آینه
ایران
علم و دین با هم در جنگ نیستند
هاشم هاشمزادههریسی: وقتی دوراندیشی و آگاهی مورد غفلت واقع شود، عدهای از یک سو خود را مجتهد و متخصص میدانند و نظریه صادر میکنند و دیگران را تکفیر میکنند و طرف مقابل هم، خود را مجتهد میخواند و نسخه دیگری تجویز میکند. علم، نورانی و بر پایه ایمان است و ایمان هم بر پایه علم استوار شده. علم و ایمان با هم دشمن نیستند. ایمان در برابر علم نیست و علم هم در مقابل ایمان قرار ندارد. حالا که با دو مسئله مهم مواجه هستیم، تکلیف چیست؟ از یک سو سلامتی مردم واجب شرعی است و ما نباید به جان دیگران ضرر وارد کنیم و از سوی دیگر ماه محرم و ماه عزاداری امام حسین (ع) است. باید عزاداری کنیم؛ چراکه از شعائر اسلامی و دینی ما است. از آن روزی که امام حسین شهید شدهاند تا الان که 14 قرن میگذرد، این مراسم تعطیلیبردار نبوده، پس چگونه میتوان این مراسم را با لحاظکردن سلامتی مردم برگزار کرد؟ ما باید بدون اینکه از هرکدام از این دو موضوع کوتاه بیاییم، این دو را با هم جمع کنیم. عزاداری کنیم؛ اما شکل عزاداری ما میتواند با شرایط کرونا متغیر باشد. کارشناسان بهداشتی میتوانند برنامه بدهند و توصیههای لازم را ارائه کنند. چارچوبها را
بنویسند و برنامهریزی کنند و براساسآن بگویند که برگزاری عزاداری ایرادی ندارد. یادمان هم باشد که کادر درمان ما جانشان را فدا میکنند تا مردم را نجات دهند. اینها هم مسلمان هستند. اینها هم میخواهند عزاداری کنند. تنها راه باقیمانده این است که گروهی از کارشناسان اسلامی و پزشکی برای محرم امسال برنامهریزی کنند.
اعتماد
در اهمیت آگاهی اجتماعی
عباس عبدی: فرض كنید كه جورج فلوید در داخل زندان به همین صورت كشته میشد و فیلمی هم گرفته نمیشد. خبرش در بهترین حالت به مقامات مافوق داده میشد و فرایند لاپوشانی نیز شروع میشد و اصولا كسی از آن اطلاع چندانی نمییافت. همچنان كه خبر هزاران نفر دیگری كه در سالهای اخیر به دست پلیس آمریكا كشته شدند، بازتابی نداشت؛ ولی چرا كشتهشدن جورج فلوید موجب این اعتراضات شد؟ به دلیل اینكه اطلاع از آن واقعه مفهومی اجتماعی پیدا كرد. رهبران جامعه نیز در برابر آگاهیهای فردی متفاوت از آگاهی اجتماعی عمل میكنند. گمان نكنیم كه مدیران جامعه منتظر نشستهاند كه آگاهی كسب كرده و براساس آن اقدام كنند. آنان باید در برابر واقعیت وجودی آگاهی اجتماعی قرار گیرند تا مجبور به واكنشهای مؤثر و مناسب شوند. نظامهایی كه راه تبدیل خبر را به عرصه عمومی و آگاهی اجتماعی میبندند، بیش از هر چیز خود را از یك نعمت مهم محروم میكنند و دیر یا زود هزینه آن را خواهند پرداخت.
