علیرضا دبیر:
خانه کشتی را حکومت نظامی کردم
کشتی ایران در آستانه حضور در بازی‌های المپیک 2020 توکیو روزهای آرامی را سپری می‌کند. این آرامی را می‌توان خیلی راحت در چهره علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی حس کرد. وقتی هم که با او هم‌کلام شوی، همین که گلایه و شکایتی نکند، یعنی همه‌چیز خوب است. دبیر در این دو سالی که مسئولیت این فدراسیون را بر عهده گرفته، تمام تلاشش را کرده تا چانه کشتی را بزرگ‌تر کند. او در سالی که گذشت همه‌جوره با مقامات ارشد ورزش کشور وارد چالش شد تا بتواند اعتبار بیشتری برای تیم‌های المپیکی‌اش جذب کند. او اولین هشدار را وقتی داد که به صراحت گفت: «مکتوب می‌نویسم که برای المپیک مدالی در کار نیست». قهرمان المپیک 2000 سیدنی، درست مثل زمانی که با هوشمندی و زیرکی روی تشک می‌رفت، در این سال سخت با همه مسئولان سرشاخ شد تا حالا یک تیم حاضر و آماده را روانه بزرگ‌ترین رویداد ورزشی دنیا کند. گفت‌وگوی اختصاصی «شرق» را با او پیش از اعزام تیم‌های ملی آزاد و فرنگی به المپیک توکیو از نظر می‌گذرانید.
زمان زیادی به المپیک نمانده، اوضاع و احوال تیم‌های ملی آزاد و فرنگی چطور است؟
ما یک مرداد 98 فدراسیون را تحویل گرفتیم. از زمانی که آمدیم به حوادث زیادی برخوردیم. اول اتفاقات آبان ماه بود که مسابقات جام جهانی کنسل شد. بعد شهادت سردار سلیمانی شد و بعد هم که کرونا آمد و تا الان درگیر آن هستیم. در مجموع به غیر از چند ماه اول، مسابقات، اردوها و برنامه‌هایمان را در این شرایط برگزار کردیم. فکر می‌کنم جزء معدود فدراسیون‌هایی بودیم که تمام مسابقات و اعزام‌ها را در بحران کرونا انجام دادیم. به هر شکل با همه سختی‌ها کار را جلو بردیم و ان‌شاءالله از هفته آینده، چهارم و هشتم مرداد، به ترتیب تیم‌های فرنگی و آزاد عازم توکیو می‌شوند.
وضعیت نفرات المپیکی از نظر فنی چطور است؟
بچه‌ها از نظر بدنی خوب هستند. مربیان حواسشان خیلی به آنها بوده است. هر دو تیم آزاد و فرنگی ما عالی هستند اما چهار سال دیگر خیلی بهتر از این خواهند بود. مطمئنم اگر با همین روال پیش برویم قابل قیاس با الان نیست. به عقیده من در یک تیم باید شش تا شانس طلا داشته باشیم نه اینکه بگوییم یکی، دو نفر خوب هستند. البته که بهتر است من خیلی درباره مسائل فنی حرف نزنم و مربیان درمورد این موضوع صحبت کنند اما پتانسیل مدال‌آوری را داریم. به هر حال تعارف نداریم، کار بسیار سختی پیش‌رو داریم. محمد بنا تیم یازدهم دنیا را و غلام محمدی هم تیم ششم دنیا را گرفته است. در دو سال نمی‌شود معجزه یا شق‌القمر کنیم. این یک واقعیت است. شما وقتی می‌خواهی تیمت قهرمان المپیک شود، باید یک نمودار چهار تا هشت ساله برای آن داشته باشی. در دو، سه سال نمی‌توانی به بالای نمودار برسی. اما ما امیدواریم. زحمت کشیدیم که ان‌شاءالله به نتایج خوبی برسیم. بالاخره من یک آدم حرفه‌ای هستم. خود شما هم از علیرضا دبیر انتظار این را ندارید که حرف غیرمنطقی بزند. امیدوارم در حد بضاعتی که داریم جلوتر عمل کنیم.
