان مي‌كنند كه اگر اصلاح‌طلب‌ها نباشند؛ نيازي هم به اصلاحات نيست. اصلاحات را تخم لقي مي‌دانند كه اصلاح‌طلبان به دهان جامعه انداخته‌اند... تا هنگامي كه يك ساختار سياسي، اجتماعي و اقتصادي نيازمند اصلاحات است، هيچ‌گاه پرچم اصلاح‌طلبي بر زمين نخواهد ماند. به ميزاني كه اين نياز شديدتر باشد، حتما كساني پيدا خواهند شد كه اين پرچم را بردارند. بنابراين با وجود مديريت موجود از سوي اصولگرايان، خواه‌ناخواه تقاضا براي اصلاحات بيشتر و بيشتر مي‌شود.
آيا اصولگرايان موجود قادر به برداشتن اين پرچم هستند؟ اگر كساني از ميان آنان پيدا شوند و صادقانه چنين پرچمي را بردارند و به دوش بكشند حتما خيلي‌ از مردم از آنان حمايت خواهند كرد ولي تا رسيدن به نقطه‌اي كه مباني فكري آنان با اصلاحات تطبيق پيدا كند، راه طولاني در پيش است. تا آن زمان و رسيدن به چنين مرحله‌اي، بخشي از اصلاح‌طلبان همچنان توان و قدرت اين را دارند كه پرچمداري اصلاحات را عهده‌دار شوند، ظرفيت نفوذ اجتماعي آنان قابل مقايسه با اصولگرايان نيست. انتخابات اسفندماه به خوبي اين تفاوت ظرفيت را نشان داد. به‌ويژه در مناطق و شهرهاي اصلي كشور كه اهميت سياسي بيشتري دارند، اين تفاوت‌ها فاحش است. فراموش نكنيم كه حتي در رقابت معمول هم ابر و باد و مه و خورشيد و فلك به حمايت آنان مي‌آيند ولي بازهم قادر به پيروزي بر اصلاح‌طلبان نيستند، مگر زماني كه كل بازي را به هم بزنند يا اصلاح‌طلبان با عدول از اصول خود مرتكب اشتباهات مرگبار شوند.

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها