لاریجانی گفت نمی‌آیم

جماران: باهنر گفته است: اواخر ماه شعبان من با آقای لاریجانی ملاقات داشتم، ایشان به ‌صورت جدی می‌گفت «من نامزد نیستم». شورای وحدت تا جایی که ما اطلاع داریم، سراغ کسانی رفته که اینها خودشان اعلام کردند «ما نامزد هستیم» یا یکی از نزدیکانشان گفته ایشان نامزد هست و آن فرد هم موضوع را تکذیب نکرده، اما آقای لاریجانی هرکسی از ایشان سؤال می‌کند، می‌گوید «نه، من نیستم». باز می‌گویم در عالم سیاست معنایش این نیست که ایشان متعهد است، قسم خورده یا به کسی امضا داده است که نیاید، اما در فضای سیاسی ایشان الان خودش که اعلام کند «جزء کاندیداها نیستم». روز اول که شورای وحدت راه افتاد، شورای ائتلاف نیروهای انقلاب یک بی‌معرفتی کرد و گفتند «این شورای وحدتی‌ها دنبال نامزدی آقای پورمحمدی هستند و اگر نشد، آقای لاریجانی نامزد شورای وحدت می‌شود». به همین دلیل شاید شورای وحدت یک مقدار محتاطانه دارد برخورد می‌کند، اما این‌ رویکرد نه لَهِ آقای لاریجانی و نه علیه آقای لاریجانی است. من به جلسات شورای وحدت می‌روم و شرکت می‌کنم. زمان برجام ما در مجلس بودیم و مواضع ما با مواضع آقای لاریجانی تفاوتی نداشت. البته شاید در برخی موضوعات دیگر من با آقای لاریجانی اختلاف نظرهایی هم داشته باشیم. در کل شورای ائتلاف خیلی آبش با آقای لاریجانی در یک جوی نمی‌رود. شورای وحدت نه صددرصد رد و نه صددرصد تأیید می‌کند بلکه مثل بقیه به آقای لاریجانی نگاه می‌کند. البته اگر یک زمانی آقای لاریجانی بیاید و بگوید من کاندیدا و نامزد هستم، می‌تواند جزء افرادی باشد که در شورای وحدت بررسی می‌شود. من در جلسه‌ای که اواخر شعبان با آقای لاریجانی داشتم از ایشان سؤال کردم و گفتم «شما برای ریاست‌جمهوری می‌آیی؟» گفت «من نمی‌آیم»؛ البته من یک شوخی طنز سیاسی با او کردم و گفتم «آره، مگر اینکه چی بشه». این چی بشه یک واژه عرفی است. بقیه را هم من سؤال می‌کنم و می‌گویند ما نیستیم، این را می‌گویم که «مگر چه اتفاقی بیفتد». اگر آقای لاریجانی به دولت آقای روحانی کمکی کرده، در راستای همکاری دو قوه بوده است، نه در راستای هماهنگی دو جریان سیاسی.

جماران: باهنر گفته است: اواخر ماه شعبان من با آقای لاریجانی ملاقات داشتم، ایشان به ‌صورت جدی می‌گفت «من نامزد نیستم». شورای وحدت تا جایی که ما اطلاع داریم، سراغ کسانی رفته که اینها خودشان اعلام کردند «ما نامزد هستیم» یا یکی از نزدیکانشان گفته ایشان نامزد هست و آن فرد هم موضوع را تکذیب نکرده، اما آقای لاریجانی هرکسی از ایشان سؤال می‌کند، می‌گوید «نه، من نیستم». باز می‌گویم در عالم سیاست معنایش این نیست که ایشان متعهد است، قسم خورده یا به کسی امضا داده است که نیاید، اما در فضای سیاسی ایشان الان خودش که اعلام کند «جزء کاندیداها نیستم». روز اول که شورای وحدت راه افتاد، شورای ائتلاف نیروهای انقلاب یک بی‌معرفتی کرد و گفتند «این شورای وحدتی‌ها دنبال نامزدی آقای پورمحمدی هستند و اگر نشد، آقای لاریجانی نامزد شورای وحدت می‌شود». به همین دلیل شاید شورای وحدت یک مقدار محتاطانه دارد برخورد می‌کند، اما این‌ رویکرد نه لَهِ آقای لاریجانی و نه علیه آقای لاریجانی است. من به جلسات شورای وحدت می‌روم و شرکت می‌کنم. زمان برجام ما در مجلس بودیم و مواضع ما با مواضع آقای لاریجانی تفاوتی نداشت. البته شاید در برخی موضوعات دیگر من با آقای لاریجانی اختلاف نظرهایی هم داشته باشیم. در کل شورای ائتلاف خیلی آبش با آقای لاریجانی در یک جوی نمی‌رود. شورای وحدت نه صددرصد رد و نه صددرصد تأیید می‌کند بلکه مثل بقیه به آقای لاریجانی نگاه می‌کند. البته اگر یک زمانی آقای لاریجانی بیاید و بگوید من کاندیدا و نامزد هستم، می‌تواند جزء افرادی باشد که در شورای وحدت بررسی می‌شود. من در جلسه‌ای که اواخر شعبان با آقای لاریجانی داشتم از ایشان سؤال کردم و گفتم «شما برای ریاست‌جمهوری می‌آیی؟» گفت «من نمی‌آیم»؛ البته من یک شوخی طنز سیاسی با او کردم و گفتم «آره، مگر اینکه چی بشه». این چی بشه یک واژه عرفی است. بقیه را هم من سؤال می‌کنم و می‌گویند ما نیستیم، این را می‌گویم که «مگر چه اتفاقی بیفتد». اگر آقای لاریجانی به دولت آقای روحانی کمکی کرده، در راستای همکاری دو قوه بوده است، نه در راستای هماهنگی دو جریان سیاسی.