|

نامه «عباس توفیق» به رییس شورای شهرتهران

قطعه‌ای بزرگ‌تر برای نام‌آوران

عباس توفیق، سردبیر روزنامه توفیق، در نامه‌ای به محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران، درخواست رسیدگی به اعتراضش در زمینه نحوه خاکسپاری برادرش - حس توفیق از کاریکاتوریست‌های قدیمی ایران - را بار دیگر مطرح کرد. در این نامه آمده است: «با درود مجدد، اکنون هفته‌ها از شکواییه‌ای که به تاریخ 18 خردادماه 1399 برای جناب‌عالی نوشتم و به شماره 4397/160- 18/03/1399 در دبیرخانه شورای شهر تهران به ثبت رسید می‌گذرد، ولی هنوز جوابی از جناب‌عالی دریافت نکرده‌ام. علاوه بر آن در انتهای شکواییه‌ام درمورد دفن جنازه شادروان حسن توفیق، به دستور جناب‌عالی در یک‌سوم قبر در «قطعه نام‌آوران»، کمترین تقاضایم این بود که برای رفع آن ناروایی، تا انتقال جسد برادرم به دستور جناب‌عالی یا توسط خود من به آرامگاه مستقل و در شأن او، دستور عاجل صادر بفرمایید و از دفن جنازه دیگری بر روی جنازه برادرم اکیدا خودداری نمایند. متأسفانه نه‌تنها تاکنون جوابی از شما ندارم بلکه برای جلوگیری از انتقال جسد برادرم به آرامگاه مستقل، به دستور مسئولان بهشت زهرا سریعا جنازه دیگری را بر روی جنازه برادرم دفن کردند، درحالی که در بسیاری دیگر از قبرهای طبقاتی آنجا جا برای دفن وجود داشت و هنوز وجود دارد. آقای مهندس هاشمی، درحالی‌که شهرداری تهران بودجه فراوانی دارد و در بهشت زهرا یا قبرستان‌های دیگر تهران زمین‌های زیادی وجود دارد، آیا شهرداری تهران نمی‌تواند قطعه بزرگ‌تری را بخرد و نام‌آوران این کشور را حداقل در قبرهای یک‌نفره دفن کند؟ نام‌آوران این سرزمین حتی تا این حد ارزش و احترام ندارند که لااقل در گورهای دسته‌جمعی دفن نشوند؟ ممکن است جوابی درمورد این ناروایی به بنده لطف بفرمایید؟ پیشاپیش از جوابتان تشکر می‌کنم». قطعه نام‌آوران که در سال‌های میانه دهه 80 و با درگذشت احمد بورقانی، یکی از محبوب‌ترین حامیان مطبوعات، لزومش احساس شد، پایه‌گذاری شد اما اکنون که تعداد زیادی از هنرمندان به سرای باقی شتافته‌اند، لزوم برنامه‌ریزی و اختصاص قطعه‌ای بزرگ‌تر احساس می‌شود. در این روزها مانند بخش‌های دیگر بهشت زهرا هر قطعه، به سه فرد اختصاص می‌یابد.

عباس توفیق، سردبیر روزنامه توفیق، در نامه‌ای به محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران، درخواست رسیدگی به اعتراضش در زمینه نحوه خاکسپاری برادرش - حس توفیق از کاریکاتوریست‌های قدیمی ایران - را بار دیگر مطرح کرد. در این نامه آمده است: «با درود مجدد، اکنون هفته‌ها از شکواییه‌ای که به تاریخ 18 خردادماه 1399 برای جناب‌عالی نوشتم و به شماره 4397/160- 18/03/1399 در دبیرخانه شورای شهر تهران به ثبت رسید می‌گذرد، ولی هنوز جوابی از جناب‌عالی دریافت نکرده‌ام. علاوه بر آن در انتهای شکواییه‌ام درمورد دفن جنازه شادروان حسن توفیق، به دستور جناب‌عالی در یک‌سوم قبر در «قطعه نام‌آوران»، کمترین تقاضایم این بود که برای رفع آن ناروایی، تا انتقال جسد برادرم به دستور جناب‌عالی یا توسط خود من به آرامگاه مستقل و در شأن او، دستور عاجل صادر بفرمایید و از دفن جنازه دیگری بر روی جنازه برادرم اکیدا خودداری نمایند. متأسفانه نه‌تنها تاکنون جوابی از شما ندارم بلکه برای جلوگیری از انتقال جسد برادرم به آرامگاه مستقل، به دستور مسئولان بهشت زهرا سریعا جنازه دیگری را بر روی جنازه برادرم دفن کردند، درحالی که در بسیاری دیگر از قبرهای طبقاتی آنجا جا برای دفن وجود داشت و هنوز وجود دارد. آقای مهندس هاشمی، درحالی‌که شهرداری تهران بودجه فراوانی دارد و در بهشت زهرا یا قبرستان‌های دیگر تهران زمین‌های زیادی وجود دارد، آیا شهرداری تهران نمی‌تواند قطعه بزرگ‌تری را بخرد و نام‌آوران این کشور را حداقل در قبرهای یک‌نفره دفن کند؟ نام‌آوران این سرزمین حتی تا این حد ارزش و احترام ندارند که لااقل در گورهای دسته‌جمعی دفن نشوند؟ ممکن است جوابی درمورد این ناروایی به بنده لطف بفرمایید؟ پیشاپیش از جوابتان تشکر می‌کنم». قطعه نام‌آوران که در سال‌های میانه دهه 80 و با درگذشت احمد بورقانی، یکی از محبوب‌ترین حامیان مطبوعات، لزومش احساس شد، پایه‌گذاری شد اما اکنون که تعداد زیادی از هنرمندان به سرای باقی شتافته‌اند، لزوم برنامه‌ریزی و اختصاص قطعه‌ای بزرگ‌تر احساس می‌شود. در این روزها مانند بخش‌های دیگر بهشت زهرا هر قطعه، به سه فرد اختصاص می‌یابد.

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها