چرا فقط ١٢ گروه؟
آزاده جعفریان
١- چندی پیش مصاحبه نماینده وزارت ارشاد در شورای سیاست‌گذاری اکسپوی میلان را در روزنامه «شرق» خواندم و حیرت کردم. برای شش ماه اکسپو، که میعادگاه رقابت توانمندی‌های کشورهای جهان است، فقط ١٢ گروه موسیقی و آیین‌های نمایشی اعزام می‌شوند؛ یعنی هرماه فقط دو گروه!
این در حالی است که در همان روز افتتاحیه، بسیاری از کشورهای جهان سه، چهار گروه هنری با رویکردهای متفاوت هنری از جمله موسیقی، نمایش‌های بی‌کلام، حتی آکروبات و... را به میلان آورده‌اند تا همه راه‌های جلب‌نظر مردم در این مسابقه ناگفته را به کار گرفته باشند.
٢- اکسپو، سومین رویداد مهم دنیاست که از آن، به «المپیک فرهنگ ملل» یاد می‌کنند، فرصتی است که هر پنج‌سال‌یک‌بار مهیاست و بدیهی است هر کشوری باید در یک مجال شش ماهه، قدرت تکنولوژی، صنعتی و صدالبته جذابیت‌های فرهنگی، هنری خود را به رخ بکشد. نکته حائزاهمیت این است که همه سازه‌ها و قدرت طراحی غرفه‌ها و پاویون‌ها، حتی محصولات و صنایعی که عرضه می‌کنند، بعد از چندروز تکراری می‌شوند و آن‌وقت است که در ماه‌های طولانی برگزاری، برد با کشورهایی است که با بهره‌مندی از هنرهای هنرمندان خود، تنوع و تازگی را به محیط اکسپو هدیه می‌کنند.
٣- دلخوشی اینجاست که برای این سکوی جهانی، به‌درستی موسیقی‌های نواحی ایران دعوت شده‌اند که هم با روح شعار اکسپو: «تغذیه زمین، انرژی برای حیات» سازگارند و هم به جهت روح شاد و ریتمیکشان می‌توانند نشاط و دل شاد ایرانی را به دنیا اعلان کنند؛ مهم‌تر اینکه «زاگرس‌نشینان» به‌عنوان نخستین گروه حاضر در میلان، با لباس‌های محلی و بومی در این رویداد که دنیا آن را به نظاره نشسته است، حاضر شده‌اند که جذابیت اجرایشان را دوچندان کرده و با صف‌های طولانی تقاضای عکس‌گرفتن از مردمان کشورهای مختلف روبه‌رو شده‌اند؛ اتفاقی که سال‌های پیش برای هنرمندان ژاپنی و چینی، دامن‌پوشان اسکاتلندی و... رخ می‌داد و می‌دهد.
٤- قرار است ٢٠ میلیون بازدید‌کننده از اکسپوی میلان دیدن کنند و ایران یکی از بزرگ‌ترین غایبان این رویداد جریان‌ساز ١٧٠ ساله است، بنابراین واقعا ١٢ گروه هنری برای شش ماه، نه‌تنها کم بلکه بسیار ناچیز است و از متولیان امور به‌خصوص وزارت صنعت، معدن، تجارت و نیز وزارت ارشاد، انتظار می‌رود در همین آغاز راه این آوردگاه جهانی، برای رفع این نقص عیان، چاره‌اندیشی کنند.
١- چندی پیش مصاحبه نماینده وزارت ارشاد در شورای سیاست‌گذاری اکسپوی میلان را در روزنامه «شرق» خواندم و حیرت کردم. برای شش ماه اکسپو، که میعادگاه رقابت توانمندی‌های کشورهای جهان است، فقط ١٢ گروه موسیقی و آیین‌های نمایشی اعزام می‌شوند؛ یعنی هرماه فقط دو گروه!
این در حالی است که در همان روز افتتاحیه، بسیاری از کشورهای جهان سه، چهار گروه هنری با رویکردهای متفاوت هنری از جمله موسیقی، نمایش‌های بی‌کلام، حتی آکروبات و... را به میلان آورده‌اند تا همه راه‌های جلب‌نظر مردم در این مسابقه ناگفته را به کار گرفته باشند.
٢- اکسپو، سومین رویداد مهم دنیاست که از آن، به «المپیک فرهنگ ملل» یاد می‌کنند، فرصتی است که هر پنج‌سال‌یک‌بار مهیاست و بدیهی است هر کشوری باید در یک مجال شش ماهه، قدرت تکنولوژی، صنعتی و صدالبته جذابیت‌های فرهنگی، هنری خود را به رخ بکشد. نکته حائزاهمیت این است که همه سازه‌ها و قدرت طراحی غرفه‌ها و پاویون‌ها، حتی محصولات و صنایعی که عرضه می‌کنند، بعد از چندروز تکراری می‌شوند و آن‌وقت است که در ماه‌های طولانی برگزاری، برد با کشورهایی است که با بهره‌مندی از هنرهای هنرمندان خود، تنوع و تازگی را به محیط اکسپو هدیه می‌کنند.
٣- دلخوشی اینجاست که برای این سکوی جهانی، به‌درستی موسیقی‌های نواحی ایران دعوت شده‌اند که هم با روح شعار اکسپو: «تغذیه زمین، انرژی برای حیات» سازگارند و هم به جهت روح شاد و ریتمیکشان می‌توانند نشاط و دل شاد ایرانی را به دنیا اعلان کنند؛ مهم‌تر اینکه «زاگرس‌نشینان» به‌عنوان نخستین گروه حاضر در میلان، با لباس‌های محلی و بومی در این رویداد که دنیا آن را به نظاره نشسته است، حاضر شده‌اند که جذابیت اجرایشان را دوچندان کرده و با صف‌های طولانی تقاضای عکس‌گرفتن از مردمان کشورهای مختلف روبه‌رو شده‌اند؛ اتفاقی که سال‌های پیش برای هنرمندان ژاپنی و چینی، دامن‌پوشان اسکاتلندی و... رخ می‌داد و می‌دهد.
٤- قرار است ٢٠ میلیون بازدید‌کننده از اکسپوی میلان دیدن کنند و ایران یکی از بزرگ‌ترین غایبان این رویداد جریان‌ساز ١٧٠ ساله است، بنابراین واقعا ١٢ گروه هنری برای شش ماه، نه‌تنها کم بلکه بسیار ناچیز است و از متولیان امور به‌خصوص وزارت صنعت، معدن، تجارت و نیز وزارت ارشاد، انتظار می‌رود در همین آغاز راه این آوردگاه جهانی، برای رفع این نقص عیان، چاره‌اندیشی کنند.