نقطه شکست
طی این ماهها که همهگیری کرونا سراسر جهان را در بر گرفته است، بارها از زنان و شرایط کاری و دشواری هماهنگی فعالیتهای خانه و محل کار نوشته و دربارهاش هشدار داده شده است اما حالا در آخرین نظرسنجی که شرکتهای لیناین و مکینزی انجام دادهاند، مشخص شده است که یکسوم زنان به ترک یا تغییر شغل خود در سال 2021 فکر میکنند. این دادههای جدید نشان میدهد که شکاف بین زنان و مردان، تقریبا دو برابر شده است و این نابرابری باعث میشود زنان بیشتر به فکر تغییر مسیر شغلی خود یا ترک کار خود به صورت کلی باشند. در گزارش سالانه پیش «زنان در محل کار»، این تغییر شغل حدود یکچهارم بود و اما نکته دیگر بحث تفاوتهای جنسیتی در این فرسودگی شغلی است. فاصله بین مردان و زنانی که احساس خستگی میکنند تقریبا دو برابر شده است: 42 درصد از زنان و 35 درصد از مردان میگویند که دچار فرسودگی شدهاند، در حالی که سال قبل 32 درصد از زنان و 28 درصد مردان این حس را داشتند. به گزارش سیانبیسی راشل توماس، بنیانگذار و مدیرعامل«لیناین» میگوید: «این واقعا نگرانکننده است! نسبت مسئولیت زنان در هماهنگی و انجام کارهای خانه و مراقبت از فرزندان نسبت به
مردان نامتناسب بود، اما در کنار این عوامل محرک فرسودگی شغلی، میبینیم که زنان ناگزیر بودند ساعات بیشتری را بر سر کار حاضر باشند و همچنین حجم کار آنها فقط بالا و بالاتر میرود اما پیشرفت در آن محدودتر است»؛ در واقع زنان بیشتر از مردان، ناگزیر به انجام فعالیتهای ناشناخته با حقوق کمتر هستند.
بین سالهای 2019 تا 2020، سهم زنان در جایگاههای بالای مدیریتی کمی افزایش یافت و زنان رنگینپوست بیشتری امکان ارتقا یافتند. با وجود این دستاوردها، زنان هنوز با «پله شکسته» که اولین مرحله پیشرفت یک زن به مدیریت است، روبهرو هستند و سقف شیشهای، مانع حضور آنها در مناسب بالاتر است. بر اساس جدیدترین دادهها، از هر صد مرد راهیافته به سمت مدیر در سال 2020، 89 زن سفیدپوست و 85 زن رنگینپوست هستند و در سال قبلتر یعنی 2019، 89 زن سفیدپوست و 79 زن رنگینپوست توانستند به این جایگاهها دست پیدا کنند. هرچند برای شرکتها، تعهدهایی از نظر برابری جنسیتی و نژادی در نظر گرفته شده است با این حال 20 درصد مدیران ارشد زن ناگزیرند برای بقای خود در این سمت تلاش مضاعف داشته باشند درحالی که تنها 10 درصد مدیران مرد ناگزیر به این فعالیتها هستند. این گزارش اشاره میکند باوجود اینکه شرکتها از این ابتکارات جدید حمایت میکنند اما به نظر میرسد بدون هیچ پاداش و حمایت واقعی، این راهبردها فقط روی کاغذ باقی میمانند.
جس هوانگ، یکی از شرکای کمپانی مکینزی و یکی از نویسندگان این گزارش، به سیانبیسی میگوید الگوهای بهدستآمده، سبب نگرانی و نشاندهنده پیامدهای گستردهتری است، به طوری که پیشبینی میشود شرکتها در حال ازدستدادن مدیرانی هستند که توانستند این مدت بحران را مدیریت کنند. هوانگ میافزاید: «بین بحران مداوم مراقبت که زنان با آن روبهرو هستند و خواستههای زیاد در محل کار، بسیاری از زنان شاغل شکست را میپذیرند. آنها در خانه و محل کار فعالیت زیادتری انجام میدهند و واقعا به فرسودگی میرسند. شرکتها در حال ازدستدادن مدیرانی هستند که توانستند تغییرات را به سرانجام برسانند؛ این یک موقعیت سرنوشتساز است».
