قول راهاندازی والیبال ساحلی برای زنان داده شد
دختران تهرانی روی ماسه
شرق: در شرایطی که کرونا اجازه فعالیت را از بیشتر ورزشکاران گرفته و همه آنها را خانهنشین کرده اما بهواسطه همین ویروس مرگبار اتفاقهای خوبی در ورزش کشور رقم خورده که تصورش غیرممکن بود. صحبت از ورزش زنان و محدودیتهایش است. زنانی که به خاطر مسئله حجاب هنوز نتوانستهاند در خیلی از رشتههای ورزشی ورود کنند و میادین بینالمللی را ببینند. خبر خوب مربوط به برگزاری رقابتهای «والیبال ماسهای» برای بانوان است. رقابتهایی شبیه به والیبال ساحلی که زنان والیبالیست ایرانی تاکنون موفق به حضور در آن نشده بودند. هیئت والیبال تهران به خاطر تعطیلی رقابتهای سالنی این رشته در ایام کرونا، مسابقات والیبال روی ماسه را با تلفیقی از قوانین ساحلی و سالنی شبیهسازی کرد تا حداقل از این طریق جای خالی رویدادهای سالنی را برای آنها پر کند و مهمتر اینکه در این شرایط یک فضای نشاطآور را در بین قشر جوان مهیا کند.
ورزشگاه خاطرهانگیز تختی که پیش از این مسابقات ساحلی هندبال و فوتبال را میزبانی میکرد، هفته گذشته آغوش خود را به روی دختران والیبالیست تهرانی باز کرد تا آنها را به رؤیایی که در سر میپرورانند، نزدیک کند. حرف آنها این بود: «تهران ساحل ندارد اما والیبال ماسهای دارد». در تهران کرونازده 44 تیم از دختران پایتخت فرصتی پیدا کردند تا روی ماسههایی که با هشت کامیون از کنارههای دریای خزر به ورزشگاه تختی آورده شده، بازی کنند و پیکار روی شنها را هم بر تجربیات خود بیفزایند.
اما به نظر میرسد کار هیئت والیبال تهران فراتر از برگزاری یک مسابقه تفریحی در سطح استان بود.
بازتاب برگزاری این رقابتها آنقدر زیاد بود که مهین فرهادیزاده، معاونت بانوان وزارت ورزش و جوانان هم خود را به فینال این دیدار استانی رساند. برگزاری این مسابقات آنقدر او را شگفتزده کرد که همان جا قول راهاندازی والیبال ساحلی زنان را داد و این یعنی شکستن طلسم حضور والیبال بانوان ایران در ساحل.
هوشنگ عشایری، رئیس هیئت والیبال تهران از تلاشهایش برای برگزاری مسابقات والیبال روی ماسه به «شرق» میگوید: «هدف اصلی من از برگزاری این مسابقات اول از همه این بود که در ایام کرونا یک مسابقهای را برگزار کنم تا به نوعی در بین والیبالیستهای استان ایجاد انگیزه کنم. به هر حال کرونا شرایطی را به وجود آورده که همه احساس رخوت میکنند. برای همین دیدم تنها راهی که ما داریم برگزاری مسابقات در فضای باز است. با جستوجوهایی که کردم به این نتیجه رسیدم که والیبال روی ماسه را برگزار کنم اما متفاوتتر از بازیهای ساحلی. قانون این مسابقه به این شکل است که بازیها بهصورت مختلط برگزار میشود و هر تیم دو نفر دارد. اما چون ما در کشورمان این شرایط را نداریم، قوانین را به اصطلاح ایرانیزه کردیم. قوانین مسابقات سالنی و ساحلی را ترکیب کردیم و هر تیم را با ترکیب چهارنفره مشخص کردیم. واقعا فکرش را نمیکردیم که بانوان با وجود عدم تجربهشان در رقابتهای ماسهای یا همان ساحلی، اینقدر از این مسابقات استقبال کنند اما در مجموع 44 تیم از بانوان در این مسابقات شرکت کردند. از بازیکنان ملیپوش و لیگبرتری گرفته تا بازیکنان لیگ دسته یک و
آماتور در این رقابتها حضور داشتند. استقبال خانمها از این رقابتها آنقدر بالا بود که ما حتی از استانهای بوشهر و بندرعباس هم تقاضا داشتیم ولی چون به لحاظ کرونا و حفظ پروتکلهای بهداشتی اجازه این را نداشتیم ظرفیت اضافهتری بپذیریم، فقط مسابقات را با حضور تیمهای تهرانی برگزار کردیم. البته ما در بخش مردان هم این مسابقات را برگزار کردیم که استقبال خوبی از آن نشد. چون در بخش مردان والیبال ساحلی داریم و برگزاری این رقابتها برای آنها چیز تازهای نبود؛ تنها 10 تیم اعلام آمادگی کردند. خوشبختانه ما پالسهای خوبی از بازیکنان، مربیان و مسئولان برای برگزاری این مسابقات گرفتیم. ما قطعا این مسابقات را تکرار خواهیم کرد. من به والیبال چهارنفره اعتقاد دارم. حتی برنامهام این است که مسابقات والیبال چهارنفره را روی چمن، برف و استخرها برای بانوان برگزار کنم. ما میتوانیم والیبال چهارنفره چمنی را در پارکها با حضور خانوادهها بدون اینکه مشکلی باشد برگزار کنیم».
