آینه

اعتماد
نگاه به درون را شعار همگان ‌ سازیم
كمال‌الدین پیرمؤذن: دولت‌های معاصر ایران به‌طور سنتی و تاریخی به نفت تكیه زده‌اند، كارهای خود را با درآمد نفت سامان داده‌اند و ناكارایی‌های خود را با آن پوشانده‌اند. اكنون گاه آن فرارسیده كه دولت به‌جای نفت بر مردم تكیه زند و از ذخایر دانش، آگاهی، مشاركت مؤثر، دارایی و تجربه آنان بهره گیرد. تركیب تحریم و نابرابری‌سازی رایج موجود در كشور، فقیر را فقیرتر و دارا را متمكن‌تر و تورم، فقر، گرانی و بی‌كاری اهداف انقلاب را مختل كرده است. اكثریت ایرانی‌ها، ‌از اینكه درآمد سرانه مردم و ارزش پول ملی كاهش یافته، ناراحت هستند. راهی جز مشاركت‌جو‌شدن آحاد مردم ایران، ‌برای حال و آینده كشور باقی نمانده است. مردم خسته از دعواهای سیاسی بی‌حاصل و برخوردهای رادیكال به آرامش خیال نیاز دارند. تخریب و افراطی‌گری سم مهلك پیشرفت كشور بوده و چوب لای چرخ مشاركت مردمی به‌منظور پیشرفت كشور و افزایش كیفیت زندگی ایرانیان است. هدف اصلی عموم صاحب‌منصبان، باید اصلاح امور از طریق عقلانیت، ‌آرامش و وفاق ملت و نمایندگان آنان و دولت باشد و دولتمردان و نمایندگان مجلس نسبت به آنها ضروری است با صداقت رفتار كنند. ایران اسلامی و هم‌وطنان نازنین، آینده مشترك همه ماست. باید در گفتار و كردار و منش و روش بسیاری از سنت‌های دیرپای ناروا را كه امروزه بیش از پیش بروز می‌كند، شكست و از این خلاف‌آمد عادت نیز كامیاب شد. باید همه اندیشه‌ها را به میدان كشاند و به همه تجربه‌ها فراخوان داد. باید با استفاده از ابزارهای قانونی و فرصت‌ها، برای ساماندهی نارسایی‌ها و رفع مشكلات اساسی به‌ویژه اقتصادی كشور و برداشتن گام‌های متین و استوار و سریع در مسیر توسعه همه‌جانبه اهتمام مجدانه با مشاركت مؤثر مردم و گروه‌های مرجع به ‌عمل آورد.

ایران
ناکامی آمریكا در اجماع‌سازی علیه ایران
حسن بهشتی‌پور، کارشناس سیاست خارجی: اروپایی‌ها هم به شکلی موافق ادامه تحریم‌های تسلیحاتی ایران هستند. اما خواسته آنها دو تفاوت عمده با خواسته آمریكا در همین خصوص دارد؛ اول اینکه آنها می‌گویند که از نظر زمانی باید تمدید قطع‌نامه تحریم تسلیحاتی ایران نه برای مدت نامحدود بلکه فقط برای سه سال انجام شود. ثانیا معتقدند این تحریم باید فقط بخشی از تجهیزات نظامی و تسلیحات را در بر بگیرد. اما هیچ‌کدام از این خواسته‌های اروپایی‌ها در پیش‌نویس قطع‌نامه آمریكا لحاظ نشده و از همین رو رأی آنها نشان خواهد داد که در این مدت چقدر توانسته‌اند برای حفظ استقلال سیاسی خود از آمریكا موفق باشند. خصوصا اینکه می‌دانیم اخیرا ترامپ بابت این قطع‌نامه شخصا رایزنی‌هایی با مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، داشته و همین اقدام هم اهمیت موضوع برای آمریكا را نشان می‌دهد و هم نشان از وجود سطحی از تفاوت ‌نظرهای جدی بین اروپا و آمریكا در این مسئله دارد. بر همین اساس است که با رأی اروپایی‌ها باید ببینیم این تلاش‌ها به کجا کشیده. چرا‌که رأی مثبت آنها به این قطع‌نامه هر‌چند در سرنوشت این موضوع تفاوتی ایجاد نمی‌کند اما می‌تواند برای موضوعات بعدی در رابطه با برجام و حفظ آن، نشانه‌های پر‌اهمیتی به همراه داشته باشد.

