|

گزارش اختصاصی از «جشنواره کن»

نخل‌های تشنه

«هفتاد‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی کن» در حالی به پایان رسید که شکل‌گیری اپیدمی ویروس کرونا شرایط را برای سفرکردن و رسیدن به شهر کن نامطلوب کرده بود، زیرا تمام میهمانانی که از سایر نقاط جهان دعوت شدند، در لیست کشورهای مجاز سفر به فرانسه نبودند، از‌این‌رو امسال با جشنواره‌ای مواجه شدیم که جواب‌گوی فیلم‌ها و میهمانانی شد که فقط مجاز به سفر بودند و در لیست قرمز شیوع ویروس کرونا قرار نداشتند، سایر میهمانان دیگر نیز با شرایط ویژه و سختی وارد فرانسه شدند و در لحظه ورود کارت واکسیناسیون آنها یا تست‌های منفی آنها چک می‌شد تا بتوانند به‌راحتی وارد کاخ جشنواره شوند. در واقع هر شرکت‌کننده هر 48 ساعت مجبور به تست‌دادن و رفتن به مرکزی بود که در کنار جشنواره قرار داشت. امسال مدیر هنری جشنواره کن آقای
«تیری فرمو -Thierry Frémaux» که «مدیر انیستیتوی لومیر» است و از منتقدان قدیمی و کارکشته در سینمای فرانسه به شمار می‌آید، در روز انتهایی خبر از سلامت همه میهمانان در طول برگزاری جشنواره داد! و سینماها را یکی از امن‌ترین جاها در شهر کن دانست!
امسال فیلم‌سازان زن اقبال بیشتری در گرفتن جوایز اصلی جشنواره داشتند و خاتم «ژولیا دو کورنو» با فیلم فرانسوی
«تیتان-Titane» که با چاشنی ترس و شخصیت «سادو مازوخیستی» همراه بود، برنده جایزه نخل طلا شد. گاه دیدن سکانس‌هایی از این فیلم غیر قابل تحمل بود ‌اما فیلمی مدرن و چالش‌برانگیز به نظر می‌رسید، از این لحاظ خیلی‌ها انتخاب هیئت داوران را برای دادن این نخل طلا عجیب ارزیابی کردند، همچنین امسال نخل طلای فیلم کوتاه که از ایران «محمد میقانی» با فیلم «ارتودنسی» برای گرفتن این جایزه کاندیدا شده بود به خانم «تانگ یی» برای فیلم «همه کلاغ‌های جهان» تعلق گرفت! «اصغر فرهادی» که فیلم جدید
«قهرمان -A Hero» را با بازی «امیر جدیدی» و «محسن تنابنده» در کارنامه داشت مشترکا «جایزه بزرگ هیئت داوران» را با فیلم خوش‌ساخت «کوپه شماره شش» ساخته «یوهو کاسمانن» از فنلاند دریافت کرد. البته منتقدان فرانسوی فیلم فرهادی را بسیار پسندیدند و امتیاز بالایی به این فیلم دادند! فرهادی در «قهرمان» همان روایت و شیوه‌ای را به کار می‌برد که مخاطب را با این تعلیق و هیجان نگه می‌دارد که «چه کسی در انتها دروغ می‌گوید!». شاید بهتر است که به یک شیوه نو و تازه‌ای در کارگردانی فکر کند، زیرا بسیاری از تماشاچیان کار جدید او‌ را تکرار همان فیلم‌های قبلی او می‌دانند.
از دیگر فیلم‌های خوبی که می‌توان در این دوره از آنها یاد کرد فیلم «جزیره برگمن» است که سوژه جالب آن مربوط به توریست‌هایی بود که وارد جزیره‌ای می‌شدند که سال‌ها فیلم‌ساز فقید و بزرگ تاریخ سینما «اینگمار برگمن» در آن زندگی می‌کرد، شاید این فیلم می‌توانست یکی از فیلم‌هایی باشد که هیئت داوران می‌توانستند جایزه‌ای برای آن در نظر بگیرند!
