خوش‌بینی یک نیروی چندبرابرکننده
علیرضا رضائی*
بحران فعلی سلامت به‌وجود‌آمده در کشور را می‌توان نتیجه برآورد بیش از حد نتایج مطلوب آینده و دست‌کم‌گرفتن احتمال نتایج نامطلوب آینده یا به بیان دیگر ناشی از سوگیری خوش‌بینی دانست. سوگیری خوش‌بینی اگر به شکل افراطی و غیر قابل اجرا نباشد، لزوما به معنای عامل بروز بحران و شکست شناخته نمی‌شود و می‌تواند نتایج مثبتی نیز داشته باشد و برای تداوم تلاش‌های تجاری ضروری است.
حتی در صورتی که به دقت در تصمیم‌گیری آسیب برساند و منجر به تصمیمات غلط شود و اگر به تداوم فعالیت‌های اقتصادی کمک کند، ممکن است مشکل بزرگی نباشد. در واقع مثبت‌نگری عمدتا ناشی از سوگیری بنیادی انسان به خوش‌بینی است.
ادراک به‌طور‌کلی تابع احساسات و سوگیری‌های قضاوت است که در بین آنها سوگیری خوش‌بینی در توضیح نحوه پردازش متفاوت اطلاعات منفی و مثبت متمرکز است. افرادی که سوگیری مثبت‌نگری دارند، فراتر از دیگران فعالیت می‌کنند و بر مشکلات پیش‌رو فائق می‌آیند. همان‌طور‌که میکل آنژ گفته است: «خطر بیشتر برای بسیاری از ما این نیست که هدف خود را بسیار بالا و خطر شکست را پایین در نظر بگیریم، بلکه این است که هدفمان را بسیار پایین قرار دهیم و به آن برسیم».
مدیران در زمان بحران باید باور داشته باشند «همه‌چیز درست می‌شود» (حتی اگر این‌طور نباشد) تا بتوانند ابتکار عمل را برای بازگرداندن اوضاع در مسیر خود به دست بگیرند. در حقیقت شکست یک جنبه اجتناب‌ناپذیر از فعالیت در دنیایی پیچیده و در حال تغییر امروز است؛ در‌حالی‌که ما از اشتباهات و عدم تکرار آنها درس می‌گیریم.
* کارشناس‌ارشد مهندسی پزشکی و دانش‌آموخته MBA
بحران فعلی سلامت به‌وجود‌آمده در کشور را می‌توان نتیجه برآورد بیش از حد نتایج مطلوب آینده و دست‌کم‌گرفتن احتمال نتایج نامطلوب آینده یا به بیان دیگر ناشی از سوگیری خوش‌بینی دانست. سوگیری خوش‌بینی اگر به شکل افراطی و غیر قابل اجرا نباشد، لزوما به معنای عامل بروز بحران و شکست شناخته نمی‌شود و می‌تواند نتایج مثبتی نیز داشته باشد و برای تداوم تلاش‌های تجاری ضروری است.
حتی در صورتی که به دقت در تصمیم‌گیری آسیب برساند و منجر به تصمیمات غلط شود و اگر به تداوم فعالیت‌های اقتصادی کمک کند، ممکن است مشکل بزرگی نباشد. در واقع مثبت‌نگری عمدتا ناشی از سوگیری بنیادی انسان به خوش‌بینی است.
ادراک به‌طور‌کلی تابع احساسات و سوگیری‌های قضاوت است که در بین آنها سوگیری خوش‌بینی در توضیح نحوه پردازش متفاوت اطلاعات منفی و مثبت متمرکز است. افرادی که سوگیری مثبت‌نگری دارند، فراتر از دیگران فعالیت می‌کنند و بر مشکلات پیش‌رو فائق می‌آیند. همان‌طور‌که میکل آنژ گفته است: «خطر بیشتر برای بسیاری از ما این نیست که هدف خود را بسیار بالا و خطر شکست را پایین در نظر بگیریم، بلکه این است که هدفمان را بسیار پایین قرار دهیم و به آن برسیم».
مدیران در زمان بحران باید باور داشته باشند «همه‌چیز درست می‌شود» (حتی اگر این‌طور نباشد) تا بتوانند ابتکار عمل را برای بازگرداندن اوضاع در مسیر خود به دست بگیرند. در حقیقت شکست یک جنبه اجتناب‌ناپذیر از فعالیت در دنیایی پیچیده و در حال تغییر امروز است؛ در‌حالی‌که ما از اشتباهات و عدم تکرار آنها درس می‌گیریم.
* کارشناس‌ارشد مهندسی پزشکی و دانش‌آموخته MBA