پیش‌بینی تعداد مدال را نمی‌کنید؟
اصلا نمی‌شود چیزی گفت. آن روز اگر روز کشتی‌گیری باشد مدال طلا می‌گیرد، اگر روزش هم نباشد اوت می‌شود. حالا اگر بخواهیم آن روز، روز خوبی برای نماینده‌های ما باشد، همه باید دور کشتی‌گیرمان را بگیریم که روزش باشد. یک وقت هم می‌بینید ما همه این کارها را می‌کنیم اما باز هم روز طرف نیست.
درمورد حسن یزدانی چطور؟ مردم همه منتظر این هستند تا او دوباره خاطره خوش المپیک ریو را برای کشتی ایران تکرار کند.
ما هم امیدوارم که حسن دومین طلای المپیکش را بگیرد. واقعا کشتی نیاز دارد که یک نفر بیاید و این سدشکنی را انجام بدهد. ما در کشتی تا به الان کسی را نداریم که دو طلای المپیک داشته باشد. آقاتختی هم سه مدال المپیک دارد اما یکی از آنها طلاست. حسن واقعا کار دشواری دارد. یک حریف آمریکایی دارد که قبلا دو بار به او باخته. ولی ما هم برای این کشتی‌گیر برنامه‌ریزی کردیم. فیلم‌های کشتی او را دیدیم. حسن خودش خیلی زحمت کشیده است. گرفتن طلای المپیک خیلی سخت است. در المپیک به راحتی به کسی طلا نمی‌دهند.
نگران این نیستید که تا آن روز یکی از بچه‌ها تست کرونایش مثبت شود؟
چرا خیلی. من در یک سال گذشته، صبح و شب این استرس را داشتم که مبادا خدای نکرده در المپیک با این اتفاق مواجه شویم. به شدت رفت‌وآمدها را به خانه کشتی کنترل می‌کنیم. اصلا ما اینجا را حکومت نظامی کردیم. چند روز پیش من دیدم دوربین صداوسیما بدون هماهنگی وارد سالن شده بود، وقتی متوجه شدم برخورد بدی کردم. محمد بنا و غلام محمدی از من حساس‌تر هستند، اما یک‌جاهایی واقعا دست ما نیست. امیدمان به خداست.
کشتی همیشه در سال المپیک از بی‌پولی و بی‌توجهی مسئولان گلایه داشته. حمایت‌ها از شما خوب بوده؟
آقای نوبخت در سازمان برنامه و بودجه این اواخر به ما کمک خوبی کردند که خیلی به داد رسید. از ایشان ممنونیم. انصافا وزیر ورزش هم حمایت کرده. مجلس هم همسو با وزارت ورزش کمک کرد. کمیته ملی المپیک با بودجه کمی که داشت، به ما کمک کردند. از آنها هم ممنونیم. شش میلیارد نقدی دادند و دو میلیارد هم در قالب هزینه بلیت‌های برون‌مرزی اعتبار دادند. ان‌شاءالله که کمیته در سال‌های آینده با این نرخ نوسانی ارز بودجه کشتی را بیشتر کند.
حمایت‌هایی که باید می‌شده شده، اما اینجا کار عقب‌افتاده زیاد است. واقعیت این است که بودجه واقعی که ما نیاز داریم با دلار 24 هزار تومان، 115، 116 میلیارد است، آن هم برای یک سال. هر چه کمتر از این برسد کشتی پسرفت خواهد داشت. باید به هیئت‌های استانی برسیم، مسابقه و اردو برگزار کنیم، اعزام داشته باشیم و هزار کار دیگر. من قبلا گفته بودم که جمعیت کشتی کشور از یک‌میلیون‌و‌خرده‌ای به 40، 50 هزار نفر رسیده است. هفته پیش آماری که از مربیان، داوران و کشتی‌گیران گرفتیم، هر سه زیر 30 هزار نفر بود؛ یعنی از آن چیزی هم که من فکر می‌کردم، کمتر بود. این اتفاق برای رشته‌ای که ورزش ملی ماست، اصلا خوب نیست. کشتی عین نفت ماست، عین خاویار و پسته و فرش ماست، نباید بگذاریم خراب شود. این قابلیت وجود دارد که اگر یک برنامه چهار تا هشت ساله داشته باشیم، چهار، پنج طلای المپیک بگیریم.
تحمل طولانی‌مدت فضای خانه کشتی واقعا برای همه ملی‌پوشان طاقت‌فرساست. در این مدت ملی‌پوشان را چطور به لحاظ روحی شارژ می‌کردید که خسته نشوند.