همشهری
مجلس و درک منافع ملی
احمد مازنی‌، نماینده مجلس دهم: به‌ نظر می‌رسد به‌رغم اظهارات ظاهری مجلس و ادعای آنها درباره نگرانی‌های معیشتی، مجلس در عمل معیشت را به سیاست گره‌ زده و این رویکرد را در رأی عدم ‌اعتماد به وزیر صنعت، معدن و تجارت نشان داد. مجلسی که تا هفته گذشته صحبت از بلاتکلیفی وزارت صمت می‌کرد، با معرفی گزینه وزارت، رأی اعتماد به او نداد تا این وزارتخانه همچنان بلاتکلیف بماند. به ‌نظر می‌رسد خط کلی حاکم بر این مجلس این است که به هر قیمتی نگذارد دولت به وظیفه‌اش عمل کند و کارهایش را انجام دهد. دولت آقای روحانی فرصت زیادی ندارد و زمان آنچنانی هم برای انتصاب سرپرست ندارد؛ مگر اینکه متوسل به حکم حکومتی شوند که چندان به صلاح کشور هم نیست. فلسفه وجودی تشکیل جلسات سران قوا همین مسئله است که برای حل مشکلات مردم و تفاهم بر سر نیازهای آنان، هماهنگی صورت گیرد. این به ‌معنای نفی هویت و مواضع سیاسی گروه‌های سیاسی نیست؛ بلکه به منزله درک منافع کشور است. رفتار مجلس یازدهم جای نقد دارد و این گله از آنان وجود دارد که متأسفانه همچنان مواضع سیاسی خودشان را بر حل مشکلات مردم ترجیح داده‌اند. آنها به‌رغم شعارهایی که مبنی بر حل مشکلات مردم داده‌اند، همچنان ساز منافع باندی و جناحی خودشان را می‌نوازند که صدایش در شرایط خاص فعلی اقتصادی کشور برای عموم مردم گوش‌خراش است. درک شرایط خاص فعلی کشور شاید به آنان یادآوری کند آنچنان که رئیس دولت گفته همه در یک کشتی نشسته‌ایم و دود منش سیاسی آنان ممکن است حتی به چشم خودشان هم برود.

اعتماد
نگاه به درون را شعار همگان ‌ سازیم
كمال‌الدین پیرمؤذن: دولت‌های معاصر ایران به‌طور سنتی و تاریخی به نفت تكیه زده‌اند، كارهای خود را با درآمد نفت سامان داده‌اند و ناكارایی‌های خود را با آن پوشانده‌اند. اكنون گاه آن فرارسیده كه دولت به‌جای نفت بر مردم تكیه زند و از ذخایر دانش، آگاهی، مشاركت مؤثر، دارایی و تجربه آنان بهره گیرد. تركیب تحریم و نابرابری‌سازی رایج موجود در كشور، فقیر را فقیرتر و دارا را متمكن‌تر و تورم، فقر، گرانی و بی‌كاری اهداف انقلاب را مختل كرده است. اكثریت ایرانی‌ها، ‌از اینكه درآمد سرانه مردم و ارزش پول ملی كاهش یافته، ناراحت هستند. راهی جز مشاركت‌جو‌شدن آحاد مردم ایران، ‌برای حال و آینده كشور باقی نمانده است. مردم خسته از دعواهای سیاسی بی‌حاصل و برخوردهای رادیكال به آرامش خیال نیاز دارند. تخریب و افراطی‌گری سم مهلك پیشرفت كشور بوده و چوب لای چرخ مشاركت مردمی به‌منظور پیشرفت كشور و افزایش كیفیت زندگی ایرانیان است. هدف اصلی عموم صاحب‌منصبان، باید اصلاح امور از طریق عقلانیت، ‌آرامش و وفاق ملت و نمایندگان آنان و دولت باشد و دولتمردان و نمایندگان مجلس نسبت به آنها ضروری است با صداقت رفتار كنند. ایران اسلامی و هم‌وطنان نازنین، آینده مشترك همه ماست. باید در گفتار و كردار و منش و روش بسیاری از سنت‌های دیرپای ناروا را كه امروزه بیش از پیش بروز می‌كند، شكست و از این خلاف‌آمد عادت نیز كامیاب شد. باید همه اندیشه‌ها را به میدان كشاند و به همه تجربه‌ها فراخوان داد. باید با استفاده از ابزارهای قانونی و فرصت‌ها، برای ساماندهی نارسایی‌ها و رفع مشكلات اساسی به‌ویژه اقتصادی كشور و برداشتن گام‌های متین و استوار و سریع در مسیر توسعه همه‌جانبه اهتمام مجدانه با مشاركت مؤثر مردم و گروه‌های مرجع به ‌عمل آورد.