آفتاب
جریان اصولگرایی و حلقههای قدرت
محمدصادق جوادیحصار: با توجه به اینکه نمایندگان مجلس یازدهم با حداقل رأی بهویژه در کلانشهرهایی نظیر تهران وارد خانه ملت شدهاند، این نگرانی در آنها وجود دارد که اگر متفرق و متشتت باشند، بهشدت آسیبپذیر خواهند بود و امکان ادامه راه را نخواهند داشت. برای کاهش این تشتت آنها به دنبال استفاده از نیروهای جوانتر هستند. بااینحال همانطور که در موضوع اختلافات در تعیین رؤسای کمیسیونها شاهد بودیم، جریان اصولگرا هنوز نتوانسته رقابتهای درونی خود را کاهش دهد و تعارض در آنها دیده میشود. از سوی دیگر با توجه به اینکه گروههای ذینفوذ خارج از مجلس همواره روی اصولگرایان تأثیر قابل توجهی داشتهاند، مهرهچینیهای درون اصولگرایی را باید متأثر از نفوذ این گروهها یا افراد نیز دانست. در ذیل این هدف شاهد انتخاب شخصیتهایی برای مناصبی هستیم که در افکار عمومی نسبت به آنها شائبههایی وجود دارد؛ اما جریان محافظهکار تلاش میکند با انتخاب این افراد در این مناصب به جامعه این سیگنال را ارسال کند که گذشته چنین افرادی از هر سوءظنی پاک است.
کیهان
آمریکا چرا جیغ میکشد؟!
هرچند دروغپردازیهای این روزها چیز عجیب و نیازمند پاسخگویی نیست؛ اما در اینکه ادعا میکنند جمهوری اسلامی اصل نه غربی و نه شرقی را زیر پا گذاشته و میخواهد مستعمره و تسلیم چین شود، باید گفت اولا پاسخ دهند ۱۲۰ کشوری که با چین همکاری اقتصادی دارند و ۳۰ کشور جهان ازجمله عراق در همسایگی ما که همکاریهای راهبردی با پکن امضا کردند، آیا مستعمره این کشور شدند؟! ثانیا کافی است به سفر آیتالله خامنهای در سال ۶۸ بهعنوان رئیسجمهور کشورمان به چین توجه شود که چگونه از عزت ملت ایران و استقلال کشور دفاع کردند و در نتیجه آن مواضع حکیمانه نخستوزیر چین شخصا برای عذرخواهی به حضور آیتالله خامنهای رسید و رهبر چین نیز دو برابر زمان تعیینشده با رئیسجمهور ایران گفتوگو کرد.
ایران
علم و دین با هم در جنگ نیستند
هاشم هاشمزادههریسی: وقتی دوراندیشی و آگاهی مورد غفلت واقع شود، عدهای از یک سو خود را مجتهد و متخصص میدانند و نظریه صادر میکنند و دیگران را تکفیر میکنند و طرف مقابل هم، خود را مجتهد میخواند و نسخه دیگری تجویز میکند. علم، نورانی و بر پایه ایمان است و ایمان هم بر پایه علم استوار شده. علم و ایمان با هم دشمن نیستند. ایمان در برابر علم نیست و علم هم در مقابل ایمان قرار ندارد. حالا که با دو مسئله مهم مواجه هستیم، تکلیف چیست؟ از یک سو سلامتی مردم واجب شرعی است و ما نباید به جان دیگران ضرر وارد کنیم و از سوی دیگر ماه محرم و ماه عزاداری امام حسین (ع) است. باید عزاداری کنیم؛ چراکه از شعائر اسلامی و دینی ما است. از آن روزی که امام حسین شهید شدهاند تا الان که 14 قرن میگذرد، این مراسم تعطیلیبردار نبوده، پس چگونه میتوان این مراسم را با لحاظکردن سلامتی مردم برگزار کرد؟ ما باید بدون اینکه از هرکدام از این دو موضوع کوتاه بیاییم، این دو را با هم جمع کنیم. عزاداری کنیم؛ اما شکل عزاداری ما میتواند با شرایط کرونا متغیر باشد. کارشناسان بهداشتی میتوانند برنامه بدهند و توصیههای لازم را ارائه کنند. چارچوبها را
بنویسند و برنامهریزی کنند و براساسآن بگویند که برگزاری عزاداری ایرادی ندارد. یادمان هم باشد که کادر درمان ما جانشان را فدا میکنند تا مردم را نجات دهند. اینها هم مسلمان هستند. اینها هم میخواهند عزاداری کنند. تنها راه باقیمانده این است که گروهی از کارشناسان اسلامی و پزشکی برای محرم امسال برنامهریزی کنند.
