ظریف و ناگفته‌های آن‌بارهای دیگر

وزیر امور خارجه در گفت‌وگو با روزنامه همدلی گفته «آن‌باری» که استعفایم را اعلام کردم، به خاطر این بود که اعتقاد داشتم وزیر خارجه‌ای که در ملاقات یک رئیس کشور حضور نداشته باشد و این را به‌صورت علنی اعلام کنند، دیگر در هیچ‌جای دنیا به‌عنوان وزیر خارجه تحویلش نمی‌گیرند. او از «آن‌بار»ی نام می‌برد که استعفا را اعلام کرده، محمدجواد ظریف دیپلمات است، حرف‌هایش را پیش از گفتن می‌سنجد، بار معنایی آنها را هم می‌داند. «آن‌بار» اعلام کردم، یعنی «بار یا بارها»یی هم بوده که اعلام نکرده‌ام؟ آن‌بارها گلایه و انتقادش به چه کسی یا کسانی بوده؟ او در همین مصاحبه می‌گوید اگرنامه‌نگاری‌هایم منتشر شود، می‌بینید که گاه از برخی منتقدین هم تندتر انتقاد کرده‌ام.

معنای این جمله هم روشن است، او به کسی نامه می‌نویسد که منتقدین انتقادهای تندی به او می‌کنند‌ و ظریف گاهی از آنها هم تندتر انتقاد می‌کند. شاید انتقادش به ناهماهنگی‌هایی است که بارها نه از بیرون دولت که در داخل دولت بر تلاش‌هایش سایه انداخته است. واقعیت‌هایی که او قول داده پس از پایان دولت بگوید. البته با یک جست‌وجوی ساده در حوزه اخبار مرتبط با سیاست خارجی ایران می‌شود یکی از «آن‌بارها که به اعلام استعفا کشیده نشده» را یافت. 30 تیر امسال وزارت خارجه روسیه از سفر ظریف به مسکو خبر می‌دهد. اول مرداد ظریف در گفت‌وگو با ایرنا از صحبت امن تلفنی یک‌ساعته با پوتین می‌گوید.
۱۲شهریور لاوروف، وزیر خارجه روسیه در جمع استادان و دانشجویان دانشگاه روابط بین‌الملل مسکو از آمادگی کشورش برای میانجیگری بین ایران و آمریکا خبر می‌دهد.
۱۴شهریور رئیس‌دفتر رئیس‌جمهوری ایران در گفت‌وگو با تسنیم میانجیگری روسیه برای انجام مذاکره بین ایران و آمریکا را رد می‌کند و می‌گوید ما با آمریکایی‌ها بنای مذاکره نداریم.
درست بعد از این مصاحبه برخی منابع خبری از عدم حضور وزیر امور خارجه در جلسات دولت خبر دادند... .

غیبتی که گویا دو هفته ادامه پیدا می‌کند و بالاخره با پادرمیانی اعضای ارشد دولت ختم به خیر می‌شود.
محمدجواد ظریف به همدلی گفته بعد از پایان مسئولیتش واقعیات را خواهد گفت‌ و نامه‌نگاری‌ها و انتقادات تندش درمورد سیاست خارجی را منتشر خواهد کرد. به نظر می‌رسد بتوان مخاطب این واقعیات و نامه‌نگاری‌ها و انتقادهای تند را جایی نزدیک وزیر، شاید در جلسات دولت پیدا کرد. او می‌داند اگر آن‌طور‌که خودش گفته بنایش بر نیامدن در انتخابات باشد، گفتن این واقعیات قبل از اتمام مسئولیتش برگ‌های برنده زیادی برای رقبای دولت خواهد داشت، اگر در دقیقه 90 تصمیم به آمدن بگیرد، آن‌وقت ممکن است قبل از پایان دولت از آن واقعیات و از آن بار یا بارها رونمایی کند.

وزیر امور خارجه در گفت‌وگو با روزنامه همدلی گفته «آن‌باری» که استعفایم را اعلام کردم، به خاطر این بود که اعتقاد داشتم وزیر خارجه‌ای که در ملاقات یک رئیس کشور حضور نداشته باشد و این را به‌صورت علنی اعلام کنند، دیگر در هیچ‌جای دنیا به‌عنوان وزیر خارجه تحویلش نمی‌گیرند. او از «آن‌بار»ی نام می‌برد که استعفا را اعلام کرده، محمدجواد ظریف دیپلمات است، حرف‌هایش را پیش از گفتن می‌سنجد، بار معنایی آنها را هم می‌داند. «آن‌بار» اعلام کردم، یعنی «بار یا بارها»یی هم بوده که اعلام نکرده‌ام؟ آن‌بارها گلایه و انتقادش به چه کسی یا کسانی بوده؟ او در همین مصاحبه می‌گوید اگرنامه‌نگاری‌هایم منتشر شود، می‌بینید که گاه از برخی منتقدین هم تندتر انتقاد کرده‌ام.

معنای این جمله هم روشن است، او به کسی نامه می‌نویسد که منتقدین انتقادهای تندی به او می‌کنند‌ و ظریف گاهی از آنها هم تندتر انتقاد می‌کند. شاید انتقادش به ناهماهنگی‌هایی است که بارها نه از بیرون دولت که در داخل دولت بر تلاش‌هایش سایه انداخته است. واقعیت‌هایی که او قول داده پس از پایان دولت بگوید. البته با یک جست‌وجوی ساده در حوزه اخبار مرتبط با سیاست خارجی ایران می‌شود یکی از «آن‌بارها که به اعلام استعفا کشیده نشده» را یافت. 30 تیر امسال وزارت خارجه روسیه از سفر ظریف به مسکو خبر می‌دهد. اول مرداد ظریف در گفت‌وگو با ایرنا از صحبت امن تلفنی یک‌ساعته با پوتین می‌گوید.
۱۲شهریور لاوروف، وزیر خارجه روسیه در جمع استادان و دانشجویان دانشگاه روابط بین‌الملل مسکو از آمادگی کشورش برای میانجیگری بین ایران و آمریکا خبر می‌دهد.
۱۴شهریور رئیس‌دفتر رئیس‌جمهوری ایران در گفت‌وگو با تسنیم میانجیگری روسیه برای انجام مذاکره بین ایران و آمریکا را رد می‌کند و می‌گوید ما با آمریکایی‌ها بنای مذاکره نداریم.
درست بعد از این مصاحبه برخی منابع خبری از عدم حضور وزیر امور خارجه در جلسات دولت خبر دادند... .

غیبتی که گویا دو هفته ادامه پیدا می‌کند و بالاخره با پادرمیانی اعضای ارشد دولت ختم به خیر می‌شود.
محمدجواد ظریف به همدلی گفته بعد از پایان مسئولیتش واقعیات را خواهد گفت‌ و نامه‌نگاری‌ها و انتقادات تندش درمورد سیاست خارجی را منتشر خواهد کرد. به نظر می‌رسد بتوان مخاطب این واقعیات و نامه‌نگاری‌ها و انتقادهای تند را جایی نزدیک وزیر، شاید در جلسات دولت پیدا کرد. او می‌داند اگر آن‌طور‌که خودش گفته بنایش بر نیامدن در انتخابات باشد، گفتن این واقعیات قبل از اتمام مسئولیتش برگ‌های برنده زیادی برای رقبای دولت خواهد داشت، اگر در دقیقه 90 تصمیم به آمدن بگیرد، آن‌وقت ممکن است قبل از پایان دولت از آن واقعیات و از آن بار یا بارها رونمایی کند.