به لحاظ سخت‌افزاری هر امکاناتی که توانستیم، مهیا کردیم. پی‌اس‌فور برایشان گذاشتیم. در اتاق‌هایشان ویدئو گذاشتیم. برنامه استخر گذاشتیم. وسیله بازی خریدیم. هر آن چیزی که در تجربه ورزشکاری و مدیریتی یاد گرفتم برای این بچه‌ها انجام دادم. همین دو روز پیش یک‌میلیاردو 600 تومان از وزارت ورزش اعتبار گرفتیم که بین این بچه‌ها تقسیم کردیم. از نفری 45 میلیون تا 80 میلیون به هر نفر حقوق دادیم. این حقوق هم با هم‌فکری مربیان، بر اساس مدت‌زمان حضور نفرات در اردو و سایر فاکتورهای فنی بوده است.
پاداش مدال‌آوری هم که تعیین کردید.
بله به مدال‌آوران طلا، نقره و برنز به ترتیب پنج هزار، سه هزار و دو هزار دلار پای سکو می‌دهیم. قبل از این هم که اعزام شوند یک پاداش ویژه به همه می‌دهیم که فکر می‌کنم حدود 50، 60 میلیون بشود.
این دوره از بازی‌های المپیک زیر سایه کروناست.کاروان کشورها باید با نفرات محدودتری در بازی‌ها شرکت کنند. پرتعدادترین گروه کاروان ایران تیم‌های کشتی آزاد و فرنگی هستند. برخی از تیم‌ها و مسئولان ورزشی به فدراسیون کشتی خرده گرفتند که کمیته بیشترین سهمیه را به شما داده. دراینباره صحبت می‌کنید؟
قانون کشتی مثل قبل نیست. سابق این‌طور بود که یک روز قبل از مسابقه، وزن‌کشی انجام می‌شد. الان اما صبح وزن‌کشی است و دو ساعت بعد باید روی تشک باشی. یعنی هم‌زمان دو تا مربی باید این بچه‌ها را به مراسم وزن‌کشی ببرد. دو تا مربی دیگر باید آنها را کچ کند. دو تا مربی هم باید از نفرات باقی‌مانده‌ای که در دهکده و تیم هستند، مراقبت کنند. این شد که ما به کمیته ملی المپیک ثابت کردیم علاوه بر سرمربی، به چهار مربی دیگر نیاز داریم. این در حالی بود که شش هفت تا مربی می‌خواستیم. در نهایت من و حمید سوریان (نایب‌رئیس فدراسیون کشتی) به این نتیجه رسیدیم که آی‌دی کارت مدیریتی نگیریم تا به بقیه کادر فنی تیم کمک کنیم. با توجه به این موضوع ما دو نفر هم آی‌دی کارت‌هایمان را مربی گرفتیم، اما جای کوچ نمی‌نشینیم فقط می‌خواهیم به تیم کمک کنیم. حتی شده من بنشینم در دهکده و کنار بقیه تیم باشم یا قبل مسابقه گرمشان کنیم. وقتی من و سوریان این تجربه را داریم چرا از آن استفاده نکنیم. این است که ما واقعا نیاز به این کادر داشتیم. ما دکتر تغذیه و ماساژور با خودمان می‌بریم اما این دو نفر قرار است به کل ورزشکاران کاروان خدمات بدهند. والیبال و
بسکتبال یک رشته هستند اما ما دو رشته آزاد و فرنگی داریم که هر کدام مستقل هستند. برای همین است که 10 مربی ما الان دارد به چشم می‌آید.
شما در مجموع دو سال است که رئیس فدراسیون کشتی شده‌اید. فارغ از اینکه کشتی در المپیک توکیو چه نتیجه‌ای بگیرد، این نتیجه به نام شما نوشته می‌شود. آن موقع چه واکنشی خواهید داشت؟
ما مأمور به نتیجه نیستیم، مأمور به وظیفه‌ایم. در دو سال گذشته هر چه به ذهنم آمده کردم. هیچ تیمی در دنیا مثل ما این‌قدر زود اردوهایش را برای المپیک شروع نکرد. علیرضا دبیر بودن من اینجا خیلی به رئیس فدراسیون بودن من کمک کرد. همان تمرینی را که بچه‌ها می‌خواستند در شهرهایشان انجام بدهند، با وجود کرونا به خانه کشتی آوردیم و از همه مراقبت کردیم. 17 مرحله اردو داشتیم و همه مراحل را با تست کرونا انجام دادیم. 180 نفر در اردو هستند که روزی 70 میلیون تومان غذای آنها می‌شود. تست کرونای هر نفر فقط 500 هزار تومان است. هزینه‌های ما واقعا وحشتناک است. ما چند وقت دیگر باید 100 هزار یورو هزینه ثبت‌نام مسابقات فرنگی جوانان جهان را بدهیم. با همه اینها تعارف نداریم و من هم در کسب نتیجه دخیل هستیم. این‌طور نیست که بگوییم دو سال است آمده‌ام نباید پاسخ‌گو باشم. مربیان تیم خوبی ساخته‌اند ولی ایدئال من نیست. ایدئال من این است که هر شش وزن شانس مدال طلای المپیک باشند. من المپیکی فکر کن هستم.
بعد از المپیک همکاری با محمد بنا و غلامرضا محمدی را ادامه می‌دهید؟
هنوز هیچ فکری دراینباره نکرده‌ایم. همه ما فقط تمرکزمان روی المپیک است. از طرفی پنج روز بعد از المپیک اردوی تیم‌های ملی برای مسابقات جهانی نروژ شروع می‌شود. همین مربیان باید تمرینات را ادامه بدهند. ضمن اینکه ارتباط دوطرفه است. یک طرف فدراسیون است و یک طرف دیگر مربیان. اما نه آنها تا به حال فکری دراینباره کرده‌اند و نه من. المپیک فعلا 90 است و بحث بودن یا نبودن سرمربیان آزاد و فرنگی 10 است. فارغ از همه این مسائل باید بگویم که بنا و محمدی به درد کشتی ایران می‌خورند و نیروهای خوبی هستند.
و حرف آخرتان
دوست دارم کشتی به نسل طلایی خودش برگردد. تمام ورزش‌ها وارداتی هستند و از خارج آمده‌اند اما کشتی مال ایران است.
کشتی ایران در آستانه حضور در بازی‌های المپیک 2020 توکیو روزهای آرامی را سپری می‌کند. این آرامی را می‌توان خیلی راحت در چهره علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی حس کرد. وقتی هم که با او هم‌کلام شوی، همین که گلایه و شکایتی نکند، یعنی همه‌چیز خوب است. دبیر در این دو سالی که مسئولیت این فدراسیون را بر عهده گرفته، تمام تلاشش را کرده تا چانه کشتی را بزرگ‌تر کند. او در سالی که گذشت همه‌جوره با مقامات ارشد ورزش کشور وارد چالش شد تا بتواند اعتبار بیشتری برای تیم‌های المپیکی‌اش جذب کند. او اولین هشدار را وقتی داد که به صراحت گفت: «مکتوب می‌نویسم که برای المپیک مدالی در کار نیست». قهرمان المپیک 2000 سیدنی، درست مثل زمانی که با هوشمندی و زیرکی روی تشک می‌رفت، در این سال سخت با همه مسئولان سرشاخ شد تا حالا یک تیم حاضر و آماده را روانه بزرگ‌ترین رویداد ورزشی دنیا کند. گفت‌وگوی اختصاصی «شرق» را با او پیش از اعزام تیم‌های ملی آزاد و فرنگی به المپیک توکیو از نظر می‌گذرانید.
زمان زیادی به المپیک نمانده، اوضاع و احوال تیم‌های ملی آزاد و فرنگی چطور است؟
ما یک مرداد 98 فدراسیون را تحویل گرفتیم. از زمانی که آمدیم به حوادث زیادی برخوردیم. اول اتفاقات آبان ماه بود که مسابقات جام جهانی کنسل شد. بعد شهادت سردار سلیمانی شد و بعد هم که کرونا آمد و تا الان درگیر آن هستیم. در مجموع به غیر از چند ماه اول، مسابقات، اردوها و برنامه‌هایمان را در این شرایط برگزار کردیم. فکر می‌کنم جزء معدود فدراسیون‌هایی بودیم که تمام مسابقات و اعزام‌ها را در بحران کرونا انجام دادیم. به هر شکل با همه سختی‌ها کار را جلو بردیم و ان‌شاءالله از هفته آینده، چهارم و هشتم مرداد، به ترتیب تیم‌های فرنگی و آزاد عازم توکیو می‌شوند.
