در مراسم یادبود مرحوم خسرو سینایی:
فرمان‌آرا: سینایی برای سینمای ما زیادی نجیب بود
به گزارش گروه سینمایی هنر و تجربه، مراسم یادبود مرحوم خسرو سینایی با حضور هنرمندان سینما جمعه ۱۷ مرداد به صورت مجازی با اجرای حمید فرخ‌نژاد در لایو صفحه اینستاگرام کانون کارگردانان سینمای ایران برگزار شد. محسن امیریوسفی به‌عنوان یکی از حاضران در این مراسم مجازی، ضمن تسلیت برای درگذشت خسرو سینایی گفت: «ما با اینکه به دلیل کرونا دستمان بسته است، تلاش کردیم یادبودی در سطح استاد سینایی برگزار کنیم و امیدواریم موفق باشیم. خاطرات زیادی از خسرو سینایی در کانون کارگردانان سینما هست و همیشه با هم درباره مسائل مختلف گفت‌وگو داشتیم. استاد سینایی وجوه مختلفی داشت و در زمینه فیلم کوتاه، مستند، موسیقی و... متخصص بود. ای‌کاش سینایی این اواخر می‌توانست فیلم آخرش را بسازد و این حسرت بر دل او و ما نمی‌ماند».
او ادامه داد: «ای‌کاش برای فیلم‌سازان بزرگ دیگر چاره‌ای بیندیشیم تا دچار این ای‌کاش‌های نشویم. امیدوارم حداقل از آثار سینایی که حدود ۱۲۰ فیلم داستانی و مستند است، بهره ببریم. او از تکرارنشدنی‌های سینما و از نسل دهه ۴۰ است که دهه درخشانی بود. امیدوارم همه بازمانده‌های آن دهه در حوزه سینما، فعالیت خود را ادامه دهند. جا دارد از استاد ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، بهرام بیضایی و... یادی کنیم و قدردان آنها باشیم. امیدوارم روح استاد سینایی شاد باشد».
در ادامه مراسم، فرح اصولی درباره نگاه هنری‌ای که سینایی به او داده بود، گفت: «من ۲۳ساله بودم که برای یک انیمیشن با سینایی کار کردم و همیشه نظر خودم را قاطعانه می‌دادم و او هم همین‌طور بود. در حوزه سینما، از او بسیار یاد گرفتم. او کارگردان باسوادی بود و نگاه آرتیستی داشت. سینما ابزار هنری سینایی بود. من به او می‌گفتم تو سینما را بلدی، ولی شخصیتت به سینما نمی‌خورد. او تماشاچی محدودتر می‌خواست و یک آرتیست مدرنیسم بود».
در ادامه گیزلا سینایی گفت: «خاطره من از خسرو سینایی به وین برمی‌گردد. ما دانشجو بودیم و فیلمی به اسم «ماهیگیر» را درباره بچه‌ای که نمی‌خواست به مدرسه برود، می‌ساختیم. در صحنه‌ای لب رود دانوب، بازیگر باید توی آب می‌پرید و ما ناشی بودیم و صحنه از آب درنمی‌آمد. در آخر سینایی خودش نقش زن را بر عهده گرفت و بازی کرد. او جدی کار می‌کرد و واقعا زحمت می‌کشید».
بهمن فرمان‌آرا به‌عنوان یکی از میهمانان این مراسم نیز گفت: «سینایی برای سینمای ما زیادی نجیب بود. ما هم‌سن بودیم. تقریبا هم‌زمان به ایران برگشتیم. خیلی وقت بود یکدیگر را می‌شناختیم، اما در دایره کاری هیچ‌گاه به هم وصل نشدیم. سینایی دانش گسترده‌ای درباره تمام جنبه‌های سینما داشت. او هم شاعر بود، هم موزیسین. سینایی الکی نمی‌گفت چیزی خوب است یا بد. خسرو برای سیستم ما زیادی نجیب بود در نتیجه، کارهایی که می‌شد در سینما انجام دهد، نتوانست به ثمر برساند و به او می‌گفتند بودجه نیست؛ درحالی‌که برای کسی که تازه به سینما می‌آمد، 50 برابر بودجه وجود داشت!».
