روز ادبیات کودکان و یک‌جور توهین دائمی
نقی سلیمانی
روز 18 تیرماه در تقویم ما ایرانی‌ها، به‌عنوان «روز ادبیات کودکان و نوجوانان» اعلام شده است؛ یعنی روز مرگ «مهدی آذریزدی». آذریزدی صاحب مجموعه کتاب با‌ارزش «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» و شماری دیگر از آثار با‌ارزش است و از پیش‌کسوتان ادبیات کودکان و نوجوانان در ایران. آیا می‌توان روز مرگ یک نویسنده را جشن گرفت (!) و به‌عنوان روز ادبیات کودکان و نوجوانان در یک کشور اعلام کرد؟
البته ادبیات کودکان و نوجوانان در ایران مسائل و مشکلات زیادی دارد که نویسندگان ضروری است در روزنامه‌ها و نیز در کتاب‌های خود آن را اعلام کنند تا سرانجام روزی نزدیک یا دور اصلاح شود. اما این یکی اگرچه شاید خیلی کوچک به نظر برسد، اما مثل یک‌جور توهین دائمی است که هر‌سال تکرار می‌شود. اگر به نویسنده کتاب کودک این روز را تبریک بگویید، چنان‌که من گفتم، برمی‌آشوبد و از ناراحتی به خود می‌پیچد.
من نمی‌دانم روز 27 اسفند، روز تولد مهدی آذریزدی، که اتفاقا به عید هم نزدیک است، مگر چه عیبی دارد که روز ادبیات کودکان اعلام نمی‌شود؟
چرا برخی سرنا را از سر گشادش می‌زنند؟! چرا اجازه می‌دهیم بی‌تناسبی پا بگیرد و بیداد کند؟ آیا گرهی را که با دست باز می‌شود، به‌راستی، باید با دندان گشود؟!
روز 18 تیرماه در تقویم ما ایرانی‌ها، به‌عنوان «روز ادبیات کودکان و نوجوانان» اعلام شده است؛ یعنی روز مرگ «مهدی آذریزدی». آذریزدی صاحب مجموعه کتاب با‌ارزش «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» و شماری دیگر از آثار با‌ارزش است و از پیش‌کسوتان ادبیات کودکان و نوجوانان در ایران. آیا می‌توان روز مرگ یک نویسنده را جشن گرفت (!) و به‌عنوان روز ادبیات کودکان و نوجوانان در یک کشور اعلام کرد؟
البته ادبیات کودکان و نوجوانان در ایران مسائل و مشکلات زیادی دارد که نویسندگان ضروری است در روزنامه‌ها و نیز در کتاب‌های خود آن را اعلام کنند تا سرانجام روزی نزدیک یا دور اصلاح شود. اما این یکی اگرچه شاید خیلی کوچک به نظر برسد، اما مثل یک‌جور توهین دائمی است که هر‌سال تکرار می‌شود. اگر به نویسنده کتاب کودک این روز را تبریک بگویید، چنان‌که من گفتم، برمی‌آشوبد و از ناراحتی به خود می‌پیچد.
من نمی‌دانم روز 27 اسفند، روز تولد مهدی آذریزدی، که اتفاقا به عید هم نزدیک است، مگر چه عیبی دارد که روز ادبیات کودکان اعلام نمی‌شود؟
چرا برخی سرنا را از سر گشادش می‌زنند؟! چرا اجازه می‌دهیم بی‌تناسبی پا بگیرد و بیداد کند؟ آیا گرهی را که با دست باز می‌شود، به‌راستی، باید با دندان گشود؟!