فیلم‌ساز ژاپنی «ریسوکی هاماگوچی» با فیلم «ماشین مرا بران- Drive my Car» یکی از فیلم‌سازان خوش‌اقبالی بود که هم جایزه فیلم‌نامه را در بخش رقابتی و هم جایزه «فیپرشی - جایزه منتقدین سینمایی» را به خود اختصاص داد، فیلمی نزدیک به سه ساعت که کمی خسته‌کننده به نظر می‌رسید!
امسال سینمای ایران در بخش «دو هفته کارگردانان» یک فیلم از «پناه پناهی» داشت که کار قابل‌قبولی از این فیلم‌ساز جوان بود! رئیس هیئت داوران آقای «اسپایک لی» در مراسم اختتامیه یک حرکت غیرقابل پیش‌بینی کرد که خیلی‌ها متوجه نشدند که این صحنه را بازی کرد یا اشتباها آن را بیان کرد! او در همان شروع مراسم نام برنده جشنواره را اعلام کرد که خیلی‌ها هنوز دلیل این حرکت او را متوجه نشدند! «هفتادوچهارمین جشنواره کن» به پایان رسید، اما بخش عمده‌ای از فیلم‌های پذیرفته‌شده از خلاقیت نو و کیفیت مطلوبی که از این جشنواره انتظار می‌رفت برخوردار نبودند. شایسته است این جشنواره از یک هیئت انتخاب جدیدی برای کشف فیلم‌سازان نو و خلاق دعوت به عمل آورد، شاید قضاوت‌کردن زود باشد و باید منتظر دوره بعدی این جشنواره شد و دید چه آثاری را نمایش خواهد داد، در هر صورت شرایط نامطلوبی که در یک‌‌سال‌ونیم پیش زندگی انسان‌ها را مختل کرد یکی از عواملی بود که به هنر سینما ضربه‌ شدیدی وارد کرد! امسال مشخص شد که نخل‌های کن هنوز تشنه هستند، تشنه از دوربودن تماشاچی‌ها و سالن‌ها و صف‌هایی که مثل همیشه پر از جمعیت نبودند!
«هفتاد‌وچهارمین جشنواره بین‌المللی کن» در حالی به پایان رسید که شکل‌گیری اپیدمی ویروس کرونا شرایط را برای سفرکردن و رسیدن به شهر کن نامطلوب کرده بود، زیرا تمام میهمانانی که از سایر نقاط جهان دعوت شدند، در لیست کشورهای مجاز سفر به فرانسه نبودند، از‌این‌رو امسال با جشنواره‌ای مواجه شدیم که جواب‌گوی فیلم‌ها و میهمانانی شد که فقط مجاز به سفر بودند و در لیست قرمز شیوع ویروس کرونا قرار نداشتند، سایر میهمانان دیگر نیز با شرایط ویژه و سختی وارد فرانسه شدند و در لحظه ورود کارت واکسیناسیون آنها یا تست‌های منفی آنها چک می‌شد تا بتوانند به‌راحتی وارد کاخ جشنواره شوند. در واقع هر شرکت‌کننده هر 48 ساعت مجبور به تست‌دادن و رفتن به مرکزی بود که در کنار جشنواره قرار داشت. امسال مدیر هنری جشنواره کن آقای
«تیری فرمو -Thierry Frémaux» که «مدیر انیستیتوی لومیر» است و از منتقدان قدیمی و کارکشته در سینمای فرانسه به شمار می‌آید، در روز انتهایی خبر از سلامت همه میهمانان در طول برگزاری جشنواره داد! و سینماها را یکی از امن‌ترین جاها در شهر کن دانست!
