پست شب قدر ظریف
تهمتها را بخشیدم مردم هم مرا ببخشند
محمدجواد ظریف در پستی که سحرگاه شب قدر منتشر شد، با اشاره به ماجرای درز فایل صوتی صحبتهای او و جنجالهای پس از انتشارش، حرفهایش را «تحلیل تلخ این دانشجوی روابط خارجی» خواند. وزیر خارجه در این نوشته گفت تهمتها علیه خود را بخشیده است و از مردم و خانواده شهید سلیمانی هم خواست او را ببخشند. ظریف در اینستاگرام نوشت: «یک هفتهای است که در پی پخش برداشت و تحلیل تلخ این دانشجوی روابط خارجی از یک برهه تاریخی - آنهم صرفا برای انتقال صادقانه تجربیات به مسئولان آینده و بدون هیچگونه قصدی برای انتشار وسیع و یا حتی محدود آن - احساسات پاک عاشقان شهید والامقام سردار سپهبد قاسم سلیمانی و خانواده آن شهید و بهخصوص شیردخترش زینب خانم - که برایم همچون فرزندان خودم عزیز است - جریحهدار شده است. برخی هم تلاش کردهاند از این شرایط ناگوار وسیلهای برای برهمزدن همدلی میان آحاد مردم دلاور این مرزوبوم و یا ابزاری برای اهداف کوتاه سیاسی بسازند». وزیر امور خارجه در ادامه یادآور شد: «از همه بزرگوارانی که در این روزها - با علم به عشق و همراهی دیرینم با شهید سلیمانی - با حمایت و روشنگریهای خود بنده را مرهون لطفشان قرار دادهاند سپاسگزارم.» ظریف تأکید کرد: «عرایض بنده - که هیچ ادعایی جز صداقت بر قطعیت آن ندارم - ذرهای از عظمت شهید سلیمانی و نقش بیبدیل او در بازآفرینی امنیت ایران، منطقه و جهان نمیکاهد. ولی اگر میدانستم جملهای از آن عرایض انتشار عمومی پیدا میکند، حتما همچون گذشته آن را بر زبان نمیآوردم. نه برای اینکه مردم را محرم نمیدانم، بلکه از آن جهت که در جهان به هم پیوسته کنونی که انتخاب مخاطب را ناممکن ساخته و در آشفتهبازار سیاست، اغیار را محرم نمیشمارم». وی یادآور شد: «هرچه داریم از این مردم است و همانگونه که برادرم شهید حاج قاسم جانش را فدای این مردم نمود، من هم اگر آبرویی دارم آن را با افتخار فدای همین مردم میکنم که: ما را سریست با تو که گر خلق روزگار / دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم» ظریف تصریح کرد: «در سحرگاه ضربتخوردن شاه مردان و به هنگام اعمال شب قدر، همه کسانی که به باور خودم به من تهمت و افترا زده بودند را بخشیدم. امیدوارم مردم بزرگوار ایران و همه عاشقان سردار و بهویژه خانواده بزرگوار سلیمانی عزیز نیز بنده را ببخشایند». وی نوشته خود را با این دو بیت به پایان برد: «رو سینه را چون سینهها هفت آب شو از کینهها / وآنگه شراب عشق را پیمانه شو پیمانه شو / باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی / گر سوی مستان میروی مستانه شو مستانه شو».
محمدجواد ظریف در پستی که سحرگاه شب قدر منتشر شد، با اشاره به ماجرای درز فایل صوتی صحبتهای او و جنجالهای پس از انتشارش، حرفهایش را «تحلیل تلخ این دانشجوی روابط خارجی» خواند. وزیر خارجه در این نوشته گفت تهمتها علیه خود را بخشیده است و از مردم و خانواده شهید سلیمانی هم خواست او را ببخشند. ظریف در اینستاگرام نوشت: «یک هفتهای است که در پی پخش برداشت و تحلیل تلخ این دانشجوی روابط خارجی از یک برهه تاریخی - آنهم صرفا برای انتقال صادقانه تجربیات به مسئولان آینده و بدون هیچگونه قصدی برای انتشار وسیع و یا حتی محدود آن - احساسات پاک عاشقان شهید والامقام سردار سپهبد قاسم سلیمانی و خانواده آن شهید و بهخصوص شیردخترش زینب خانم - که برایم همچون فرزندان خودم عزیز است - جریحهدار شده است. برخی هم تلاش کردهاند از این شرایط ناگوار وسیلهای برای برهمزدن همدلی میان آحاد مردم دلاور این مرزوبوم و یا ابزاری برای اهداف کوتاه سیاسی بسازند». وزیر امور خارجه در ادامه یادآور شد: «از همه بزرگوارانی که در این روزها - با علم به عشق و همراهی دیرینم با شهید سلیمانی - با حمایت و روشنگریهای خود بنده را مرهون لطفشان قرار دادهاند سپاسگزارم.» ظریف تأکید کرد: «عرایض بنده - که هیچ ادعایی جز صداقت بر قطعیت آن ندارم - ذرهای از عظمت شهید سلیمانی و نقش بیبدیل او در بازآفرینی امنیت ایران، منطقه و جهان نمیکاهد. ولی اگر میدانستم جملهای از آن عرایض انتشار عمومی پیدا میکند، حتما همچون گذشته آن را بر زبان نمیآوردم. نه برای اینکه مردم را محرم نمیدانم، بلکه از آن جهت که در جهان به هم پیوسته کنونی که انتخاب مخاطب را ناممکن ساخته و در آشفتهبازار سیاست، اغیار را محرم نمیشمارم». وی یادآور شد: «هرچه داریم از این مردم است و همانگونه که برادرم شهید حاج قاسم جانش را فدای این مردم نمود، من هم اگر آبرویی دارم آن را با افتخار فدای همین مردم میکنم که: ما را سریست با تو که گر خلق روزگار / دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم» ظریف تصریح کرد: «در سحرگاه ضربتخوردن شاه مردان و به هنگام اعمال شب قدر، همه کسانی که به باور خودم به من تهمت و افترا زده بودند را بخشیدم. امیدوارم مردم بزرگوار ایران و همه عاشقان سردار و بهویژه خانواده بزرگوار سلیمانی عزیز نیز بنده را ببخشایند». وی نوشته خود را با این دو بیت به پایان برد: «رو سینه را چون سینهها هفت آب شو از کینهها / وآنگه شراب عشق را پیمانه شو پیمانه شو / باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی / گر سوی مستان میروی مستانه شو مستانه شو».