وضعیت نفرات المپیکی از نظر فنی چطور است؟
بچه‌ها از نظر بدنی خوب هستند. مربیان حواسشان خیلی به آنها بوده است. هر دو تیم آزاد و فرنگی ما عالی هستند اما چهار سال دیگر خیلی بهتر از این خواهند بود. مطمئنم اگر با همین روال پیش برویم قابل قیاس با الان نیست. به عقیده من در یک تیم باید شش تا شانس طلا داشته باشیم نه اینکه بگوییم یکی، دو نفر خوب هستند. البته که بهتر است من خیلی درباره مسائل فنی حرف نزنم و مربیان درمورد این موضوع صحبت کنند اما پتانسیل مدال‌آوری را داریم. به هر حال تعارف نداریم، کار بسیار سختی پیش‌رو داریم. محمد بنا تیم یازدهم دنیا را و غلام محمدی هم تیم ششم دنیا را گرفته است. در دو سال نمی‌شود معجزه یا شق‌القمر کنیم. این یک واقعیت است. شما وقتی می‌خواهی تیمت قهرمان المپیک شود، باید یک نمودار چهار تا هشت ساله برای آن داشته باشی. در دو، سه سال نمی‌توانی به بالای نمودار برسی. اما ما امیدواریم. زحمت کشیدیم که ان‌شاءالله به نتایج خوبی برسیم. بالاخره من یک آدم حرفه‌ای هستم. خود شما هم از علیرضا دبیر انتظار این را ندارید که حرف غیرمنطقی بزند. امیدوارم در حد بضاعتی که داریم جلوتر عمل کنیم.
پیش‌بینی تعداد مدال را نمی‌کنید؟
اصلا نمی‌شود چیزی گفت. آن روز اگر روز کشتی‌گیری باشد مدال طلا می‌گیرد، اگر روزش هم نباشد اوت می‌شود. حالا اگر بخواهیم آن روز، روز خوبی برای نماینده‌های ما باشد، همه باید دور کشتی‌گیرمان را بگیریم که روزش باشد. یک وقت هم می‌بینید ما همه این کارها را می‌کنیم اما باز هم روز طرف نیست.
درمورد حسن یزدانی چطور؟ مردم همه منتظر این هستند تا او دوباره خاطره خوش المپیک ریو را برای کشتی ایران تکرار کند.
ما هم امیدوارم که حسن دومین طلای المپیکش را بگیرد. واقعا کشتی نیاز دارد که یک نفر بیاید و این سدشکنی را انجام بدهد. ما در کشتی تا به الان کسی را نداریم که دو طلای المپیک داشته باشد. آقاتختی هم سه مدال المپیک دارد اما یکی از آنها طلاست. حسن واقعا کار دشواری دارد. یک حریف آمریکایی دارد که قبلا دو بار به او باخته. ولی ما هم برای این کشتی‌گیر برنامه‌ریزی کردیم. فیلم‌های کشتی او را دیدیم. حسن خودش خیلی زحمت کشیده است. گرفتن طلای المپیک خیلی سخت است. در المپیک به راحتی به کسی طلا نمی‌دهند.
نگران این نیستید که تا آن روز یکی از بچه‌ها تست کرونایش مثبت شود؟
چرا خیلی. من در یک سال گذشته، صبح و شب این استرس را داشتم که مبادا خدای نکرده در المپیک با این اتفاق مواجه شویم. به شدت رفت‌وآمدها را به خانه کشتی کنترل می‌کنیم. اصلا ما اینجا را حکومت نظامی کردیم. چند روز پیش من دیدم دوربین صداوسیما بدون هماهنگی وارد سالن شده بود، وقتی متوجه شدم برخورد بدی کردم. محمد بنا و غلام محمدی از من حساس‌تر هستند، اما یک‌جاهایی واقعا دست ما نیست. امیدمان به خداست.