امسال فیلم‌سازان زن اقبال بیشتری در گرفتن جوایز اصلی جشنواره داشتند و خاتم «ژولیا دو کورنو» با فیلم فرانسوی
«تیتان-Titane» که با چاشنی ترس و شخصیت «سادو مازوخیستی» همراه بود، برنده جایزه نخل طلا شد. گاه دیدن سکانس‌هایی از این فیلم غیر قابل تحمل بود ‌اما فیلمی مدرن و چالش‌برانگیز به نظر می‌رسید، از این لحاظ خیلی‌ها انتخاب هیئت داوران را برای دادن این نخل طلا عجیب ارزیابی کردند، همچنین امسال نخل طلای فیلم کوتاه که از ایران «محمد میقانی» با فیلم «ارتودنسی» برای گرفتن این جایزه کاندیدا شده بود به خانم «تانگ یی» برای فیلم «همه کلاغ‌های جهان» تعلق گرفت! «اصغر فرهادی» که فیلم جدید
«قهرمان -A Hero» را با بازی «امیر جدیدی» و «محسن تنابنده» در کارنامه داشت مشترکا «جایزه بزرگ هیئت داوران» را با فیلم خوش‌ساخت «کوپه شماره شش» ساخته «یوهو کاسمانن» از فنلاند دریافت کرد. البته منتقدان فرانسوی فیلم فرهادی را بسیار پسندیدند و امتیاز بالایی به این فیلم دادند! فرهادی در «قهرمان» همان روایت و شیوه‌ای را به کار می‌برد که مخاطب را با این تعلیق و هیجان نگه می‌دارد که «چه کسی در انتها دروغ می‌گوید!». شاید بهتر است که به یک شیوه نو و تازه‌ای در کارگردانی فکر کند، زیرا بسیاری از تماشاچیان کار جدید او‌ را تکرار همان فیلم‌های قبلی او می‌دانند.
از دیگر فیلم‌های خوبی که می‌توان در این دوره از آنها یاد کرد فیلم «جزیره برگمن» است که سوژه جالب آن مربوط به توریست‌هایی بود که وارد جزیره‌ای می‌شدند که سال‌ها فیلم‌ساز فقید و بزرگ تاریخ سینما «اینگمار برگمن» در آن زندگی می‌کرد، شاید این فیلم می‌توانست یکی از فیلم‌هایی باشد که هیئت داوران می‌توانستند جایزه‌ای برای آن در نظر بگیرند!
فیلم‌ساز ژاپنی «ریسوکی هاماگوچی» با فیلم «ماشین مرا بران- Drive my Car» یکی از فیلم‌سازان خوش‌اقبالی بود که هم جایزه فیلم‌نامه را در بخش رقابتی و هم جایزه «فیپرشی - جایزه منتقدین سینمایی» را به خود اختصاص داد، فیلمی نزدیک به سه ساعت که کمی خسته‌کننده به نظر می‌رسید!
امسال سینمای ایران در بخش «دو هفته کارگردانان» یک فیلم از «پناه پناهی» داشت که کار قابل‌قبولی از این فیلم‌ساز جوان بود! رئیس هیئت داوران آقای «اسپایک لی» در مراسم اختتامیه یک حرکت غیرقابل پیش‌بینی کرد که خیلی‌ها متوجه نشدند که این صحنه را بازی کرد یا اشتباها آن را بیان کرد! او در همان شروع مراسم نام برنده جشنواره را اعلام کرد که خیلی‌ها هنوز دلیل این حرکت او را متوجه نشدند! «هفتادوچهارمین جشنواره کن» به پایان رسید، اما بخش عمده‌ای از فیلم‌های پذیرفته‌شده از خلاقیت نو و کیفیت مطلوبی که از این جشنواره انتظار می‌رفت برخوردار نبودند. شایسته است این جشنواره از یک هیئت انتخاب جدیدی برای کشف فیلم‌سازان نو و خلاق دعوت به عمل آورد، شاید قضاوت‌کردن زود باشد و باید منتظر دوره بعدی این جشنواره شد و دید چه آثاری را نمایش خواهد داد، در هر صورت شرایط نامطلوبی که در یک‌‌سال‌ونیم پیش زندگی انسان‌ها را مختل کرد یکی از عواملی بود که به هنر سینما ضربه‌ شدیدی وارد کرد! امسال مشخص شد که نخل‌های کن هنوز تشنه هستند، تشنه از دوربودن تماشاچی‌ها و سالن‌ها و صف‌هایی که مثل همیشه پر از جمعیت نبودند!
 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها