همسایهها
زنان افغانستان و پارلمان در مهاجرت
نخستوزیر طالبان بعد از حدود صد روز اینک خود را از مسئولیتهای اجرائی مانند معاش و بهبود وضعیت سلامت مردم کشورش مبرا میداند و معتقد است که «وعده نان» ندادهاند.
از سوی دیگر به نظر میرسد زنان افغانستان نمیخواهند کابوسهای ۲۰ سال قبل به سراغشان بیاید، آنان با تکیه بر داشتههایشان در آتن، پارلمان زنان افغانستان در تبعید را تشکیل دادهاند. هرچند این پارلمان با کمک یک مؤسسه آمریکایی شکل گرفته است اما قرار است اعضای آن، در راستای حمایت از مردم افغانستان و حقوق افغانستانیهای مهاجر که پس از سقوط کابل به کشورهای دیگر رفتهاند، به فعالیتهایشان ادامه بدهند. به گزارش ایندیپندنت نظیفه یوسفیبیگ، عضو پیشین مجلس نمایندگان افغانستان و از مؤسسان پارلمان زنان افغانستان در تبعید، گفته است: «کار ما تمام نشده است. ما از سوی مردم انتخاب شدیم تا نماینده آنان باشیم. اکنون مردم ما بهویژه زنان و دختران در یک وضعیت بد تحت حاکمیت طالبان به سر میبرند و با یک بحران شدید انسانی و سرکوب حقوقشان از سوی طالبان روبهرو شدهاند. ما هرکجای دنیا که باشیم برای تأمین حقوق آنان مبارزه میکنیم». هرچند این نمایندگان برخلاف مردم عادی توانستهاند جان خود و خانوادههایشان را نجات دهند و از زیر سلطه طالبان خارج شدهاند و اکنون ۴۱ درصد اعضای پیشین مجلس نمایندگان و مجلس سنای افغانستان همراه با
خانوادههایشان در یونان بهسر میبرند و تلاش میکنند که از آنجا به کانادا، آمریکا، سوئیس، بریتانیا و آلمان بروند. آنان معتقدند که در هر کشور سومی که بروند، به نمایندگی از مردم افغانستان و برای دفاع از حقوق آنان به مبارزه خود ادامه میدهند و خاموش نمیشوند. باید دید آنان چه اندازه در این مسیر موفق میشوند و به اهداف خود میرسند یا اینکه پس از چه مدت از خواستهها و اهداف مردمی که در افغانستان زندگی میکنند، فاصله میگیرند.
زنان افغانستان و پارلمان در مهاجرت
نخستوزیر طالبان بعد از حدود صد روز اینک خود را از مسئولیتهای اجرائی مانند معاش و بهبود وضعیت سلامت مردم کشورش مبرا میداند و معتقد است که «وعده نان» ندادهاند.
از سوی دیگر به نظر میرسد زنان افغانستان نمیخواهند کابوسهای ۲۰ سال قبل به سراغشان بیاید، آنان با تکیه بر داشتههایشان در آتن، پارلمان زنان افغانستان در تبعید را تشکیل دادهاند. هرچند این پارلمان با کمک یک مؤسسه آمریکایی شکل گرفته است اما قرار است اعضای آن، در راستای حمایت از مردم افغانستان و حقوق افغانستانیهای مهاجر که پس از سقوط کابل به کشورهای دیگر رفتهاند، به فعالیتهایشان ادامه بدهند. به گزارش ایندیپندنت نظیفه یوسفیبیگ، عضو پیشین مجلس نمایندگان افغانستان و از مؤسسان پارلمان زنان افغانستان در تبعید، گفته است: «کار ما تمام نشده است. ما از سوی مردم انتخاب شدیم تا نماینده آنان باشیم. اکنون مردم ما بهویژه زنان و دختران در یک وضعیت بد تحت حاکمیت طالبان به سر میبرند و با یک بحران شدید انسانی و سرکوب حقوقشان از سوی طالبان روبهرو شدهاند. ما هرکجای دنیا که باشیم برای تأمین حقوق آنان مبارزه میکنیم». هرچند این نمایندگان برخلاف مردم عادی توانستهاند جان خود و خانوادههایشان را نجات دهند و از زیر سلطه طالبان خارج شدهاند و اکنون ۴۱ درصد اعضای پیشین مجلس نمایندگان و مجلس سنای افغانستان همراه با
خانوادههایشان در یونان بهسر میبرند و تلاش میکنند که از آنجا به کانادا، آمریکا، سوئیس، بریتانیا و آلمان بروند. آنان معتقدند که در هر کشور سومی که بروند، به نمایندگی از مردم افغانستان و برای دفاع از حقوق آنان به مبارزه خود ادامه میدهند و خاموش نمیشوند. باید دید آنان چه اندازه در این مسیر موفق میشوند و به اهداف خود میرسند یا اینکه پس از چه مدت از خواستهها و اهداف مردمی که در افغانستان زندگی میکنند، فاصله میگیرند.