این کارشناس معتقد است والیبال ساحلی هم باید مثل سالنی برای زنان راهاندازی شود: «ما این مسابقات را بدون هیچ مشکلی برگزار کردیم. خانمهای ما با حجاب و پوشش کامل در میدان مسابقه حاضر شدند و هیچ اتفاقی نیفتاد. دختران با تونیک و شلوار بودند و مقنعه هم سرشان بود. دختران ما وقتی در رقابتهای سالنی اعزام میشوند، در رقابتهای ساحلی هم باید اعزام شوند و حضور داشته باشند. مسابقات همان است و هیچ فرقی با هم ندارند. فقط فضای آن متفاوت است. از نظر من کارشناس هیچ مشکلی برای راهاندازی والیبال ساحلی زنان نیست. مصریها هم مثل ما کشور مسلمان هستند اما با حجاب در رقابتهای ساحلی حاضر میشوند و خیلی هم مورد توجه قرار گرفتهاند. میخواهم بگویم حجاب هیچ ممانعتی برای دختران والیبالیست ما ندارد. مهم این است که مسئولان خودمان روی این مسئله تمرکز کنند».
حرفهای مهمتر درخصوص راهاندازی والیبال ساحلی برای زنان را اعظم عیدی میزند. یکی از مربیان برجسته و سازنده این رشته که 10 تیم را با مسئولیت خودش در این مسابقات شرکت داد. او به «شرق» میگوید: «خانم فرهادیزاد، معاونت بانوان وزارت ورزش و جوانان در اختتامیه این مسابقات حضور داشتند. ایشان قول دادند که حتما مجوز برگزاری این رقابتها را بهصورت کشوری خواهند گرفت تا از سال آینده در تقویم مسابقات فدراسیون والیبال قرار بگیرد. حتی این قول را دادند که والیبال ساحلی را برای بانوان ایرانی راهاندازی کنند تا اعزام برونمرزی هم داشته باشیم. از نظر پوشش مشکلی وجود ندارد. لباسها کاملا با شرع و عرف ما تطبیق داده شده است و ورزشکاران نهتنها لباس پوشیده دارند بلکه روی آن هم کاورهای بلند پوشیدهاند. دختران ما شرایط این را دارند که در مسابقات بینالمللی شرکت کنند. آنها حرفهای زیادی برای گفتن دارند. خود من مدرسه والیبال دارم و شاگردانم را در قالب 10 تیم در این مسابقات شرکت دادم. همه بچههای ضعیف و قوی مدرسهام را در این 10 تیم پخش کردم و در نهایت تیم خجسته 8 توانست نایبقهرمان مسابقات شود. بچههای من همه نونهال و نوجوان
بودند. آنها در فینال با تیم ب.آ رقابت کردند که همه آنها لیگبرتری و ملیپوش بودند و تجربه بیشتری داشتند. میخواهم بگویم اگر عرصه برای این بچهها باز میشود، میتوانند بهتر از این شوند و در تورنمنتهای بینالمللی بدرخشند. این مسابقات بیشتر از اینکه جنبه فنی داشته باشد، جنبه تفریحی و فان داشت اما از درون آن استعدادهای خیلی خوبی شناسایی شدند».
نخستین دوره رقابتهای والیبال روی ماسه با حضور 44 تیم چهارنفره و در هشت گروه پنج و شش تیمی برگزار شد که درنهایت چهار تیم کیاناسپورت، خجسته۸، سامسونگ و ب.آ به مرحله نیمهنهایی صعود کردند. فینال مسابقات بین تیمهای ب.آ و خجسته8 برگزار شد و درنهایت تیم ب.آ با ثبت نتیجه 2-صفر (با امتیازات 21-16 و 21-14) به قهرمانی رسید. تیم سامسونگ هم به عنوان سومی رسید.
شرق: در شرایطی که کرونا اجازه فعالیت را از بیشتر ورزشکاران گرفته و همه آنها را خانهنشین کرده اما بهواسطه همین ویروس مرگبار اتفاقهای خوبی در ورزش کشور رقم خورده که تصورش غیرممکن بود. صحبت از ورزش زنان و محدودیتهایش است. زنانی که به خاطر مسئله حجاب هنوز نتوانستهاند در خیلی از رشتههای ورزشی ورود کنند و میادین بینالمللی را ببینند. خبر خوب مربوط به برگزاری رقابتهای «والیبال ماسهای» برای بانوان است. رقابتهایی شبیه به والیبال ساحلی که زنان والیبالیست ایرانی تاکنون موفق به حضور در آن نشده بودند. هیئت والیبال تهران به خاطر تعطیلی رقابتهای سالنی این رشته در ایام کرونا، مسابقات والیبال روی ماسه را با تلفیقی از قوانین ساحلی و سالنی شبیهسازی کرد تا حداقل از این طریق جای خالی رویدادهای سالنی را برای آنها پر کند و مهمتر اینکه در این شرایط یک فضای نشاطآور را در بین قشر جوان مهیا کند.
ورزشگاه خاطرهانگیز تختی که پیش از این مسابقات ساحلی هندبال و فوتبال را میزبانی میکرد، هفته گذشته آغوش خود را به روی دختران والیبالیست تهرانی باز کرد تا آنها را به رؤیایی که در سر میپرورانند، نزدیک کند. حرف آنها این بود: «تهران ساحل ندارد اما والیبال ماسهای دارد». در تهران کرونازده 44 تیم از دختران پایتخت فرصتی پیدا کردند تا روی ماسههایی که با هشت کامیون از کنارههای دریای خزر به ورزشگاه تختی آورده شده، بازی کنند و پیکار روی شنها را هم بر تجربیات خود بیفزایند.
اما به نظر میرسد کار هیئت والیبال تهران فراتر از برگزاری یک مسابقه تفریحی در سطح استان بود.
بازتاب برگزاری این رقابتها آنقدر زیاد بود که مهین فرهادیزاده، معاونت بانوان وزارت ورزش و جوانان هم خود را به فینال این دیدار استانی رساند. برگزاری این مسابقات آنقدر او را شگفتزده کرد که همان جا قول راهاندازی والیبال ساحلی زنان را داد و این یعنی شکستن طلسم حضور والیبال بانوان ایران در ساحل.
هوشنگ عشایری، رئیس هیئت والیبال تهران از تلاشهایش برای برگزاری مسابقات والیبال روی ماسه به «شرق» میگوید: «هدف اصلی من از برگزاری این مسابقات اول از همه این بود که در ایام کرونا یک مسابقهای را برگزار کنم تا به نوعی در بین والیبالیستهای استان ایجاد انگیزه کنم. به هر حال کرونا شرایطی را به وجود آورده که همه احساس رخوت میکنند. برای همین دیدم تنها راهی که ما داریم برگزاری مسابقات در فضای باز است. با جستوجوهایی که کردم به این نتیجه رسیدم که والیبال روی ماسه را برگزار کنم اما متفاوتتر از بازیهای ساحلی. قانون این مسابقه به این شکل است که بازیها بهصورت مختلط برگزار میشود و هر تیم دو نفر دارد. اما چون ما در کشورمان این شرایط را نداریم، قوانین را به اصطلاح ایرانیزه کردیم. قوانین مسابقات سالنی و ساحلی را ترکیب کردیم و هر تیم را با ترکیب چهارنفره مشخص کردیم. واقعا فکرش را نمیکردیم که بانوان با وجود عدم تجربهشان در رقابتهای ماسهای یا همان ساحلی، اینقدر از این مسابقات استقبال کنند اما در مجموع 44 تیم از بانوان در این مسابقات شرکت کردند. از بازیکنان ملیپوش و لیگبرتری گرفته تا بازیکنان لیگ دسته یک و
آماتور در این رقابتها حضور داشتند. استقبال خانمها از این رقابتها آنقدر بالا بود که ما حتی از استانهای بوشهر و بندرعباس هم تقاضا داشتیم ولی چون به لحاظ کرونا و حفظ پروتکلهای بهداشتی اجازه این را نداشتیم ظرفیت اضافهتری بپذیریم، فقط مسابقات را با حضور تیمهای تهرانی برگزار کردیم. البته ما در بخش مردان هم این مسابقات را برگزار کردیم که استقبال خوبی از آن نشد. چون در بخش مردان والیبال ساحلی داریم و برگزاری این رقابتها برای آنها چیز تازهای نبود؛ تنها 10 تیم اعلام آمادگی کردند. خوشبختانه ما پالسهای خوبی از بازیکنان، مربیان و مسئولان برای برگزاری این مسابقات گرفتیم. ما قطعا این مسابقات را تکرار خواهیم کرد. من به والیبال چهارنفره اعتقاد دارم. حتی برنامهام این است که مسابقات والیبال چهارنفره را روی چمن، برف و استخرها برای بانوان برگزار کنم. ما میتوانیم والیبال چهارنفره چمنی را در پارکها با حضور خانوادهها بدون اینکه مشکلی باشد برگزار کنیم».