فرمان‌آرا افزود: «او حرص می‌خورد و افسرده می‌شد، اما جنس او این‌طور نبود که در روزنامه‌ها مصاحبه کند. نجابت بهترین صفتی است که می‌توان برای او به کار برد، اما او در سیستمی نجیب بود که نجابت چندان به کار نمی‌آید.جنس سینایی از جنس چاپیدن و زرنگی نبود».
فاطمه معتمدآریا در ادامه مراسم آنلاین یادبود برای خسرو سینایی گفت: «من اول به خانواده سینایی می‌گویم تعجب ندارد این همه ابراز محبت مردم به خانواده سینایی. این به دلیل بزرگی خانواده آنهاست. سینایی خانواده‌ای هنرمند را پرورش داد. همه این خانواده هنرمند به معنای واقعی هستند. سینایی در تمام زندگی‌اش از زمان مهاجرت و خروج از ایران تا برگشتن به کشور، همیشه آرتیست بوده و کارهایی داشته که همه ماندگار شده و ما هیچ‌وقت نمی‌گوییم حیف چرا سینایی این کار را کرد؟! این ویژگی از سینایی برای ما به ارث باقی می‌ماند».
او در پایان صحبت‌هایش به درگذشت ماه‌چهره خلیلی نیز اشاره کرد و گفت: «وقتی از خانواده بازیگران، عزیزی از دست می‌رود، غم بزرگی بر دل ما می‌نشیند؛ چون عضوی از خانواده خود را از دست داده‌ایم. من از طرف انجمن بازیگران به پسر و همسرش تسلیت می‌گویم».
مهدی احمدی که بیشترین همکاری را با خسرو سینایی داشته نیز در ادامه مراسم گفت: «سینایی به گردن من حق داشته است. من اولین کارم را با او شروع کردم و در سینما باز هم با او همکار بودیم. او ما را به کوچه‌های عشق و سینما آورد. او برای من یک دوست هم بود و به او بی‌مهری زیادی شد. سینایی در زمینه شعر دستی به قلم داشت و دو مجموعه شعر از او چاپ شده است؛ «ترانه شاپرک‌های سپید» و «اتاق صورتی» که بسیار ویژه هستند».
به گزارش گروه سینمایی هنر و تجربه، مراسم یادبود مرحوم خسرو سینایی با حضور هنرمندان سینما جمعه ۱۷ مرداد به صورت مجازی با اجرای حمید فرخ‌نژاد در لایو صفحه اینستاگرام کانون کارگردانان سینمای ایران برگزار شد. محسن امیریوسفی به‌عنوان یکی از حاضران در این مراسم مجازی، ضمن تسلیت برای درگذشت خسرو سینایی گفت: «ما با اینکه به دلیل کرونا دستمان بسته است، تلاش کردیم یادبودی در سطح استاد سینایی برگزار کنیم و امیدواریم موفق باشیم. خاطرات زیادی از خسرو سینایی در کانون کارگردانان سینما هست و همیشه با هم درباره مسائل مختلف گفت‌وگو داشتیم. استاد سینایی وجوه مختلفی داشت و در زمینه فیلم کوتاه، مستند، موسیقی و... متخصص بود. ای‌کاش سینایی این اواخر می‌توانست فیلم آخرش را بسازد و این حسرت بر دل او و ما نمی‌ماند».
او ادامه داد: «ای‌کاش برای فیلم‌سازان بزرگ دیگر چاره‌ای بیندیشیم تا دچار این ای‌کاش‌های نشویم. امیدوارم حداقل از آثار سینایی که حدود ۱۲۰ فیلم داستانی و مستند است، بهره ببریم. او از تکرارنشدنی‌های سینما و از نسل دهه ۴۰ است که دهه درخشانی بود. امیدوارم همه بازمانده‌های آن دهه در حوزه سینما، فعالیت خود را ادامه دهند. جا دارد از استاد ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، بهرام بیضایی و... یادی کنیم و قدردان آنها باشیم. امیدوارم روح استاد سینایی شاد باشد».
