کشتن حیوانات در سطل زباله!
سپهر سلیمی
برنامه جهانی غذا که زیر نظر سازمان ملل متحد فعالیت می‌کند، در گزارشی اعلام کرده سالانه ۹۳۰ میلیون تن غذا دور ریخته می‌شود. این عدد معادل ۱۷ درصد کل مواد غذایی در جهان است. این درحالی است که ۶۹۰ میلیون نفر در جهان از گرسنگی رنج می‌برند. بر اساس این گزارش این میزان مواد غذایی هدر داده‌شده در تولید ۸ تا ۱۰ درصد گازهای گلخانه‌ای نقش داشته است. حداقل ۲۰ درصد از آب شیرین مصرفی برای تولید این میزان از مواد غذایی مصرف شده است. اثرات دورریز مواد غذایی بر محیط زیست و حیوانات به قدری است که بخش دیگری از آن در یادداشت دیگری منتشر خواهد شد.
آمار فائو نشان می‌دهد ایران با آنکه تنها یک‌درصد جمعیت جهان را در خود جای داده است اما میزان هدررفت غذایی‌اش به اندازه دو‌و‌هفت دهم‌درصد کل جهان است. براساس این گزارش هدررفت ٣٥ میلیون تنی غذا در ایران معادل غذای ١٨ میلیون نفر است. این موضوع درحالی رخ می‌دهد که چیزی حدود ٩ میلیون ایرانی در دهک‌های اول و دوم هستند و درآمدشان کفاف تغذیه مناسب را نمی‌دهد.
با احتساب آمار جهانی دورریز غذا می‌توان گفت غذایی که دور ریخته می‌شود، نقش بسیار مهمی در نابودی زمین دارد. کشاورزی بزرگ‌ترین تهدید برای تنوع زیستی در جهان است. بخش قابل‌توجهی از مواد غذایی در زمین‌های کشاورزی حاصل از تغییر کاربری جنگل‌ها تولید می‌شود. جنگل‌هایی که زیستگاه حیوانات هستند. همچنین برای تولید این میزان مواد غذایی آب شیرین مصرف شده است. آبی که از طبیعت تأمین می‌شود و فشار بر منابع آبی به خشکی رودخانه‌ها، تالاب‌ها و دریاچه‌ها منجر خواهد شد. سموم مصرف‌شده برای تولید این حجم از مواد غذایی از دیگر مواردی است که به‌طور مستقیم بر محیط زیست و حیات جانداران اثر دارد. این سموم به‌ویژه نقش مهمی در نابودی گرده‌افشان‌ها از جمله زنبورها دارند. زباله‌های حاصل از عدم مصرف این حجم از مواد غذایی از دیگر مواردی است که به‌طور مستقیم زیست‌بوم و حیات حیوانات را تهدید می‌کند. شیرابه نقش مهمی در آلودگی محیط زیست و به‌ویژه منابع آبی دارد.
همچنین زباله‌های دور ریخته‌شده به عاملی برای تجمع حیوانات وحشی و اهلی تبدیل می‌شوند. این مسئله می‌تواند نقش مؤثری در برهم‌خوردن تعادل جمعیت این حیوانات در مناطق مختلف داشته باشد.
از سوی دیگر گازهای گلخانه‌ای نقش اساسی در افزایش گرمایش زمین و تغییر اقلیم دارند و تغییر اقلیم از عوامل اصلی نابودی زیستگاه‌ها و انقراض گونه‌های جانوری و حیوانی به شمار می‌رود. نکته مهم دیگر آنکه بخش قابل‌توجهی از این ضایعات غذایی در واقع حیوانات کشته‌شده‌ای هستند که در قالب گوشت و لبنیات به هدر می‌روند. از ماهی‌های اقیانوسی تا شیر و تخم مرغ تولید‌شده در دامپروری‌های صنعتی. فقط در ایالات متحده ۱۰ تا ۱۲ درصد ماهیگیری صنعتی به زباله تبدیل می‌شود.
فقر یکی از عوامل اثرگذار بر نابودی محیط‌زیست و تنوع زیستی توسط جوامع محلی است. غذایی که وارد سطل زباله‌ها می‌شود، اگر در اختیار فقرا قرار گیرد، می‌تواند به کاهش تعارض میان انسان و محیط‌زیست منجر شود؛ از کاهش قاچاق حیات‌وحش تا شکار، نابودی جنگل و... .
در این یادداشت به‌طور مختصر و تیتروار به نقش زیانبار اتلاف غذا اشاره شد. جزئیات آن ابعاد دردناک و باورنکردنی‌ای دارد که در یادداشتی دیگر به آن اشاره خواهد شد.
