یاد
استاد سنگ‌بر برج آزادی درگذشت
بنیان‌گذار سنگ‌بری نوین در ایران در ۹۲سالگی در تهران درگذشت. غفار داورپناه ورنوسفادرانی در سال ۱۳۰۸ شمسی در سده اصفهان متولد شد و به دلیل حرفه پدرش از کودکی به سنگ‌تراشی روی آورد. مهم‌ترین اثر به‌جامانده از او، برج آزادی در تهران است. کار انتخاب سنگ، برش و اجرا را او انجام داد و صنعت و هنر را در هم آمیخت. این برج دهه‌هاست که برای چندین نسل ایرانیان به یادگار مانده است. او به دنبال بدعت‌گذاری در صنعت سنگ، سنگ گرانیت را به بازار ایران عرضه کرد. او اولین کسی بود که در ایران گرانیت را برش داد و نمونه موزه میدان آزادی شاهدی
بر این ادعاست.
داورپناه در سال ۱۳۲۷ نخستین کارگاه سنگ‌بری را دایر کرد و این سرآغاز 70 سال تجربه او در صنعت سنگ ایران بود؛ او تا سال ۵۷ و هم‌زمان با انقلاب اسلامی، چندین کارخانه سنگ‌بری ساخت و با واردکردن آخرین فناوری‌های روز، این صنعت را گسترش داد. آقای داورپناه گفته بود که پس از سال ۳۲ با هوشنگ سیحون، معمار و تندیس‌ساز سرشناس آشنا شد که در کار صنعتی او، «تحولات زیادی» اتفاق افتاد.
به گفته غفار داورپناه، آقای سیحون، مهندسی «دقیق و سخت‌گیر» بود که «هر کاری که می‌خواست باید انجام می‌شد». این دو پروژه‌های زیادی را به‌طور مشترک انجام دادند؛ ازجمله مقبره نادرشاه.
استاد سنگ‌بر برج آزادی درگذشت
بنیان‌گذار سنگ‌بری نوین در ایران در ۹۲سالگی در تهران درگذشت. غفار داورپناه ورنوسفادرانی در سال ۱۳۰۸ شمسی در سده اصفهان متولد شد و به دلیل حرفه پدرش از کودکی به سنگ‌تراشی روی آورد. مهم‌ترین اثر به‌جامانده از او، برج آزادی در تهران است. کار انتخاب سنگ، برش و اجرا را او انجام داد و صنعت و هنر را در هم آمیخت. این برج دهه‌هاست که برای چندین نسل ایرانیان به یادگار مانده است. او به دنبال بدعت‌گذاری در صنعت سنگ، سنگ گرانیت را به بازار ایران عرضه کرد. او اولین کسی بود که در ایران گرانیت را برش داد و نمونه موزه میدان آزادی شاهدی
بر این ادعاست.
داورپناه در سال ۱۳۲۷ نخستین کارگاه سنگ‌بری را دایر کرد و این سرآغاز 70 سال تجربه او در صنعت سنگ ایران بود؛ او تا سال ۵۷ و هم‌زمان با انقلاب اسلامی، چندین کارخانه سنگ‌بری ساخت و با واردکردن آخرین فناوری‌های روز، این صنعت را گسترش داد. آقای داورپناه گفته بود که پس از سال ۳۲ با هوشنگ سیحون، معمار و تندیس‌ساز سرشناس آشنا شد که در کار صنعتی او، «تحولات زیادی» اتفاق افتاد.
به گفته غفار داورپناه، آقای سیحون، مهندسی «دقیق و سخت‌گیر» بود که «هر کاری که می‌خواست باید انجام می‌شد». این دو پروژه‌های زیادی را به‌طور مشترک انجام دادند؛ ازجمله مقبره نادرشاه.