در ادامه مراسم، فرح اصولی درباره نگاه هنری‌ای که سینایی به او داده بود، گفت: «من ۲۳ساله بودم که برای یک انیمیشن با سینایی کار کردم و همیشه نظر خودم را قاطعانه می‌دادم و او هم همین‌طور بود. در حوزه سینما، از او بسیار یاد گرفتم. او کارگردان باسوادی بود و نگاه آرتیستی داشت. سینما ابزار هنری سینایی بود. من به او می‌گفتم تو سینما را بلدی، ولی شخصیتت به سینما نمی‌خورد. او تماشاچی محدودتر می‌خواست و یک آرتیست مدرنیسم بود».
در ادامه گیزلا سینایی گفت: «خاطره من از خسرو سینایی به وین برمی‌گردد. ما دانشجو بودیم و فیلمی به اسم «ماهیگیر» را درباره بچه‌ای که نمی‌خواست به مدرسه برود، می‌ساختیم. در صحنه‌ای لب رود دانوب، بازیگر باید توی آب می‌پرید و ما ناشی بودیم و صحنه از آب درنمی‌آمد. در آخر سینایی خودش نقش زن را بر عهده گرفت و بازی کرد. او جدی کار می‌کرد و واقعا زحمت می‌کشید».
بهمن فرمان‌آرا به‌عنوان یکی از میهمانان این مراسم نیز گفت: «سینایی برای سینمای ما زیادی نجیب بود. ما هم‌سن بودیم. تقریبا هم‌زمان به ایران برگشتیم. خیلی وقت بود یکدیگر را می‌شناختیم، اما در دایره کاری هیچ‌گاه به هم وصل نشدیم. سینایی دانش گسترده‌ای درباره تمام جنبه‌های سینما داشت. او هم شاعر بود، هم موزیسین. سینایی الکی نمی‌گفت چیزی خوب است یا بد. خسرو برای سیستم ما زیادی نجیب بود در نتیجه، کارهایی که می‌شد در سینما انجام دهد، نتوانست به ثمر برساند و به او می‌گفتند بودجه نیست؛ درحالی‌که برای کسی که تازه به سینما می‌آمد، 50 برابر بودجه وجود داشت!».
فرمان‌آرا افزود: «او حرص می‌خورد و افسرده می‌شد، اما جنس او این‌طور نبود که در روزنامه‌ها مصاحبه کند. نجابت بهترین صفتی است که می‌توان برای او به کار برد، اما او در سیستمی نجیب بود که نجابت چندان به کار نمی‌آید.جنس سینایی از جنس چاپیدن و زرنگی نبود».
فاطمه معتمدآریا در ادامه مراسم آنلاین یادبود برای خسرو سینایی گفت: «من اول به خانواده سینایی می‌گویم تعجب ندارد این همه ابراز محبت مردم به خانواده سینایی. این به دلیل بزرگی خانواده آنهاست. سینایی خانواده‌ای هنرمند را پرورش داد. همه این خانواده هنرمند به معنای واقعی هستند. سینایی در تمام زندگی‌اش از زمان مهاجرت و خروج از ایران تا برگشتن به کشور، همیشه آرتیست بوده و کارهایی داشته که همه ماندگار شده و ما هیچ‌وقت نمی‌گوییم حیف چرا سینایی این کار را کرد؟! این ویژگی از سینایی برای ما به ارث باقی می‌ماند».
او در پایان صحبت‌هایش به درگذشت ماه‌چهره خلیلی نیز اشاره کرد و گفت: «وقتی از خانواده بازیگران، عزیزی از دست می‌رود، غم بزرگی بر دل ما می‌نشیند؛ چون عضوی از خانواده خود را از دست داده‌ایم. من از طرف انجمن بازیگران به پسر و همسرش تسلیت می‌گویم».
مهدی احمدی که بیشترین همکاری را با خسرو سینایی داشته نیز در ادامه مراسم گفت: «سینایی به گردن من حق داشته است. من اولین کارم را با او شروع کردم و در سینما باز هم با او همکار بودیم. او ما را به کوچه‌های عشق و سینما آورد. او برای من یک دوست هم بود و به او بی‌مهری زیادی شد. سینایی در زمینه شعر دستی به قلم داشت و دو مجموعه شعر از او چاپ شده است؛ «ترانه شاپرک‌های سپید» و «اتاق صورتی» که بسیار ویژه هستند».