این کارشناس معتقد است والیبال ساحلی هم باید مثل سالنی برای زنان راهاندازی شود: «ما این مسابقات را بدون هیچ مشکلی برگزار کردیم. خانمهای ما با حجاب و پوشش کامل در میدان مسابقه حاضر شدند و هیچ اتفاقی نیفتاد. دختران با تونیک و شلوار بودند و مقنعه هم سرشان بود. دختران ما وقتی در رقابتهای سالنی اعزام میشوند، در رقابتهای ساحلی هم باید اعزام شوند و حضور داشته باشند. مسابقات همان است و هیچ فرقی با هم ندارند. فقط فضای آن متفاوت است. از نظر من کارشناس هیچ مشکلی برای راهاندازی والیبال ساحلی زنان نیست. مصریها هم مثل ما کشور مسلمان هستند اما با حجاب در رقابتهای ساحلی حاضر میشوند و خیلی هم مورد توجه قرار گرفتهاند. میخواهم بگویم حجاب هیچ ممانعتی برای دختران والیبالیست ما ندارد. مهم این است که مسئولان خودمان روی این مسئله تمرکز کنند».
حرفهای مهمتر درخصوص راهاندازی والیبال ساحلی برای زنان را اعظم عیدی میزند. یکی از مربیان برجسته و سازنده این رشته که 10 تیم را با مسئولیت خودش در این مسابقات شرکت داد. او به «شرق» میگوید: «خانم فرهادیزاد، معاونت بانوان وزارت ورزش و جوانان در اختتامیه این مسابقات حضور داشتند. ایشان قول دادند که حتما مجوز برگزاری این رقابتها را بهصورت کشوری خواهند گرفت تا از سال آینده در تقویم مسابقات فدراسیون والیبال قرار بگیرد. حتی این قول را دادند که والیبال ساحلی را برای بانوان ایرانی راهاندازی کنند تا اعزام برونمرزی هم داشته باشیم. از نظر پوشش مشکلی وجود ندارد. لباسها کاملا با شرع و عرف ما تطبیق داده شده است و ورزشکاران نهتنها لباس پوشیده دارند بلکه روی آن هم کاورهای بلند پوشیدهاند. دختران ما شرایط این را دارند که در مسابقات بینالمللی شرکت کنند. آنها حرفهای زیادی برای گفتن دارند. خود من مدرسه والیبال دارم و شاگردانم را در قالب 10 تیم در این مسابقات شرکت دادم. همه بچههای ضعیف و قوی مدرسهام را در این 10 تیم پخش کردم و در نهایت تیم خجسته 8 توانست نایبقهرمان مسابقات شود. بچههای من همه نونهال و نوجوان
بودند. آنها در فینال با تیم ب.آ رقابت کردند که همه آنها لیگبرتری و ملیپوش بودند و تجربه بیشتری داشتند. میخواهم بگویم اگر عرصه برای این بچهها باز میشود، میتوانند بهتر از این شوند و در تورنمنتهای بینالمللی بدرخشند. این مسابقات بیشتر از اینکه جنبه فنی داشته باشد، جنبه تفریحی و فان داشت اما از درون آن استعدادهای خیلی خوبی شناسایی شدند».
نخستین دوره رقابتهای والیبال روی ماسه با حضور 44 تیم چهارنفره و در هشت گروه پنج و شش تیمی برگزار شد که درنهایت چهار تیم کیاناسپورت، خجسته۸، سامسونگ و ب.آ به مرحله نیمهنهایی صعود کردند. فینال مسابقات بین تیمهای ب.آ و خجسته8 برگزار شد و درنهایت تیم ب.آ با ثبت نتیجه 2-صفر (با امتیازات 21-16 و 21-14) به قهرمانی رسید. تیم سامسونگ هم به عنوان سومی رسید.