طی این ماهها که همهگیری کرونا سراسر جهان را در بر گرفته است، بارها از زنان و شرایط کاری و دشواری هماهنگی فعالیتهای خانه و محل کار نوشته و دربارهاش هشدار داده شده است اما حالا در آخرین نظرسنجی که شرکتهای لیناین و مکینزی انجام دادهاند، مشخص شده است که یکسوم زنان به ترک یا تغییر شغل خود در سال 2021 فکر میکنند. این دادههای جدید نشان میدهد که شکاف بین زنان و مردان، تقریبا دو برابر شده است و این نابرابری باعث میشود زنان بیشتر به فکر تغییر مسیر شغلی خود یا ترک کار خود به صورت کلی باشند. در گزارش سالانه پیش «زنان در محل کار»، این تغییر شغل حدود یکچهارم بود و اما نکته دیگر بحث تفاوتهای جنسیتی در این فرسودگی شغلی است. فاصله بین مردان و زنانی که احساس خستگی میکنند تقریبا دو برابر شده است: 42 درصد از زنان و 35 درصد از مردان میگویند که دچار فرسودگی شدهاند، در حالی که سال قبل 32 درصد از زنان و 28 درصد مردان این حس را داشتند. به گزارش سیانبیسی راشل توماس، بنیانگذار و مدیرعامل«لیناین» میگوید: «این واقعا نگرانکننده است! نسبت مسئولیت زنان در هماهنگی و انجام کارهای خانه و مراقبت از فرزندان نسبت به
مردان نامتناسب بود، اما در کنار این عوامل محرک فرسودگی شغلی، میبینیم که زنان ناگزیر بودند ساعات بیشتری را بر سر کار حاضر باشند و همچنین حجم کار آنها فقط بالا و بالاتر میرود اما پیشرفت در آن محدودتر است»؛ در واقع زنان بیشتر از مردان، ناگزیر به انجام فعالیتهای ناشناخته با حقوق کمتر هستند.
بین سالهای 2019 تا 2020، سهم زنان در جایگاههای بالای مدیریتی کمی افزایش یافت و زنان رنگینپوست بیشتری امکان ارتقا یافتند. با وجود این دستاوردها، زنان هنوز با «پله شکسته» که اولین مرحله پیشرفت یک زن به مدیریت است، روبهرو هستند و سقف شیشهای، مانع حضور آنها در مناسب بالاتر است. بر اساس جدیدترین دادهها، از هر صد مرد راهیافته به سمت مدیر در سال 2020، 89 زن سفیدپوست و 85 زن رنگینپوست هستند و در سال قبلتر یعنی 2019، 89 زن سفیدپوست و 79 زن رنگینپوست توانستند به این جایگاهها دست پیدا کنند. هرچند برای شرکتها، تعهدهایی از نظر برابری جنسیتی و نژادی در نظر گرفته شده است با این حال 20 درصد مدیران ارشد زن ناگزیرند برای بقای خود در این سمت تلاش مضاعف داشته باشند درحالی که تنها 10 درصد مدیران مرد ناگزیر به این فعالیتها هستند. این گزارش اشاره میکند باوجود اینکه شرکتها از این ابتکارات جدید حمایت میکنند اما به نظر میرسد بدون هیچ پاداش و حمایت واقعی، این راهبردها فقط روی کاغذ باقی میمانند.
جس هوانگ، یکی از شرکای کمپانی مکینزی و یکی از نویسندگان این گزارش، به سیانبیسی میگوید الگوهای بهدستآمده، سبب نگرانی و نشاندهنده پیامدهای گستردهتری است، به طوری که پیشبینی میشود شرکتها در حال ازدستدادن مدیرانی هستند که توانستند این مدت بحران را مدیریت کنند. هوانگ میافزاید: «بین بحران مداوم مراقبت که زنان با آن روبهرو هستند و خواستههای زیاد در محل کار، بسیاری از زنان شاغل شکست را میپذیرند. آنها در خانه و محل کار فعالیت زیادتری انجام میدهند و واقعا به فرسودگی میرسند. شرکتها در حال ازدستدادن مدیرانی هستند که توانستند تغییرات را به سرانجام برسانند؛ این یک موقعیت سرنوشتساز است».