کشتی همیشه در سال المپیک از بی‌پولی و بی‌توجهی مسئولان گلایه داشته. حمایت‌ها از شما خوب بوده؟
آقای نوبخت در سازمان برنامه و بودجه این اواخر به ما کمک خوبی کردند که خیلی به داد رسید. از ایشان ممنونیم. انصافا وزیر ورزش هم حمایت کرده. مجلس هم همسو با وزارت ورزش کمک کرد. کمیته ملی المپیک با بودجه کمی که داشت، به ما کمک کردند. از آنها هم ممنونیم. شش میلیارد نقدی دادند و دو میلیارد هم در قالب هزینه بلیت‌های برون‌مرزی اعتبار دادند. ان‌شاءالله که کمیته در سال‌های آینده با این نرخ نوسانی ارز بودجه کشتی را بیشتر کند.
حمایت‌هایی که باید می‌شده شده، اما اینجا کار عقب‌افتاده زیاد است. واقعیت این است که بودجه واقعی که ما نیاز داریم با دلار 24 هزار تومان، 115، 116 میلیارد است، آن هم برای یک سال. هر چه کمتر از این برسد کشتی پسرفت خواهد داشت. باید به هیئت‌های استانی برسیم، مسابقه و اردو برگزار کنیم، اعزام داشته باشیم و هزار کار دیگر. من قبلا گفته بودم که جمعیت کشتی کشور از یک‌میلیون‌و‌خرده‌ای به 40، 50 هزار نفر رسیده است. هفته پیش آماری که از مربیان، داوران و کشتی‌گیران گرفتیم، هر سه زیر 30 هزار نفر بود؛ یعنی از آن چیزی هم که من فکر می‌کردم، کمتر بود. این اتفاق برای رشته‌ای که ورزش ملی ماست، اصلا خوب نیست. کشتی عین نفت ماست، عین خاویار و پسته و فرش ماست، نباید بگذاریم خراب شود. این قابلیت وجود دارد که اگر یک برنامه چهار تا هشت ساله داشته باشیم، چهار، پنج طلای المپیک بگیریم.
تحمل طولانی‌مدت فضای خانه کشتی واقعا برای همه ملی‌پوشان طاقت‌فرساست. در این مدت ملی‌پوشان را چطور به لحاظ روحی شارژ می‌کردید که خسته نشوند.
به لحاظ سخت‌افزاری هر امکاناتی که توانستیم، مهیا کردیم. پی‌اس‌فور برایشان گذاشتیم. در اتاق‌هایشان ویدئو گذاشتیم. برنامه استخر گذاشتیم. وسیله بازی خریدیم. هر آن چیزی که در تجربه ورزشکاری و مدیریتی یاد گرفتم برای این بچه‌ها انجام دادم. همین دو روز پیش یک‌میلیاردو 600 تومان از وزارت ورزش اعتبار گرفتیم که بین این بچه‌ها تقسیم کردیم. از نفری 45 میلیون تا 80 میلیون به هر نفر حقوق دادیم. این حقوق هم با هم‌فکری مربیان، بر اساس مدت‌زمان حضور نفرات در اردو و سایر فاکتورهای فنی بوده است.
پاداش مدال‌آوری هم که تعیین کردید.
بله به مدال‌آوران طلا، نقره و برنز به ترتیب پنج هزار، سه هزار و دو هزار دلار پای سکو می‌دهیم. قبل از این هم که اعزام شوند یک پاداش ویژه به همه می‌دهیم که فکر می‌کنم حدود 50، 60 میلیون بشود.