ایران
ناکامی آمریكا در اجماع‌سازی علیه ایران
حسن بهشتی‌پور، کارشناس سیاست خارجی: اروپایی‌ها هم به شکلی موافق ادامه تحریم‌های تسلیحاتی ایران هستند. اما خواسته آنها دو تفاوت عمده با خواسته آمریكا در همین خصوص دارد؛ اول اینکه آنها می‌گویند که از نظر زمانی باید تمدید قطع‌نامه تحریم تسلیحاتی ایران نه برای مدت نامحدود بلکه فقط برای سه سال انجام شود. ثانیا معتقدند این تحریم باید فقط بخشی از تجهیزات نظامی و تسلیحات را در بر بگیرد. اما هیچ‌کدام از این خواسته‌های اروپایی‌ها در پیش‌نویس قطع‌نامه آمریكا لحاظ نشده و از همین رو رأی آنها نشان خواهد داد که در این مدت چقدر توانسته‌اند برای حفظ استقلال سیاسی خود از آمریكا موفق باشند. خصوصا اینکه می‌دانیم اخیرا ترامپ بابت این قطع‌نامه شخصا رایزنی‌هایی با مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، داشته و همین اقدام هم اهمیت موضوع برای آمریكا را نشان می‌دهد و هم نشان از وجود سطحی از تفاوت ‌نظرهای جدی بین اروپا و آمریكا در این مسئله دارد. بر همین اساس است که با رأی اروپایی‌ها باید ببینیم این تلاش‌ها به کجا کشیده. چرا‌که رأی مثبت آنها به این قطع‌نامه هر‌چند در سرنوشت این موضوع تفاوتی ایجاد نمی‌کند اما می‌تواند برای موضوعات بعدی در رابطه با برجام و حفظ آن، نشانه‌های پر‌اهمیتی به همراه داشته باشد.

همشهری
مجلس و درک منافع ملی
احمد مازنی‌، نماینده مجلس دهم: به‌ نظر می‌رسد به‌رغم اظهارات ظاهری مجلس و ادعای آنها درباره نگرانی‌های معیشتی، مجلس در عمل معیشت را به سیاست گره‌ زده و این رویکرد را در رأی عدم ‌اعتماد به وزیر صنعت، معدن و تجارت نشان داد. مجلسی که تا هفته گذشته صحبت از بلاتکلیفی وزارت صمت می‌کرد، با معرفی گزینه وزارت، رأی اعتماد به او نداد تا این وزارتخانه همچنان بلاتکلیف بماند. به ‌نظر می‌رسد خط کلی حاکم بر این مجلس این است که به هر قیمتی نگذارد دولت به وظیفه‌اش عمل کند و کارهایش را انجام دهد. دولت آقای روحانی فرصت زیادی ندارد و زمان آنچنانی هم برای انتصاب سرپرست ندارد؛ مگر اینکه متوسل به حکم حکومتی شوند که چندان به صلاح کشور هم نیست. فلسفه وجودی تشکیل جلسات سران قوا همین مسئله است که برای حل مشکلات مردم و تفاهم بر سر نیازهای آنان، هماهنگی صورت گیرد. این به ‌معنای نفی هویت و مواضع سیاسی گروه‌های سیاسی نیست؛ بلکه به منزله درک منافع کشور است. رفتار مجلس یازدهم جای نقد دارد و این گله از آنان وجود دارد که متأسفانه همچنان مواضع سیاسی خودشان را بر حل مشکلات مردم ترجیح داده‌اند. آنها به‌رغم شعارهایی که مبنی بر حل مشکلات مردم داده‌اند، همچنان ساز منافع باندی و جناحی خودشان را می‌نوازند که صدایش در شرایط خاص فعلی اقتصادی کشور برای عموم مردم گوش‌خراش است. درک شرایط خاص فعلی کشور شاید به آنان یادآوری کند آنچنان که رئیس دولت گفته همه در یک کشتی نشسته‌ایم و دود منش سیاسی آنان ممکن است حتی به چشم خودشان هم برود.