برنامه جهانی غذا که زیر نظر سازمان ملل متحد فعالیت می‌کند، در گزارشی اعلام کرده سالانه ۹۳۰ میلیون تن غذا دور ریخته می‌شود. این عدد معادل ۱۷ درصد کل مواد غذایی در جهان است. این درحالی است که ۶۹۰ میلیون نفر در جهان از گرسنگی رنج می‌برند. بر اساس این گزارش این میزان مواد غذایی هدر داده‌شده در تولید ۸ تا ۱۰ درصد گازهای گلخانه‌ای نقش داشته است. حداقل ۲۰ درصد از آب شیرین مصرفی برای تولید این میزان از مواد غذایی مصرف شده است. اثرات دورریز مواد غذایی بر محیط زیست و حیوانات به قدری است که بخش دیگری از آن در یادداشت دیگری منتشر خواهد شد.
آمار فائو نشان می‌دهد ایران با آنکه تنها یک‌درصد جمعیت جهان را در خود جای داده است اما میزان هدررفت غذایی‌اش به اندازه دو‌و‌هفت دهم‌درصد کل جهان است. براساس این گزارش هدررفت ٣٥ میلیون تنی غذا در ایران معادل غذای ١٨ میلیون نفر است. این موضوع درحالی رخ می‌دهد که چیزی حدود ٩ میلیون ایرانی در دهک‌های اول و دوم هستند و درآمدشان کفاف تغذیه مناسب را نمی‌دهد.
با احتساب آمار جهانی دورریز غذا می‌توان گفت غذایی که دور ریخته می‌شود، نقش بسیار مهمی در نابودی زمین دارد. کشاورزی بزرگ‌ترین تهدید برای تنوع زیستی در جهان است. بخش قابل‌توجهی از مواد غذایی در زمین‌های کشاورزی حاصل از تغییر کاربری جنگل‌ها تولید می‌شود. جنگل‌هایی که زیستگاه حیوانات هستند. همچنین برای تولید این میزان مواد غذایی آب شیرین مصرف شده است. آبی که از طبیعت تأمین می‌شود و فشار بر منابع آبی به خشکی رودخانه‌ها، تالاب‌ها و دریاچه‌ها منجر خواهد شد. سموم مصرف‌شده برای تولید این حجم از مواد غذایی از دیگر مواردی است که به‌طور مستقیم بر محیط زیست و حیات جانداران اثر دارد. این سموم به‌ویژه نقش مهمی در نابودی گرده‌افشان‌ها از جمله زنبورها دارند. زباله‌های حاصل از عدم مصرف این حجم از مواد غذایی از دیگر مواردی است که به‌طور مستقیم زیست‌بوم و حیات حیوانات را تهدید می‌کند. شیرابه نقش مهمی در آلودگی محیط زیست و به‌ویژه منابع آبی دارد.
همچنین زباله‌های دور ریخته‌شده به عاملی برای تجمع حیوانات وحشی و اهلی تبدیل می‌شوند. این مسئله می‌تواند نقش مؤثری در برهم‌خوردن تعادل جمعیت این حیوانات در مناطق مختلف داشته باشد.
از سوی دیگر گازهای گلخانه‌ای نقش اساسی در افزایش گرمایش زمین و تغییر اقلیم دارند و تغییر اقلیم از عوامل اصلی نابودی زیستگاه‌ها و انقراض گونه‌های جانوری و حیوانی به شمار می‌رود. نکته مهم دیگر آنکه بخش قابل‌توجهی از این ضایعات غذایی در واقع حیوانات کشته‌شده‌ای هستند که در قالب گوشت و لبنیات به هدر می‌روند. از ماهی‌های اقیانوسی تا شیر و تخم مرغ تولید‌شده در دامپروری‌های صنعتی. فقط در ایالات متحده ۱۰ تا ۱۲ درصد ماهیگیری صنعتی به زباله تبدیل می‌شود.
فقر یکی از عوامل اثرگذار بر نابودی محیط‌زیست و تنوع زیستی توسط جوامع محلی است. غذایی که وارد سطل زباله‌ها می‌شود، اگر در اختیار فقرا قرار گیرد، می‌تواند به کاهش تعارض میان انسان و محیط‌زیست منجر شود؛ از کاهش قاچاق حیات‌وحش تا شکار، نابودی جنگل و... .
در این یادداشت به‌طور مختصر و تیتروار به نقش زیانبار اتلاف غذا اشاره شد. جزئیات آن ابعاد دردناک و باورنکردنی‌ای دارد که در یادداشتی دیگر به آن اشاره خواهد شد.