این دوره از بازی‌های المپیک زیر سایه کروناست.کاروان کشورها باید با نفرات محدودتری در بازی‌ها شرکت کنند. پرتعدادترین گروه کاروان ایران تیم‌های کشتی آزاد و فرنگی هستند. برخی از تیم‌ها و مسئولان ورزشی به فدراسیون کشتی خرده گرفتند که کمیته بیشترین سهمیه را به شما داده. دراینباره صحبت می‌کنید؟
قانون کشتی مثل قبل نیست. سابق این‌طور بود که یک روز قبل از مسابقه، وزن‌کشی انجام می‌شد. الان اما صبح وزن‌کشی است و دو ساعت بعد باید روی تشک باشی. یعنی هم‌زمان دو تا مربی باید این بچه‌ها را به مراسم وزن‌کشی ببرد. دو تا مربی دیگر باید آنها را کچ کند. دو تا مربی هم باید از نفرات باقی‌مانده‌ای که در دهکده و تیم هستند، مراقبت کنند. این شد که ما به کمیته ملی المپیک ثابت کردیم علاوه بر سرمربی، به چهار مربی دیگر نیاز داریم. این در حالی بود که شش هفت تا مربی می‌خواستیم. در نهایت من و حمید سوریان (نایب‌رئیس فدراسیون کشتی) به این نتیجه رسیدیم که آی‌دی کارت مدیریتی نگیریم تا به بقیه کادر فنی تیم کمک کنیم. با توجه به این موضوع ما دو نفر هم آی‌دی کارت‌هایمان را مربی گرفتیم، اما جای کوچ نمی‌نشینیم فقط می‌خواهیم به تیم کمک کنیم. حتی شده من بنشینم در دهکده و کنار بقیه تیم باشم یا قبل مسابقه گرمشان کنیم. وقتی من و سوریان این تجربه را داریم چرا از آن استفاده نکنیم. این است که ما واقعا نیاز به این کادر داشتیم. ما دکتر تغذیه و ماساژور با خودمان می‌بریم اما این دو نفر قرار است به کل ورزشکاران کاروان خدمات بدهند. والیبال و
بسکتبال یک رشته هستند اما ما دو رشته آزاد و فرنگی داریم که هر کدام مستقل هستند. برای همین است که 10 مربی ما الان دارد به چشم می‌آید.
شما در مجموع دو سال است که رئیس فدراسیون کشتی شده‌اید. فارغ از اینکه کشتی در المپیک توکیو چه نتیجه‌ای بگیرد، این نتیجه به نام شما نوشته می‌شود. آن موقع چه واکنشی خواهید داشت؟
ما مأمور به نتیجه نیستیم، مأمور به وظیفه‌ایم. در دو سال گذشته هر چه به ذهنم آمده کردم. هیچ تیمی در دنیا مثل ما این‌قدر زود اردوهایش را برای المپیک شروع نکرد. علیرضا دبیر بودن من اینجا خیلی به رئیس فدراسیون بودن من کمک کرد. همان تمرینی را که بچه‌ها می‌خواستند در شهرهایشان انجام بدهند، با وجود کرونا به خانه کشتی آوردیم و از همه مراقبت کردیم. 17 مرحله اردو داشتیم و همه مراحل را با تست کرونا انجام دادیم. 180 نفر در اردو هستند که روزی 70 میلیون تومان غذای آنها می‌شود. تست کرونای هر نفر فقط 500 هزار تومان است. هزینه‌های ما واقعا وحشتناک است. ما چند وقت دیگر باید 100 هزار یورو هزینه ثبت‌نام مسابقات فرنگی جوانان جهان را بدهیم. با همه اینها تعارف نداریم و من هم در کسب نتیجه دخیل هستیم. این‌طور نیست که بگوییم دو سال است آمده‌ام نباید پاسخ‌گو باشم. مربیان تیم خوبی ساخته‌اند ولی ایدئال من نیست. ایدئال من این است که هر شش وزن شانس مدال طلای المپیک باشند. من المپیکی فکر کن هستم.
بعد از المپیک همکاری با محمد بنا و غلامرضا محمدی را ادامه می‌دهید؟
هنوز هیچ فکری دراینباره نکرده‌ایم. همه ما فقط تمرکزمان روی المپیک است. از طرفی پنج روز بعد از المپیک اردوی تیم‌های ملی برای مسابقات جهانی نروژ شروع می‌شود. همین مربیان باید تمرینات را ادامه بدهند. ضمن اینکه ارتباط دوطرفه است. یک طرف فدراسیون است و یک طرف دیگر مربیان. اما نه آنها تا به حال فکری دراینباره کرده‌اند و نه من. المپیک فعلا 90 است و بحث بودن یا نبودن سرمربیان آزاد و فرنگی 10 است. فارغ از همه این مسائل باید بگویم که بنا و محمدی به درد کشتی ایران می‌خورند و نیروهای خوبی هستند.
و حرف آخرتان
دوست دارم کشتی به نسل طلایی خودش برگردد. تمام ورزش‌ها وارداتی هستند و از خارج آمده‌اند اما کشتی مال ایران است.