اعتماد
در اهمیت آگاهی اجتماعی
عباس عبدی: فرض كنید كه جورج فلوید در داخل زندان به همین صورت كشته میشد و فیلمی هم گرفته نمیشد. خبرش در بهترین حالت به مقامات مافوق داده میشد و فرایند لاپوشانی نیز شروع میشد و اصولا كسی از آن اطلاع چندانی نمییافت. همچنان كه خبر هزاران نفر دیگری كه در سالهای اخیر به دست پلیس آمریكا كشته شدند، بازتابی نداشت؛ ولی چرا كشتهشدن جورج فلوید موجب این اعتراضات شد؟ به دلیل اینكه اطلاع از آن واقعه مفهومی اجتماعی پیدا كرد. رهبران جامعه نیز در برابر آگاهیهای فردی متفاوت از آگاهی اجتماعی عمل میكنند. گمان نكنیم كه مدیران جامعه منتظر نشستهاند كه آگاهی كسب كرده و براساس آن اقدام كنند. آنان باید در برابر واقعیت وجودی آگاهی اجتماعی قرار گیرند تا مجبور به واكنشهای مؤثر و مناسب شوند. نظامهایی كه راه تبدیل خبر را به عرصه عمومی و آگاهی اجتماعی میبندند، بیش از هر چیز خود را از یك نعمت مهم محروم میكنند و دیر یا زود هزینه آن را خواهند پرداخت.
آفتاب
جریان اصولگرایی و حلقههای قدرت
محمدصادق جوادیحصار: با توجه به اینکه نمایندگان مجلس یازدهم با حداقل رأی بهویژه در کلانشهرهایی نظیر تهران وارد خانه ملت شدهاند، این نگرانی در آنها وجود دارد که اگر متفرق و متشتت باشند، بهشدت آسیبپذیر خواهند بود و امکان ادامه راه را نخواهند داشت. برای کاهش این تشتت آنها به دنبال استفاده از نیروهای جوانتر هستند. بااینحال همانطور که در موضوع اختلافات در تعیین رؤسای کمیسیونها شاهد بودیم، جریان اصولگرا هنوز نتوانسته رقابتهای درونی خود را کاهش دهد و تعارض در آنها دیده میشود. از سوی دیگر با توجه به اینکه گروههای ذینفوذ خارج از مجلس همواره روی اصولگرایان تأثیر قابل توجهی داشتهاند، مهرهچینیهای درون اصولگرایی را باید متأثر از نفوذ این گروهها یا افراد نیز دانست. در ذیل این هدف شاهد انتخاب شخصیتهایی برای مناصبی هستیم که در افکار عمومی نسبت به آنها شائبههایی وجود دارد؛ اما جریان محافظهکار تلاش میکند با انتخاب این افراد در این مناصب به جامعه این سیگنال را ارسال کند که گذشته چنین افرادی از هر سوءظنی پاک است.
کیهان
آمریکا چرا جیغ میکشد؟!
هرچند دروغپردازیهای این روزها چیز عجیب و نیازمند پاسخگویی نیست؛ اما در اینکه ادعا میکنند جمهوری اسلامی اصل نه غربی و نه شرقی را زیر پا گذاشته و میخواهد مستعمره و تسلیم چین شود، باید گفت اولا پاسخ دهند ۱۲۰ کشوری که با چین همکاری اقتصادی دارند و ۳۰ کشور جهان ازجمله عراق در همسایگی ما که همکاریهای راهبردی با پکن امضا کردند، آیا مستعمره این کشور شدند؟! ثانیا کافی است به سفر آیتالله خامنهای در سال ۶۸ بهعنوان رئیسجمهور کشورمان به چین توجه شود که چگونه از عزت ملت ایران و استقلال کشور دفاع کردند و در نتیجه آن مواضع حکیمانه نخستوزیر چین شخصا برای عذرخواهی به حضور آیتالله خامنهای رسید و رهبر چین نیز دو برابر زمان تعیینشده با رئیسجمهور ایران گفتوگو کرد.